பூசாரி (2 of 2)

68. பூசாரி (2 of 2) (சிசீ6) #ganeshamarkalam

பழநி பூசாரி சொல்ல ஆரம்பிக்கரத்துக்குள் “மோர் கொண்டு வரச் சொல்ரேன் குடிக்கரீங்களா சின்னய்யா?” நான் சரி, வேண்டாம்னு சொல்ரத்துக்குள் அவன் வீட்டுக்காரி எடுத்துண்டே வந்துட்டா. கண்ணாலேயே பேசிண்டாளோன்னு பட்டது. குழந்தையை மடீல வச்சிண்டு திண்ணையில் உக்காந்திண்டிருந்த என் ஆத்துக்காரிக்கு அவளே வெநீர் போட்டுண்டு வந்து பால்புட்டி அலம்பி எல்லாம். பெரியவள் என்கூட கயித்துக் கட்டிலில். அவளுக்காக பழநி கூண்டைத் தொறந்துவிட்டு நிறைய புறா அவளோட சல்லாபிச்சுண்டு. குழந்தை கண்ணில் அத்தனை பரவசம்.

“உங்கப்பா இங்கே இருந்தப்போ நான் சின்னப் பையன். எங்கப்பா கோவிலப் பாத்துகிட்டாரு. அப்ப அம்பாள் இருக்கும் மண்டபம் மட்டும், எதுக்கால தகரக் கொட்டா. சிறிது சிறிதா கட்டி இப்ப இந்த நிலமை. தீமிதி மண்டபம் 5 வருஷமா. திருவிளாவுக்கு அக்கம் பக்கத்து ஜனம் திரண்டிரும். பிள்ளைங்களை கூட்டிட்டு ஒருக்கா வரணும். உங்க தாத்தா வூட்டுலேயே தங்கிடலாம். சுத்தப் பண்ணி கட்டில் போட்டுத் தரேன்.” “அவசியம் வரேன். நோட்டீஸ் அனுப்பிடுங்க.” அவர் சொல்ரப்போ இந்தூர் திருவிழாவை கண்ணாலேயே பயாஸ்கோப் காட்டி எத்தனை விமரிசையானு சொல்லாம சொன்னான். வரேன்னு நான் சொன்னது ஏனோதானோன்னு எனக்கே நன்னாவே தெரிஞ்சது.

எங்கே வரமுடியும்? அந்த நேரம் பாத்து அமேரிக்காக்காரன் ஹிம்சை செய்வான். லீவு சிரமம். வராத்துக்கு 10 காரணம் வரிட்சை கட்டி நிக்கும். குலதெய்வம் கோவிலுக்கு வரத்துக்கெல்லாம் மனசில் பிடிவாதம் வளர்த்துக்கணும். ரெண்டு குழந்தையை வச்சிண்டு அவளும் கூட்டமான இடத்துக்கு தயங்குவா. இப்ப ஏகாந்தம்! ஒருக்கா வருவமே!

பேராவூர் ஆடுதுறைக்கும் தேரெழுந்தூருக்கும் இடையே வீரசோழன் ஆத்தங்கரையில். சூரியனார் கோவில்லேந்து 7கிமீ. எப்படி வந்தாலும் காமாக்ஷி அம்மன் வழி காமிச்சுடுவா. மண் ரோடுதான். எதுத்தாப்போல் பஸ் வந்துதுன்னா காரை ஓரம் கட்டணும். கவனமில்லைன்னா வாய்க்காக்குள் கிடப்பம். கும்மோணம் போய் ரூமெடுத்து சாமானை வச்சிண்டு வந்துட்டு திருவிழா பாத்துட்டு ஹோட்டலுக்குப் போயிடலாம். பழநி வீடு கோவில்லேந்து 50அடீ தள்ளி. கேட்டா அங்கேயே தங்கிக்கலாம்னுவார். நான் யோசிப்பேன்னுட்டுதான் ஐடியா கொடுக்கலை.

காமாக்ஷி கடாக்ஷம் எதுத்தாப்போல் விளைபூமியில் பட்டுண்டே. பெரீய தாத்தா நிலம் முப்போகம் விளைஞ்சதாம். பாத்துக்க ஆளில்லைனு வாரிசுகள் வித்துட்டா. எங்கண்ணா மொதமொத பேராவூர் வந்தப்போ 87வயசு பழுத்த கிழவரையும் அவரொத்த லக்ஷ்மீ கடாக்ஷம் பொருந்திய பெரீய கும்குமப் பொட்டு வச்சிண்ட பாட்டியையும் பாத்ததாய். எனக்கு கொடுத்து வைக்கலை. என் அப்பாவோட அப்பாவையும் பாத்ததில்லை. சீர்காழியில் ஹார்ட்வேர் கடை, ஆள் போட்டு வியாபாரம். கணக்குப்பிள்ளையாவும் இருந்தராம். அதனால் ஜாகை அங்கே. அவருக்கு நிலபுலங்கள் சட்டநாதபுரத்தில். அவர் அண்ணாவாத்துக்கு அடிக்கடி வருவாளாம்

பெசிண்டிருகப்பவே ஒரு கிழவி என் ஆத்துக்காரி கிட்டே அங்கே விளைஞ்சதுன்னு நீளமா வாட்டசாட்டமா 10 முறுங்கைக்காய் கொடுத்துட்டு போரா. “சும்மா வச்சுக்கங்கம்மா”. கைக்குழந்தை காமாக்ஷியை பாக்கன்னு அந்தூர் வாண்டுகள். ஒரு பாப்பாவா அத்தனை பதவிசா துணியில் சுத்தி மூக்கும் கண்ணும் மட்டும் தெரியராப்போல் மடீலே பாத்திருக்க வாய்ப்பில்லை. நிறுத்தி வச்ச காரில் அந்தூர் பக்ஷியெல்லாம் ஆய்போய் அதகளம் செஞ்சிண்டு. மூத்தவள் ஒரு ஆட்டுக்குட்டியை போரச்சே காரில் அழைச்சிண்டு போக பிளான். பின் சீட்டா, முன் சீட்டான்னுதான் புரியலை

இவள் இப்ப விளையாடும் இடத்தில் எங்கப்பா விளையாடினரா? ஆச்சர்யமா இருந்தது. இவாளெல்லாரையும் காமாக்ஷி அம்மன் பாத்துண்டே. இங்கேந்து விலகிப்போனது எத்தனை பெரீய தப்பு! காசு சம்பாதிக்கன்னு. அப்பார்ட்மென்டில் நம்மாத்தில் பூஜை ரூமில் காயத்ரி சொல்ரச்சே மேலே போர்ஷன் ஃப்ளஷ் அடிக்கர சத்தம் காதில்! முடிஞ்சா குலதெய்வம் காமாக்ஷிய ஆட்டுக்குட்டி மாதிரி நம்மோட அழைச்சிண்டு போக முடிஞ்சா? அப்படிப்பட்ட மனநிலையில் பழநி என்ன சொல்லுவார்னு காத்திண்டிருகேன். கொடுத்த மோரை முடிக்கட்டும்னு அவரும் பெசாம.

மின்னே ஒருக்கா வந்தப்போ இன்னும் ரெண்டு குடும்பங்கள் வெவ்வேர ஊர்லேந்து, சேர்த்து ஒட்டுக்க பூஜை. எல்லாரும் அம்மனுக்கு புடவை தந்தா “அம்பாளுக்கு ஏதாவது ஒண்ணு சாத்தரேன் சின்னய்யா, இன்னொரு வெள்ளிக்கிழமை இன்னொண்ணு” கேட்டுண்டான். “உங்க இஷ்டம்போல்”. “இப்பெல்லாம் புடவை வரதில்லை, விசேஷத்துக்கு திருவிழாவுக்கும் உதவும்.” புரிஞ்சது. கடைத்தெருவுக்கு போனா சட்டுன்னு யோசிக்காம 6 புடவை விதவிதமா நமக்கு எடுத்துக்கரோம், நம்ப குலதெய்வத்துக்கு வருஷத்துக்கு, 3 கிடெச்சா பெரீசாம். என்னவோ செஞ்சது.

கோவிலுக்கு என்ன வருமானம் இருக்கும்? சின்ன வயசில் அடிக்கடி உடம்பு சரியில்லாம படுத்துண்டுடுவேனாம். ஒவ்வொரு தடவையும் அம்பாளுக்குன்னு மஞ்சத்துணீலே முடிஞ்சுவச்ச 5ரூ காசு எல்லாத்தையும் அம்மாவொட வந்தப்போ 20முடிச்சு உண்டியலில் போட்ட நியாபகம். என் முகத்தையே பாத்திண்டிருந்த பழநி “என்ன யொசிக்கரீங்க?” “ஒண்ணுமில்லை. குலதெய்வம் பத்தி சொல்லுங்க!”

“சின்னய்யா! கிராமத்து தேவதைனு சொல்ரமில்லையா,. கிராம தேவதை, காவல் தெய்வம் இதெல்லாம் முழுமுதற் கடவுளுக்கு கோவில்கள் வரத்துக்கு மின்னமே இருந்துச்சாம். இவை வேதத்துலேயோ, ஹிந்துமதத்தில் சொல்லப் பட்ட கடவுள்களில்லை. இவை அந்தந்த ஊரைக் காப்பாத்தி பரிபாலனம் செஞ்சு அங்குள்ள மனுஷங்களை பாத்துக்க. காத்து கருப்பு சமாச்சாரங்கள்லேந்து பாதுகாக்க, நல்ல விளைச்சல் ஏற்படுத்தித் தந்து, கால்நடைகளையும், அறுத்து வச்ச நெல்லையும் காப்பாத்திக் கொடுக்குமாம். கிராமத்து மக்கள் கெட்ட சகுணத்துக்கும் இயற்கையின் சீற்றத்துக்கும் கதிகலங்கிப் போயிருந்த காலத்தில் இதுகள்தான் பாதுகாப்பு. இப்பவும் இந்த தெய்வங்களைத்தான் அதிகம் நம்பராங்க”.

“அப்படியா? அதிசயம்தான். கும்மோணம் பக்கமே அத்தனை பெரீய கோவில்கள், சோழர், நாயக்கர்னு கட்டி வச்சிருக்காங்களே! அங்கே போகமாட்டாங்களா?” “போவாங்க. 4 கிமீட்டரில் திருவிடைமருதூர், திருபுவனம் இருக்கு. அங்கே திருவிளான்னா போய் குமிஞ்சிடுவாங்க. இந்த காவிரிப் படுகையிலே 300க்கு குறையாம பெரீய கோவில் இருந்தாலும் கூடவே இப்படி சின்ன தேவதை கோவில்கள் இப்பவும் பிரபலம். ஒரு கோவில் இல்லாத கிராமத்தை பாக்க முடியாது.” இன்னும் சொல்ரார் பழனி

“எல்லைச் சாமிக்கு கோவிலே கிடையாது, சுதையால் ஆன சிற்பங்கள் உசரமா வயக்காட்டுக்கு மத்தீலே தூரத்துலேந்து கம்பீரமா குதிரை மேல் கண்ண உருட்டி கத்தியக் காமிச்சிட்டு நிக்குதே! ஐய்யனார், முனியப்பன், பாவாடைராயன், சுடலைமாடன் இவிங்கெல்லாம் பெரீய கோவில் சாமியின் மறு உருவங்களாத்தான் பாப்பம். வேதம் படிக்காத பாமர மக்களுக்கு கிட்டக்கே போய் தொட்டுக் கும்பிட! கிராம தேவதைங்க, குடும்ப தெய்வங்கள், இஷ்ட தேவதைங்க சரிசமமா ஈஸ்வரனோட, பெருமாளோட வாசம்”. “அப்ப குலதெய்வம்னு எதைச் சொல்லுவாங்க?”

“எந்த ஓரு சக்தி தனிப்பட்ட மனுஷனை, குடும்பத்தை பலகாலமா வழி நடத்திகிட்டு, அவிங்க சந்தோஷத்துக்கு ஆரோகியத்துக்கு, வெற்றிக்கு, சுவஸ்தத்துகாக அருள் புரிஞ்சிச்சோ அதை குலதேவதை, குலதெய்வம்னு வச்சுக்கிட்டாங்களாம். அப்படிப்பட்ட சக்தியை ஆதி சக்தீன்னும் அந்த சக்தியே பிற்பாடு சிவா, விஷ்ணு, பிரம்மான்னு அவதரிக்க வச்சதாவும் நம்பினாங்க” கொஞ்சம் பாஸ் விட்டார் சொன்னது விளங்கட்டும்னு.. “இதை எப்படி புரிஞ்சுக்கோணும். பெரீய கோவிலில் இருக்கும் தெய்வங்களின் ஆத்ம சக்தி இந்த ரூபங்களிலும் பூந்துகிட்டு இந்தூரை, நம்பள, நம்ப சொந்தங்கள பாதுகாக்கிரதுன்னு ஐதீகம். குலதெய்வம் எல்லா தெய்வீக சக்திகளுக்கும் மூலம், பிறப்பிடம்”. நிச்சயமா பெரீய ஒரு விஷயத்தை பழநி சாதாரணமா விவரிச்சுண்டு போரார். குறுக்கே கேள்வி எதுக்கு?

“குலதெய்வம் குரு மாதிரியும். பெர்சொனல் குருன்னு எங்கப்பாரு சொல்வார். நம்பள முளுசா – அதாவது உடல் பொருள் ஆவி, உங்க பாஷைலே, தேகம், ஆத்மா, சக்தி, நம்ப கர்மாக்கள் எல்லாத்துக்கும் குலதெய்வமே அதிபதின்னு வச்சுக்கிடலாம். இன்னொண்ணும் அன்னைக்கு வந்தவங்க பெசினப்போ கேள்விப்பட்டேன். உங்கப்பா இப்ப இருந்தா 90 இருக்கும். அந்த வயசில் ஒருத்தர் போன மாசம் வந்தாரு. ஹிந்து மதத்தில் நூத்துக் கணக்கில் கடவுள். ஆளாளுக்கு மனசில் தோணின உருவத்தை, மஹாபுராணங்களில் வரும் நல்ல பாத்திரங்களையெல்லாம் தெய்வமா வழிபடும் பெருந்தன்மை மிக்க நம்ம மக்கள் பல சமயம் நமக்கு வந்த கஷ்டத்துக்கி யார் கிட்டே முறையிடன்னு தவிப்பாங்க. அப்ப குலதெய்வத்துக்கு கிட்டே பிரார்த்தனை செஞ்சுகிட்டா எல்லா சாமிகிட்டேயும் சரியா டயத்துக்கு சேர்ந்து பலன் கிட்டும்னு அவர் சொன்னார். குலதெய்வம் சிங்கிள் விண்டோ மாதிரியாம். இதை சரியா பயன்படுத்திப்பது இல்லை சின்னய்யா!”

“உண்மைதான் பழநி. காஞ்சீபுரம் மஹாபெரியவரும் குலதெய்வ வழிபாட்டை மட்டும் விடாம செஞ்சிண்டிருக்கணும்னு சொல்லியீருக்கார். குலதெய்வத்தை கும்பிடாம பிற தெய்வங்களை மட்டும் கும்பிடுவது பெரீய பாத்திரத்தில் அடீலே ஓட்டைய வச்சிண்டு நீர் பிடிப்பது போலாம். அப்படிச் செய்யர மனுஷாளுக்கு ஒண்ணும் நல்லது நடந்துடாது. அவர் அத்தனை அழகா அனுக்ரஹம் செஞ்ச கட்டளையை யாரும் சரியா புரிஞ்சுக்கலை. பலருக்கு குலதெய்வம் என்னன்னே தெரியாம வளர்ந்து வயசும் ஆகிடும். பெத்தவா சொல்லித் தரலைன்னா எப்பத்தான் இதெல்லாம் தெரிய வரும்? பெத்தவங்களுக்கே இதில் போதிய ஞானம் இல்லாமப் போனா?”

“இன்னும் நிறைய கேள்விப் பட்டேன் சின்னய்யா. குலதெய்வ வழிபாடு என்பது நம்பளோட ஆணிவேரைத் தெடிப் போவதுக்கு சமம். அப்படிப் போனா கோத்திரம் விளங்கும். இந்த பேராவூர் கமாக்ஷியம்மனை வழிபட்ட எல்லாரையும் தெரிஞ்சுகிட்டீங்கனா உங்க கோத்ர மனுஷாளை தெடிப் கண்டுகிட்டதுபோல். அதுக்கு குலதெய்வக் கோவில் ஒரு ஸ்டார்டிங்க் பாயின்ட். இங்கே வரவங்க எல்லாரும் உங்க குடும்பத்தோட ஏதோ ஒரு விதத்தில் இணைஞ்சவங்க. இதைல்லாத்தையும் மீறி ஏதோ ஒரு பெரீய விஷயத்துக்காக குலதெய்வ வளிபாடுன்னு பெரியவங்க ஏற்படுத்தி வச்சிருக்காங்க. அதோட உசரம், ஆளம் நமக்கு தென்படாது. என்ன ஏதுன்னு கேக்காம செஞ்சுபுடணும்.”

“சின்னய்யா, குலதெய்வத்தை வருஷத்துக்கு ஒருக்கா வந்து பாத்துட்டு போவது நாம செஞ்ச பாவங்களை மட்டுமில்லாம நம்ப மூதாதயர்கள் செஞ்சதையும் களிச்சுப் நிர்முலமாக்கிப் போட்டுடுமாம். அப்படீன்னா நாம பெத்த குளந்தைகள எப்படி காத்துத் தரும்னு சொல்லவே வேணாம்!”

‘வாங்க, உங்களுக்கு ஒண்ணூ காமிக்கணும்’னு கோவிலுக்குள் அழைச்சிண்டு போரார். சுவத்தில் கல்லில் நிறைய எழுதியிருக்கு,. அதில் எங்கப்பா பேர் அதுக்கு மேலே 4 வரிசையில் எங்க மூதாதயர் பெர். அப்பப்போ இந்த கோவிலுக்கு ஏதோ செய்யப்போய். கல்யாணசுந்தரம், வெங்கட்ராமன், சேஷப்பையர்னு

இந்த அம்பாள் இன்னைக்கு எனக்கு பல விஷயங்களை காட்டித் தந்துட்டான்னு பட்டது. உலகத்தில் எல்லா நாடுகளையும் பாத்துடணும், அமேரிக்கா போய் டைம்ஸ் ஸ்கொயரில் நின்னுடணும், டோக்யோ டவரில் ஏறிப் பாக்கணும்னெல்லாம் ஆசைப்பட்ட எனக்கு அதெல்லாமும் செய், ஆனா மூச்சிருக்கும் வரை பேராவூர் வந்திண்டு போயிண்டு இருன்னு. இதை எனக்கு காமிச்சுத் தந்தது பழநி பூசாரி.

இதைத்தான் அவர் எனக்கு செஞ்ச மிகப் பெரீய உதவியா நினைச்சிண்டேன். எனக்கு இவரை அறிமுகப்படுத்திய அப்பாமேல் அதீத பிரியம் வந்து ஒட்டிண்டது. அவரில்லையே தவிர எத்தனை பெரீய லெகஸி விட்டூட்டு போயிருக்கர்! இதை, இந்த சொத்தை என் பொண்களுக்கு அப்படியே கடத்தணும். புள்லையாப் பொறக்கல்லையேன்னு பொலம்பாம இவாளுக்கு குலதெய்வப் பொறுப்பு தந்துடணும்னு ஆசை.

புக்காத்துக்கு போனாலும் இவா 2 பொண்களும் மனசு வச்சா மாப்பிள்ளைகள் வாலைச் சுறுட்டிண்டு பேராவூருக்கு கூடவே வந்துடப் போரா!