மலை நாட்டு திவ்யதேச யாத்திரை பகுதி 2 - திருவித்துவகோடு

மலைநாட்டுத்திருப்பதிகள் 

By எஸ் 

1. திருவித்துவகோடு   திவ்ய தேசம். 

ஸ்ரீ குலசேகர ஆழ்வார் ஒரு பதிகம்(1௦ பாசுரம் )

​

ஆற்றில் இறங்கி இருவரும் குளித்து வேஷ்டியும் உத்தரியமும் உடுத்தி கொண்டு நெற்றியில் திருமண், ஸ்ரீசூர்ணம் இட்டுக்கொண்டு ஜிப்போட்ட கித்தை தோளில் மாட்டிகொண்டு உள்ளே போனோம். ஆபீஸ் கவுன்டரில் இரண்டு அர்ச்சனை டிக்கெட் வாங்கிகொண்டு எங்கள் பைகளை அந்த கவுன்டரில் ஒப்படைத்து உள்ளே சென்றோம். பெருமாளை சேவித்தோம்.  

அங்கிருந்த போத்தி அர்ச்சகர் அர்ச்சனை டிக்கெட்-ஐ பார்த்து “அர்ச்சனையானும் என்தானும் நட்சத்திரம்?” என்று கேட்க நாங்கள் இருவரும் கூற அதன்படி பண்ணி முடித்து.”உங்கள் ஆழ்வார் பாடின

திவ்ய தேசம் தான். சென்னையிலிருந்து தானே வருகிறீர்கள்?” என்று கூறி இரண்டு சிறிய வாழை சிப்பியில் சந்தனமும் இரண்டு  விரிச்சி பூ இதழ்களும் உள்ளே நின்றுகொண்டே வாசற்படி வெளியில் நின்றிருந்த நம் உள்ளங்கையில் தொப்பென்று போட்டார். அவர் தமிழ் நன்றாக பேசினாலும் ஸ்வரம் மலையாள வாடை. நாங்கள் வைதிக உடையில் இருந்ததால் நம் கையில் போட்டார். இல்லையென்றால் அந்த வாசல் படியின்மேல் தான் வைப்பார். நாம் எடுத்துகொள்ள வேண்டும். ஆளுக்கொரு ஐம்பது ரூபாய் நோட்டை படியில் இருந்த தட்டில் வைத்துவிட்டு கையை கூப்பி அஞ்சலி பண்ணி விட்டு, இங்கே ஆழ்வார் பாடலை சொல்லலாமோ ? என்று கேட்டேன்.

எங்கள் முன்னாள் சன்னதி. நாங்கள் ஒரு சிறிய பாதயில் நின்று கொண்டிருந்தோம். சன்னதிக்கு எதிரே நாங்கள் நின்று கொண்டிருந்த பாதையை ஒட்டி எதிர்பக்கம் ஒரு  நாலு கால் மண்டபம் இருந்தது. “ஒ! தாராளமா சொல்லுங்கோ. உங்கள் ஆழ்வார் பாடினதால் இந்த அம்பலத்துக்கு நிறைய பேர் வரா!   அந்த நமஸ்கார மண்டபத்திலே இருந்து சொல்லணும்” நான் பதிலுக்கு “எங்கள் குலசேகர ஆழ்வார் தான் பாடியது, ஆனால் அவர் இங்கே கேரளா நாட்டில் தான் அவதாரம்” என்று கூற அவர் வாய் திறந்து சிரிக்க “வளர நண்ணி (நன்றியைத்தான் நன்னி என்று அங்கே சொல்லுவது) என்று கூறி அங்கே நமஸ்கார மண்டபத்தில் சேவித்துவிட்டு உட்கார்ந்து நானும் வாசுவும் புத்தகத்தை பார்த்து பெருமாள் திருமொழி தனியனை சேவித்துவிட்டு

“தருதுயரம் தடாயேல், உன் சரணல்லால் சரணில்லை,

-விரைகுழுவும் மலர்ப்பொழில் சூழ் வித்துவக் கோட்டம்மானே-

அரிசினத்தாலீன்றதாய் அகற்றிடினும்,மற்றவள் தன் அருள் நினைந்தே அழுங்குழவி அதுவே போன்றிருந்தேனே”  

என்ற பத்து பாசுரம் கொண்ட அந்த பதிகத்தை சேவித்து பத்து நிமிஷத்தில் முடித்துவிட்டு ஒரு பிரதக்ஷணமாக வந்து கோவில் வாசலில் வந்தபோது வாசு “கேரளாவில் கோவில் அமைப்புகள் ஒரு மாதிரி இருப்பினும், சேவார்த்திகள் ரொம்ப பக்தியுடன் சட்டை அணியாமல் வேஷ்டியுடன் வருகிறார்கள். கோவிலை சுத்தமாக வைத்துள்ளர்கள். நம்பூத்ரிமார்கள் ஒரு ஈரவேஷ்டியை கீழ்பாய்ச்சியாக கட்டிக்கொண்டு மேலே ஒரு துண்டு தான் நெற்றியில் சந்தனம் இட்டுக்கொண்டு ரொம்ப மடியாக பூஜை செய்கிறார்கள்.” நான் சொன்னது “அமாம் இங்கே எல்லோரும் ஆண், பெண் உட்பட தினமும் தலைக்கு குளிப்பார்கள். விடிகாலை 5 மணிக்கே அம்பலத்துக்கு வந்து சேவித்துவிட்டு தான் மற்ற வேலைகளை கவனிப்பார்கள். அநேகமாக எல்லா கோவிலும் அதிகாலை தனூர் மாசம் மாதிரி நாலு, அல்லது ஐந்து மணிக்கு திறந்து விடுவார்கள்.. 11-மணிக்கு நடை சாத்தி விடுவார்கள். வா வா வேகமாக போனால்தான் திருநாவாய் சன்னதி பதினோரு மணிக்குள் சேவிக்க முடியும்” என்று கூற, வேகமாக இருவரும் வெளியே வந்தோம்.

அங்கிருந்த ஒரு மலையாளியை அணுகி கேட்டேன் “சாரோ! இங்கோட்டு திருநாவாய் போகனாயிட்டு பஸ் உண்டோ?” அவர் பதிலுக்கு “உண்டல்லோ! குறைச்சி மெயின் ரோடு போயால் ஒருபாடு பஸ் உண்டு. குட்டிபுரம் வழியானும், கேட்டோ “

பதிலுக்கு “மனசிலாயி. வளர நன்னி” (புரிந்தது, மிகவும் நன்றி) என்று கூறிவிட்டு, உத்தரியத்தை மடித்துப் பையில் வைத்துகொண்டு ஒரு சட்டையை மாட்டிக்கொண்டு நடந்தோம். மணி அப்போது 8-1௦. சரியாக 8-2௦க்கு ஒரு பஸ் வந்தது. திரூர் போகும் பஸ். குட்டிபுரம், திருநாவாய் வழியாக போகும்

திருவித்துவகோடு TO திருநாவாய் ரோடு மேப்- 34கிலோ மீட்டர் செல்லும் நேரம் ஒருமணி நேரம்.  

பஸ் ஸ்டாண்டில் நின்று கொண்டிருந்தவர்களிடம் முன்பே சொல்லியிருந்தபடியால் அவர்கள் சொல்லியபடி அந்த பஸ்ஸில் ஏறினோம். கேரளாவில் ஒரு சௌகரியம். பிரைவேட் பஸ்கள் எக்கச்சக்கம். ஒன்றன் பின் ஒன்றாக வந்து கொண்டே இருக்கும். இரண்டு வாசல் படியிலும் இரண்டு பேர் இருப்பார்கள். உள்ளே ஒரு கண்டக்டர் டிரைவர். ஆக ஒரு பஸ்சிற்கு நாலு பேர். ஒரொரு ஸ்டாப்பிலும் வாசற்படியில் நிற்கும் இருவர், “குட்டிபுரம் போகான் , திருநாவாய் போகான் திரூர் போகான்” என்று கத்திகொண்டே இருப்பார்கள். (என் ஊரைச் சொன்னாய் என்று மோட்சம் கொடுப்பதாயிருந்தால் கால் வாசி கேரளா  பஸ் STAFF ஈஸியாக மோட்சம் வாங்கி விடுவார்கள்) ஆக நாம் போர்டை பார்த்து எறவேண்டியதில்லை. போர்டு முழுக்க மலையாள எழுத்துதான் ஜாங்கரி பிழிந்த மாதிரி இருக்கும். ஆனால் அதையும் நான் 4௦ வருஷத்துக்கு முன்னால் சிரமப்பட்டு எழுத்து கூட்டி படிக்க கற்றிருந்தேன். வண்டி சரியாக 9-15-க்கு திருநாவாய் அம்பலத்தின் வாசலிலேயே நின்றது. பஸ் சார்ஜ் ரூபாய் ஐந்து தான் ஒருவருக்கு. அந்த ஊருக்கு.நிறைய பேர் பித்ரு காரியம் செய்ய வருகிறார்கள். அதனால் கொஞ்சம் பிரபலமான கோயில் போலும். சொக்காயை வாசலிலேயே கழட்டி விட்டு உத்தரியத்தை சுற்றிக்கொண்டு உள்ளே போனோம்.

தொடர்வது இரண்டாவது திவ்ய தேசம்திருநாவாய்

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

புடவூர் திரு விஜயராகவன் 80 வயது பெரியவர் ஓவியர் மற்றும் எர்ணாக்குளத்தில் பணி செய்த காலத்தில் மலை நாட்டு திவ்ய தேசங்களை சேவித்தவர் நமக்காக தினமும் தாம் 1970 முதல் 1990 வரை தமது தமையனார் பையனுடன் சேவித்த மலை நாட்டு பயண அனுபவங்களை மலையாள சம்பாஷனைகளுடனும் நமக்காக வழங்குகிறார். 

Podavoor Mr Vijayaraghavan Swamigal  aged 80 having Rich amount of experience in drawings and write-up skill set was too good.   Who started his career as typist and reached to the level of  advisers to big manufacturing units and it's management. Who started operations of telex at early 60s and now capable to operate computer and to design,decorate backgrounds for his drawings.  Above all his sampradaya Vishyam, dedication n attachments towards Thiruvellikeni Parthasarathy Perumal is adorable.