தங்கம் (மனதை தொட்டு விடும் கதைகள் – 47)
#ganeshamarkalam
உடனே காதுலே மாட்டிக்கரது, கழுத்துலெ தொங்க விட்டுக்கரது, இடுப்பில் ஒட்டியாணமா போட்டுக்கரதுன்னு இதைபடிக்கரவா நினைப்பு போகும். அது இல்லைன்னு இப்போவே சொல்லிடரேன். இது என் அக்கா பேர். அக்கா மாதிரி, நான் எதித்தாத்தில் இருக்கேன். அவ்வளவு லக்ஷணமா இருப்பா. அன்பு, பாசம், விருந்தோம்பல் இதையெல்லாம் அவ கிட்டே கத்துக்கணும். ஒண்ணுவிட்ட அக்காதான். தங்கம்னா தங்கமான குணம். யாருக்கும் கெடுதலே நினைக்காத ஜன்மம்.
ஆனா இந்த கதை ஆரம்பிக்கச்சே 32 வயசாச்சு, இன்னும் கல்யாணம் ஆகலை.
ஸ்தூல சரீரம். அது எப்படியோ 20 வயசுக்கப்புரம் மட மடன்னு குண்டாயிட்டா. டாக்டர் சொன்னார் தைராயிட் பிராப்ளம்னு. ஒண்ணும் செய்ய முடியாது, ஏதாவது முயற்சி பண்ணினா உடல் நலத்துக்கு கேடு வரும்னு. இவ அப்பா சிவராமன், தன் மனைவியை ரெண்டாவது பிரசவத்துலேயே இழந்துட்டார். புரோகிதம்தான் வாழ்க்கை. தங்கமும், விமலாவும் ரெண்டு பொண்கள். கண்ணும் கருத்துமா வளர்த்தர். விமலா சிக்குன்னு நன்னா இருப்பா.
பிராம்ணா பொண்களுக்கு அந்தக்காலத்தில் கல்யாணம் பண்ரதுங்கிரது கஷ்டம், அதுவும் நல்ல வரதக்ஷிணை கொடுக்க முடியலைன்னா இன்னும் கஷ்டம். அதுவும் தங்கம் மாதிரி குண்டு பொண்களுக்கு இன்னும் பிரயத்தனப்படணும். பட்டார். சிவராமன் நிறையவே பட்டார். அதுவும் இவளுக்கு பண்ணிட்டாலும் இன்னொருத்தியும் காத்துண்டு இருக்கான்னுட்டு அவருக்கு தூக்கமே வராது. அவளுக்கும் 27 ஆயிடுத்து.
தங்கம் 14 வயசுலேந்தே ஆத்துக்காரியங்களை
யெல்லாம் கவனிச்சுக்க ஆரம்பிச்சா. தங்கையை நன்னா படிக்க வைக்கணும், ஆத்தில் சமையல் வீட்டு வேலைகள்னுட்டு “9ஆவதுக்கப்புரம் ஸ்கூலுக்கு நான் போகலை, சின்னவளை அனுப்பலாம், நன்னா எவ்வளவு வேணும்னாலும் படிக்கட்டும்”னு விட்டுக்கொடுத்தா. அதில் சிவராமனுக்கு ஒரு பக்கம் வருத்தம் இருந்தாலும், ஆத்தை கவனிச்சுக்க, இவா ரெண்டு பேருக்கும் பொங்கிப்போடன்னு தங்கமே முன்வந்தது அவர் மனசுலேந்து ஒரு பாரத்தை இறக்கி வச்சா மாதிரி பட்டது. சின்னவ பி.காம் முடிச்சுட்டு இப்போ பேங்கில் வேலை. கொஞ்சம் காசு கையில் சேர்ரது.
சிவராமன் புரோகிதத்துக்கு போர இடத்திலெல்லாம் ரெண்டு பேருக்கும் வரன் தேட ஆரம்பிச்சர். அனா கிடெச்ச பாடில்லை. வயசு ஒரு பொருட்டு இல்லைன்னு வந்து தங்கத்தை நேரில் பாத்தவா இவ பெரீய உடம்பா வாட்ட சாட்டமா இருக்கா, அது ஒரு குறையில்லைன்னாலும் என் பையனுக்கு பாந்தமா இருக்காதுன்னு போயிடுவா. ஆத்துக்கு போய் லெட்டர் அனுப்பரோம்னு சொன்னாலே தெரியும், லெட்டரும் வராது ஒரு மண்ணும் வராதுன்னு.
தங்கம் மட்டும் தெருவில் “சார் போஸ்ட்”னு சத்தம் கேட்டா உடனே போய் பாப்பா.
ஒருநாள் தங்கத்தை வச்சுண்டே விமலா அவ அப்பாகிட்டே கேட்டுட்டா, “அப்பா, அக்காவுக்கு எப்போ கல்யாணம் நடக்கிரது அதுக்கப்புரம் எப்போ எனக்கு நடக்கும்”னு. அவளுக்கு பல விதத்தில் கவலை சூழ்ந்திடுத்து. தனக்கும் வயசாரதுன்னு ஒரு கவலை, அன்னைக்கு குளிச்சிட்டு தலை துவட்டிகரச்சே ஒரு வெள்ளி தலைமுடி பாத்துட்டா. அப்புரம் தங்கத்தை ஒருத்தனுக்கு பிடுச்சுப்போய் அவள் அவாத்துக்கு போயிட்டாள்னா அப்புரம் இந்த வீட்டை பாத்துக்கணும், இந்த பிராம்ணனுக்கு வேளா வேளைக்கு வடிச்சு கொட்டணும்னு ஒரு கவலை. ஒரு வேளை தனக்கும் ஒண்ணும் திகையல்லைன்னா இங்கேயே இருந்திட வேண்டியதுதானான்னும் பயம் தொத்திண்டது.
இது இப்படி இருக்க, அன்னைக்கு இவ அக்காவை பாக்க வந்தவன் தங்கத்துக்கு பதிலா விமலாவை பண்ணித்தரமுடியுமான்னு நாக்கூசாம கேட்டுட்டான். அப்பாவுக்கு வந்ததே பாக்கணும் கோபம். எப்படி மந்திரத்தை ஸ்பஷ்டமா சொல்லுவாரோ அப்படியே வந்த மாப்பிள்ளை வீட்டுக்காரா மொத்தம் 6 பேரையும் ஸ்பஷ்டமா தீர்க்கமா திட்ட ஆரம்பிச்சார். அப்புரம் நடந்ததை நீங்க உங்க மனக்கண் முன்னாடி உங்களுக்கே பிடிச்சாமாதிரி ஓடவிட்டுப்பாத்துகோங்கோ.
உள்ளே இவா குடிச்சுட்டு வச்ச காபி பாத்திரங்களை தங்கம் எடுத்து வச்சுண்டிருக்கா. இப்போதான் சீவி சிங்காரிச்சுண்டு அவாளுக்கு முன்னாடி போய் நின்னிட்டு வந்திருக்கா, அதுனாலே அவா மூஞ்சி நன்னா ஞாபகத்துலே இருக்கு. அப்பா சொல்ர கெட்ட வார்த்தைகளை கேட்டுட்டு அவா நெளியரதையும், அப்பா கோவத்தில் தலை ஆட்டரச்சே அவர் குடுமி அதிர்வதையும் பாத்து அவளுக்கு சிரிப்பு அடக்கமுடியலை. எப்படியோ தப்பிச்சுண்டு அவா போனா.
ஆனா அன்னைக்கு நடந்ததை பத்தி தங்கம் ரொம்பவே யோசிச்சா. ஒரு முடிவுக்கு வந்தா. அப்பாவையும் விமலாவையும் கூப்பிட்டு தீர்க்கமா, எனக்கு கல்யாணம் நடக்கிரபடி நடக்கட்டும், நடக்கலைன்னாலும் பரவாயில்லை, விமலாவுக்கு நேரம் கடத்தாமல் ஒரு நல்ல வரன் பாத்து முடிச்சுடலாம்னு. “அடியே, அக்காவுக்கு பண்ணாம, தங்கைக்கு பண்ணினா நன்னா இருக்காது”ன்னு சிவராம் சொல்ரர். அதுக்கு தங்கம், “கடைசீவரைக்கும் ரெண்டு பேருக்கும் நடக்காம போனா அது இன்னும் மோசமா இருக்கும், சகிக்காது”னா. அவருக்கு புரிஞ்சது.
ரெண்டே மாசத்தில் விமலாவுக்கு விசாகப்பட்டினத்துலேந்து IOCஇல் நல்ல வேலையிலிருக்கும் பையன் ஜாதகம் வந்து எல்லாம் பொருந்தி அவா வந்து பாத்துட்டு சரி, சீக்கிரமா ஒரு நல்ல முஹூர்தத்துலே சிம்பிளா பண்ணிடுங்கோன்னுட்டு போனா. இவா இருக்கிர கிராமத்து வீடே பெரீசா மித்தத்டோட இருக்கும், சம்பந்திப்பேரை இறக்க மட்டும் எதித்தாத்தில், அதான் எங்காத்தில் கேட்டு 2 நாளைக்கு எடுத்துண்டா. விமலா ஒரு நல்ல பையனுக்கு வாக்கப்பட்டு சந்தோஷமா கிளம்பிப்போனா.
சிவராமன் கொஞ்ச நாளைக்கு ஏதோ குத்தம் செஞ்ஜுட்டா மாதிரி பாவ்லா பண்ணினர். வெளீலெ வாசலுக்கு போரத்தை குறைச்சுண்டா மாதிரி ஆக்ட் விட்டார், ஆனால் சீக்கிரமே சகஜ நிலைமைக்கு வந்துட்டர். தங்கம் எப்போவும் போல.
இவரை புரோகிதத்துக்கு கூப்பிட்டனுப்பராளோ இல்லையோ, இவருக்கு வேளா வேளைக்கு சாப்பிடணும், கார்த்தாலே டிபன், மத்தியானம் முழுச்சாப்பாடு, சாயங்காலம் 5 மணிக்கு ஏதாவது வாயிலெ போட்டுக்கரத்துக்கு வேணும், அப்புரம் ராத்திரி சாதம் அல்லது தோசை, இட்லி, உப்புமா வகையரா. வக்கணையா தொட்டுக்க கறி, கூட்டு ரெண்டும் இருக்கணும், அப்பளம், ரசம், சாம்பார் எல்லாமே. ஊறுகாய் எங்கேன்னு கேப்பார். ரசத்தை கையில் வாங்கி குடிக்கணும், 4 கையாவது உறிஞ்சப்புரம்தான் சாதத்தில்.
தங்கத்துக்கு சமையல் ரூமிலேயே சரியாயிருக்கும். வெளி மனுஷாளோட தொடர்புங்கிரது அப்படியே குறைஞ்சுண்டு வந்துடுத்து. இவகிட்டெ ரவிக்கை, இல்லைன்ன பாவாடை கிழிசல் தெச்சுக்கிரத்துக்குன்னு வரவா தான் வெளிஉலகத்தை பத்தி சொல்லணும்.
இப்படியே 1 வருஷம் ஆச்சு. “விமலாவை பிரசவத்துக்கு அங்கே அனுப்பபோரதில்லை, நாங்க இங்கேயே பாத்துக்கரோம்”னுட்டா அவாத்தில். இப்படிப் போயிண்டிருந்தபோதுதான் தங்கம் ஒரு விஷயத்தை கவனிச்சா. சிவராமன் அவளுக்கு மாப்பிள்ளை பாக்கிரதையே விட்டுட்டார். அதுவும் நல்லதுக்குத்தான், சீவி சிங்காரிச்சுண்டு இனிமேல் யார் முன்னாடியும் பொய் நிக்கப்போரதில்லைன்னு அவ எடுத்த முடிவுக்கு அது தோதா இருந்தது. சிவராமன் எப்போவாவது புலம்புவர். “உங்க அம்மா இருந்தா இப்படி ஆயிருக்காதுடீ, நான் உன் வாழ்க்கையை சிதைச்சுட்டேன்”பார். ஆனா அன்னைக்கு இவர் ரொம்ப டிப்ரெஸ்டா இருக்கார் சாப்பிட மாட்டார்னு நினைக்கபிடாது. அது எப்பவும்போல நடக்கும்.
போகப்போக தங்கம் சமைச்சதில் அது இல்லை, வெண்டைக்காய் வேகலை, உப்பு கூட, காரம் கம்மின்னு குறை சொல்ல ஆரம்பிச்சார். அது சில சமயம் இலைலே உக்காந்திருக்கரப்போவே சண்டையில் வந்து முடியும். தங்கமும் “நீங்க இன்னும் ஒரு குழந்தை வேணும்னு அதுவும் ஆண்பிள்ளை வேணும்னு என் அம்மாவை தொல்லை செய்யலைன்னா அவ இன்னும் உயிரோட இருந்திருப்பா, இருந்தா அவ கையால் சரியா உப்பு காரம் போட்ட சமையலை ஒரு வெட்டு வெட்டலாம்”னு குத்திக்கிளராமல் விடமாட்டா. அப்படி தங்கம் சொல்ரச்சே இவர் பெட்டிப்பாம்பா அடங்கிப்போயிடுவார். செத்துப்போன ஆத்துக்காரியை ஞாபகப்படுத்திட்டாளாம்!
அப்பாவுக்கு தெரியாமல் தங்கம் பேப்பரைப்பாத்து மேட்றிமோனியல் வரி விளம்பரங்களுக்கு தன் விவரங்களை அனுப்புவா. அவள் புத்திசாலி. இவருக்கு 73 ஆயிடுத்து. அவருக்கு அப்புரம் இவளுக்கு ஒரு துணை வேண்டாமா? இது இவருக்கு ஒருநாள் தெரிஞ்சுடுத்து. தங்கத்துக்கு வந்த தபாலை பாத்துட்டர். உடனே வானத்துக்கும் பூமிக்கும் குதிச்சார். அதேசமயத்தில் வர ஜாதகங்கள் கொஞ்சம்கூட பொருந்தலைன்னு சாதிப்பார். அப்புரம் ரெண்டாம் தாரமா வர விருப்பமான்னு கடிதங்கள் வர ஆரம்பிச்சது. அதுக்கு ஊரே தண்ணீல மூழ்கிட்ட மாதிரி கத்துவார்.
தங்கத்துக்கு நன்னாவே புரிஞ்சத்து, இந்த மனுஷர் இவளுக்கு கல்யாணம் நடந்தால் தனக்கு பூவா யார் சமைச்சுக்கொடுப்பாங்கிர கவலையில் முதல்லேந்தே தள்ளிப்போடரார்னும், அவருக்கப்புரம் தான் தனியா என்ன செய்வோம், இப்போவே இந்தாத்துலேந்து கிளம்பரத்துக்கு முற்சிக்கணும்னும். இங்கே நடக்கிர “டக் ஆஃப் வார்” அக்கம் பக்கத்தில் எல்லோருக்கும் புரிஞ்சது.
ஒரு நல்ல நாளில் சிவராமனுக்கு அட்டாக் வந்தது. ஆஸ்பத்திரி கொண்டுபோரத்துகுள்ள உயிர் பிரிஞ்சது. விமலா வந்ததுமே காரியம் எல்லாம் அவள் மாப்பிள்ளை பாத்துண்டர். 13நாள் காரியமும் தடபுடலா நடந்ததுன்னே சொல்லணும். தங்கம் எல்லாத்தையும் ஒரு மிலீடரி ப்ரெசிஷனோட பாத்துண்டா. அப்புரம் தங்கையும் மாப்பிள்ளையும் கிளம்பரச்சே “இன்னும் ரெண்டுநாள் தங்கி எனக்கு ஒரு கல்யாணத்தை பண்ணிவச்சுட்டு போகணும்”னு கேட்டுண்டா. அவாளுக்கு அதிர்ச்சியா இருந்தது. கல்யாணமா? ரெண்டு நாள்லெயா? தங்கத்துக்கா? எப்படி? மாப்பிள்ளை யாரு? எல்லாக்கேள்விக்கும் பொருமையா இருங்கோன்னு சொன்னா.
அன்னைக்கு இவ அப்பா வயசில் ஒருத்தர், பழுத்த பிராம்ணன், பட்டை பட்டையா விபூதி இட்டுண்டு வந்தார். கூடவே ஒரு 18 வயசில் ஒரு பொண். இவ பதில் போட்ட ஒரு விளம்பரத்தை கொடுத்தவர். நிறைய சொத்து நிலபுலங்கள் இருக்காம். 3ஆம் தாரமா, எல்லாத்தையும் கவனிச்சுக்கவும், அவருக்கும், அவரோட 2ஆம் தாரத்துக்கு பிறந்த பொண்ணுக்கு ஒரு நல்ல தாயாய் இந்த வயசில் அவளுக்கு உதவியாயும், அவளுக்கு ஒரு நல்ல தோழியாயும் கார்டியனாயும் இருந்து அவளுக்கு கல்யாணம் செஞ்சுவச்சு அவருக்கு அப்புரமும் அவளை பாத்துக்க நல்ல மனசு உடைய ஒரு 40 வயசு மதிக்கத்தக்க பெண்மணி வேணும்னு போட்டது அவர்தான். அவர் கேட்டிருந்த தகுதி எல்லாமே தங்கத்துக்கு உண்டு.
அழகா பக்கத்தில் இருக்கிர கோவிலில் தங்கத்துக்கு கல்யாணம் நடந்தது.
ஆத்துக்கு வந்ததும் தங்கம் சொன்னா “வாங்கோ, எல்லாரும் அம்மா அப்பா படத்துக்கு நமஸ்காரம் செய்யணும்”னு. புது மாப்பிள்ளைக்கு ஒரு தயக்கம். தன்னோட இந்த வயசில் யாருக்கு நமஸ்காரம் பண்னணும்? அதுவும் தங்கத்தோட அப்பா தன்னைவிட வயசில் சின்னவரா இருந்திருப்பாரோன்னு பண்ணலாமோ?
பண்ணிடலாம், பரவாயில்லைன்னு தங்கம் சொல்ல எல்லோரும் ஒத்துண்டா, பண்ணலாம்னு. அப்பா இன்னைக்கு இருந்தா தன் இப்போதைய கணவரோட அவர் 2 வயசு கம்மிதான்னு ஏன் சொல்லணும்னு நினைச்சா போல இருக்கு!
ஆனா இந்த “3ஆம் தார மாப்பிள்ளை” யோசிச்சா மாதிரி தங்கத்தோட அப்பா பல வருஷத்துக்கு முன்னாட்டி யோசிச்சிருந்தா?
No comments:
Post a Comment