ரகோபதேஸம்தொடர்ச்சி_21

 #ரகோபதேஸம்தொடர்ச்சி

ரகோபதேஸம்தொடர்ச்சி_21

by பாஸ்கர் சத்யா

அடுத்த வகுப்பிற்கு நான் வரும்போது என்னை உற்று நோக்கி சிரிக்கிறார் குருநாதர்.  இதற்கு முந்தைய வகுப்பில் நான் சற்று எமோஷன் ஆனது அவருக்கு நான் அன்று எப்படி இருக்கிறேன் என்பதை புரிந்து கொள்வதற்கான பார்வையாக நான் நினைத்தேன்.  எனக்கும் அந்த பார்வை சிரிப்பை கொடுத்தது.

சிரித்த முகத்துடன் என்னை வரவேற்ற அவர் ஏதாவது என் அன்றைய எமோஷன் பற்றி கேட்பார் என்று நினைத்தேன்.  ஆனால் யதார்த்தமாக அன்றைய வகுப்புக்கான ஆயத்தங்களை செய்யுமாறு பணித்தார்.

அவரவர் இருக்கைகளில் அமர்ந்தோம்.

'என்ன பாஸு நேத்திக்கு என்ன பார்த்தோம்னு ஞாபகம் இருக்கா?  சரி சரி நீ சொல்ல வேண்டாம் நானே ஆரம்பிச்சுடறேன்.'

'நேத்திக்கு அஞ்சு விதமான சிந்தனைகள பத்தி ஒருவன் சிந்திக்க ஆரம்பிச்சா காலப்போக்கில் அவனுக்கு கிடைக்கக்கூடிய பலன்கள் என்னென்ன அப்படின்னு சொன்னேன்.  கூடவே பலன்களை எதிர்பார்க்காம சொல்லப்பட்ட பலன்கள் நம்முடைய பயிற்சிக்கான உந்துதலுக்கான உள் அர்த்தமா அந்த சுலோகத்தை புரிஞ்சுக்கணும்னு சொன்னேன்.  எதுக்காக அப்படி சொன்னேன் தெரியுமா?  யோக பயிற்சிகள்ல சில பேருக்கு உடனே பலன்கள் கிடைக்கலாம் சிலருக்கு பலன்கள் தாமதமாகலாம்.  அதனால நாம என்னிக்கும்  பலன்களை எதிர்பார்த்து பயிற்சிகளை மேற்கொள்ளக் கூடாது.  புரிஞ்சுதா?'

'சரி அடுத்ததா என்ன சொல்லிக் கொடுத்தேன்? 

மாத்ரு தேவோ பவ பித்ரு தேவோ பவ ஆசார்ய தேவோ பவ அதிதி தேவோ பவ 

அப்படிங்கற ஸ்லோகத்த ஆரம்பிச்சு அர்த்தத்தையும் சொல்லிக் கொடுத்தேன்.  ஒரு குடும்பத்தில் தாயோட சிறப்புகள சில ஸ்லோகங்கள மேற்கோள் காட்டி சொல்லிண்டு வந்தேன்.'

இந்த இடத்தில் அவர் சற்று நிறுத்தி என்னை பார்த்து சிரிக்கிறார்.

'மாமா கிண்டல் பண்ணாதீங்கோ.  சொல்லிட்டேன்.'

'ஏய் நான் எங்கடா கிண்டல் பண்ணினேன்.  எங்க பாஸுவுக்கு எவ்வளவு ஸ்ட்ராங் மைண்டுனு நேக்கு தெரியாதா?  நேத்திக்கு என்னவோ அவன் அம்மாவ பத்தி நெனைச்சுண்டுட்டன்.  அத எதுக்கு இப்ப கிளறிண்டு. விட்டுடுவோம்.'

'ஒரு குடும்பத்துல தாய் மாத்திரம் என்று இல்லாம தந்தையோட கடமைகளும் சிறப்புகளும் சேர்ந்துதான் அந்த குடும்பத்தை முன்னேத்தறது.  தமிழ்ல கூட பழமொழிகள் உண்டே!  உதாரணமா தந்தை சொல் மிக்க மந்திரம் இல்லை.  தந்தையின் சிறப்புகளையும் பெருமைகளையும் சொல்கிற மந்திரங்கள் கூட சமஸ்கிருதத்தில இருக்கு.  குடும்பத்திற்காக உழைத்து சந்ததிகளை நல்ல முறையில் கட்டுப்பாடோடு வளர்ப்பதில் தந்தைக்கு குடும்பத்துல முக்கிய பங்கு இருக்கு. அடுத்ததாக குரு.  நல்வழி காட்டுவதில் குருவைப் போல ஒரு வழிகாட்டி யாருமே இல்லை?  உன்னுடைய விருப்பங்களை உன்னிடம் கேட்காமலேயே அறிந்துகொண்டு உன்னை நேர்வழியில் அதற்கான பாதைகளை அமச்சுக் கொடுப்பதுல பெரும் பங்கு குருவுக்கு உண்டு.'

'கடைசியாக ஸ்லோகத்தில் சொல்லப்பட்ட அதிதி.  மாதா பிதா குரு தெய்வம் அப்படின்னு வரிசைக்கிரமமா தான கேட்டுண்டு வரோம்.  இது என்ன பகவானுக்கு பதிலா அதிதின்னு சொல்லப்பட்டிருக்கே?  இப்படி ஒரு சந்தேகம் வர்றது வாஸ்தவம் தானே?'

'அதிதி என்பவர் யார்?  ஏற்கனவே நோக்கே தெரியுமே, முன்பின் பார்த்திராதவர், அறியாதவர், நம் வீடு தேடி வருபவர், நம்மை நாடி வருபவர் ...  இப்படி யாராக வேண்டுமானாலும் இருக்கலாம்.  அவாளத்தான் நாம அதிதி அப்படிங்கறோம்.'

'இந்த அதிதி தேவோ பவ அப்படிங்கற வாக்கியம் நம்ம ஹிந்து கலாச்சாரத்தை மையப்படுத்தி சொல்லப்படுகிற வாக்கியம்.  நான் மேலே சொன்னேனே அறிமுகம் இல்லாத நம்ம வீடு தேடி அல்லது நம்மளை நாடி வரக்கூடிய அதிதிகளை தெய்வமாகவே நினைத்து உபச்சாரம் பண்ணனும் அப்படிங்கற எண்ணம் நம்மை விட்டு விடாம இருக்கணும் அப்படிங்கிறதுக்காகத் தான் இந்த அதிதி தேவோ பவ.  நாம நம்ம ஆத்துக்குள்ள நுழையும் போது சகஜமா யதார்த்தமா சௌகர்யமா போவோம் வருவோம் இல்லையா?  ஆனா தெரியாதவா நம்ம ஆத்துக்குள்ள நுழையும்போது அவாளுக்கு சங்கோஜம் இருக்கும். தயக்கம் இருக்கும்.  அசௌகர்ய உணர்வு இருக்கும் இல்லையா?'

'அப்படிப்பட்டவாள வாய் நிறைய கூப்புட்டு உபச்சாரம் பண்ணி அவாளுடைய அச்சத்த சங்கோஜத்த அசௌகர்யங்கள நீக்கி யதார்த்தத்துக்கு அவாள அழைச்சுண்டு போகணும்.  வந்தவர் கடவுள் அப்படின்னு தெரிஞ்சா எந்த அளவுக்கு உபசரிச்சு மகிழ்ச்சியில திளைப்போமோ அந்த அளவுக்கு வருகிற அதிதிகளை கடவுளாகவே பாவித்து உபசரிக்கணும்.  இந்த அடிப்படையில் தான் 'அதிதி தேவோ பவ'.  இது நம்ம‌ பாரத தேஸ கலாச்சாரத்தோட அடிப்படை.'

'வந்திருக்கிறவா கடவுளான்னு தெரியாது.  கடவுளா இருந்துட்டா?  எனவே தான் அதிதிய கடவுளாகவே பாவிக்கனும் அப்படின்னு வேதம் சொல்றது.  உபநிஷத் சொல்றது.  சிக்ஷா வல்லியில சொல்றது.  ஸ்லோகத்துல சொல்றது.'

இப்படி அவர் சொல்லிக் கொண்டு வரும்போது எனக்கு ஒரு சந்தேகம் வந்து கேட்கலாம் என்று நினைத்தேன்.  அதை அவர் புரிந்து கொண்டாரோ என்னவோ என் சந்தேகத்திற்கான விடையை அவரே கூற ஆரம்பிக்கிறார்.

'வந்தவர் எப்படிப்பட்ட மனிதராக இருந்தாலும் சரி, அவரைப் பார்த்தவுடன் அவரை பற்றின பலவிதமான கணிப்புகள் நம் மனசுல தோணாம இருக்குமா? வந்தவருடைய தயக்கமான உணர்வு கூட நமக்கு ஆயிரத்தெட்டு  சந்தேகங்கள ஏற்படுத்தலாம்.  ஆனாலும் அந்த மனிதரைப் பார்க்கும்போது அவரது உடல், மனம் மற்றும் வாழ்க்கை சூழ்நிலையைக் கொண்டு முடிவுகள் செய்து கொள்ளாம அவருக்குள் இருக்கும் மனிதத்தை மாத்திரமே பார்த்து வணங்குவதுதான் நம்ம தேஸத்துல வழக்கமா இருந்தது.  இன்னமும் பெருமளவு இருக்கு.  இந்த மனித உடலை உருவாக்கிய அந்தப் படைத்தலுக்கு அடிப்படையான சக்தியும் வந்தவனுக்கும் இருக்குமே அப்படிங்கறத புரிஞ்சுகிட்டோம்னா நமக்கு சந்தேகங்கள் எழ வாய்ப்பு இல்லை.  நம்மள படைச்சவன்தான் வந்திருக்கிறவரையும் படச்சிருக்கான் இல்லையா?

படைத்தலுக்கு அடிப்படையான சக்தி மனிதனுக்குள் இருக்கும்போது அவனைக் கும்படணுமா இல்லையா? நம் வீட்டுக்குள்ளே வரும் தெய்வீகத்தை வணங்காமல் இருப்பது எப்படி? அதைத்தான் “அதிதி தேவோ பவ” அப்படிங்கற மந்திரத்துல சொல்லியிருக்கா.'

'இன்னும் ஒரு முறை கவனமா கேட்டுக்கோ.  மாதா பிதா குரு தெய்வம் மாற்று கருத்து இல்லை.  இங்கே சொல்லப்படுகிற அதிதி தெய்வீகம்.  தெய்வீகம் அப்படிங்கறது நம்ம ஹிந்து கலாச்சாரத்தோட அடிப்படை.  நல்லா புரிஞ்சுண்டியா பாஸூ?'

சிரசை அசைகிறேன்.

'சரி அடுத்ததுக்கு போகலாமா?  'சத்யம் வத தர்மம் சர'

'இந்த வாக்கியம் கூட ஹிந்து கலாச்சாரத்தின் அடிப்படை அப்படின்னு புரிஞ்சிக்கணும்.  இது வேதம் சொல்ற கட்டளை அப்படிங்கறத நாம தெரிஞ்சுக்கணும்.'

'நம்ம நாட்டோட அடையாளச் சின்னத்தை நீ பார்த்திருப்ப.  மூணு சிங்கங்கள் அதுக்கு கீழ இருக்கற ஒரு வாசகம்.  அந்த வாசகம் என்னன்னு தெரியுமா?  எங்க ஞாபகப்படுத்தி சொல்லு பாப்போம்?'

'தெரியுமா மாமா.  ஹிந்தில எழுதி இருக்கும்.  எங்க டீச்சர் சொன்னா அது சத்தியமேவ ஜெயதே.  சரியா மாமா?'

'சரியா தான் சொல்லி கொடுத்திருக்கா உங்க டீச்சர்.  அந்த வாசகத்தோடு பொருள் வாய்மையே வெல்லும்.  இதையும் சொல்லிக் கொடுத்திருப்பா இல்லையா?'

'லோகத்துல நம்ம பாரத தேசத்த யாராலேயும் அழிக்க முடியாது. ஏன்னா நம்ம தேசத்தோட கொள்கை “வாய்மையே வெல்லும்” அதாவது சத்யமேவ ஜயதே அப்படிங்கற வேத கட்டளை.  ஒவ்வொரு நாடும் ஒரு சின்னத்தையும் வாசகத்தையும் தேர்ந்தெடுத்திருக்கு.  நம்ம பாரத தேசம்  உபநிஷத வாக்கியமான “சத்யமேவ ஜயதே” என்ற அருமையான வாக்கியத்தை எடுத்துண்டிருக்கு.

'சத்யம் என்பது எந்த மதத்துக்கும் அப்பாற்பட்டது. வாழ்க்கையில் எல்லோரும் உண்மையைக் கடைப்பிடிக்காவிடில் உலகமே தலை கீழா போயிடும்; அதாவது யுக முடிவு நெருங்கிட்டுதுன்னு அர்த்தம்.

'அடையாள சின்னம்னு மாத்திரம் இல்லாம நீதி பரிபாலனம் நடக்கும் கோர்ட்டுகள்ல கூட வாக்குமூலம் சத்திய பிரமாணம் செய்யப்பட்ட பிறகு தான் ஏத்துக்கப்படறது.  கோர்ட்டுகள்ல கூண்டுல ஏறுகிற வாதியோ பிரதிவாதியோ 'நான் சொல்றதெல்லாம் சத்தியம் ... உண்மை' அப்படின்னு சொன்ன பிறகுதான் நீதிபதி அவாளோட வாக்குமூலங்களை பதிவு பண்றார்.'

'லோகத்துல நம்ம பாரத தேசத்த தவிர  இந்த உண்மையை வலியுறுத்தும் அளவுக்கு வேறு எந்த நாடும் வலியுறுத்தரதும் இல்லை. பின்பற்றதும் கூட சந்தேகம் தான்.'

'குருகுல வாச பாட காலங்கள்ல குருவோட க்ரஹத்தில் அஞ்சு வயசு பாலகனைக் கொண்டுபோய் விட்டோண்ண குரு சொல்லித்தரும் முதல் வாசகம் “சத்யம் வத” அதாவது உண்மை பேசு; இரண்டாவது வாசகம் “தர்மம் சர” அதாவது அறம் செய்ய விரும்பு.'

'மஹாபாரதத்திலும் பாகவதத்திலும் இதே கருத்தை வலியுறுத்தும் சில இடங்கள சொல்றேன்:

சத்யவ்ரதம் சத்யபரம் த்ரிசத்யம் சத்யஸ்ய யோனிம் நிஹிதம் ச சத்யே

சத்யஸ்ய சத்யம்ருத சத்ய நேத்ரம் சத்யாத்மகம் த்வாம் சரணம் ப்ரபன்னா:

இது விஷ்ணு பாகவதத்துல வருகிற ஒரு ஸ்லோகம்.

கிருஷ்ணனைப் பார்த்து தேவர்கள் சொன்னதாக பாடல் இது. இதன் பொருள் என்ன?

உண்மையே உனது உயிர்மூச்சு, உண்மைப் பொருளே, மும்முறை சத்யம்! நீயே உண்மையின் ஊற்று; உண்மையை உண்மையாக்குபவன் நீ; உண்மை எனும் கண்ணே, உண்மை வடிவானவனே, உன்னைச் சரண் அடைகிறோம்.

சுருக்கமாகச் சொன்னால் உண்மையே கடவுள்; கடவுளே உண்மை.  இதுதான் நிதர்ஸன தத்துவம்.'

மஹாபாரதத்துல சாந்தி பர்வதமனு ஒரு இடம் வர்றது.   பதிமூணு நற்குணங்கள அதுல பீஷ்மர்  போதிக்கிறார். அதில் ஒன்று சத்யம்.

சத்யம் ச சமதா சைவ தமஸ்சைவ ந சம்சய:

அமாத்சர்யம் க்ஷமா சைவ ஹ்ரீஸ்திக்ஷா அனசூயதா

த்யாகோ த்யானமதார்யத்வம் த்ருதிஸ்ச சததம் தயா

அஹிம்சா சைவ ராஜேந்த்ர சத்யாகாரார் த்ரயோதச:

'உண்மை, சமத் தன்மை, புலனடக்கம், தற்பெருமை பாராட்டாமை, மன்னிக்கும் குணம், அடக்கம், பொறுமை, பொறாமையின்மை, அமைதியாயிருத்தல், எல்லோரும் இன்புற்றிருக்க நினைப்பது, இரக்கம், பிறருக்குத் தீங்கு செய்யாமை அதாவது அஹிம்சை, கொடை

ஆகிய இந்த பதிமூணு குணங்களும் உண்மையோட வேறு வேறு வடிவங்கள்.' 

'இன்னொரு இடத்தில் சத்யம் பிரம்ம சநாதனம் அதாவது உண்மை தான் கடவுள் அப்படின்னும் 

'சர்வம் சத்யே ப்ரதிஷ்டிதம்' அதாவது எல்லாம் உண்மையில் நிலைபெற்றிருக்கு அப்படின்னும் பீஷ்மர் சொல்வார்.'

'இவைகள் மாத்திரம் இல்ல.  இறந்து போன அபிமன்யுவின் குழந்தையை மீண்டும் உயிர்ப்பிக்க கிருஷ்ணன் சொல்லும் வாசகங்கள் உண்மையின் மகத்துவத்தை சொல்றது.'

'ஓ உத்தரா! நான் பொய் பேசுவதில்லை ஆகையால் நான் சொல்வது நிச்சயம் நிகழும்; இதோ இந்த தருணத்தில் இக்குழந்தையை உயிர்த்தெழ வைப்பேன்.'

'ஒருக்காலத்திலும் நான் பொய் பேசாதது உண்மையானா விளையாட்டிற்கும் கூட பொய் சொல்லாதது உண்மைனா இந்தக் குழந்தை உயிர் பிழைக்கட்டும்.  எந்தக் காலத்திலும் நான் அர்ஜுனனுடம் சண்டை இடாதது உண்மையானால். அந்த வாய்மையே இக்குழந்தையைக் காப்பாற்றட்டும்.

என்னிடத்தில் உண்மையும் அறமும் எப்போதும் இருக்குமானால் அபிமன்யுவின் இந்த இறந்துபோன குழந்தை மீண்டும் உயிர்பெறட்டும்.'

இந்த மாதிரி வாசகங்கள் கூட பகவான் கிருஷ்ண பரமாத்மா சொல்றதப் போல மகாபாரதத்தில் இருக்கு.'

'இதிலிருந்து என்ன தெரியறது?  உண்மையா இருக்கணும் உண்மையை பேசணும் உண்மைதான் தேஸத்தோட உயிர் துடிப்பு.'

'பாஸூ, உன்னோட ஸர்மா சத்யநாராயணன் தானே?  அந்தப் பேரை சொல்லித்தானே அபிவாதனம் செய்வ இல்லையா.  பார் உன் பெயரிலேயே சத்யம் இருக்கு.  உங்க அப்பாக்கு முதல் மூணும் பெண் குழந்தைகள்.  உங்க அப்பாவுக்கு பையன் வேணும்னு ரொம்ப ஆசை.  நான்தான் சத்யநாராயண பூஜை அவன பண்ணச் சொல்லி பிரார்த்திக்கச் சொன்னேன்.  பையன் பிறந்தோண்ண சத்யநாராயணன்னே நோக்கு பேர் வச்சுட்டான்.'

'அம்மா சொல்லியிருக்கா மாமா இந்த விஷயத்தை.  அம்மாவுக்கு பாஸ்கர் என்று பெயர் வைக்கணும்னு ஆசையா இருந்ததாம்.  அதனால எங்க அப்பா நான் சத்யான்னு கூப்படறேன்.  நீ வேணா பாஸ்கர் என்று கூப்ட்டுக்கோ அப்படின்னு சொன்னாளாம்.  அதனால நேக்கு ரெண்டு பேர் வந்ததாம்.'

இப்படி சொன்னவுடன் இருவரும் சிரித்துக் கொள்கிறோம்.

'ஏண்டா பாஸ்கர்னாலே சத்ய ஸ்வரூபம் தானே.  ரெண்டும் ஒண்ணு தான்.'

'எனக்கு பாஸ்கர் தான் புடிச்சிருக்கு மாமா.  சத்யநாராயணன் நீளமா இருக்கு.'

'நோக்கு அது புடிச்சிருக்குன்னு தெரிஞ்சு தானே உன்ன செல்லமா பாஸு பாஸுன்னு கூப்படறேன்.'

மீண்டும் சிரிப்பு.

அவர் வகுப்பை தொடர்கிறார்.

தொடரும்