ரகோபதேஸம்தொடர்ச்சி_22

 #ரகோபதேஸம்தொடர்ச்சி

ரகோபதேஸம்தொடர்ச்சி_22

by பாஸ்கர் சத்யா

சிறிது நேரம் கழித்து வகுப்பை தொடர்கிறார்.

'என்ன பாஸூ?  உபநிஷதத்தில் வரக்கூடிய 'மாத்ருதேவோ பவ' அப்படின்னு ஆரம்பிக்கிற ஸ்லோகத்தையும் 'சத்யம் வர தர்மம் சர' அப்படிங்கற வாசகத்தை பத்தி பேசிண்டு இருந்தோம் இல்லையா?  அதுல சத்யம் வர அப்படிங்கிற வாசகத்தை பத்தி விளக்கமா நோக்கு சொல்லிக் கொடுத்தேன்னு நெனைக்கிறேன்.  இப்போது அதுல ரெண்டாவது பார்ட்டான தர்மம் சர.'

'தர்மம் செய் அப்படின்னு அதுக்கு அர்த்தமா சொல்லிட்டு வகுப்பையே முடிச்சுக்கலாம்.  அதுதானே அர்த்தம் அதுக்கு?   அப்படி இல்ல.  இந்த வாசகத்தை நாம இன்னும் நன்னா புரிஞ்சுக்கணும்.'

'மனுஷா எல்லோரும் அவாளோட வாழ்க்கைல அடைய வேண்டியவை நாலு. அறம், பொருள், இன்பம், வீடு. இதுல தர்மத்துக்குத்தான் முதலிடம்.  தர்மம் என்னும் முதல்படியில் ஏறித்தான் கடைசியில் மோக்ஷம் கொடுக்கக்கூடிய வீட்டை அடைய முடியும்.  நாம சம்பாதிக்கிற பொருளை தர்மத்தோடு செலவு செஞ்சு இன்பத்தோட பகவான் திருவடிகளை சரணடைணும் அப்படிங்கற அடிப்படையில தான் படிக்கட்டுகளை போல அறம் பொருள் இன்பம் வீடு அப்படிங்கற வரிசை வாழ்க்கைக்கான அர்த்தமா இருக்கு.'

'எவ்வளவோ மதங்கள்ல வெவ்வேறு விஷயங்கள் இருந்தாலும் தர்மம் தான் எல்லா மதத்துக்கும் பொது.  கடலைப்போய் அடையும் நதிகள் மாதிரி மதங்கள். ஆனால் அதுல ஓடற ஜலம் மாதிரி தர்மம்.  எப்படி வேரே இல்லாத மரத்துல இலைகளோ, பூக்களோ, காய்கனிகளோ சாத்தியம் இல்லையோ அதே மாதிரி தர்மம் இல்லாத சமூகத்துல இன்பம், ஒற்றுமை, அன்பு இவைகள் இருக்கறதுக்கு வாய்ப்பே இல்லை.' 

'சமுதாயத்தைத் தாங்கி ஒன்றிணைக்கறதுக்கு தர்மம் ஒன்று தான் தீர்வு அப்படிங்கறத உறுதிப்படுத்தற சுபாஷிதம் ஒண்ண இப்ப சொல்றேன்:

தாரணாத் தர்மமித்யாஹு: தர்மோ தாரயதே ப்ரஜா: |

யஸ்யாத் தாரணசம்யுக்தம் ச தர்ம அதி நிச்சய: ||

'தர்மம் என்ற வார்த்தை தர்மா என்ற வார்த்தையிலிருந்து வந்த ஒன்றாகும். சமுதாயத்தை ஓரிழையில் ஒருங்கிணைப்பது தர்மமே. ஆகவே எது அனைத்து மக்களையும் ஒருங்கிணைக்கிறதோ அது நிச்சயம் தர்மமே தான்!' 

இது தான் அதோட பொருள்.

ஆஹார நித்ரா பய மைதுனம் ச சாமான்யமேதத் பசுபிர்நராணாம் |

தர்மோ ஹி தேஷாம் அதிகோவிஷேஷோ தர்மேண ஹீனா: பசுபி: சமானா: ||ய

'இதுகூட ஒரு அத்புதமான ஸ்லோகம்.  இதோட பொருள்:

'உண்பது, உறங்குவது, பயம், பாலியல் உணர்வு ஆகியவை மனிதனுக்கும் மிருகங்களுக்கும் பொதுவானவை. மனிதரையும் மிருகங்களையும் வேறுபடுத்திக் காட்டுவது தர்மமே. எனவே, தர்மம் இல்லையென்றால்  மனிதன் மிருகத்திற்குச் சமானமே'

வேதபுராண இதிகாசங்களின்படி..  அஹிம்ஸை, சத்யம், அஸ்தேயம், செளசம், இந்திரிய நிக்ரஹம் போன்ற தர்மமும் தானமும் இணைந்து செய்தால் ஆன்மிகம் அப்படிங்கிற பாதை நம் கண்ணுக்கு தெரியவரும்.

இந்த அஞ்சு விஷயங்கள பத்தி பேசுறதுக்கு முன்னாடி ஒரு விஷயத்தை நோக்கு அப்புறமா தெளிய படுத்தறேன்.  அதாவது தர்மம் வேற தானம் வேற.  ரெண்டையும் போட்டு குழப்பிக்க கூடாது.'

'முதல்ல நான் சொன்ன அஞ்சு விஷயங்கள பாக்கலாம். அதாவது அஹிம்சை, சத்யம், அஸ்தேயம், சௌஸம், இந்த்ரிய நிக்ரஹம்.' 

'மனிதன் என்பவன் லோகத்துல உள்ள சக ஜீவராசிகள் அவைகள் சின்னதா இருந்தாலும் துன்புறுத்தக் கூடாது.  உணவுக்காகவோ அழகுக்கான மூலப் பொருள்களுக்காகவோ கொல்ல கூடாது. உயிரினங்களின் உயிரை திரும்ப பெறும் உரிமை படச்சவனுக்கு மட்டுமே. உயிர்களை எடுப்பது மட்டுமல்லாமல் சக ஜீவிகள் வருந்தும் அளவுக்கு அவைகளை உள்ளாக்காமல் இருப்பதும் கூட அஹிம்சைதான்.  நாம மன வருத்தத்துல இருக்கும் போது சினத்தில் செய்யும் செயல்கள் பிறத்தையாருக்கு மனவருத்தத்தை கொடுக்கும் என்பதை உணரணும். எனவே மனசு அமைதி இல்லாம இருக்கும்போது முக்கியமான விவாதங்களைத் தவிர்த்து அமைதியாக இருந்தால் முதல் தர்மத்தைக் கடைப்பிடித்த நிம்மதியை அடையலாம்.'

'அடுத்தபடியா தர்மமா சொல்லப்படறது சத்யம்.  சத்தியமா சொல்றேன்னு சத்யத்துக்கே சத்யம் செய்யறவாளாச்சே நாம?  நாம் சொல்லும் பொய் பிறருக்கு அளவு கடந்த துன்பத்தையும் வருத்தத்தையும் தரும்னா நீ செய்யும் தானம் எப்படி உன்னைக் காப்பாத்தும்? நியாயங்களையும், உண்மையையும் நேர்மையாக மற்றவரது முகத்துக்கு எதிரில் பேசுவது இரண்டாவது தர்மமான சத்யத்தைக் கடைப்பிடிப்பதற்கு சமம்.. ஆனால் புறஞ்சொல்ற பழக்கம் நமக்கு இருந்தால் இத்தகைய தர்மத்தை மீறிய காரணத்தால் நமக்கு பாவங்களே வந்து சேரும்.'

'மூன்றாவது தர்மம் என்பது ஆசையைத் துறத்தல். அஸ்தேயம் என்று அழைக்கப்படும் இந்த தர்மத்தை கடைப்பிடிக்க ஆசையை அடக்கி ஆளும் குணத்தை வளர்த்துக் கொள்ளணும்.  நம்ம கிட்ட இல்லாத பொருள்களைப் பிறரிடம் களவு பண்ணி அதாவது திருடி சொந்தமாக்கிக்கற  குணத்தைக் கைவிடவேண்டும். கடவுளின் அருள் நமக்கு உண்டானவற்றைப் பெற்றுத்தரும் என்ற நம்பிக்கையும்,கடவுளின் மீதான பொறுமையும் இருந்தாலே நம்மால் முதல், இரண்டு, இந்த மூன்றாவது தர்மத்தைய கடைப்பிடித்த மகிழ்ச்சியைப் பெறலாம்.'

'நான்காவதாக சொல்லப்படும் செளசம் என்னும் தர்மம். பவித்ரம் அதாவது பரிசுத்தம் என்ற பொருளில் உள்ள சௌசம்.   இறைவனை அடைய உடல் சுத்தமும் அதனினும் மேலான மனச்சுத்தமும் மிகவும் முக்கியம். மனச் சுத்தம் கொண்ட ஒருவனால் தான் அனைவரையும் இறைவனாக பாவித்து அன்பு செலுத்த முடியும். இறைவனை மனதிலும் நிறுத்தி வைக்க முடியும். மனதில் அழுக்கு சேராமல் இருந்தால் நான்காவது தர்மத்தையும் கடைப்பிடிக்கும் அருளைப் பெறலாம்.'

'கடைசியாக சொல்லப்படும் தர்மமானது ஐம்புலன்களையும் அடக்கி ஆளக்கூடிய தர்மத்தைப் பறைசாற்றுகிறது. இந்திரிய நிக்ரஹம் என்று அழைக்கப்படும் இந்த தர்மமானது மனிதனாக்கப்பட்டவன் தனது ஐம்புலன்களையும் அடக்கி கட்டுக்குள் வைத்திருக்கும் சூத்திரத்தை தெரிந்திருக்க வேண்டும் என்று சொல்கிறது. நல்லனவற்றைக் கண்களால் கண்டு... நல்லதைப் பேசி .... நல்லதை கேட்டு... செய்வதை நல்லதாக செய்யவேண்டும் என்றும் வலியுறுத்தறது.'

'ஏதோ தர்மம்னா இல்லாதவருக்கு இயன்றதை கொடுப்பது மாத்ரம் அல்ல.  நான் சொன்னேனே அஞ்சு வகைகள்.  இவைகளும் தர்மம்தான்.  மனுஷாளா பொறந்த ஒவ்வொருத்தரும் கடைப்பிடிக்க வேண்டிய தர்மம் இந்த அஞ்சு வகை விஷயங்களை உள்ளடக்கியது.  இப்பிறவியின் பயனை முழுமையாக அனுபவித்து மறுபிறவி வேண்டாம் என்று மனமுருக இறைவனை வழிபடும் அனைவரும் இத்தகைய தர்மத்தைக் கடைப்பிடித்தாலே அவாவா நெனச்சத அடையலாம்.'

'இப்ப தானத்துக்கும் தர்மத்துக்கும் உள்ள பேதத்த பாக்கலாம்.  பாவங்கள் செய்து பாவ மன்னிப்பு கேட்டு பொருளைக் கொடுத்து பரிகாரம் அல்லது பிராயச்சித்தம் தேடறது தானம்.   தர்மத்துல அதை சேர்க்க முடியாது.  வேணும்னா இப்படி வச்சுக்கலாம்.   முடிந்தவரை அல்லது நம்மால் இயன்றவரை தானம் அளித்து தரும வழியில் சென்றால் ஆன்மிகம் என்னும் பாதை கைக்கு எட்டின தூரம் தான்.   வேணும்னா இப்படி சொல்லலாம்.  தரும வழியில் பயணித்து தானமும் செய்.'

'தனக்கு மிஞ்சி தான் தானமும் தர்மமும்' அப்படிங்கற வாசகத்துக்கு காஞ்சி பெரியவா  புது வியாக்யானம் கொடுத்திருக்கா.   எது உயிர் வாழ்வதற்கு அத்யாவஸ்யமோ எதெல்லாம் இல்லாவிட்டால் உயிர் வாழ முடியாதோ, அந்த மாதிரி தேவயானதைத் தான் ‘தனக்கு’ என்று இங்கே சொல்லியிருப்பதாகப் புரிஞ்சுக்கணும். இல்லாட்டி, ‘தனக்கு தனக்குன்னு சொல்லிண்டு ஆடம்பரச் செலவுகள் பண்ணிண்டு எத்தனை வருமானம் வந்தாலும் தானம் பண்ண ஒன்றுமே இல்லாமல் ஆக்கிக் கொள்வதாகத்தான் முடியும். தனக்குன்னு எவ்வளவு குறைவா செலவழிக்க முடியுமோ, அப்படி எளிமையாக வாழ்ந்து, மிச்சம் பிடிச்சு, அதைத் தர்மத்துக்குச் செலவழிப்பதுதான் ”தனக்கு மிஞ்சித் தர்மம்".   தர்மம் பண்ணியே ஆகணும் இல்லையா? 

'வேதத்துல சொன்ன  'தர்மம் சர’  தான் ஔவையார் ஆத்திச்சூடில சொன்ன 'அறம் செய விரும்பு’.  நமக்கு வரும்படி எவ்வளவு குறைச்சலாயிருந்தாலும் அதற்குள் தர்மம் பண்ணும்படியாகவும் செலவைக் கட்டுப்படுத்திக்கொண்டு ‘தனக்கு மிஞ்சும்’ தானம் பண்ண வேண்டும்” அப்படின்னு இந்த வசனத்தை அர்த்தம் பண்ணிக் கொள்ளணும்.  தான தர்மம் பண்றதுக்காக சேமிக்கணுமங்கற மனோபாவத்த நாம வளர்த்துக்கணும்.'

'என்ன பாஸு போதுமா?  நான் சொன்ன விஷயங்களை நன்னா கிரஹிச்சிண்டியா?  வேதங்களை படிக்க படிக்க நமக்கு உயர்ந்த சிந்தனைகள் பெருகும்.  அவைகளை கடைபிடிச்சு நல்ல ஸ்திதிக்கு வர முடியும்.'

அன்றைய வகுப்பை இத்துடன் நிறைவு செய்கிறார்.

நானும் என் நமஸ்காரங்களை அவருக்கு செலுத்தி விட்டு மடத்திலிருந்து கிளம்புகிறேன்.

தொடரும்.