🙏 நமஸ்காரம்
91. திருமாலிருஞ்சோலையென்னும் அழகர் மலை
மூலவர் - கள்ளழகர், அழகர், மாலலங்காரர், மாலிருஞ்சோலை நம்பி, பரம சுவாமி
தாயார் - சுந்தரவல்லி, ஸ்ரீதேவி
உற்சவர் - சுந்தரராஜன், கள்ளழகர்
விமானம் - சோம சுந்தர விமானம்
தீர்த்தம் - நூபுரகங்கை தீர்த்தம்
நாமாவளி - ஸ்ரீ சுந்தரவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ சுந்தரராஜாய நமஹ:
வழித்தடம்:
மதுரைக்கு வடக்கே 12 மைல் தொலைவில் எழிலார்ந்த மலையடிவாரத்தில் அமைந்துள்ளது.
பாசுரம்:
நாறுநறும் பொழில்மாலிருஞ்சோலை நம்பிக்குநான்
நூறுதடாவில் வெண்ணெய் வாய்நேர்ந்து பராவிவைத்தேன்
நூறுதடா நிறைந்த அக்காரவடிசில் சொன்னேன்
ஏறுதிருவுடையான் இன்றுவந்திவை கொள்ளுங்கொலோ
- நாச்சியார் திருமொழி (592)
ஆறு ஆழ்வார்களால் 128 பாசுரங்களால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட திருத்தலம் இந்த அழகர்கோவில். பூதத்தாழ்வார் - 3, பேயாழ்வார் - 1, நம்மாழ்வார் - 46, பெரியாழ்வார் - 34, ஆண்டாள் - 11, திருமங்கையாழ்வார் - 33 என மொத்தம் 128 பாசுரங்கள் பாடியருளியுள்ளனர்.
பாசுரம் பதவுரை:
நறு பொழில் நாறும் - பரிமளம் மிகுந்த பொழில்கள்மணங்கமழா நிற்கப்பெற்ற
மாலிருஞ் சோலை - திருமாலிருஞ்சோலையில் (எழுந்தருளியிருக்கிற)
நம்பிக்கு - எம்பெருமானுக்கு
நான் - அடியேன்
நூறு தடாவில் - நூறு தடாக்களில் நிறைந்த
வெண்ணெய் - வெண்ணெயை
வாய் நேர்ந்து - வாயாலே சொல்லி
பராவி வைத்தேன் - ஸமர்ப்பித்தேன் (இன்னமும்)
நூறு தடா நிறைந்த - நூறு தடாக்களில் நிறைந்த
அக்கார அடிசில் - அக்காரவடிசிலும்
சொன்னேன் - வாசிகமாக ஸமர்ப்பித்தேன்
இவை - இந்த வெண்ணெயையும் அக்காரவடிசிலையும்
ஏறு திரு உடையான் - (நாட்செல்லநாட்செல்ல) ஏறிவருகிற ஸம்பத்தையுடையரான அழகர்
இன்று வந்து - இன்று எழுந்தருளி
கொள்ளும் கொல் - திருவுள்ளம்பற்றுவரோ?
பாசுரம் விளக்க உரை:
இப்பாட்டும் மேற்பாட்டும் இத்திருமொழியில் விலக்ஷணமாக அமைந்த பாசுரங்கள். கீழ்ச்சென்ற பாசுரங்களின் ஸைலியும் மேல்வரும் பாசுரங்களின் தீயமான அமைந்திருக்கிறபடியைக் காண்மின். கீழ்பாட்டில் “எனக்கோர் சரண் சாற்றுமினே“ என்றவாறே தளர்ந்து த்வயாநுஸந்தானம் பண்ணினாள், உத்தரகண்டத்தை நன்றாக அநுஸந்தித்தாள், அதற்கு அர்த்தாதகிய கைங்கரிய ப்ரார்த்தனையிலே ஊன்றினாள், காயிகமான கைங்கரிய மென்றும் செய்யமுடியாதபடி தளர்ந்திருக்கும் தஸையாகையாலே வாசிகமான கைங்கரியம்செய்ய விரும்பினாள். அது செய்தபடியைச் சொல்லுகிறாள் இப்பாட்டில், இப்பாட்டுக்கு ஸேஷபூதம் மேற்பாட்டு.
மணங்கமழாநின்ற சோலைகளாலே சூழப்பட்ட திருமாலிருஞ்சோலை மலையில் அவாப்த ஸமஸ்தகாமனாய் எழுந்தருளியிருக்கும் எம்பிரானுக்கு அடியேன் நூறுதடா நிறைந்த வெண்ணெயும் நூறுதடா நிறைந்த அக்காரவடிசிலும் வாசிகவுள்ளம் பற்றுவனா? என்கிறாள்.
எம்பெருமானார், நாய்ச்சியார் திருமொழி காலக்ஷேபம் ப்ரஸாதித்தருளும்போது இப்பாட்டளவிலே வந்தவாறே “ஆண்டாளுடைய மநோரதம் வாசிகமாத்ரமாகப் போச்சுதே யொழிய, கார்யபர்யவஸாயியாகவில்லை, அதனை நாம் தலைக்கட்டவேணும்“ என்று அப்போதே புறப்பட்டுத் திருமாலிருஞ்சோலைமலைக்கு எழுந்தருளி * நூறுதடா நிறைந்த வெண்ணெயும் நூறு தடா நிறைந்த அக்காரவடிசிலும் அழகருக்கு அமுது செய்வித்தருளி அப்படியே ஸ்ரீவில்லிபுதுதூரேற வெழுந்தருளி ஆண்டாளை அடிவணங்கி நிற்க, தன் நினைவறிந்து இவர்செய்த காரியத்துக்கு மனமுகந்து “நம் அண்ணரே!“ என்று சொல்லி இதுபற்றியே “பெரும்பூதூர் மாமுனிக்குப் பின்னானாள்வழியே“ என்று ஆண்டாள் வாழ்த்தப்படுவதும்.
“அந்யத் பூர்ணாதபாம் கும்பாத் அந்யத் பதாவ்நேஜநாத் - அந்யத் குஸலஸம் ப்ரஸ்நாத் நசேச்சதி ஜநார்தந்“ என்கிறபடியே ஒரு பூர்ணகும்பத்துக்கு மேற்பட் அதிகப்படியானவற்றை விரும்பாத எம்பெருமான விஷயத்திலே நூறு தடாநிறைந்த வெண்ணெயும் நூறுதடா நிறைந்த அக்காரவடிசிலும் ஸமர்ப்பிக்க வேண்டுவானேன்? -என்று நஞ்ஜீயா ஸந்நிதியிலே நம்பிள்ளைகேட்க; “திரு வாய்ப்பாடியிற் செல்வத்துக்கு இதெல்லாம் கூடினாலும் ஒரு பூர்ண கும்பத்துக்குப் போராதுகாணும்“ என்று ஜீயர் அருளிச்செய்தாராம்.
தடா - பானை, பராவுதல் - வணங்குதல், துதித்துல் பரப்புதல், ஏறுதிருவுடையான் - “*“ என்று மொழிபெயர்த்தார் கூரத்தாழ்வான் ஸ்ரீ ஸுந்தரபாஹுஸ்தவத்தில்.
இன்று வந்து இவை கொள்ளுங் கொலோ? - “இது ஒரு வாங்மாத்ரமேயாய்ப் போகாமே இத்தை அநுஷ்டான பர்யந்தமாக்கி ஸ்வீகரிக்கவல்லானோ?; அத்ரிபகவானா ஸரமத்திலே ஸாயம்ஸமத்திலே சென்று ‘நான் ராமன், இவள் மைதிலி இவன் லக்ஷ்மணன்.‘ என்று நின்றாப்போலே வந்து நின்று இவற்றை ஸ்வீகரிக்கவல்லனோ?“ என்ற வியாக்கியான ஸ்ரீஸூக்தி அநுஸந்திக்கத்தக்கது.
- ஸ்ரீ காஞ்சி பிரதிவாதி பயங்கரம் அண்ணங்கராசாரியார்
ஸ்தல வரலாறு:
இத்தலத்தைப் பற்றி வராக புராணம், பிரம்மாண்ட புராணம் ஆக்னேய புராணம் போன்றன விவரித்துக் கூறுகின்றது. வராக புராணத்தில் ரிஷபாத்திரி மகாத்மியும் என்னும் தலைப்பில் இத்தலம் பற்றி பரக்கப் பேசப்பட்டுள்ளது. ரிஷபம் என்றால் காளை. இந்தமலையினைச் சுற்றியுள்ள மலைகள் யாவும் பசுவினைப் போலவும் இந்த மலை மட்டுமே காளை போன்றும் தோன்றுவதால் இதற்கு ரிஷபாத்திரி என்ற பெயர் ஏற்பட்டதென்பர். மலய பர்வதம் எனப்படும் பொதியமலைக்கு வடக்கே 10 யோஜனை தூரத்திலும், காவிரி நதிக்குத் தெற்கே 6 யோஜனைத் தூரத்திலும், வராக பர்வதம் எனப்படும் பழனிக்கு கிழக்கே 6 யோஜனை தூரத்திலும், அமைந்துள்ளதாக எல்லைகள் குறிப்பிட்ட இப்பகுதியை கூடலூர் நாடு என்றும், மாலிருங் குன்றம் என்றும், திருமால் சோலை யென்றும் வனகிரி யென்றும் தமிழ்மொழி பல பெயர்களைச் சூட்டுகின்றது. அதேபோல் இங்குள்ள உற்சவப் பெருமாளுக்கும் அழகர் என்னும் வெகு அழகான சொல் வாய்த்துவிட்டது. மகாவிஷ்ணுவிற்கும், அவரது இராம கிருஷ்ண அவதாரங்களுக்கும் அழகர் என்னும் சொல் சமஸ்கிருதத்தில் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது. இம்முறை தமிழிலும் பின்பற்றப்பட்டுள்ளது. மதுரையிலிருக்கும் எம்பெருமானுக்கு கூடலழகர் என்பதும் ஒரு திருநாமம். இவருக்கும் அழகர் கள்ளழகர் என்று திருநாமங்கள், குழலழகர், வாயழகர், கொப்பூழில் எழுகமலப் பூவழகர் என்பது ஆண்டாளின் மங்களாசாசனம். அச்சோ ஓரழகியவா என்பது திருமங்கை மன்னனின் மங்களாசாசனம். இக்கள்ளழகர் என்னும் சொல்லே வடமொழியில் சுந்தரராஜர் என்றாயிற்று.
எமதர்மராஜன் விருஷபம் என்ற தரும ரூபத்தோடு தபசு செய்து இம்மலைக்கு விருஷபாத்ரி எனப் பெயரிடுமாறு பகவானை வேண்ட அவ்வண்ணமேயாயிற்றென்பர். தர்மத்திற்கு அதிபதியான தர்மதேவன் இங்கு ஸ்ரீமந் நாராயணனைக் குறித்து தவமிருந்து சுந்தரராஜனைத் தரிசித்து அதே திருக்கோலத்தை யாவருக்கும் காண்பிக்க இங்கேயே எழுந்தருளுமாறு வேண்டி நிற்க, அவ்வண்ணமே எழுந்தருளியதாகவும், உடனே தர்ம தேவன் விஷ்வகர்மாவை அழைத்து விமானம், கோபுரம், கோட்டை கொத்தளத்துடன் எம்பெருமானுக்கு கோவில் எழுப்புமாறு கேட்க, சந்திரனைப் போன்ற அழகு வாய்ந்த சோமச்சந்த விமானத்துடன் விஸ்வகர்மா இக்கோவிலை உருவாக்கினான் என்பது வரலாறு.
எம்பெருமான் திரிவிக்ரம அவதாரம் எடுத்தபோது ஒரு பாதத்தால் உலகளந்துவிட்டு மறு பாதத்தால் விண்ணளக்க அது பிரம்மனின் சத்திய லோகம் வரை செல்ல பிரம்மன் தனது கமண்டல நீரால் பாத கமலங்கட்கு அபிஷேகம் செய்ய அந்த கமண்டல நீர் பெருமாளின் காலிலுள்ள பொன்சிலம்பில் பட்டுத் தெறித்து இவ்விடத்தே சிலம்பாறாகப் பெருகி இது எங்கே உற்பத்தியாகிறது என்று சொல்ல முடியாதவாறு வற்றாத ஜீவநதியாய் ஓடிக்கொண்டு தேனை விட இனிமையாக இனிக்கும் தன்மை பெற்று எம்பெருமானின் திருமஞ்சனத்திற்கு இலக்காகி நிற்கிறது. இந்தச் சிலம்பாறுதான் நூபுர கங்கையாகும். இந்த தீர்த்தம் தவிர்த்து வேறு தீர்த்தங்களில் இங்குள்ள உற்சவருக்கு திருமஞ்சனம் செய்தால் பெருமாள் கறுத்து விடுவதால் இரண்டு மைல் தொலைவில் உள்ள இந்த தீர்த்தமே எப்போதும் திருமஞ்சனத்திற்குப் பயன் படுத்தப்படுகிறது. எம்பெருமானின் திருமேனிக்கு தீர்த்தமாகி வயல்வெளிகளில் நெளியும் இந்த நூபுர கங்கையின் மகத்துவம் எழுத்தில் அடங்குந் தன்மையதன்று. இதில் நீராடி விஷ்ணு சாமீப்யம் பெற்றவர் பலருண்டு. இந்த நதி இகபர சுகத்தைத் தருவதால் இந்த நதிக்கு “இஷ்டசித்தி” என்ற ஒரு பெயரும் உண்டு. பகவானுடைய பாதார விந்தங்களிலிருந்து
தோன்றி ஸம்ஸார பந்தத்தினால் உண்டான அழுக்கைப் போக்கடிக்கும் இந்நதிக்குப் “புண்யச்ருதி’ என்றும், சகல ஜனங்களின் ஜனன மரண துக்கத்தைப் போக்கடிப்பதால் “பவஹாரி” என்றும் பல பெயர் உண்டு.
சிறப்பு:
உற்சவர் மிகவும்.பேரழகு வாய்ந்தவர். இந்த உற்சவர் அபரஞ்சியால் செய்யப்பட்டவர். இந்தியாவிலேயே இங்கும் திருவனந்தபுரத்திலும் மட்டுமே அபரஞ்சியால் செய்யப்பட்ட உற்சவர்கள் உள்ளனர். சோலைமலைக்கரசர் என்றே திவ்ய பிரபந்தம் இந்த உற்சவமூர்த்தியை வர்ணிக்கிறது. புராணம். “ரிஷபாதிஷர்” என்று அழைக்கிறது. மூலவரை விட உற்சவர் பெரும் புகழ் பெற்ற ஸ்தலங்களுள் இதுவும் ஒன்று. இங்கு உற்சவரும் பஞ்சாயுதங்களுடன் திகழ்கிறார்.
ஆண்டாள் இந்த திருத்தலத்திற்கு வந்து தவம் செய்து அரங்கனை மணம் செய்தால் நூறு அண்டா அக்காரஅடிசில் செய்வதாக வேண்டுதல் வைத்தாளாம். வேண்டுதல் நிறைவேற்றும் முன் ஆண்டாள் ஸ்ரீரங்கம் அரங்கனிடத்தில் ஐக்கியமாகிவிட்டாள். அதனால் ஆண்டாள் நாச்சியாரால் அக்காரஅடிசில் செய்து, வேண்டுதலை நிறைவேற்ற இயலவில்லை. இறைவனிடத்தில் கோரிக்கை வைத்து வேண்டிக் கொண்டால், பிரார்த்தனை நிறைவேறியதும் நாம் சொன்ன வேண்டுதலைச் செய்து விட வேண்டும். நம்மால் செய்ய இயலவில்லை என்றாலும், நம்மைச் சார்ந்தவாராவது நமக்குப்பதில் செய்துவிட வேண்டும். பிற்காலத்தில் வந்த இராமானுஜர் திருமாலிருஞ்சோலையில் (அழகர் கோவில்) ஆண்டாளின் பாடலில் உள்ள வேண்டுதலுக்கேற்ப, நூறு தடா (தடா என்றால் அண்டா) முழுக்க அக்காரவடிசலும் (சர்க்கரைப் பொங்கல்), வெண்ணையும் சேர்த்து நிவேதனம் செய்தார். ஆண்டாள் எண்ணிய செயலை இவர் நிறைவேற்றினார். இராமானுஜர் ஒவ்வொரு தலமாக இறைவனை சேவித்துக் கொண்டு, பிறகு ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர் வந்து இறைவனை சேவிக்க வந்தார். இராமானுஜர் கோவிலினுள் நுழைந்த பொழுது, "வாரும் என் அண்ணலே" என்ற அழகிய பெண் குரல் ஒன்று இராமானுஜரை நோக்கி அழைத்தது. இராமானுஜர் சுற்றும், முற்றும் பார்த்தார். யாரும் இல்லை. மீண்டும் மீண்டும் அந்த அழகிய குரல் கேட்டுக் கொண்டே இருந்தது. யாராக இருக்கும் என்று ஆவலுடன் பார்க்க, அங்கே கருவறையிலிருந்து ஆண்டாள் அசைந்து அசைந்து, "வாருங்கள் என் அண்ணா" என்று அழைத்தாள். பக்தியுடன்
பரவசமானார். இராமானுஜர். ஆண்டாளுக்குப் பின் பல நூற்றாண்டுகள் கழித்துப் பிறந்தவர் இராமானுஜர். அப்படியிருக்க ஏன் ஆண்டாள் நாச்சியார் இராமானுஜரை அண்ணன் என்று அழைக்க வேண்டும்? இக்கேள்விக்கு ஆண்டாள் நாச்சியாரே பதிலும் கொடுக்கிறாள், எனக்கு அண்ணன் என்று ஒருவர் இருந்திருந்தால் அவரை என் வேண்டுதலை நிறைவேற்றச் சொல்லியிருப்பேன். அண்ணனோடு பிறக்கவில்லை. ஆனாலும், என் விருப்பத்தை அண்ணன் என்ற ஸ்தானத்தில் நிறைவேற்றியவர் தாங்கள் தான். ஆகையாலே நான் இராமானுஜராகிய தங்களை "அண்ணா" என்று அழைக்கிறேன் என்றாள். இராமானுஜர் பூரித்து போய் நின்றார். இந்த காரணத்திலேயே அழகர் கோவிலில் ஆண்டாள் நாச்சியார் அமர்ந்த கோலத்தில் காட்சி கொடுக்கிறார். இதனாலேயே நம் முன்னோர்கள் பாடியுள்ளார்கள்.
"பெரியாழ்வார் பெற்றெடுத்தப் பெண்பிள்ளாய் வாழியே பெரும்பூதூர் மாமுனிக்குப் பின்னானாள் வாழியே!!!".
கிழக்கு மேற்காக 10 மைல் தூரமும், 1000 அடி உயரமும் உள்ள இம்மலை எண்ணற்ற பூம்பொழில்களையும், பல சுனைகளையும், அரிய மூலிகைகளையும் நிறைந்த குளிர்ச்சியினையும் கொண்டு திகழ்கிறது. இந்த மலையில் ஆயிரம் தலைகள் உடைய ஆதிசேடன் வாழ்ந்து வருவதாக ஐதீகம்.
துவாதசி தினத்தில் இந்த நூபுர கங்கையில் நீராடுபவர்கள் சகலவிதமான பாபங்களிலிருந்தும் விடுபட்டு விடுகிறார்கள். அதிலும் குறிப்பாக ஐப்பசி மாதத்தின் வளர் பிறையில் வரக்கூடிய துவாதசியன்று நீராடக் கூடியவர்கள் விஷ்ணு ஸாயுஜ்யம் எனச் சொல்லப்படும் மோட்சத்தை அடைந்து விஷ்ணுவுக்குச் சமீபத்தில் இருக்கும் நிலையினைப் பெறுகின்றார்கள்.
ஸ்ரீ கள்ளழகருக்குரிய திருவிழாக்களில் மிகவும் முக்கியமானது சித்திரை மாதப் பௌர்ணமி அன்று வர கூடிய சித்திரைத் திருவிழாவாகும். மதுரை மீனாட்சி கோவிலில் தொடங்கும் சித்திரைத் திருவிழாவும், இவ்விழாவும் ஒரே சமயத்தில் நடக்கின்றன. திருமலை நாயக்கர் மதுரையைத் தலைமையிடமாகக் கொண்டு ஆட்சி பொறுப்பு ஏற்கும்
முன்னர் இவ்விருவிழாக்களும் வெவ்வேறு மாதங்களில் நடைபெற்றுவந்தன. அப்போது அழகரின் சைத்ரோத்ஸவம் சித்திரை மாதத்திலும் மீனாட்சி கோவில் உற்சவம் மாசி மாதத்திலும் நடைபெற்றது. இதனால் தான் மாசி மாதம் நடக்கும் திருவிழாவில் மீனாட்சிரதம் செல்லும் சாலைகள் (வீதிகள்) மாசி வீதிகள் என்றே அழைக்கப்பட்டன. திருமலை நாயக்க மன்னரின் ஆட்சிக்கு முன்பு ஸ்ரீ அழகர் சித்திரை மாதத்தில் அலங்காநல்லூர், தேனூர் வழியாக மதுரை வந்து வைகையில் இறங்கி வண்டியூரில் தங்கி மீண்டும் அழகர் மலையடைவது வழக்கம். திருமலை மன்னர் இந்த இரண்டு விழாக்களையும் ஒன்று சேர்த்தால் அது சிறப்பாக இருக்கும் என்று கருதியே இரண்டையும் ஒன்று சேர்த்தார். இதற்கு கூறப்படும் கதை தன் தங்கையான மீனாட்சியின் திருக்கல்யாணம் (திருமணம்) காண எம்பெருமான் மதுரைக்கு எழுந்து வரும் சமயம் எதிரில் பல மண்டபங்களில் தங்கி இளைப்பாறிவர (12 மைல் தொலைவல்லவா) இவர் வருவதையறிந்த மதுரை மக்கள் எதிர் கொண்டு வரவேற்க (சேவிக்க) செல்லும் வழக்கமே எதிர் சேவையாயிற்று. இந்நிகழ்ச்சிக்குப் புராதன ஆதாரமில்லை. சைவ வைணவ பேதம் நீங்கி ஒற்றுமை உண்டாகவே இப்படியொரு விழாவை உண்டாக்கினாரோ என்று கருத வேண்டியுள்ளது.
அழகர் குதிரை வாகனத்தில் வைகையை நோக்கிச் செல்லும் போது வைகையில் இறங்கும் முன் ஸ்ரீவில்லி புத்தூரிலிருந்து வரும் சூடிக் கொடுத்த ஆண்டாளின் மாலையைச் சூட்டிக் கொள்கிறார். இது ஆண்டு தோறும் தவறாது நடக்கும் நிகழ்ச்சி. ஸ்ரீவில்லிபுத்தூரிலிருந்து ஆண்டுதோறும் மாலையும் இங்கு வந்து சேர்கிறது. 9 நாட்கள் நடைபெறும் இத்திருவிழா மதுரைத் திருவிழா எனவும், சித்திரைத் திருவிழாவெனவும் சிறப்புடன் அழைக்கப்படுகிறது. இதுதான் மதுரையில் நடக்கும் பெரிய திருவிழாவாகும்.
இந்த அழகர் மலையில் உள்ள அழகிய மணவாளன் கிணற்றில்தான் முகம்மதியர் படையெடுப்பின் போது ரெங்கநாதனை இருமுறை கொணர்ந்து பத்திரப்படுத்தி வைத்தனர் என்று கோயில் வரலாறு கூறுகிறது.
இங்குள்ள 18ஆம்படி கருப்பண சுவாமி மிகவும் பிரசித்தி. மலையாளத்தரசன் ஒருவன் இவ்வழகரை அங்கு கொண்டு செல்ல வேண்டுமென்று திருடிச் செல்ல முயன்றான் அது முடியாமல் போகவே 18 பேர்களை (மந்திர தந்திரங்களில் தேர்ச்சிபெற்ற பணிக்கர்கள்) இங்கு அனுப்பி எப்படியாவது அழகரை கொண்டு செல்ல வேண்டுமென்று திட்டமிட்டான். இவர்கள் வந்து அழகரை திருடிச் செல்ல எத்தனிக்கையில் இதையறிந்த இங்கிருந்த ஒரு சாஸ்திரி தமக்கு வேண்டியவர்களை அழைத்துக் கொண்டு வந்து பதினெட்டுப்பேரையும் பிடித்துப் படிக்கொருவராக புதைத்து வைத்தனர். இந்த பதினெட்டுப்பேரின் மந்திர சக்திக்கு கட்டுப்பட்டு அவர்களுக்கு துணையாக வந்த காவல் தெய்வம் ஒன்று இப்பெருமானின் பேரழகில் மயங்கி இவரைக் கொண்டு போக முடியாவிட்டாலும் பரவாயில்லை, இவருக்கு காவலாவது இருப்போம் என்றெண்ணி, அங்கிருந்த அர்ச்சகரையும், பிறரையும் நோக்கி தான் இந்தப் பெருமாளின் வாசலையும், இந்தப் பதினெட்டுப் படிகளையும் காப்பதாக உறுதி கூறி அதற்கு அர்த்தஜாம பூஜாப் பிரசாதத்தைத் தமக்கு அளிக்க வேண்டுமென்று கேட்க அவர்களும் அதற்கு ஒப்புக்கொண்டனர். அந்தக் காவல் தெய்வமே பதினெட்டாம்படி கருப்பணசுவாமியாவான். இவ்விதம் கருப்பணசுவாமி கள்ளழகருக்கு காவற்கடன் பூண்டான். இன்றும் பொய், சூது, குற்றம், களவு போன்றன பற்றி நடக்கும் பஞ்சாயத்துக்கள் இவன் முன்னிலையில் பேசப்படுகிறது. நிதர்சனமின்றி தண்டிப்பவன் கருப்பணசுவாமி என்பது மக்கள் நம்பிக்கை. இந்தப் பதினெட்டுப் படிகளைப் பற்றி ஆண்டாள் கூட வியந்ததாய்க் கூறுவர்.
இங்கு மேற்குப் பிரகாரத்தில் யோக நரசிம்மர் எழுந்தருளியுள்ளார். இவர் கடுகடுப்பான முகத்துடன் மிகவும் கோபக் கனலுடன் உள்ளார். இவருடைய சிரசிலிருந்து கோபக்கினி மேலே கிளம்பிச் செல்வதாக ஐதீகம். இவரின் தலைக்கு மேலாக ஒரு சிறு தூவரம் உள்ளது. இந்தக் கோபக்கினியைத் தணிப்பதற்கு தினமும் எண்ணெய், பால், தயிர் இவற்றாலும் நூபுரகங்கையாலும் திருமஞ்சனம் உண்டு. இதற்காக 100 ஆண்டுகட்கு முன்பு பச்சையப்ப முதலியார் ஏற்படுத்திய அறக்கட்டளை இன்றும் தவறாமல் நடந்து வருகிறது.
சுதபா என்னும் முனிவர் திருமாலிருஞ்சோலையில் தவமியற்றினார். ஒரு நாள் அவர் நீராடிக் கொண்டிருக்கும் போது துர்வாசரும் அவரது சீடர்களும் அங்கு வர இவர்களைக் கவனியாது சுதபா முனிவர் வெகுநேரம் நீரில் மூழ்கியிருந்ததால் துர்வாசருக்கு சினம் வந்துவிட்டது. என்னை மதியாது தண்ணீருக்குள்ளேயே கிடந்ததால் நீ தண்ணீரில் வாழும் தவளையாகக் கடவது (மண்டுகமாகக் கடவது) என்று துர்வாசர் சபித்தார். தனது நிலையுணர்ந்த சுதபன் முனிவர் துர்வாசரிடம் மன்னிப்பு வேண்டினார். மனங்கனிந்ததுர்வாசர் நீ நாராயணன் நித்ய வாசம் செய்யும் வராக பர்வதம் சென்று அங்குள்ள தர்மாத்திரி என்று அழைக்கப்படும் பர்வதத்தில் சென்று தவம் புரிக, எம்பெருமான் காட்சி கொடுத்ததும் உனக்கிட்ட சாபம் அகலும் என்றார். அதற்கு சுதப முனிவர் நான் திருமாலிருஞ்சோலை நின்ற சுந்தரராஜனையே நித்ய தரிசனம் செய்பவன். இப்பெருமானையே நான் அங்கும் சென்று வழிபட வேண்டுமென நினைக்க, அவ்விதமே ஆகும் என்றார் துர்வாசர். இவ்வாறு திருமாலிருஞ்சோலை சுந்தரராஜப் பெருமாள் வராஹபர்வதத்தில் உள்ள தர்மாத்ரி என்னும் அழகிய பர்வதத்திற்கு எழுந்தருளினார். இந்த அழகர் தான் இன்றைய காட்டழகர் திருக்கோவிலாகும் (இது குறித்து ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர் ஸ்தல வரலாற்றில் விரிவாகக் காணலாம்.).
உபன்யாசம் வீடியோ இணைப்பு:
ஸ்வாமி உ.வே. வேளுக்குடி கிருஷ்ணன் அவர்களால் உபன்யாசம் செய்த திவ்யதேச வீடியோ இணைப்பு கீழே கொடுக்கப் பட்டிருக்கிறது.
https://youtu.be/6lNFd_ISBZA
ஃபேஸ்புக் பேஜ் இணைப்பு:
அடியேனுடைய ஃபேஸ்புக் பேஜ் இணைப்பை கீழே கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறது.
https://www.facebook.com/102047988262304/posts/137479014719201/?sfnsn=wiwspmo&extid=LjB3rnZpm2LQwgLA
No comments:
Post a Comment