நாற்கோணம் -15

 நாற்கோணம் -15

By N Krishnamurthy 

*ஜானகி:* 

அஞ்சு நாள்ல  அண்ணா ஜாதகம்  கெடச்சுது.இதை சீதா கிட்ட குடுக்க கூடாதுன்னு தீர்மானம் பண்ணேன். அவ அம்மா கிட்ட கொண்டு போய் சேக்கணும்னு முடிவு பண்ணேன்.எப்படி அதை, சீதாவுக்கு தெரியாம செய்யறதுன்னு  மூளையை கசக்கி பிழிஞ்சிண்டேன். கடவுள் அதுக்கு நேக்கு ஒரு ஆப்பர்சூனிட்டி கொடுத்தான். அடுத்த வாரம் வியாழன், வெள்ளி ரெண்டு நாளும் சீதா ஒரு மீட்டிங்கிக்காக  பெங்களூர் செல்ல வேண்டி இருந்தது. அந்த வெள்ளிக்கிழமை காலைல சீதா அம்மாவுக்கு போன் பண்ணி " மாமி. மத்யானம் ஆத்துல இருப்பேளா" ன்னு கேட்டேன் .அதுக்கு மாமி " ஆமாண்டியம்மா. எதுக்கு கேக்ற" என்று கேட்டாள்." நான் உங்கள பாக்க வரதாயிருக்கேன்" னேன்." என்ன விசேஷம்"னா மாமி. "நேர்ல வந்து சொல்றேன்"னு சொன்னேன். வெள்ளிக்கிழமை மத்தியானம் ஆபீஸ்ல ரெண்டு மணி நேரம் பர்மிஷன் போட்டூட்டு நாலு மணிக்கு சீதா வீட்டுல ஆஜரானேன். வழக்கம் போல அருமையான ஃபில்டர் காபி கெடச்சது .

"சொல்லு என்ன விஷயம்" னா  மாமி.

"  சீதா பெங்களூர் போய் இருக்கான்னு நோக்கு தெரியுமா " என்றாள். 

"தெரியும் மாமி. அதனால்தான் நான் உங்களை பாக்க வந்தேன்"  என்றேன். 

மாமி "  ஒண்ணும் புரியலடி.கொஞ்சம் வெளக்கமா சொல்லு" என்றாள் மாமி.நான்

" நீங்க சீதாவுக்கு ஆறுதல் சொல்ல சொன்னேள். நான் யோசிச்சு பாத்தேன். ஆறுதல்  சொல்லி ஒண்ணும்  பிரயோஜனம் இல்ல. அவளுக்கு வேற ஒரு நல்ல வழியை காட்டணும்னு தோணித்து. நேக்கு ராகவன்ன்னு பெரியப்பா பையன் இருக்கான். பாக்குறதுக்கு லட்சுமணமா இருப்பான். அவன்கிட்ட சீதா விஷயத்தை பத்தி பேசினேன்.ரொம்ப நல்லவன். எல்லாத்தையும் புரிஞ்சுண்ட அவன், ஜாதகம் ஒத்துப்போனா எனக்கு அவளை பண்ணிக்கறதுல ஒண்ணும் ப்ராப்ளம் இல்லைன்னு சொல்லிட்டான்" என்று சொல்லி அண்ணா போட்டோவையையும்,  ஜாதகத்தையும் மாமி கிட்ட கொடுத்தேன். போட்டோவை பாத்த மாமிக்கு பரம திருப்தி. அதுக்கப்புறம் மாமி என் ரெண்டு கையையும் பிடிச்சுண்டு " நீ செய்யற இந்த ஒத்தாசையை நான் வாழ்நாள் பூரா மறக்க மாட்டேன் டி" என்றாள். மாமியின் கண்களில் லேசாக நீர் துளித்தது.

 "பரவாயில்ல மாமி. இதுல என்ன இருக்கு. என்னை உங்க இன்னொரு பொண்ணு போல நெனச்சுக்கோங்க. அது போறும்" என்றேன்.

"  நீ சொன்னாலும், சொல்லாட்டாலும், நீ என் பொண்ணு தாண்டி" என்று என்னை கட்டிக் கொண்டாள் மாமி.

"போட்டோவை ஜாதகத்தையும் சீதா கிட்ட கொடுக்க வேண்டாம்னு தான், நேர்ல உங்களை பாத்து கொடுக்கறேன்" என்றேன்.அதுக்கு மாமி "ஆமாண்டி அம்மா.அது சரிதான்.நீ பண்ணிணது கரெக்ட் என்றாள்.

கிளம்பறதுக்கு முன்னாடி மாமி கிட்ட " மாமி ஜாதகம் எல்லாம் பார்த்து பொருந்தி வந்தா நிதானமா இத சீதா கிட்ட சொல்லுங்கோ. அவசரப்பட்டு சொல்லிடாதீங்கோ.

வெண்ணை தெரண்டு வர போது தாழி ஒடஞ்ச மாரி, நம்ம எடுக்கிற முயற்சி எல்லாம் வீணா போயிடும்"  என்று சொன்னேன்.

" சரி.ஜானகி. அப்படியே பண்ணலாம் " என்று கூறினா மாமி. பிறகு மாமிகிட்டே இருந்து விடை பெத்துண்டு  ஹாஸ்டலுக்கு திரும்பி வந்தேன். மனசெல்லாம் சந்தோஷமா  இருந்தது. நம்ம பிளான்ல முதல் கட்டத்தை நோக்கி காய நகத்தி வைச்சிருக்கோம்ன்னு நெனைச்சு உடனே நெஞ்சமெல்லாம் இனிச்சது.