மலை நாட்டு திவ்யதேச யாத்திரை பகுதி 1

(வைதீக லௌகீகர்களின் யாத்திரை )

எழுதியவர்: எஸ்.விஜயராகவன்.

 பகுதி 1

ஒரு நாள் ராத்திரி தாம்பரம் என் அண்ணா SA ஆத்துக்கு போயிருந்தேன். அங்கே வழக்கம்போல் சாப்பிட்டு விட்டு வாசுவுடன் மாடி ரூமில் தங்கி இருவரும் படுத்துக் கொண்டே பேசிக்கொண்டிருந்தோம். அப்போது ஸ்ரீ வைஷ்ணவ மலைநாட்டு (கேரள) திவ்ய தேசங்களை பற்றிய பேச்சு வந்தது. அவன் அடிக்கடி ஆபீஸ் வேலையாக கேரளாவுக்கு போய் வருபவன். அதனால் தடாலென்று “எஸ்.வி. ஒரு ப்ரோக்ராம் போடு, நாமிருவரும் அந்த தேசங்களை சேவித்து வருவோம். நம்ம ரெண்டு பேருக்குமே கொஞ்சம் கொஞ்சம் மலையாளம் பேசத் தெரியும். எனக்கு அடுத்த வாரம் ஆபீஸ் லீவு  உள்ளது. அதை பயன் படுத்திக்கொள்வோம் என்றான். அதற்கென்ன, அடுத்த ஞாயிறு மாலை கிளம்புவோம். டிக்கெட் ரிஸர்வ் செய்து விடட்டுமா ? என்று கேட்க சரி என்று சொல்லி விட்டான். ராத்திரி ரொம்ப நேரம் பேசிக்கொண்டு இருந்து விட்டு தூங்கினோம்.

அதன்படியே மறுவாரம் புறப்பட்டோம். நானே எதிர்பார்க்கவில்லை இப்படி உடனடியாக அமையும் என்று. சென்னை சென்ட்ரல் ஸ்டேஷனில் மாலை எட்டு மணிக்கு சென்னை மங்களூர் எக்ஸ்பிரஸ் வண்டி 5-ம் பிளாட்பாரத்தில்  நின்று கொண்டிருந்தது. நான் எங்கள் டிக்கெட் ரிசெர்வ் ஆகியிருந்த நெம்பர் S-9. போகிக்கு முன்னால் நின்றுகொண்டு வாசுவின் வரவை எதிர்பார்த்திருந்தேன். வாசு நேரத்திற்கு வரவும், வண்டியும் சரியாக 8-2O க்கு கிளம்பவும் சரியாக இருந்தது. வண்டி அரக்கோணத்திற்கு  9-2௦க்கும்  காட்பாடி 1௦-2௦ க்கும் போய்க்கொண்டு இருந்தது. காட்பாடியில் ஆளுக்கொரு பால் சாப்பிட்டுவிட்டு  MIDDLE SLEEPER-ல் ஏறி படுத்துவிட்டோம். “எஸ்.வி. எந்த ஸ்டேஷனில் இறங்க வேண்டும் எத்தனை மணிக்கு போகும்?” என்று வாசு கேட்க, “நாம் பட்டாம்பி ஸ்டேஷனில் காலை 6-15க்கு இறங்குகிறோம்” என்று சொல்லி விட்டு படுத்தேன்.. அதிகாலை ஷோரனூர் ஸ்டேஷனில் காலை 5-5௦ மணிக்கு வந்தபோதே வண்டியில் நல்ல வெளிச்சம், பிரயாணிகள் எழுந்து விட நானும், அவனும் கூட எழுந்து பல்விளக்கி காபி சாப்பிட்டோம். PANTRY CAR ATTACH ஆன வண்டியானதால் காபி, டீ ஒன்றுக்கும் குறைச்சலில்லை. SHORANUR ஜங்ஷன் ஆனபடியால் வண்டி 1௦-நிமிஷம் நின்று 6-மணிக்கு புறப்பட்டு சரியாக 6-15-க்கு பட்டாம்பி ஸ்டேஷன் வந்து விட, நாங்கள் உடனே இறங்கினோம். .அந்த ஸ்டேஷனில் வண்டி ஒரு நிமிஷம் தான் நிற்கும். அங்கிருந்த VLR ஸ்டாலில் சுடச்சுட ரெண்டு இட்டலியுடன் ஒரு உளுந்து வடையும் ) சேர்த்து சட்னி சாம்பாருடன் சாப்பிட்டு விட்டு SECOND DOSE காபி-யும் அருந்தினோம்.

பட்டம்பி ஸ்டேஷனில் இருந்து சுமார் ஏழு கிலோ மீட்டர்.  செல்லும் நேரம் 2௦ நிமிஷம் வெளியே வந்து ஒரு ஆட்டோவை விளித்து, மலையாளத்தில் “எந்தா, திருவித்துவக்கோடு அம்பலமானும், வருனுண்டோ?” அவனும் “உவ்வ, எழுபது ருபாயானும், கேறு! கேறு” (கேறு என்றால் ஏறு என்று பொருள்) என்று கூற நாங்களும் பயணப்பட்டோம். ஸ்டேஷனிலிருந்து ஏழு கிலோ மீட்டர் தூரம் எழுபது ரூபாய் சீப்தான் என்று வாசு மெதுவாக கூற நான் . அவன் தொடையில் நிமிண்டினேன் . அம்பலத்தின் வாசலில் இறக்கி விட்டான். “பாரதப்புழை என்று ஒரு அழகான நதி கோவிலை ஒட்டி ஓடிக்கொண்டிருந்தது. மணி அப்போது ஏழு. கோவில் 5 மணிக்கே திறந்து விட்டார்கள்

       தொடரும்