வசந்த காலம் வருமோ?- 14

 வசந்த காலம் வருமோ?- 14

By N Krishnamurthy 

மிருதுளாவின்  முதல் வருட நடவடிக்கைகள்  எல்லா குழந்தைகளது போலத்தான் இருந்தது.

பெரும்பாலும் விடியற்காலம் நாலு, நாலரை மணிக்கு முழித்துக் கொண்டு விடுவாள். "காச்","மூச்" என்று கத்துவாள். பொதுவாக சமர்த்தான குழந்தை தான்.

பசி எடுக்கும் போது மட்டும் அழுவாள். அது என்னவோ தெரியவில்லை, நல்ல சங்கீதத்தை கேட்டால் குழந்தை மிகவும் சந்தோஷப்படுவாள்.

எல்லா குழந்தைகளும் போல தவழ ஆரம்பித்தாள். முட்டி போட்டு நடந்தாள். நடக்கும்போது தடுக்கி விழுந்தாள். முன் மண்டையில் லேசாக  அடிபட்டது. எல்லா அம்மாக்களையும் போல,மைதிலி இதைப்பார்த்து பதைபதைத்து போனாள். பல் முளைக்கும் தருணத்தில்  பேதி ஆனது. 

கோமளா சாரங்கனிடம்" கொழந்தைக்கு நம்ப சம்ரதாய ப்ரகாரம் ஆயுஷோமத்துக்கு முன்னாடி மொட்டை போட்டுணம்டா " என்றாள்.

அவர்களுக்கு குலதெய்வம் திருவள்ளுர்,  கனகவல்லி(வசுமதி) சமேத வைத்ய வீரராகப் பெருமாள்(எவ்வுட் கிடந்தான்) என்பதால் அங்கு சென்று மொட்டையிட தீர்மானித்தார்கள். இந்த விஷயத்தை போன் செய்து ரங்கநாயகிக்கும், சீதாலஷ்மிக்கும் தெரியப்படுத்தினார்கள். மொட்டையிட இன்னும் பத்து நாட்கள் இருந்ததால் அவர்களும் கிளம்பி வர இந்த ஏற்பாடு சௌகரியமாக இருந்தது. 

சீதாலக்ஷ்மி குடும்பமும், ரங்கநாயகி குடும்பமும் முதல் நாள், சனிக்கிழமையன்று வந்து விட்டிருந்தார்கள்.

ஞாயிற்றுக்கிழமை திருவள்ளூர் போவதற்கு சாரங்கன் ஒரு வேன் ஏற்பாடு செய்திருந்தான்.

காலை ஆறு மணிக்கு எல்லோரும் வேனில் உட்கார்ந்ததும் ,வேன் கிளம்பியது.

போகும் வழியில் சக்ரவர்த்தி,பட்டுசாமி தம்பதிகள் தவிர்த்து, மற்ற அனைவரும் பூந்தமல்லி பஸ் ஸ்டாண்டிற்கு அருகில் இருந்த துர்கா பவனில் பிரக்பாஸ்ட்டை முடித்துக்கொண்டார்கள்.  திருவள்ளூர் போய் சேரும்போது எட்டு மணி ஆகிவிட்டது.ஏற்கனவே ஒரு முறை அங்கே போய் சாரங்கள் குழந்தை மொட்டை அடிக்க   வேண்டிய ஏற்பாடுகளை செய்து விட்டு வந்திருந்ததால், மொட்டை அடிப்பவர் இவர்கள்  வருவதற்கு முன்பே அங்கே வந்து காத்திருந்தார். கோவில் குளத்திற்கு அருகில் ஒரு இடத்தில் முடி இறக்கப்பட்டது.

எதிர்பார்த்ததுக்கு மாறாக, குழந்தை ம்ருதளா, மொட்டை அடிக்கப்படும் போது, கூச்சல், குழப்பம் இல்லாமல் அமைதியாக இருந்தது எல்லோருக்கும் ஆச்சரியமாக இருந்தது. மொட்டை அடித்து முடித்தவுடன், குழந்தை  லேசாக சிணுங்கி அழ ஆரம்பித்தாள்.

மைதிலி குழந்தையை தூக்கிக்கொண்டு" ஒண்ணும் இல்லடா தங்கமே. உம்மாச்சிக்கு முடியை கொடுத்தாச்சு"என்று சமாதானம் செய்தாள்.

கோவில் குளத்தில் குழந்தையை குளிப்பாட்டினார்கள்.  மொட்டை இடப்பட்ட தலையில், எரிச்சல் தெரியாமல், குளிர்ச்சியாக இருக்க, சந்தனம் தடவப்பட்டது. 

இதன்பிறகு கோவிலுக்கு உள்ளே சென்று ,பெருமாளுக்கு குழந்தை பெயரில் அர்ச்சனை செய்தார்கள். அங்கே வழங்கப்பட்ட பிரசாத்தை அனைவரும் பகல் உணவாக உண்டார்கள். பின்பு இரண்டு மணிக்கு திருவள்ளூரை விட்டு கிளம்பி சென்னையில் வீட்டிற்கு வரும் பொழுது மணி நாலு ஆகியிருந்தது.வேனின் குலுக்கலில் ம்ருதுளா மட்டுமா தூங்கினாள்.கிட்டத்தட்ட (வேன் ட்ரைவர் தவிர 😁) அனைவரும்தூக்கம் போட்டனர்.

காலையில்போட்ட காப்பி பில்டரில் இன்னும் கொஞ்சம் பொடியை சேர்த்து, கூடுதல் டிகாக்ஷனை உண்டு பண்ணிய மைதிலி, பாலை சுட வைத்து, அனைவருக்கும் காபி கலந்து தந்தாள். 

மாலை ம்ருதுளா தன் பிஞ்சு கைகளால் தலையை தடவிப்பார்த்து அங்கு ஏதோ இல்லாததை உணர்ந்தாள்.

 மறுநாள் ரங்கநாயகி குடும்பமும், சீதாலக்ஷ்மி குடும்பமும்  அவரவர்கள் ஊர் போய் சேர்ந்தது.

பின்குறிப்பு: இறைவன் 'படுக்க எவ்வுள்' என்று கேட்டு சயனித்ததால், இத்தலம் 'திரு எவ்வுள்' என்று அழைக்கப்பட்டதாகவும், இத்தல இறைவன் 'எவ்வுள் கிடந்தான்' என்று பெயர் பெற்றதாகவும் சொல்லப்படுகிறது. 'திருவுள்' என்பதே காலப்போக்கில் மாறி, 'திருவள்ளூர்' என்பதாக கூறப்படுகிறது.

ஸ்மார்த்தர்களுக்கு வைத்தீஸ்வரன் கோவில் எப்படியோ, அப்படியே வைஷ்ணவர்களுக்கு இத்தலம்.