Sunday, September 20, 2020

திருத்தங்கல்

 🙏 நமஸ்காரம்    

89. திருத்தங்கல்

மூலவர் - நின்ற நாராயணன்

தாயார் - செங்கமல நாச்சியார்

உற்சவர் - திருத்தண்காலப்பன்

விமானம் - தேவச்சந்திர விமானம்

தீர்த்தம் - பாபவிநாச தீர்த்தம்

நாமாவளி - ஸ்ரீ அன்னநாயகீ ஸமேத ஸ்ரீதண்கால் அப்பன் ஸ்வாமிநே நமஹ:

வழித்தடம்:

சிவகாசியிலிருந்து விருதுநகர் செல்லும் சாலையில் சுமார் 4 கி.மீ. தூரத்தில் உள்ளது.

பாசுரம்:

பொங்கார் மெல்லிளங்கொங்கை பொன்னே பூப்பப் பொருகயல்கண் ணீரரும்பப் போந்து நின்று

செங்கால மடப்புறவம் பெடைக்குப் பேசும் சிறுகுரலுக் குடலுருகிச் சிந்தித்து, ஆங்கே

தண்காலும் தண்குடந்தை நகரும்பாடித் தண்கோவலூர் பாடியாடக் கேட்டு

நங்காய் நங்குடிக்கிதுவோ நன்மை? என்ன நறையூரும் பாடுவாள், நவில்கின்றாளே

- திருநெடுந்தாண்டகம் (2068)

ஒரு செங்கால் நாரையானது தன் காதலியின் குரலைக் கேட்பதற்கு உடலுருகிச் சிந்தித்து இருப்பது போன்று என் பெண்ணான இவள் எம்பெருமானே உன்மீது மையல் கொண்டு உன்னோடு வார்த்தையாடுவதற்காக, கண்களில் நீர் ததும்ப தன் இளங்கொங்கை பொன்னால் செய்யப்பட்ட பூவினைப் போல மெலிந்துபோக நின்று கொண்டு குடந்தையெம்பெருமாளையும், கோவலூரானையும், திருத்தண்காலூரானையும் நறையூரானையும் பாடியாடி அவன் திருநாமங்களை நவின்றுகொண்டே இருக்கிறாளே என்று ஒரு தாயின் மனோபாவத்தில் தன் குழந்தை படும்பாட்டைத் தெரிவித்து, அப்பெண்ணையும் நோக்கி, ஏ, நங்கையே நம் குடிக்கு இது அழகோ, இம்மயக்கிலிருந்து நீ விடுபடமாட்டோயோ, என்று திருமங்கையாழ்வாரால் புகழாரஞ் சூட்டப்பட்ட இத்திருத்தங்கல்.

பூதத்தாழ்வார், ஒரு பாசுரத்தாலும், திருமங்கையாழ்வார் நான்கு பாசுரங்களாலும் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட ஸ்தலம்.

பாசுரம் பதவுரை:

     பொங்கு ஆர் மெல்

இள கொங்கை - வளர்த்திமிக்கதாய் மிருதுவாய் இளையதான தனம்

பொன்னே பூப்ப - வைவர்ணியமடையவும்

பொரு கயல் கண் - சண்டையிடுமிரண்டு கெண்டைகள் போன்ற கண்கள்

நீர் அரும்ப - நீர்த்துளிகள் அரும்பவும்

போந்து நின்று - (வெளியே வந்து) நின்று

செம் கால மடம் புறவம்பெடைக்கு பேசும்சிறு குரலுக்கு - சிவந்த கால்களையுடைய இளம்புறாக்கள் தம்பேடைகளோடு சிறுகுரலாகப் பேசுகிறபடிக்கு

உடல் உருகி - மெய் கரைந்து

சிந்தித்து - (அவன் முறைகெடப்பரிமாறும்படியை) நினைத்து,

ஆங்கே - அவ்வளவில்

தண்காலும் - திருத்தண்காலையும்

தண் குடந்தை நகரும் - திருக்குடந்தைப்பதியையும்

பாடி - (வாயாரப்) பாடி

தண் கோவலூர் - குளிர்ந்த திருக்கோவலூரையும்

பாடி - பாடி

ஆட - கூத்தாட

கேட்டு - அவ்வொலியை நான்கேட்டு,

நங்காய் - ‘பெண்ணே!

நம் குடிக்கு - நமது குலத்திற்கு

இது நன்மையோ என்ன - வாய்விட்டுக் கூப்பிடுகிறவிது நலந்தானோ? என்று சொல்ல,

நறையூரும் - திருநறையூரையும்

பாடுவாள் நவில் கின்றாள். - பாடுவாளாகப் பேசத்தொடங்கினாள்.

பாசுரம் விளக்க உரை:

கீழ்ப்பாட்டில் “துணைமுலைமேல் துளிசோரச் சோர்கின்றாளே“ என்ற படியே தன் பெண்பிள்ளை சோர்வுற்றபடியைக் கண்ட திருத்தாயார் ‘இவளுக்கு நாம் ஏதேனும் ஹிதமான வார்த்தை சொல்லிப் பார்ப்போம், அதனாலாகிலும் வழிப்படக்கூடுமோ‘ என்றெண்ணி ‘நங்காய்! நீ இங்ஙனே வாய்விட்டுக் கூப்பிடுகையும் மோஹிக்கையுமாகிற இவை உன்னுடைய பெண்மைக்குத் தகாது, இக்குடிக்கும் இழுக்கு‘ என்று சொல்ல; அப்படி அவள் ஹிதஞ் சொன்னதுவே ஹேதுவாக மேன்மேலும் அதிப்ரவருத்தியிலே பணைத்தபடியைச் சொல்லுகிற பாசுரம் இது.

பொங்கார் மெல்லிளங்கொங்கை பொன்னே பூப்ப – விரஹ வேதனையால் உடலில் தோன்றும் நிறவேறுபாடு பொன்பூத்தலாகச் சொல்லப்படும்; பசலை நிறம் என்பதும் அதுவே. இதைப்பற்றிக் குறுந்தொகையில் ஒரு செய்யுளுண்டு; அதாவது-“ஊருண்கேணியுண்டுறைத் தொக்க பாசியற்றே பசலை, காதலர் தொடுவுழித் தொடுவுழி நீங்கி விடுவுழி விடுவுழிப் பாத்தலானே“ (399) என்பதாம். ஊரிலுள்ள ஜனங்களாலே நீருண்ணப் பெறுகிற கேணியினுள்ளே படர்ந்துகிடக்கும் பாசிபோன்றது பசலை நிறம்; தண்ணீரில் நாம் கைவைத்தோமாகில் கைபட்டவிடங்களில் பாசி நீங்கும்; கையை எடுத்து விட்டோமாகில் மறுபடி அவ்விடமெல்லாம் பாசி மூடிக்கொள்ளும்; அதுபோல, கலவியில் கணவனுடைய கைபடுமிடங்களில் பசலை நிறம் நீங்கும்; அணைத்த கை நெகிழ்த்த வாறே அப்பசலைநிறம் படரும்; ஆதலால் பாசிபோன்றது பசலைநிறம் என்றபடி. (தொடுவுழித் தொடுவுழி – தொட்ட விடங்கள் தோறும். விடுவுழி விடுவுழி- விட்ட விடங்கள் தோறும். பரத்தலான் – பரவுகிறபடியினாலே.)

பொருகயல் கண்ணீரரும்ப – சண்டையிடுமிரண்டு கெண்டைகள் போன்றனவாகக் கண்கள் வருணிக்கப்படும். அப்படிப்பட்ட கண்கள் நீர்பெருக நின்றபடி. காதலிகளின் கண்களில் நீர்பெருகுதல் எப்போதுமுள்ள தொன்று; கலவி நிகழுங்காலத்தில் ஆனந்தக் கண்ணீர் பெருகும்; பிரிந்து வருந்துங் காலங்களில் சோகக் கண்ணீர் பெருகும். அதுவாயிற்று இங்குச் சொல்லுகிறது. முலையிலே பசலை நிறம் குடியிருந்தாற்போலே கண்ணிலே சோக பாஷ்பம் குடியிருந்தது. கீழ்பாட்டில் “துணைமுலைமேல் துளிசோரச் சோர்கின்றாள்“ என்றது; இங்கு “கண்ணீர் அரும்ப“ என்கிறது; விரஹத்தீயாலே உள்ளுலர்ந்து உழக்குப் பாலைக்காய்ச்சினால் வாயாலே பொங்கி வழியாநிற்கச் செய்தேயும் கீழே நீர் அற்றிருக்குமாபோலே கொள்க.

போந்து நின்று – ‘நாயகன் தானே வந்து மேல்விழ வேண்டும்படியான முலையழகையும் கண்ணழகையுமுடைய நீ மேலவிழுகை பெண்மைக்குப் போராது காண்‘ என்று தாய்சொன்ன ஹிதம் தனக்குச் செவிசுட விருக்கையாலே, நெருப்புட்பட்ட வீட்டில் நின்றும் பதறிப் புறப்படுமாபோலே அத்தாய் இருந்த அகத்தில் நின்றும் சடக்கெனப் புறப்பட்டாள். ஸ்ரீவிபீஷணாழ்வான் தன் உபதேசத்திற்குடன்படாத ராவணன் சொன்ன திரஸ்கார வார்த்தையைக் கேட்டபின் ஒரு கணப்பொழுதும் அங்குத் தங்கியிருக்கமாட்டாமல் விரைந்து புறப்பட்டாற்போல.

நின்று – தரிப்புப் பெற்று நின்று என்றபடி. ஹிதஞ்சொன்ன தாயினிருப்பிடத்தை விட்டு அப்புறப்பட்டவாறே கால்பாவி நின்றாளாயிற்று. நாயகன் பக்கலில் முகம் பெறாத வளவில் ஓரிடத்தில் கால்பாவிநிற்கக் கூடுமோவென்னில்; தன்னுடைய பதற்றத்திற்குத் தான்வந்ததே காரணமாகத் தரிப்புப்பெற்று நின்றாளென்க. இலங்கையைவிட்டு ஆகாசத்திற்கிளம்பின விபீஷணாழ்வான் ஸ்ரீராமகோஷ்டியில் முகம் பெறாதிருக்கச் செய்தேயும் ராவண பவனத்தைவிட்டு நீங்கின வளவையே கொண்டு ஆகாசத்திலே கால்பாவி நின்றாற்போல. “உத்தரம் தீரமாஸாத்ய கஸ்த ஏவ வ்யதிஷ்டத“ என்றார் வால்மீகி பகவான். (வ்யதிஷ்டத – நன்றாகத் தரித்து நின்றார் என்றபடி.)

செங்காலமடப்புறவம் பெடைக்குப் பேசுஞ் சிறுகுரலுக் குடலுருகிச் சிந்தித்தாங்கே – பாம்புக்கு அஞ்சியோடினவன்  புலியின் வாயிலே விழுந்தாற்போலேயாயிற்று. தாயின் வாய்ச்சொல் பாதகமாயிருக்கிறதென்று வெளியிலே வந்தவளுக்கு அதனிலுங் கொடிய சொல் செவியிலே விழுந்தது; அதாவது, புறா ஆணும் பெண்ணுங்கூடிக் கொஞ்சும் பேச்சுக்கள் செவிப்பட்டன! அந்தோ! இவையுங்கூடத் தம் தம் அபிமதம் பெற்றுக் களித்து வாழாநி்ற்க நம் நிலைமை இங்ஙனேயாயிற்றே! என்று உடலுருகினாள்; பண்டு அவனும் தானும் இங்ஙனே கலந்து பரிமாறினபடிகளை நினைத்துக்கொண்டான்; பின்னையும் உடலுருகினாள். (செங்காலமடப்புறவம்) ஆண் புறாவின் சிவந்த கால்கள் நாயகனுடைய செந்தாமரையடிகளை நினைப்பூட்டி வருத்தினபோலும். இது கண்ணுக்கு விஷமானபடி. (பெடைக்குப் பேசும் சிறுகுரல்) இது காதுக்கு விஷமானபடி. இங்ஙனே அவன் ரஹஸ்யமாக நம் காதிலே பேசும் பேச்சுக்கள் கேட்கப் பெறுவது என்றோ வென்று உடலுருகினாளென்க.

(ஆங்கே தண்காலும் இத்யாதி) இவற்றாலே ஆற்றாமை மீதூர்ந்தவாறே நாயகனோடு பரிமாறுதற்கான ஸங்கேத ஸ்தலங்களைப்பற்றி வாய்விட்டுக் கூப்பிடத் தொடங்கினாள். திருத்தண்கால், திருக்குடந்தை, திருக்கோவலூர் முதலான திருப்பதிகளைச் சொல்லிப் பாடத் தொடங்கினாள். தண்கால் – குளிர்ந்த காற்று என்றபடி. அங்குள்ள எம்பெருமான் குளிர்ந்த தென்றல் போலவே ச்ரமஹமான வடிவை யுடையன யிருக்கையாலே அத்தலத்திற்கே தண்காலென்று திருநாமமாயிற்றென்ப. பண்டு அப்பெருமான் தன்னை அணைக்கிறபோது சிரமமெல்லாந் தீர்ந்த மிக இனிமையாயிருக்கையாலே மீண்டும் அங்ஙனேயாக வேணுமென்று தண்காலைப் பாடினாள். (தண்குடந்தை நகரும்பாடி) எம்பெருமான் அமுது செய்த போனகம் சேஷபூதர்க்கு ஸ்வீகரிக்கவுரியது‘ என்று முறையிருக்க, திருக்குடந்தை யாராவமுதாழ்வார், தமக்கு ஆக்கின திருப்போனகத்தை முற்படத் திருமழிசைப்பிரானை அமுதுசெய்யப் பண்ணுவித்துப் பி்ன்னைத் தாம் அமுது செய்தாரென்று ஒரு ப்ரஸித்துயுண்டு. இப்படியாக அன்பரோடு புரையறக்கலந்து பரிமாறுகிறவனென்று ஸாபிப்ராயமாகத் திருக்குடந்தையைப் பாடினாள். (தண்கோவலூர்பாடி) ‘பாவருந்தழிழாற் பேர்பெறு பனு வற் பாவலர் பாதிநாளிரவின், மூவரு நெருக்கி மொழிவிளக்கேற்றி முகுந்தனைத் தொழுத நன்னாடு“ என்று புகழ்ந்து கூறும்படி முதலாழ்வார் (பொய்கையார் பூதத்தார் பேயார்) மூவரும் பகவத் ஸ்வரூபத்தை நன்கறிந்து அநுபவித்து ஆனந்தப் பெருவெள்ளமெய்தின வரலாற்றை நெஞ்சிற்கொண்டு திருக்கோவலுரைப் பாடினா ளென்க. இவ்விடத்து வியாக்கியான வாக்கியங் காண்மின்;- ‘ஆத்ரிதர்வந்து கிட்டினால் பின்னை அவர்களோடு முறையழியப் பரிமாறுகையன்றியே தானே மேல்விழுந்து ஸம்ச்லேஷித்த விடமாயிற்று, திருக்கோவலூராகிறது. அவர்கள் மழைகண்டு ஒதுங்க அவர்களிருந்தவிடத்திலே தானே சென்று தன்னை அவர்கள் நெருக்கத் தான் அவர்களை நெருக்க இப்படி பரிமாறி, அவர்கள் போனவிடத்திலும் அவ்விடத்திலே நிற்கிறானிறே * வாசல் கடைகழியாவுள் புகா என்று“.-

ஆட – திருத்தண்காலையும் திருக்குடந்தையையும் திருக்கோவலூரையும் வாயாரப் பாடினவிடத்திலும் த்ருப்தி பிறவமையாலே ஆடவும் தொடங்கினாள்; இப்படி இவள் ஆடுகிறபடியைக் கண்டும் பாடுகிறபடியைக் கேட்டும் தாயானவள் ‘நங்காய்! நம் குடிக்கு இதுவோ நன்மை?“ என்றாள்; (அதாவது சேதநலாபம் ஈச்வரனுக்குப் புருஷார்த்தமே யன்றி ஈச்வரலாபம் சேதநனுக்குப் புருஷார்த்தமன்றே; அவன்றன்னுடைய பேற்றுக்கு அவன்றானேயன்றோ பதறவேணும்; நீ இங்ஙனே பதறக்கடவையோ? என்றாள். இவள் இது சொன்னதுவே ஹேதுவாகப் பரகாலநாயகி நறையூரும் பாடுவாள் நவில்கின்றாள். * பெடையடர்த்த மடவன்னம் பிரியாது மலர்க்கமல மடலெடுத்து மதுநுகரும் வயலுடுத்த திருநறை யூரிலே சென்று சேரப்பெறுவது எந்நாளோ! என்னாநின்றாளென்க. ‘பாடுவான்‘ என்ற பாடமுமுண்டு; வான் விகுதிபெற்ற வினையெச்சம்.

-ஸ்ரீ காஞ்சி பிரதிவாதி பயங்கரம் அண்ணங்கராசாரியார்

ஸ்தல வரலாறு:

ஜாம்பவிதேவி என்பவள் இராம அவதாரத்தில் கிட்கிந்தையில் இருந்த ஜாம்பவானின் மகளாவாள். அவளைத் திருமாலுக்கே திருமணம் செய்து கொடுக்க ஆவல் கொண்ட ஜாம்பவான், கிருஷ்ண அவதாரத்தில் திருமணம் செய்து வைத்ததாகவும், அவர்களின் திருமணம் இத்தலத்தில் நடைபெற்றதாகவும் கூறப்படுகிறது.

முன்னொருகாலத்தில் சுவேதத்தீவு என்னும் வெள்ளையந் தீவில் ஒரு புனித ஆலமரத்திற்கும், ஆதிசேடனுக்கும் தம்மில் யார் பெரியவர் என்ற விவாதம் வளர, இவ்விவாதந் தீர்க்க பிரம்மனிடம் செல்ல, ஆதிசேடனே சிறந்தவன் அவன் மீது தான் பெருமாள் எப்போதும் பள்ளிகொண்டுள்ளார். ஆலிலையின் மீது எப்போதோ ஒரேயொரு சமயத்தில் தான் பள்ளி கொள்கிறாரென்று சொல்ல மிகவும் சினந்த ஆலமரம் விஷ்ணுவை நோக்கி தவமிருக்க, விஷ்ணு தோன்றி நின் ஆசையாதென வினவ, என் மீதும் எப்போதும் பள்ளி கொள்ள வேண்டுமென்று சொல்ல, அங்ஙனமாயின் தென் தமிழ்நாட்டில் ஸ்ரீ தவமிருக்கும் திருத்தங்கலில் நீ மலைவடிவில் சென்று அமர்வாயாக, ஸ்ரீயை ஏற்க வரும் காலத்தில் யாம் உன் மேல் (உன் விருப்பப்படியே) நின்றுங் கிடந்தும் இருந்தும் அருள்பாலிக்கிறோம் என்று அருளினார். மலை வடிவங்கொண்டு இங்கு தங்கிய ஆலமரத்திற்கு தங்கும்+ஆல+மலை-தங்காலமலை எனும் பெயருண்டாயிற்றென்பர். இதனைப் பிரளய காலத்தில் திருமால் தங்கிய ஆலிலையின் அம்சமாகவே ஆன்றோர் கருதுவர்.

திருப்பாற்கடலில் ஓர் நாள், ஸ்ரீதேவி, பூமிதேவி, நீளாதேவி என்னும் மூன்று பிராட்டிமார்களுக்குள் தம்மில் யார் பெரியவர் என்னும் பூசல் உண்டாக ஸ்ரீதேவியின் தோழிகள், நீயே உலக ஈஸ்வரி எல்லா மக்களுக்கு காரணி, இந்திரனும் ஸ்ரீயாலேயே பலம் பெறுகிறான், வேதங்களும் இவளையே பரக்க பேசுகின்றன. பெருமாளுக்கும் இவளிடந்தான் பிரியம் அதிகம். எனவே தான் பெருமாள் ஸ்ரீயஃபதியாகவும், ஸ்ரீநிகேதனனாகவும், ஸ்ரீநிவாசனாகவும் உள்ளான் என்றனர். இதற்கு பூமாதேவியின் தோழிகள், பூதேவியே மிகவும் உயர்ந்தவள். எந்நிலையிலும் சாந்தம் உள்ளவள். பெருமாள் மாவலிச் சக்கரவர்த்தியிடம்  வாமன அவதாரங்கொண்டு இப்பூமாதேவியையே வேண்டினான். வராஹ அவதாரத்திலும் பெருமாள் இவளைக் காக்கவே பிரியம் கொண்டார் என்றனர். நீளாதேவியின் தோழிகள் நீளாவே உயர்ந்தவள். இவள் ரஸ ரூபம். எனவே இவளை முன்னிட்டே பெருமாளை “ரஸோவைஸ” என வேதங்கள் புகழ்கின்றன. இவள் ஜல மயமானதாலே பெருமாளும் திருப்பாற்கடலில் பள்ளி கொண்டார். வேதங்களில் இவள் உறைகிறாள். நீருக்கு நாரம் என்று பெயர். இவளை வைத்தே பெருமாளுக்கு நாராயணன் என்னும் பெயருண்டாயிற்று என்றனர். இவ்விதமாக விவாதம் வளர்ந்து கொண்டேயிருந்தது. ஸ்ரீதேவி வைகுண்டத்தை விட்டுப் புறப்பட்டு தானே சிறந்தவள் என்று நிருபிப்பதன் பொருட்டு தங்கால மலையென்னும் திருத்தங்காலில் வந்து தவமியற்ற ஸ்ரீதேவியின் கடுந்தவத்தை மெச்சியும், பிரிவாற்றாமையைத் தீர்க்கும் முகத்தானும் பெருமாள் காட்சியளித்து, நீயே சிறந்தவள் என்று போற்றி ஏற்றுக்கொண்டார். திருமகள் தங்கி தவமியற்றியதால் திருத்தங்கல் என்ற பெயர் உண்டாயிற்றென்பர். இவ்விடத்திற்குத் தங்கால மலையென்னும் பெயருமுண்டு.

சிறப்பு:

இத்தலத்தில் நின்ற திருக்கோலம், சயனத் திருக்கோலம் என இரண்டு திருக்கோலங்களில் பெருமாள் காட்சி தந்தாலும் நின்ற மூர்த்தியே பிரதானமாகக் கருதப்படுகிறார்.

தாயார் நின்ற திருக்கோலத்தில் காட்சி தந்தருளும் ஒரே திவ்யதேசம்.

அர்ஜு னா நதி ஒரு காலத்தில் இந்நகரில் ஓடிய தாய் ஐதீகம். அந்நதிக் கரையிலமைந்திருந்த ஸ்தலம் அழிந்து விடவே இப்போதுள்ளவாறு அமைக்கப்பட்டதென ஒரு கருத்து நிலவுகிறது. இதனை உறுதி செய்யும் வகையில் இங்குள்ள மூலவர், உற்சவர், திருமேனிகள்யாவும் வர்ணம் பூசப்பட்ட சுதையால் ஆனவை. எனவே இங்கு பெருமாளுக்குத் திருமஞ்சனம் கிடையாது.


ஸ்ரீ கிருஷ்ணனின் பேரன் அநிருத்தன் உஷயை மணந்தது இந்ததலத்தில்தான்.

சந்திரகேது என்ற மன்னன் ஏகாதசி விரதம் மேற்கொண்டு துவாதசியில் விரதம் விடக் கூடிய நேரத்திற்கு (துவாதசி பாரணைக்கு முன்) முன்பே எண்ணெய் தேய்த்துக் குளித்ததால் புலியாகப் பிறந்து பூவுலகெங்கிலும் அலைய இந்த ஷேத்திரம் வந்ததும் பூர்வ ஜென்ம நினைவு ஏற்பட்டு இப்பகவானை பூஜித்துமோட்சம் பெற்ற ஸ்தலம். 

ஸ்ரீதேவி இத்தலத்தில் தவம் செய்து பகவானே உகந்து “எல்லா மஹிஷிகளையும் விட எனக்கு நீயே மிகவும் பிரியமானவள்” எனவே இந்நகரத்திற்கு ஸ்ரீபுரம் என்றே பெயருண்டாகட்டும் என்று பகவானே கூறியதாக விஷ்ணு புராணங் கூறும்.

இங்குள்ள கருடாழ்வார் சர்ப்பத்துடனும் அம்ருதகலசத்துடனும் காணப்படுகிறார். தனக்கு எதிரியான சர்ப்பத்தை தன்னுடன் வைத்திருப்பதும், கருடாழ்வான் கலசம் ஏந்திய திருக்கோலத்திலிருப்பதும் வேறு எந்த திவ்ய தேசத்திலும் இல்லாத காட்சியாகும்.

உபன்யாசம் வீடியோ இணைப்பு:

ஸ்வாமி உ.வே. வேளுக்குடி கிருஷ்ணன் அவர்களால் உபன்யாசம் செய்த திவ்யதேச வீடியோ இணைப்பு கீழே கொடுக்கப் பட்டிருக்கிறது.

https://youtu.be/S-y9AbEAW68

ஃபேஸ்புக் பேஜ் இணைப்பு:

அடியேனுடைய ஃபேஸ்புக் பேஜ் இணைப்பை கீழே கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறது.

https://www.facebook.com/102047988262304/posts/136745581459211/?sfnsn=wiwspmo&extid=FI4OHerGBHwvYyiU

No comments:

Post a Comment