Sunday, February 27, 2022

துவையல்

 சிரிக்காமல் இந்த *கதையைகடந்து போகவே முடியாது.

நான்கு வருடங்களுக்கு முன்பாக இதே நாளில் இந்த மிஸ்டர் எக்ஸ் கதையை நான் முகநூலில் பதிவிட்டதாக மார்க் சொல்கிறார்.

படித்துப் பார்த்தேன். 

2018ல்  இருந்ததை விட இப்போது 2000 நண்பர்கள் கூடுதலாக உள்ளார்கள்.

அவர்களும் படிக்கட்டும் என மீண்டும் பகிர்கிறேன்.

துவையல்

நந்து சுந்து

வாஷிங் மெஷின் ஓடிக் கொண்டிருந்தது. அது ஓடும் போது மிஸ்டர் எக்ஸ் பக்கத்திலே உட்கார்ந்திருக்க வேண்டும் என்று ஆண்டவள் கட்டளை.

சிலருக்கு தூக்கத்தில் நடக்கும் வியாதி இருக்கும். இந்த வாஷிங் மெஷினுக்கு ஓட்டத்தில் நடக்கும் வியாதி. பாதி ஓடிக் கொண்டிருக்கும் போது ஸ்டாண்டிலிருந்து அதுவே இறங்கும். பின்னர் செக்கு மாடு மாதிரி ஒயர் அனுமதிக்கும் தூரத்திற்கு சுற்றிச் சுற்றி வரும்.  உள்ளே துணிக்குப் பதிலாக கடலையைப் போட்டிருந்தால் செக்கு எண்ணெய் என்று நோட்டீஸ் அடித்து அநியாய விலைக்கு விற்றிருக்கலாம்.

 சர்வீஸ் இஞ்னீயர் ஒரு தடவை வந்து பார்த்தார்.

“டிரம்முக்கு வயசாயிடுச்சு..பியரிங் போயிடுச்சு..அதான் சத்தம் போடுது”

“அப்படியே என் பொண்டாட்டிக்கும் பியரிங் போயிடுச்சான்னு பாருங்களேன்...அவ போடற சத்தத்துல  என் ஹியரிங்கே போயிடுச்சு”

“மெஷின்ல புது டிரம், பியரிங் ரெண்டும் போடனும்.  மொத்தம் ஆறாயிரம் ரூபா ஆகும்”

கேவலம் ஒரு டிரம்முக்கு ஆறாயிரமா? மனசு கேட்கவில்லை.

எனவே cheer girls மாதிரி மெஷின் குதித்தால் குதிக்கட்டும் என்று விட்டு விட்டார். ஒரே வித்தியாசம் வாஷிங் மெஷின் துணியோடு குதிக்கும்.

மெஷின் ஓடிக் கொண்டிருந்தது.  திருக்கடையூரில் மார்க்கண்டேயன் சிவலிங்கத்தை  கட்டிப் பிடித்த மாதிரி அதை கெட்டியாக பிடித்து கொண்டு இருந்தார் மிஸ்டர் எக்ஸ். இல்லாவிட்டால் அது தெருக்கோடிக்கு ஓடி விடும்.

ஓடிக் கொண்டிருந்த மெஷினில் திடீரென ஒரு பெரிய சப்தம் கேட்டது. கிங்காங் காலால் தரையை மிதித்தது போல ஒரு சத்தம். பிறகு மெஷின் பொசுக் என நின்று போனது. பியரிங் பிய்த்துக் கொண்டு போயிருக்க வேண்டும். கிச்சனிலிருந்து தூக்கி எறியப்பட்ட டம்ளர் மாதிரி டிரம்மில் ஒடுக்கு விழுந்திருந்தது.

“ஐயோ..மெஷின் புட்டுகிச்சு” என்று கத்தினார் மிஸ்டர் எக்ஸ்.

“சரி..சரி. சவுண்ட் விடறதை நிறுத்திட்டு   மெஷின்லேந்து துணி எல்லாம் வெளில எடுங்க”

“எடுத்து?”

“பிழிஞ்சு அலசுங்க”

வடாம் பிழியச் சொன்னாள்..பிழிந்தார்...நடு நடுவில் கொஞ்சம் மாவு எடுத்து வாயில் போட்டுக் கொள்ளலாம் என்ற ஊக்க போனஸ் காரணமாக. இப்போது துணியைப் பிழியச்சொல்கிறாளே... வாயில் புடவையை  உருட்டி வாயிலா போட்டுக் கொள்ள முடியும்?

“ஏன் நீ அலசக் கூடாதா?”

“எனக்குத் தான் டென்னிஸ் எல்போ…முழங்கை வலின்னு சொல்லியிருக்கேனே”

“நீ விட்டா செஸ் விளையாடறப்ப செஸ் எல்போ வந்ததுன்னு கூட சொல்லி ஏமாத்துவே....உன்னைப் பத்தித் தெரியாதா?”

“இப்போ எடுத்து அலச முடியுமா முடியாதா?..இல்லேன்னா நாளைக்கு போட்டுக்க உங்களுக்கு பனியன் இல்லே”

கர்ணனுக்கு கவச குண்டலம் மாதிரி அவருக்கு பனியன். பதினைந்து மண்டலமாக  ஒரே பனியனைத் தான் போட்டுக் கொண்டிருக்கிரார். ஓட்டை ஓட்டையாக அது பனியன் ரவா தோசை மாதிரி இருந்தது. இப்போது இந்த சனியன் அந்த ஓட்டை பனியனிலேயே கை நுழைக்கப் பார்க்கிறதே?

“நான்..இது வரைக்கும் துணி அலசினதே இல்லையே..எனக்கு அனுபவமே கிடையாதே....நீ ஒரு தடவை எனக்குக் காட்டு. அனுபவம் புதுமை...உன்னிடம் கண்டேன்னு ஒரு தடவை பாத்துக்கறேன்..”

“இதுக்கெல்லாமா உங்களுக்கு டெமோ வேணும்”

“ஆமா.."

மிஸ்டர் எக்ஸ் வாஷிங்  மெஷின் கதவைத் திறந்தார். துணிகள் எல்லாம் TMT முறுக்குக் கம்பிகள் மாதிரி முறுக்கிக் கொண்டு நின்றன.

முதலில் ஒரு துணியைப் பிடித்து இழுத்தார். வடிவேலு கூடவே  நாலு காமெடியன்கள் வருவது மாதிரி  நாலு துணிகள் கூடவே வந்தன.

‘சேர்ந்தே இருப்பது வாஷிங் மெஷின் துணிகள்..சேராமல் இருப்பது வெண்பொங்கலும்  உப்பும்’ என்று காதில் திருவிளையாடல் வசனம் கேட்டது.

முதலில் சிறிய துணிகளை எல்லாம் எடுத்தார். பிறகு எக்ஸெல்லின் புடவையைப் பிடித்து இழுத்தார். துச்சாதனன் பிடித்து இழுத்த திரெளபதி புடவை பிடித்து மாதிரி அது வந்து கொண்டே இருந்தது.

“இது ஆறு கஜம் புடவையா..இல்லே நூறு கஜம் புடவையா?..பி.சி.சர்க்கார் மேஜிக் காட்டற மாதிரி வந்துகிட்டே இருக்கு...பூமி சூரியனைச் சுத்த இருபத்தி நாலு மணி நேரம் ஆகுதுன்னா இந்த புடவை உன்னை சுத்தி வர நாப்பத்தெட்டு மணி நேரம் ஆகும் போல இருக்கே..”

“இந்த கலாட்டா எல்லாம் வேணாம்...ஒரு துணி விடாம வெளில எடுங்க..”

துணிந்த பின் கையே ஈரம் கொள்ளாதே என்று பாடியும் கையெல்லாம் ஈரமானது.

சில துணிகள் எக்ஸெல்லின் ஜாக்கெட் ஹூக்கில் மாட்டிக் கொண்டு ஹூக்கமது கை விடேல் என்று பிரியாமல்  அடம் பிடித்தன.

“இந்த ஹூக்லேந்து  பிரிக்கற வேலையாவது நீ செய்யலாமில்லே..”

“ஹூக்கும்...சரி..நகருங்க...” என்று அவைகளைப் பிரித்துக் கொடுத்தார் எக்ஸெல். 

பிறகு மிஸ்டர் எக்ஸ் மெஷினிலிருந்து வேட்டியை வெளியே எடுத்தார். அது யானைக்கு கொடுக்கும் சோற்று உருண்டை  மாதிரி உருளையாக இருந்தது.

அதை வைத்துக்க் கொண்டு கொஞ்ச நேரம் சுற்றி சுற்றிப் பார்த்தார். அதன் சுற்றுச் சூழல் சரியாக இல்லை. ஆரம்பமும் முடிவும் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை. 

அவ்வளவு பெரிய உருண்டையை கிரிக்கெட் பந்தாக உபயோகித்து போலிங் போட்டால் புஜாரா எப்படியும் இரண்டு ரன்னாவது அடித்து விடுவார் என்று தோன்றியது.

கிழே சப்பணம் போட்டு அமர்ந்தார். சிக்கு விழுந்த இயர் போனை பிரித்தெடுக்கும் பருவப் பெண் போல பரிவுடன் பிரித்தெடுத்தார்.

கொஞ்ச நேரத்தில் வேட்டியின் சிக்கை எடுத்து விட்டார். பாதி தாத்தாக்கள் இப்போதெல்லாம் ஏன் அரை டிராயர் போடுகிறார்கள் என்ற ரகசியம் இப்போது புரிந்தது அவருக்கு.

வெளியில் எடுத்த துணிகளை எல்லாம் ஒரு பக்கெட்டில் போட்டார்.

“இப்போ என்ன பண்ணனும்?”

“எல்லாத்தையும் புதுத் தண்ணில அலசனும்....துணில  சோப் எல்லாம் அப்படியே இருக்கும்...”

சோப்பன சுந்தரி சொன்னால் சரியாகத் தான் இருக்கும் என்று பாத் ரூமுக்கு எடுத்துச் சென்று பக்கெட்டில் தண்னீர் பிடித்தார்.

ஆனால் அவருக்கு அலசத் தான் தெரியவில்லை.

துணிகளை முறுக்கிப் பிழிய முனைந்தார். பாகப் பிரிவினை சிவாஜி மாதிரி முழங்கை முறுக்கிக் கொண்டதே தவிர துணி முறுக்கிக் கொள்ளவில்லை.

“ஏ சிறுக்கி...இங்கே வந்து பாரு..முறுக்க வரல்லே..நீயே முறுக்கேன்”

“என்னால முடியாதுங்க..”

அந்த முறுக்கு மறுத்தவள் மேல் கோபம் கோபமாக வந்தது.

“இங்கே பாருங்க...ஒரு கை ஆண்டி க்ளாக் வைஸ்,… இன்னொரு கை க்ளாக் வைஸ்..அப்போத்தான் துணி பிழிய வரும்” என்றார் எக்ஸெல்.

“அதெல்லாம் வேனாம்...இங்கே பாரு ஒரு ஸைட் ஆண்டி..இன்னொரு சைட் அங்கிள்..நீ வந்து ஒரு கை பிடி..”

“எனக்கு டென்னிஸ் எல்போ”

“எப்போப் பாரு டென்னிஸ் எல்போன்னு தபோ தபோன்னு அடிச்சுக்கறே...ரெண்டு கையிலயுமா டென்னிஸ் எல்போ..ஒரே நேரத்துல விம்பிள்டனும் ஃப்ரெஞ் ஓபனுமா ஆடறே?..ஒரு கை நல்லா இருக்கு இல்லே...அந்த  கையால பிடி”

எக்ஸெல் வேண்டா வெறுப்பாக ஒரு கையில் பிடித்துக் கொண்டார். மிஸ்டர் எக்ஸ் முதலில் புடவையைப் பிடித்துத் திருகினார். டீக்கடையில் பரோட்டாவுக்கு மாவு இழுத்து பிசைந்து சுற்றிப் போட்டது போல பிறகு அதை தூக்கி பக்கெட்டில் கடாசினார்.

“தலைகாணி உறை எல்லாம் ஏன் துவைக்கப் போட்டே?”

“அது என் நைட்டிங்க..”

“அதானே பாத்தேன்..தலைகாணி உறைக்கு எப்படிடா கை முளைச்சதுன்னு கன்ப்யூஸ் ஆயிட்டேன்”

“அந்த டெர்ரி டவலை நல்லாப் பிழிங்க”

அந்த டெர்ரி டவல் ஏழு கிலோ எடை இருக்கும் போல இருந்தது. நியூட்டன் கண்டுபிடித்த centre of gravity முழுக்க அந்த டவலில் குடியேறி கீழே கார் பார்க்கிங்கை நோக்கி பாரம் இழுத்தது. 

“என்னோட நாலு கர்சீப் துவைக்கப் போட்டிருந்தேனே..எங்கே காணோம்?” என்றார் எக்ஸெல்.

“பஜ்ஜியை அமுக்கின நியூஸ் பேப்பர் மாதிரி ஒரே எண்ணைக் கறையா இருந்ததே அதுவா?...போனாப் போகட்டும்”

“என் கர்சீப்ன்னா அவ்வளவு சீப்பா போயிடுச்சா..மெஷின்லயே விட்டுட்டு வந்திருப்பீங்க”

மெஷினுக்குள் போய்ப் பார்த்தார். ஒன்றும் தெரியவில்லை.

“மெஷின் டிரம்ல கைய தடவிப் பாருங்க”

டிரம்மைத் தடவிப் பார்த்தார். தந்தூர் அடுப்பில் ரொட்டியை ஒட்டின மாதிரி கர்சீப் டிரம் சுவற்றில் ஒட்டிக் கொண்டிருந்தது.

“டிரம்ல இருக்கற ஓட்டை எல்லாம் பாத்துட்டு  உன் மூஞ்சின்னு நினைச்சு கர்சீப் போய் ஒட்டிகிச்சோ?”

“உங்களுக்கு திமிர் அதிகமாயிடுச்சு...சீக்கிரமா நீலம் போடுங்க..”

“அதெல்லாம் வேணாம்...நீ இண்டர்வியூவுக்கு நிமிர்ந்த நடையோட போகவாப் போறே?”

“அக்கம் பக்கம் இருக்கறவங்க எல்லாம் உங்க பனியன் கலர் பாத்து சிரிக்கறாங்க... கிச்சன் மேடை துடைக்கற துணி மாதிரி இருக்கு”

உஜாலா பாட்டிலை எடுத்தார். 

“அரை பக்கெட் தண்ணீல பத்து சொட்டு நீலம் ஊத்துங்க”

மிஸ்டர் எக்ஸ் ஊற்றினார்.

“ஐயோ..தெரியாம கவுண்டிங் மிஸ் பண்ணிட்டேன்.....சொட்டு எண்ணிக்கை தப்பாயிடுச்சு...இன்னொரு தடவை ரீ கவுண்டிங் பண்ணிகிட்டே  ஊத்தட்டுமா?”

“வேணாம்..உங்க பனியன் எல்லாம் ஊதாக் கலர் ஆயிடும்..ஊதாக்கலரு பனியன்.. உனக்கு யாரு அப்பன்னு பசங்க வந்து க்ரூப் டான்ஸ் ஆடிடுவாங்க...இன்னும் கொஞ்சம் தண்ணி ஊத்தி அட்ஜஸ்ட் பண்ணுங்க”

நீலம் போட்டு விட்டு துணிகளைக் காயப் போட்டார்.

“ஐயோ..இடுப்பு கழண்டு போயிடுச்சு....நாளைலேந்து உன் பாவாடை ரவிக்கை எல்லாம் பெட்ரோல், டீசல் எந்த  வாஷ் வேணும்னாலும் போட்டுக்கோ..எவ்வளவு செலவானாலும் பரவாயில்லே..”

“இதுக்கே சலிச்சுகிட்டா எப்படி? நாளைக்கு பெட்ஷீட் ஜமக்காளம் எல்லாம் துவைக்கப்போறோம்” என்று சிரித்தார் எக்ஸெல்.

“அடிப்பாவி...உனக்கு எத்தனை எகத்தாளம் இருந்தா ஜமக்காளம் துவைக்கனும்னு சொல்லுவே..நான் இப்பவே எங்க அப்பா வீட்டுக்குப் போறேன்”

“நாளைக்கு நீங்க முழுக்க முழுக்க கையால துணி துவைக்கறீங்க”

“மாட்டேன்” என்று போய் சோபாவில் உட்கார்ந்தார் மிஸ்டர் எக்ஸ்.

திடீரென அவர் போனில் ஒரு மெஸ்ஸெஜ் வந்தது.

இரண்டு வாரம் முன்பு அவர் வழக்கமாக பார்க்கும் டி.வி சீரியல் பற்றி அந்த சேனல் ஒரு பரிசுக் கேள்வி கேட்டிருந்தது.

“இன்றைய எபிசோடில் கதாநாயகி போகும் ஆட்டோவை வில்லனின் டாடா சுமோ எவ்வளவு நேரம் துரத்திக் கொண்டு போனது” என்பது  தான் கேள்வி.

“முப்பது நிமிடங்கள்” என்று மிஸ்டர் எக்ஸ் சரியான விடையை அனுப்பியிருந்தார்.

அந்த சரியான விடைக்கு முதல் பரிசு கிடைத்திருந்தது.

“உங்களுக்கு ஒரு புது வாஷிங் மெஷின் பரிசு விழுந்துள்ளது. நாளை சேனல் அலுவலகம் வந்து வாங்கிச் செல்லவும்” என்று இருந்தது அந்த மெஸ்ஸேஜ்.


No comments:

Post a Comment