தப்புக்_கணக்கு. .... சிறு கதை
கடைசீ சிகரெட் புகைக்க கடைசீ பஸ்சும் நகர்ந்தது
இதிலும் புவனா வரவில்லை. இன்னுமா கோவம் தீரவில்லை
காலைல பஜார்ல மாமாகிட்ட வெவரமா சொன்னேனே அவரும் குடும்பம்னா இதெல்லாம் சகஜமா நடக்கறது தான மாப்ள நீங்க கவலைப்படாதீங்க என்று சொல்லி தேற்றினார்
நான் என்ன பண்ணட்டும் அம்மாவும் பிடிவாதமா இருக்கா இவ அதுக்குமேல ஈகோ நடுவ்ல மாட்டின்டு தவிக்றது நான்
கோபி சொந்தமா எக்ஸ்போர்ட் கம்பெனி வெச்சு நடத்தறான் ஊரடங்கு தளர்வாகி மீண்டும் இப்ப பத்து நாளா வியாபாரம் நடக்கத் துவக்கி இருக்கு
போன் செஞ்சு பாக்கலாமா ஏன் வரலைன்னு கேட்க வேண்டாம் புவனா எடுக்க மாட்டா அப்பறம் ஏன் எடுக்கலைனு கேட்க அதுக்கு ஒரு இரண்டு நாள் கோவம் ஹூம்
மாசத்ல பத்துநாள் ஓட்டல் சாப்பாடுதான் நம்மராசி
போன் ஒலித்தது எடுக்க மனமின்றி போனை எடுத்து பார்த்தான். தம்பியின் அழைப்பு
என்னடா இப்போ பண்ற
அண்ணா நீ கோபிக்கலன்னா உங்கிட்ட ஒன்னு கேப்பேன்
அண்ணி கிட்ட சண்டையா..... என்று மெல்ல இழுத்தபடி தம்பி கேட்க என்ன பதில் சொல்லுவது என்று தெரியாமல்... அதல்லாம் ஒண்ணுமில்லை. நான் அப்புறம் பேசரேன் என்று சொல்லி போனை கட் பண்ண
அவனுக்கு யார் சொன்னது ஒரு வேளை புவனா அங்க போய் இல்ல போன்ல எதாவது சொல்லி மனம் குழம்பிப் போய் மெல்ல வண்டியை நோக்கி நடந்தான்
மீண்டும் ஒரு போன் தம்பியோ என்று யோசித்து போனை எடுக்க அக்கா சித்ரா அழைப்பில்
இந்த புவனாக்கு என்ன ஆச்சு ஏன் எல்லார்கிட்டயும் சொல்லி ஒன்றும் இல்லாத விஷயத்தை டீவி சானல் மாதிரி ஊதிப் பெரிசாக்கறா
அடித்து ஓய்ந்த போன் மீண்டும் அலறிட அவளேதான்
தவிர்க்க இயலாத நிலையில் எடுத்து ஹலோ என்றதும்
ஏன்டா கோபி என்னடா பிரச்னை புவனா எங்க இருக்கா இவர் வீட்டுப் பக்கம் போனாராம் வீடு பூட்டி இருக்குன்னு சொன்னார்
நீ எங்க இருக்க இப்போ கேள்விகளை அடுக்கிக் கொண்டே போக
அக்கா நான் காலைல பேசறேன் என்று கூறி முடிப்பதற்குள் வீடு வந்து சேர்ந்துவிட்டான்
வீட்டில் விளக்கு எறிந்து கொண்டிருக்க புவனா வந்து விட்டாளா அப்ப என்ன நடந்தது
அக்கா புவனா வீட்லதான் இருக்கா பக்கத்ல எங்கியாவது போயிருப்பா நான் காலைல வரேன் என்று பதிலுக்கு கூட காத்திருக்காமல் போனை கட் செய்துவிட்டு வீட்டினுள் நுழைந்தான்
வீட்டில் குழந்தைகள் அம்மாவுடன் விளையாடிக் கொண்டிருக்க புவனா அடுப்படியில் வேலையாக இருந்தாள்
வாடா கோபி இப்பதான் ஆபீஸ்லேந்து வரியா சாயந்திரம் புவனா ரகு வீட்டுக்கு வந்து கிளம்புங்க ரெண்டு பேரும் அப்டீன்னு கட்டளை போட்டு இங்க கூட்டின்டு வந்துட்டா
அப்பாகூட சொன்னார் இன்னைக்கு காலைல தான மா அங்கிருந்து இங்க வந்தோம் அதுக்குள்ள என்னம்மா இப்ப அவசரம் அப்டீன்னு கேக்க அப்பா நீங்க வீட்டுக்கு வாங்க அவர் சொல்லுவார் என்றதும் அப்பா கப் சிப் ஆயிட்டார்
சரிம்மா சாப்ட்டுட்டு படுத்து தூங்குங்க காலைல பேசறேன்
கோபி சாப்பிட்டு படுக்கப் போனான் எல்லா வேலைகளையும் முடித்து விட்டு பூவனா மெல்ல படுக்கையறையில் நுழைந்து கோபியிடம் பால் டம்பளரை நீட்டி
ஏங்க கோபமா பின்ன என்னங்க அது என்ன கணக்கு இங்க மூணு மாசம் அங்க மூணு மாசம் தம்பி மூணு மாசமா வேலைக்கு போகல சம்பளம் கிடையாது
எப்டிங்க அப்பா அம்மா இருவரும் அங்கே போனா சமாளிப்பார்
நீங்க சொந்தமா தொழில் செய்யறீங்க பணம் போட்டு புரட்டி சமாளிக்கமுடியும் உங்க தம்பி எப்டிங்க மேலும் அங்கதம்பி மாமியார் வீட்டில் இருக்காங்க நம்ப அப்பா அம்மா அங்க படுக்கக்கூட இடம் கிடையாது.
நான் காலைல எவ்ளவு சொல்லியும் கேக்காம கார்ல கொண்டுபோய் விட்டுட்டு வேலைக்கு போயிட்டீங்க . அதான் காலைல அப்பாகிட்ட சொல்லி டிராவல்ஸ் வண்டி புடிச்சு திரும்பவும் இங்கியே அழைச்சிகிட்டு வந்துட்டேன்
தம்பிகூட இது விஷயமா அண்ணன் கிட்ட பேசறேன்னு சொன்னாப்ல நாந்தான் நா பேசிக்கறேன்னு சொல்லிட்டேன்.
பாவங்க வயசானவங்கள அங்க இங்க அலைய விடக்கூடாதுங்க நான் செஞ்சது தப்புன்னா என்ன மன்னிச்சிடுங்க
கேபி கண்களில் ஆனந்தக் கண்ணீர் பெருக புவனாவை பார்வையால் புரிந்து மகிழ்ந்தான்
....#வாசன்_சாவி
No comments:
Post a Comment