நாற்கோணம் -9

 நாற்கோணம் -9

By N Krishnamurthy 

 *ஜானகி:* அன்னைக்கு சீதா ரிசப்ஷன்ல யாரையோ  மீட் பண்ணீட்டு, வெளிய போயிட்டு  வந்ததுக்கப்புறம் அவகிட்ட சுரத்தே இல்லை. என்கிட்ட அதிகமா பேசறதும் இல்ல.மூஞ்சீல எப்ப பாத்தாலும் ஒரு சோகம் அப்பிண்டிருக்கு.

 "என்ன ஆச்சுடி, உனக்கு. ஏண்டி இப்படி இருக்கே"ன்னு ஒரு நாள்

அவகிட்ட நேரடியாகவே கேட்டூட்டேன். " ஏன்? எப்படி இருக்கேன்? நண்ணாதானே இருக்கேன்"ன்னு சிரிச்சா .அவ சிரிப்பு இயற்கையா இல்ல. சரியான அழுத்துக்காரி. என் கிட்டயே நடிக்கறா.

அவளோட ப்ராப்ளத்தை  தெரிஞ்சுக்கலேன்னா தலையே வெடிச்சிடும் போல இருந்தது.

சரி,ரிசப்ஷனிஸ்ட் கிட்ட போய்,அன்னிக்கு சீதாவ பார்க்க யார் வந்தான்னு கேக்கலாம்ன்னு நெனச்சேன்.அவ இதை  எப்படி எடுத்துப்பாளோன்னு தயக்கமா இருந்தது.

என் சீட்டுக்கு இரண்டு சீட்டு தள்ளி இருக்கிற ஜெகனப்பத்தி, ஒரு தரம் இந்த ரிசப்ஷனிஸ்ட் துருவித்துருவி கேட்டபோது, நான் அவளுக்கு சரியா பதில் கொடுக்கல. அதிலிருந்து அவளுக்கு என் மேல ஒரு வன்மம் இருந்தது. அத மனசுல வெச்சுண்ட " அது எதுக்கு உனக்கு தெரியணும்னு" முகத்துல அடிச்சமாரி சொல்லீட்டா  அசிங்கமா போயிடும்.

ஒரு வாரம் கழிச்சு நான் ராமுக்கு போன் பண்ணேன். ராமு என் கால எடுக்கவே இல்ல. ஏன்னு  தெரியல.

ஒரு 15 நாள் போச்சு.  அன்னைக்கு ஞாயிற்றுக்கிழமை. சரி, சீதாவாத்துக்கு போய், அவ கிட்ட கெளிறனா விஷயம் வெளில வராதான்னு   நெனச்சேன்.

மத்தியானம் ரெண்டு மணி இருக்கும். சீதா ஆத்துக்கு  கிளம்பி போனேன். கதவை தட்டினதும்  வைதேகி மாமி கதவ தொறந்தா. "வாடியம்மா .இப்பதான் வரத்துக்கு வழி தெரியறதாக்கும்.

என்ன உன்ன ரொம்ப நாளா காணோம்" அப்படீன்னா.

" இல்ல மாமி.ஆபீஸ்ல கொஞ்சம் வேலை ஜாஸ்தி.  சனி,ஞாயிறு அன்னிக்கு துணியெல்லாம் தோச்சி, அயர்ன் பண்ண வேண்டி இருக்கு. அதான் வர முடியல" அப்படீன்னு சொன்னேன்.

" எங்கமாமி சீதா காணோம். ஆத்துல இல்லையா"ன்னு கேட்டேன்." நீ வரத்துக்கு அரை மணி முன்னாடி கிளம்பி,ஏதோ புஸ்தகம் வாங்கிண்டு வரேன்னு

ஹிக்கின்ஸ்பாதம் போயிருக்கா. நீ வரது அவளுக்கு தெரியாதோ?" என்று கேட்டாள் மாமி.

"ஆமாம் மாமி,நான் வரேன்னு அவ கிட்ட சொல்லல.அப்படியே  நெனச்சிண்டு கெளம்பி வந்தூட்டேன்" என்றேன்.

" இரு காபி கலந்துண்டு வரேன்"ன்னு மாமி உள்ள போனா. கொஞ்சம் நேரம் கழிச்சு சுடச்சுட ஸ்ட்ராங்க் காபி வந்தது.காபி ஆத்தி குடிச்சிண்டே  மாமி கிட்ட " என்ன மாமி.சீதாவுக்கு ஒரு 10, 15 நாளா மொகமே சரியில்ல. ஏதாவது ப்ராப்ளமா"ன்னு கேட்டேன் .

அதற்கு மாமி "ஏண்டி நீங்க ரெண்டு பேரும் ரொம்ப க்ளோஸ் ஃப்ரண்ட் ஆச்சே. உங்கிட்ட கூட விஷயத்தை சொல்லலையா" என்றாள். எனக்கு ஆர்வம் அதிகமானது. "இல்ல மாமி. அவ ஒண்ணும் என்கிட்ட சொல்லல" அப்படீன்னேன்.

 அதுக்கு அந்த மாமி "அவ எப்படி சொல்லுவோ.அந்த விஷயம் எல்லார் கிட்டயும் சொல்லிக்கும்படியாவா இருக்கு. அவ அந்த விஷயத்தை மனசுல வச்சுண்டு மருகிண்டு இருக்கா" என்றாள்.

அதன் பிறகு பூனைக்குட்டி  மெல்ல சாக்கு பையில் இருந்து வெளில  வர மாறி ,விஷயம்  மாமியிடம் இருந்து வெளியில் வந்தது.

"சீதாவும் ராமும் கல்யாணம் பண்ணிக்கணம்னு நாங்க எல்லாம் அவா ரெண்டு பேர் கிட்டேயும் ஆசையை வளத்திண்டிருந்தோம்.அந்த ஆசை இப்ப நிராசயா ஆயிடுத்து. எந்த பாவி கண்ணு பட்டதோ. 

கல்யாணத்தை சீக்கரம் முடிச்சுட என் நாத்தனார் கௌசி, ரெண்டு பேர் ஜாதகத்தையும் கொண்டு போய் ஜோசியர் கிட்ட  காமிச்சிருக்கா. ஜோசியர் பொருத்தமே இல்லைன்னு சொல்லிட்டாராம். அம்மன் சன்னதில பூ போட்டு பார்த்தலையும்  தப்பான பூவே வந்ததாம். இந்த இக்கட்டான 

நெல மைல என்ன பண்றதுன்னு தெரியாம நாங்க எல்லாம் முழிச்சிண்டு இருக்கோம். சீதா இதை மனசுல வச்சு மருகிண்டிருக்கா. நீதான் அவ குளோஸ் பிரண்டாச்சே. நீ அவளுக்கு கொஞ்சம் ஆறுதல் சொல்லேண்டி அம்மா " என்றாள். அப்போதான் எனக்கு விஷயம் புரிஞ்சது. சீதாவுக்கு என்ன இப்படி ஆயிடுத்துன்னு நெனைக்கும்போது அவ மேல பரிதாபமாக இருந்தது . "சரி மாமி.அவசியம் சீதாவுக்கு ஆறுதலா பேசறேன. சீதா வந்தா சொல்லுங்கோ. நான் கிளம்புறேன்"ன்னு சொல்லீட்டு  ஹாஸ்டலுக்கு வந்துட்டேன்.

யோசிச்சு ,யோசித்து பாத்தேன். சீதாவுக்கும்,ராமுக்கும்  கல்யாணம் பண்ணிக்க வாய்ப்பே இல்லைன்னு  நல்லா புரிஞ்சுது. எப்படியாவது சீதாவுக்கு வேற எடத்தல  கல்யாணமான, ராம் ப்ரீ ஆய்டுவான்னு நெனக்கச்சேவே இனித்தது. அத்தோட "ப்ரண்டா இருக்கற சீதாவ சொந்தமாக்கிண்டா என்னான்னு" தோணித்து.

அந்த பகவான் இந்த ரெண்டுக்கும் எனக்கு வாய்ப்பு தறானோன்னு தோணித்து. இனிமே ஜாக்ரதையா காயை நகத்தணம்னு தீர்மானம் பண்ணிண்டேன். அன்னிக்கு ராத்திரி நல்ல தூக்கம்.தூக்கத்ல கலர் கனவுகள்.கனவுல நானும் ராமும் ஒத்தர் கையை இன்னொத்தர் பிடிச்சுண்டு நடந்து போறோம்.அப்போ தீடிர்ன்னு ஒரு ஓசை.

சை(Chai).மணி ஆறரை ஆயிடுத்து . மொபைல்லேந்து அலார்ம் அடிக்கற சப்தம் தான் அது.