வசந்த காலம் வருமோ?- 16

 வசந்த காலம் வருமோ?- 16

By N Krishnamurthy 

இப்பொழுதுதான் முதல் வருஷ ஆயுஷ்ஹோமம் முடிந்த மாதிரி இருந்தது. அதற்குள் ஒரு வருடம் உருண்டோடி விட்டது.

ம்ருதுளாவிற்கு இப்போது இரண்டு வயதாகி, மூன்று மாதங்கள் ஆகியிருந்தன.

கொஞ்சம், கொஞ்சமாக மழலை வார்த்தைகள் வர ஆரம்பித்து விட்டன.

பெண் குழந்தைகள் சீக்கிரம் பேசுவார்கள் என்பார்கள். நேரம் கிடைக்கும் போதெல்லாம் அம்மாவின் இடுப்பில் சவாரி செய்து கொண்டிருப்பாள் ம்ருதுளா.

அன்றும் அப்படித்தான். குழந்தையை இடுப்பில் வைத்துக் கொண்டு மைதிலி வாணலியில் எதையோ போட்டு வறுத்துக்கொண்டிருந்தாள். மைதிலியின் வாய் " நன்னு பாலிம்ப" கீர்த்தனையை  முணு முணுத்து கொண்டிருந்தது. 

பாதி பாடுகிற போது திடீரென்று யாரோ "மோகனம்" என்று சொன்ன மாதிரி இருந்தத. மைதிலி சுற்றும் முற்றும் பார்த்தாள். யாரும் அங்கு இல்லை. கோமளாவும், சக்கரவர்த்தியும், ஒரு விசேஷத்திற்காக வெளியே சென்று இருந்தார்கள். சாரங்கனும் ஆபீஸ் போவதற்கு கிளம்பி கொண்டு இருந்தான். நாம் காதால் கேட்டது ஒருவேளை பிரமையாக இருக்குமோ என்று நினைத்துக் கொண்டாள் மைதிலி. பின்பு பாட்டை தொடர்ந்தாள்.

" ஸுர பதி நீல மணி" என்று சரணத்தை பாடிய பொழுது, மீண்டும் ஒருமுறை "மோகனம்" என்று காதில் கேட்டது. ஒருவேளை ம்ருதுளா தான் சொல்லியிருப்பாளோ என்று அவளை பார்த்த  போது, அவள் அப்பொழுது தான் ஏதோ சொல்லி முடித்த மாதிரி, அவள் வாய் இருந்தது. மைதிலிக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. குழந்தையை பார்த்து " தங்கமே நீ என்ன சொன்ன"என்று கேட்டாள். குழந்தை ஒரு நிமிடம் மௌனம் சாதித்துவிட்டு பிறகு, மெல்ல வாயை திறந்து "மோகனம்" என்றாள். மைதிலி திக்கு முக்காடி போனாள்.ரெண்டே  வயசு குழந்தை ராகம் கண்டுபிடிக்கிறது என்றால் சும்மாவா? உடனே அவள் உரத்த குரலில் " ஏன்னா. இங்க கொஞ்சம் சீக்கிரம் வாங்கோ" என்றாள். அப்போதுதான் சாரங்கன் ஷேவிங் பண்ணி முடித்திருந்தான். சாரங்கன். என்னவோ ஏதோ என்று கிடுகிடுன்னு ஓடி வந்தான்." என்ன மைதிலி. என்ன ஆச்சு சொல்லு" என்றான். 

" கொஞ்சம் இவள பாருங்கோ" என்றாள் மைதிலி. "என்ன ஆச்சு குழந்தைக்கு, ஏதாவது அடிபட்டூட்த்தா" என்று கேட்டான்.

 "அதெல்லாம் இல்ல. நான் நன்னு பாலிம்ப பாடிண்டிருந்ததேன். ம்ருதுளா  மோகனம்னு ராகம் பேரை சொல்றா" என்றாள்.

" மைதிலி விளையாடாதே.நேக்கு ஆபிசுக்கு டைம் ஆறது.இப்போ போய் விளையாடிண்டிருக்கே" என்றான் சாரங்கள். "இல்லண்ணா. நான் உண்மையத்தான் சொல்றேன். பாருங்க" என்று மறுபடியும் ஒரு தடவை சரணத்தை பாட குழந்தை மெதுவாக வாய் திறந்து "மோகனம்" என்றாள். சாரங்கனக்கு ஷாக் அடித்த மாதிரி இருந்தது.

அவனால் அவன் காதுகளை நம்ப முடியவில்லை.  மைதிலிக்கும், சாரங்கனுக்கும் உற்சாகம் பிய்த்து கொண்டு போனது. சாரங்கன் உடனே " சரி. ஒண்ணு  பண்ணலாம். பக்கத்து தெருவுல கதாகாலட்சேபம் பண்ற சாம்பசிவ சாஸ்திரிகள் இருக்கார். சாயங்காலம் அவர் கிட்ட குழந்தையை அழச்சிண்டு  போலாம். அவர் கிட்ட இத பத்தி கேட்டா  இதுக்கு அவர் ஏதாவது விளக்கம் கொடுப்பார்ன்னு நெனக்கிறன்" என்றான்.

அன்று  மதியம் குழந்தை தூங்கி எழுந்தவுடன், நெய் கலந்த பருப்பு சாதத்தை ஊட்டி விட்டு, குழந்தை வாயை துடைத்து விட்டாள் மைதிலி. அதன் பிறகு குழந்தையை படுக்கையில் படுக்க வைத்துக் கொண்டு,ஒருக்களித்து,தன்னை பார்த்துக்கொண்டிருந்த ம்ருதுளாவை நோக்கிக்கொண்டே, மைதிலி,  "பாலகிருஷ்ணன் பாத மலர்"  என்னும் பாபநாசம்  சிவன் பாடலை பாட ஆரம்பித்தாள். 

"கோகுலம் பிருந்தாவனம் " என்ற இடம் வரும்போது பாட்டை நிறுத்தி,குழந்தையை  பார்த்து "இது என்ன ராகம்டா பட்டு " என்று கேட்டாள்.ம்ருதுளா கொஞ்ச நேரம் கண்ணை மூடிக்கொண்டிருந்து விட்டு,தன் மழைலை குரலில் "தன்யாசி",என்று சொல்லவும் குழந்தையை வாரி எடுத்து, முத்தமழை பொழிந்த மைதிலி " எப்டிடீ நோக்கு ராகம்லாம் தெரியர்து" என்று கூறிவிட்டு," என் கண்ணே பட்டூடும்போல இருக்கே " என்று சொல்லி, குழந்தைக்கு திருஷ்டி கழித்தாள். மைதிலிக்கு தீடிரென்று பயம் பிடித்துக்கொண்டது.

"ரெண்டு வயசு குழந்தை இப்படி சொல்ல முடியுமா? ஏதாவது இக்ஷணி வந்து அவ மனசுல உக்காந்து இருக்கா" என்றெல்லாம் நினைத்தாள்.

சாரங்கன் அன்று மாலை சிறிது முன்னதாகவே வந்து விட்டான். இருவரும் ம்ருதுளாவுடன்  கிளம்பி, அடுத்த தெருவில் உள்ள சாம்பசிவ சாஸ்திரிகள் வீட்டுக்கு சென்றார்கள். இவர்கள் சென்றவுடன் அவர் இவர்களை வரவேற்று " என்ன தம்பதி சமேதாளா வந்து இருக்கேள்" என்றார். "ஒண்ணும் இல்ல மாமா. உங்க  கிட்ட ஒரு விஷயத்தை பத்தி கேக்கலாம்னு வந்தோம்" என்றான் சாங்கன்

 சாஸ்திரிகள் கர்னாடக  இசையை முற்றிலும் கற்றவர்.நிறைய கீர்த்தனைகளும், அவற்றின் பொருளும் அவருக்கு அத்துபடி. உபன்யாசம்  பண்ணும் போது அருமையான கர்நாடக இசையை தன்னுடைய இனிமையான வாயால் பாடி, அதனை விளக்குவார்.

"என்ன சமாஜாரம் சொல்லுங்கோ.நேக்கு ஏதாவது தெரிஞ்சா நான் விடை கொடுக்க பார்க்கிறேன்" என்றார் சாஸ்திரிகள்