மறந்த ரெண்டு வில்வ தளம்

மறந்த ரெண்டு வில்வ தளமும், மகானின் திருவிளையாடலும்.

(பக்தை தன்னை வேண்டிண்ட சமயத்துலயே, சரியா நாற்பத்தெட்டு வில்வதளம் இருக்கிற சரத்தை எடுத்து வைச்சது,அவா வந்த சமயத்துல, மறந்து தவறவிட்ட ரெண்டே ரெண்டு தளம் மட்டும் அதுல மிச்சம் இருந்தது.-புல்லரிக்கும் திருவிளையாடல் – தொடர்ந்து படியுங்கள்)

கட்டுரையாளர்-பி.ராமகிருஷ்ணன்.
குமுதம் பக்தி-இந்த வாரம் வந்தது.
தட்டச்சு-வரகூரான் நாராயணன்.

ஒருநாள், சந்திரமௌளீஸ்வர பூஜை பண்ணி முடிச்சுட்டு பிரசாதம் குடுத்துண்டு இருந்த சமயத்துல, சிவலிங்கத்து மேல் சாத்தியிருந்த வில்வச்சரம் ஒண்ணை எடுத்தார், மகாபெரியவா. தனக்குப் பக்கத்துல இருந்த அணுக்கத் தொண்டர் ஒருத்தர்கிட்டே அதை கொடுத்தார்.”இந்தச் சரத்துல எத்தனை வில்வ தளம் இருக்குன்னு எண்ணு!”ன்னு சொன்னார்.

சரத்தை பவ்யமா வாங்கிண்ட தொண்டர், அதுல கட்டியிருந்த வில்வத்தை மெதுவா நகர்த்தி ஒவ்வொண்ணா எண்ணினார்.– “பெரியவா… இதுல ரொம்பச் சரியா நாற்பத்தெட்டு வில்வ தளம் இருக்கு!” சொன்னார்.

“சரி நல்லது. இந்தச் சரத்தை எடுத்துண்டுபோய், ஸ்ரீகார்யம் (மேனேஜர்) ரூம்ல, காலண்டர் ஒண்ணு மாட்டியிருக்கே, அதுல சாத்திவை…! அப்படியே இன்னிக்கு என்ன தேதின்னு பார்த்துக் குறிச்சு வைச்சுக்கோ!” உத்தரவு மாதிரி சொன்னார், மகாபெரியவா.

“அப்படியே செய்யறேன் பெரியவா!”ன்னு சொன்ன தொண்டரும் சரி, அப்போ அங்கே இருந்தவாளுக்கும் சரி, பெரியவா எதுக்காக இப்படி ஒரு விஷயத்தைச் செய்யச் சொன்னார்னு தெரியாது. ஆனா, மகாபெரியவா அப்படிச் சொன்ன அதேசமயத்துல, காஞ்சிபுரத்துல இருந்து கிட்டத்தட்ட ரெண்டாயிரம் மைலுக்கு அப்பால இருக்கிற டெல்லியில ஒரு சம்பவம் நடந்தது.

பெரியவாளோட பக்தர் கும்பம் ஒன்று டெல்லியில் இருந்தது.அவா பல வருஷத்துக்கு முன்னால ஒரே ஒரு தரம் தான் பெரியவாளை தரிசனம் செஞ்சிருந்தா. ஆனா, ஒவ்வொரு நாளும் தினமும் கார்த்தால எழுந்ததும் மகாபெரியவாளை மனசாரக் கும்பிடுவா. அதேமாதிரி ராத்திரியிலயும் மகாபெரியவா படத்து முன்னால நமஸ்காரம் பண்ணிட்டுதான் தூங்குவா.

இந்த மாதிரி இருந்த பக்தர் குடும்பத்துக்கு, ஏதோ பகவானோட சோதனை மாதிரி ஒரு பிரச்னை வந்தது. அந்த பக்தரோட ஆத்துக்காரிக்கு சாப்டது ஜீரணம் ஆகறதுல ஏதோ சங்கடம் ஏற்பட்டது. எதை சாப்டாலும் குமட்டிண்டு வெளியே வந்தது.

பித்தமா இருக்கலாம்…சாப்டது ஒத்துக்கலை போல இருக்கு அப்படின்னு ஒருவாரத்துக்கிட்டே சரியா கவனிக்காம இருந்தா அவா. கிட்டத்தட்ட பத்துநாளைக்கு அப்புறமும் அந்த உபாதை தொடர்ந்ததும்தான் கொஞ்சம் பயம் எட்டிப்பார்த்தது அவாளுக்கு. அதைவிட முக்கியம்; ஆரம்பத்துல சாதம் சாப்டா மட்டும்தான் குமட்டல் வந்த நிலை மாறி, தாகத்துக்கு தீர்த்தம் குடிச்சாலும்கூட குமட்டிண்டு வாயிலெடுக்கிற அளவுக்கு நிலைமை மோசமாயிடுத்து.

டாக்டர் கொடுத்த மருந்து மாத்திரைகளை, சாப்பிட்டபிறகும் குமட்டல் தொடர்ந்ததுல ரொம்பவே பயந்து போய்ட்டா பக்தரின் மனைவி. மறுநாள் டாக்டர்கிட்டே போய், எல்லா டெஸ்டும் செஞ்சு பார்த்துடலாம்னு மனைவிகிட்டே சொன்னார் பக்தர்.

அந்தப் பெண்மணிக்கு அதுக்கு அப்புறம் தூக்கமே வரலை. மறுநாள் டாக்டர் என்ன சொல்வாரோங்கற பயத்துலயே உட்கார்ந்துண்டு, மகாபெரியவா படத்தையே பார்த்துண்டு இருந்தா.முன்னால நின்னு வேண்டிண்டும் இருந்தா.

“டாக்டர் எனக்கு ஒண்ணும் இல்லைன்னு சொல்லிட்டா, நான் காஞ்சிபுரம் வந்து உங்களை தரிசனம் பண்றேன்!”னு வேண்டிண்டா.

அப்போ,அவ மனசுக்குள்ளே, “பயப்படாதே நான் இருக்கேன், நீ தினமும் சுவாமியை வேண்டிண்டு,வில்வ தளம் ஒண்ணை உள்ளுக்கு எடுத்துக்கோ…நாற்பத்தெட்டு நாளைக்கு மறக்காம வில்வத்தை சாப்டு!” அப்படின்னு சொன்ன மாதிரி தோணியிருக்கு.

கணவரோட டாக்டர்கிட்டே போனவாளுக்கு எல்லா டெஸ்டும் பண்ணிட்டு, “பெரிசா பிரச்னை எதுவும் இருக்கிற மாதிரி தெரியலை.இன்னும் கொஞ்ச நாளாகட்டும். வேற ஏதாவது சிம்ப்டம் தெரிஞ்சா அப்புறம் வேற டெஸ்ட் எடுத்துப் பார்க்கலாம்”னு சொல்லி சத்து மாத்திரைகளை மட்டும் எழுதிக் குடுத்து அனுப்பிட்டார் டாக்டர்.

அப்பவே மகாபெரியவா, தன்னைக் காப்பாத்திடுவார்ங்கற நம்பிக்கை முழுசா வந்துடுத்து அந்த அம்மாளுக்கு மறுநாள் கார்த்தாலேர்ந்து தூங்கி எழுந்து ஸ்நானம் பண்ணினதும், முதல் வேலையா, வில்வ தளம் ஒண்ணை பெரியவா படத்து முன்னால வைச்சுட்டு எடுத்து சாப்பிட ஆரம்பிச்சுட்டா.

ஒரு வாரம்…ஒரு மாசம்.. நாற்பது நாள் வேகமாக நகர்ந்தது.’எனக்கா இருந்தது குமட்டலும் கோளாறும்?’னு கேட்கற மாதிரி, அந்தப் பெண்மணி பரிபூரண குணமடைஞ்சு முன்னால இருந்ததைவிடா தெம்பாகவும் உற்சாகமாவும் மாறிட்டா.

ஆச்சு…நாற்பத்தெட்டு நாளைக்கு இன்னும் ரெண்டு நாள்தான் பாக்கி.அந்த சமயத்துல அவா சொந்தக்காரா சிலர், அகத்துல ஏதோ விசேஷம்னு அழைக்க்கறதுக்காக விடியற்காலம்பரவே வந்திருந்தா உறவுக்காரர்களை பார்த்த  சந்தோஷத்துல பழைய விஷயங்களை எல்லாம் பேசிண்டு இருந்தா.அந்த சுவாரஸ்யத்துல அன்னிக்கு எடுத்துக்கு வேண்டிய வில்வ இலையை அந்தப் பெண்மணி எடுத்துக்கலை. மறுநாளும் அதேமாதிரி ஏதோ மறதியில் வில்வத்தை எடுத்துக்கலை,

மூணாவது நாள்,அதாவது, வில்வம் எடுத்துக்க ஆரம்பிச்ச தினத்தில் இருந்து நாற்பத்து ஒன்பவாது நாள், கார்த்தால எழுந்து காபி போட்டுக் குடிச்ச அந்தப் பெண்மணிக்கு பழையபடி குமட்டல் வர ஆரம்பிச்சுடுத்து பதறிண்டு; டாக்டர்கிட்டே கூட்டிண்டு போனார்,பக்தர்.

“இந்த தடவை இவா வாயிலெடுக்கறப்போ லேசா அதுல ரத்தக் கசிவும் கலந்திருக்கிற மாதிரி தெரியறது! என்ன பிரச்னைங்கறதை டெஸ்ட் ரிசல்டெல்லாம் வந்ததும்தான் சொல்லமுடியும். அடுத்தவாரம் கூட்டிண்டு வாங்கோ!” சொன்னார்,டாக்டர்.

வீட்டுக்குத் திரும்பற வழியல,’அந்தப் பெண்மணிக்கு தான் மகாபெரியவர்கிட்டே வேண்டிண்டதும், நாற்பத்தெட்டு நாள்ல ரெண்டுநாள், வில்வம் சாப்பிட மறந்துட்டதும் ஞாபகம் வந்தது’.விஷயத்தை அகத்துக்காரர்கிட்டே சொன்னா, ” எனக்கு என்னவோ மகாபெரியவா என்னைக் கைவிடமாட்டார்னு தோணறது. நாம ஒருதரம், காஞ்சிபுரத்துக்குப் போய் மகாபெரியவாளை தரிசிச்சுட்டு வரலாமா”-கேட்டா.

அன்னிக்கு ராத்திரியே புறப்பட்டு, ரெண்டு நாளைக்கு அப்புறம் சென்னை வந்து அங்கேர்ந்து,காஞ்சிபுரம் ஸ்ரீமடத்துக்குப் போனா, அந்தத் தம்பதி.

மகாபெரியவாளை தரிசிக்கக் காத்துண்டிருந்த வரிசையில நின்னா.அவா முறை வந்ததும், மகான் முன்னலா   போய் நின்னா.

அவாளை ஏற இறங்கப் பார்த்த பெரியவா, “என்ன மறுபடியும் குமட்டல் ஆரம்பிச்சுடுத்தா? பயப்படாதே ஒனக்காக ஒரு பிரசாதம் வைச்சிருக்கேன் ! “-சொன்னார்.

பக்கத்துல இருந்த அணுக்கத் தொண்டரைக் கூப்பிட்டார். “அன்னிக்கு ஒரு நாள் வில்வ சரம் ஒண்ணைத் தந்து காலண்டர்ல மாட்டிவைக்கச் சொன்னேனே ஞாபகம் இருக்கா? போய் அதை எடுத்துண்டு வா” சொன்னார்

அப்படியே வில்வ சரத்தை எடுக்கப் போன தொண்டருக்கு, அதிர்ச்சிதான் காத்திருந்தது. அன்னிக்கு நாற்பத்தெட்டு வில்வதளம் இருந்த சரத்துல, இன்னிக்கு ரெண்டு தளம் மட்டும்தான் பாக்கியிருந்தது. மீதியெல்லாம் கட்டின நார்தான் இருந்தது. தயக்கத்தோட அதை எடுத்துண்டு வந்து மகாபெரியவா கிட்டே தந்தார்.

“இது மட்டும்தான் மீதியோ…!” கேட்ட மகான், அந்த இரண்டு வில்வதளத்தையும் தனியா எடுத்து,அந்தப் பெண்மணி கிட்டே குடுத்தார்.”ஓனக்காக எடுத்து வைச்சதுல இதுதான் மீதி இருக்கு,இதை எடுத்துக்கோ சரியாயிடும் !” -சொன்னார்.

பயபக்தியோட அதை வாங்கிண்ட பெண்மணி, அந்த வில்வத்தை கண்ணுல ஒத்திண்டா. மகாபெரியவாளை தம்பதி சமேதரா நமஸ்காரம் செஞ்சா. ஆசிர்வாதம் வாங்கிண்டு புறப்பட்டா.

பக்தை தன்னை வேண்டிண்ட சமயத்துலயே, சரியா நாற்பத்தெட்டு வில்வதளம் எடுத்து வைச்சது, அவா வந்த சமயத்துல மறந்து தவறவிட்ட ரெண்டே ரெண்டு தளம் மட்டும் அதுல மிச்சம் இருந்தது. இப்படியெல்லாம் திருவிளையாடல் பண்ணின மகானோட அனுகிரஹத்துல, அந்தப் பெண்மணி பூரண குணம் அடைஞ்சுட்டாங்கறதை சொல்லணும்னு அவசியம் இல்லையே....

கடவுளைத் தேடி (2 of 2)

65. கடவுளைத் தேடி (2 of 2) (சிசீ6) #ganeshamarkalam

“இளநீர் எப்படிக் கொடுக்கராய்?” “சாமீ, பாப்பா ஆசையா கேட்டிச்சு, வாங்கித் தாங்க, பாத்துப் போட்டுக்கலாம்.” எடுத்து சீவ ஆரம்பிச்சுட்டான். “சொல்லீட்டு அப்பரமா சீவு” “30ரூபாச் சாமி. நீர் ததும்பும், சக்கரையா இனிக்கும்.” வாங்கவா? கண்ணால் பங்கஜத்தை கேக்கரேன். சித்தே யோசிக்கரா. தானும் ஒண்ணு குடிக்கலாமேன்னு எழும்பின ஆசைய கஷ்டப்பட்டு மறைக்க, அதை மீறி கண்ணில் ஏக்கம்.

“ரெண்டு சீவிக் கொடு”. “ஏன் சாமி? உங்களுக்கு?” “நான் குடிக்க மாட்டேன்.” என்ன நினைச்சானோ, ஐயர்மாருங்க யோசிக்கரார்னு “கை படாம சீவித் தரேன் பாருங்க, சாப்டூட்டு இன்னும் கேப்பீங்க!” வெய்யலுக்கு தோளில் போட்டிருந்த அங்கவஸ்தரத்தை இடுப்பில் கட்டிண்டாச்சு. வழுக்கை தந்தா அதில் வாங்கிக்கலாம். சுந்தரியும் பங்கஜமும் வழீலே சாப்டுண்டே நடப்பா. இவனைப் பாத்தா நாள்பூரா காயோட சுத்தினாலும் அதிகம் வியாபாரம் ஆகலைன்னு பட்டது. நம்மால் இன்னைக்கு மூணூ விக்கும். 90ரூபாயில் கையில் எத்தனை தங்கும்? வண்டிச் சிலவு? ஒரு லிட்டருக்கு கடலூர்லேந்து சிதம்பரம் போயிடுவானோ? தெரியலை.

இளநீர் தந்துட்டு “குடும்பத்தோட சிதம்பரம் நடந்தே போரீங்களா சாமி? எங்கிட்டிருந்து வரீங்க? பாக்க ரெம்ப தொலைவா வராப்புலே இருக்கு?” “திருவண்ணாமலை.” வேறொண்ணும் சொல்லத் தோணலை. சுந்தரி வச்சிருந்த இளநீர் தீந்து அவன் கொடுத்த குழாயில் காத்து பூந்துண்டு சுர்ருன்னு சத்தம். கேட்டதும் அவள் முகம் வாடினது ஸ்பஷ்டமா தெரிஞ்சது. “தேங்காய் காய் கேட்டா தண்ணீ கம்மியாத்தான் இருக்கும் பாப்பா.” இவன் சமயோசிதமா சமாதானம் சொல்லிட்டான். வெட்டிக் காமிப்பேன், வழுக்கைய பாத்து சந்தோஷப்படுவாய்னு ஹின்ட் தரான்.

“இம்புட்டு தூரம் எதுக்கு சாமி நடந்து? வேண்டிதலா? சிதம்பரத்துக்கு யாரும் இப்படி போமாட்டாங்களே?” அவனுக்கு தெரிஞ்சிருக்கு. “ஊர் விட்டு ஊர் மாத்திப் போரம்”. சுந்தரியே பதில். “அப்படியா?” இளநீரை ரெண்டா வெட்டி கொடுத்துட்டு சொல்ரான் “கையில் சாமா இல்லியே?? கால் நோவ நடந்து ஏன்?” என்ன தோணித்தோ, சொல்லிடலாம்னு தோணி சொல்லிட்டேன். “எல்லாத்தையும் இழந்துட்டு அங்கே போய்ப் புழைச்சுக்கலாம்னு போய்ட்டிருக்கம். விவரம் கேக்காதே. பிழைப்பு தேடணும். அதுக்கு மின்னாடி கடவுளைத் தேடி கண்டுபிடிச்சு சண்டை போடணும்!”

ஐயர், உசந்த குலம், வேதம் படிச்சவனுக்கு அப்படி என்ன கஷ்டம், எல்லாம் போச்சுதாமே? “இளநீக்கு காசு இல்லைன்னா பரவாயில்லை சாமி.” “உனக்குத் தர காசு இருக்கு. கவலைப்படாதே.” “சாமீ! எனக்கும் பலநாட்கள் வியாபாரம் மந்தமா வித்த காசு பெட்ரோலுக்கே சரியாகிடும். ரெவ்வெண்டு இளநீரையே குடிச்சுப்புட்டு கிடப்பேன். விசனப் பட்டதில்லை. கடவுளையெல்லாம் தேடீட்டு போனதில்லை. ரெம்ப கஷ்டத்துலே இருக்கீகளோ? மந்திரம் படிச்சு சாமியையே கவனிச்சுக்கிரீங்க, உங்க கண் எதுக்காப்போல் இருந்த கடவுளா காணாமப் போனாரு?”

பங்கஜம் இன்னும் குடிச்ச பாடில்லை. சுந்தரி வழுக்கைய வச்சிண்டு சீக்கிரம் தீந்துடப் பிடாதுன்னு. நான் குடிக்காம கையில் பிடிச்சிண்டு. இவன் கேப்பதுக்கெல்லாம் பதில் சொல்லணுமா? “உன்பேர் என்ன?” “என் பேர் கோவிந்து. சிதம்பரம்தான் ஊர். அங்கிட்டேந்து இங்கிட்டு கடலூர் வரைக்கும் சுத்தி வியாபாரம் செய்யுதேன்”. கேட்டத விட விவரம். “சிதம்பரத்தில் எங்கே?” சும்மாவானுக்கும். ஊருக்கு நடூலே கோவில்னு மட்டும் தெரியும். “பள்ளிப்படையில் குடுசை போட்டிருக்கேன் சாமி”. “கூட யாரெல்லாம்?” “நான் மட்டும்”. “அப்பா அம்மா?” கேட்டதும் கண் கலங்கித்து. துடெச்சுண்டான்.

“என்னப்பா என்ன ஆச்சு, அவா இல்லையா?” “இருக்காங்க சாமி. சேத்தியாத்தோப்பில். ஊனமான என்னை வச்சுக்கமுடியாம சிதம்பரம் கோவிலாண்ட விட்டூட்டு போயிட்டாங்க சாமி”. அப்பத்தான் காலைக் காமிக்கரான். இடது கால் சூம்பிப் பிறந்திருக்கான். அதோட தனியா வளர்ந்து இப்ப மோபெட் ஓட்டிண்டு. எத்தனை கஷ்டப் பட்டானோ? உண்மை தெரிஞ்சதும் மனசு கனத்துப் போச்சு

“என்னப்பா சொல்ராய்?” “4 வயசு சாமி. இதோ வரேன்னு கையிலே ஒரு அரிசி முறுக்கு தந்துட்டு போனாங்க, வரலை. எப்படியோ சமாளிச்சு, பிச்சை எடுத்து, டீக்கடையில் வேலை, தவழ்ந்து நடந்து நொண்டி நொண்டி ஓடக் கத்துக்கிட்டன். சொந்தமா குடிசையும் வாடகைக்கு இந்த வண்டியும். இளநீர் தெரிஞ்சவர் குடுப்பாரு. வித்து லாபத்தை வச்சுக்கிடுவேன். ஒரு வேளை சாப்பிட்ருவன்”.

படிப்பே அறியாத அவன் கஷ்டத்துக்கு மின்னாடி என் கஷ்டம் ஒண்ணுமே இல்லையோ? எனக்கு உலகமே உய்ய வைக்கும் வேத மந்திரங்கள் அத்துப்படி. அவனுக்கோ “அ”னா “ஆ”வன்னாகூட தெரியாது. தெரியாததை சுமையா எடுத்துக்காம கவுரவமா உயிரோட இருக்க கத்துண்டுட்டான். எத்தனை அடி மிதி வாங்கியிருப்பான்? நான்? படிச்சது சோறு போடுமான்னு கவலை. அதன் மேல் நம்பிக்கையில்லை. இதுவரை காப்பாத்தின கடவுளயே திட்டிண்டே நடந்து வந்திருக்கேன் இவன் நிலையில் நான் இருந்திருந்தா? தெரியலை

“என்ன பிர்ச்சனை சாமீ? மூஞ்சி வாடி இருக்கு? நடந்து வந்த கஷ்டத்தை தாண்டி சோகம் கண்ணுல தெரியுது! நீங்க மறைச்சாலும் வீட்டம்மா கண்ணில் பாக்குதேன். என்னாச்சு? சொல்லலாமுன்னா சொல்லுங்க.”

நம்பாத்து லாவண்யங்களை இவனிடம் சொல்லலாமா வேண்டாமா? யோசிச்சு முடிவெடுக்கரத்துக்குள் பங்கஜம் வெடிச்சு சிதறிட்டா. “ஆசையும் பாசமுமாய் வளர்த்து ஆளாக்கின எங்க பிள்ளையே எங்களை கூட வச்சுக்க மாட்டானாம். எங்களையும் கூடப் பொறந்த தங்கையையும் பெரீய பாரமா ஆகிடுவம்னு வீட்டை விட்டு போச் சொல்லிட்டான்ப்பா! அதான் சிதம்பரம் போயிண்டிருக்கம்”. கோவிந்து அதிர்ந்துதான் போனான். அவனும் புளியமரத்தில் சாஞ்சிண்டான். வேஷ்டியத் தூக்கி அன்டிராயர்லேந்து பீடிக் கட்டை எடுக்க, இவர்கள் முன்னாடி புகை எதுக்குனு சட்டுன்னு திரும்ப வச்சான்.

“அதிசயம் பாத்தீங்களா சாமீ?” “என்னப்பா அதிசயம்?” “நான் பெத்தவங்களால் தொறத்தப்பட்டு அநாதையா சுத்திட்டிருக்கேன், நீங்க பெத்த புள்ளை விரட்டி அடிக்க போயிட்டிருக்கீங்க!” அப்பதான் அவன் சொன்னது உறைச்சது. இதை தற்செயலாவா எடுத்துக்க? இவன் எதுத்தாப்புல வரணும், இளநீர் தரணும், நாங்க வாங்கிக் குடிச்சுட்டு தேமேன்னு போயிடாம ஒருத்தரைப் பத்தி ஒருத்தர் தெரிஞ்சுக்கணும்னு. இளநீருக்கு காசு கொடுக்கச் சொல்ரேன். பங்கஜம் 100ரூபாத் தாளை தரா. அவன் பாக்கி 10ரூபாய நீட்டரான். இவள் வாங்கி வச்சுக்கரா.

இந்த பரிவர்த்தனைய பாத்ததும் என்னவோ செஞ்சது. பாக்கி வேண்டாம்னு அவனையே வச்சுக்கச் சொல்லியிருக்கணுமோ? அவன் காசில்லைன்னா பரவாயில்லை இளநீர் குடீங்கன்னு என் நிலமை தெரிஞ்சு மின்னாடியே சொன்னானே? யார் உசத்தீ? பாக்கி பணத்தை வாங்கி முடிஞ்சிண்டப்பரம் யோசிச்சா எப்படி? அந்த தருணம் கடந்து போயாச்சு. திரும்பக் கிடைக்காது. “சரி வாங்கோ, நாழி ஆரது.” நடக்க ஆரம்பிச்சேன். கோவிந்து “நானும் கூட வரேன் சாமி. சிதம்பரம்தான் போரேன்”. “இங்கேந்து 50 கிலோமீட்டராச்சேப்பா, நீ வண்டீய ஓட்டிகிட்டுப் போ. நாங்க மொள்ள நடந்து போயிக்கரம்”. “இல்லை சாமி, தள்ளிகிட்டே நடந்து வரேன்”. பிடிவாதக் காரனா இருப்பனோ!.

“சிதம்பரம் போய் என்ன செய்யப் போரீங்க சாமி?” “இவங்களுக்கு தங்க இடம் பிடிச்சு வச்சிட்டு கோவிலுக்குப் போவேன்”. “அத்தனை பக்தியா?” “இல்லை” “கோவிலில் வேலை கேட்டுப் போவீங்களா?” “இல்லை! எங்களை இப்படி கஷ்டத்துக்கு உள்ளாக்கின கடவுளைத் தேடிக் கண்டு பிடிக்கணும். அப்பரம்தான் எல்லாம்”. “கோவிலில் கிடெச்சுடுவாரா?” “அங்கே மொதல்ல பாப்பேன். நிச்சயம் ஏதாவது தூணுக்கு பின்னாடி மாட்டிப்பர்.” “ஆயிரக்கா மண்டபம் சாமீ! தேடிப் பிடிக்க நாளாகுமே?” இவன் பெசப் பெச இவன் பெசராப்போல் இல்லை. இவன் உடம்பில் இருந்துண்டு வேற யாரோ என்னை சீண்டுவதுக்காகவே மல்லுக் கட்டிண்டு பேசரா.

“அட போப்பா கோவிந்தா! எல்லாத்துக்கும் ஒரு குறுக்கு பதில் வச்சிண்டு” “நீங்க ஐயர்மார்தானே?” “ஆமாம்”. அவன் கேட்டது ஐயர், மாத்வா இப்படி பாகுபாட்டை இல்லை. அதெல்லாம் அவனுக்கு தெரிஞ்சிருக்காது. பிராம்ணாளான்னுதான் கேட்டான்னு தெரியும். அதாவது அவன் மாதிரி இல்லாத நாம வேற ஒண்ணுன்னும் தூரக்க இருந்து அதிசயமா பாக்கத் தக்கவான்னும் அர்த்தம். அதை ஊர்ஜிதப் படுத்திண்டான்னு வச்சுக்கணும். “அப்படீன்னா என்ன சாமி?” என்னன்னு சொல்ல? பிராம்ணன்னா என்னன்னு கேக்கரான். சட்டுன்னு சொல்ல வரலை. 20 தப்படி போனப்பரம் சொல்ரத்துக்கு நிறைய வந்தது.

“ஐயர், ஐயங்கார், பொதுவா பிராம்ணான்னா சிலது இருக்கு. சொல்ரேன் கேட்டுக்கோ. எப்பவும் உண்மையா இருக்கணும். கத்துண்ட வித்வத்தை நல்ல மனுஷாளா தேடிப்போய் கத்துத் தரணும். எல்லாக் காரியத்தையும் தெய்வத்துக்கு அர்ப்பணிப்பதா நினைச்சு சுத்தபத்தமா செய்யணும், வேதத்தை கத்துக்கணும், எப்படீன்னா சந்தோஷமா, விருப்பப்பட்டு கத்துக்கணும், எந்த ஒரு ஜீவராசியையும் துன்புறுத்தப் பிடாது, சாத்வீகமா அதே சமயத்தில் நம்பிக்கை வச்சுட்ட விஷயங்களில் உறுதியா இருக்கணும், சுய கட்டுப்பாடு ரெம்ப அவசியம், நாம இப்படீ இருக்கம்னு இப்படி இல்லாதவாளை மட்டமா நினைக்கப் பிடாது”

“இதெல்லாம் எந்த புஸ்தகத்தில் சொல்லியிருக்கு சாமீ?” கௌதம தர்ம சாஸ்திரங்களில் சொல்லியிருக்கு. அதில் இப்ப சொன்னதைத் தவிர்த்து 8 விதமான குணாதசியங்களையும் பிராம்ணாளுக்குன்னு வச்சிருக்கா தெரியுமோ! இரக்க குணம், பொறுமை, பொறாமையின்மை, சுத்தமும் சுகாதாரமும், அமைதி காப்பது, சுபமான எண்ணங்கள், தர்ம சிந்தனை பேராசையின்மைன்னு போகும். இதெல்லாத்தையும் வெறும் சடங்கா வச்சுக்காம, நல்லொழுக்கமா பாவிக்கணும்.”

“இப்படியெல்லாம் இருந்துட்டா பிராம்ணனா சாமீ?” “ஆமாம். “அப்படீன்னா நானும் கிட்டத்தட்ட பிராம்ணந்தான் சாமி”. என்ன இவன் இப்படி பெசரான்னு தோணித்து. ஆனா அவனே அதை சித்தே மாத்தி, “அப்பப்ப என்னை பெத்தவங்க மேலே கோவம் பொத்துகிட்டு வரும் பாக்கணும் சாமீ. சில சமையம் கெட்ட வார்த்தை சொல்லி திட்ருவேன், அப்பரம் அழுதுக்கிடுவேன். எப்படி நீங்க உங்க கடவுளை அப்பப்ப திட்டுகிடுவீகளே அதுபோல. கண்டுபிடிச்சா கேள்வி கேக்கணும்னு கிளம்பிட்டீங்களே அதைச் சொல்லுதேன்”. ஐயர் கோவிச்சுக்க போராரேன்னு.

“உனக்கு கடவுள் பக்தி உண்டா? கோவிலுக்குப் போவியா? அத்தனை பிரசித்தி பெற்ற க்ஷேத்திரத்தில் வசிக்கராய், நடராஜர் பெருமை தெரியுமா? சிதம்பர ரகஸியம் என்னன்னு யாராவது சொல்லி கேட்டிருக்கியா?” “அட போ சாமி! ஏளை பாளைங்களுக்கு சாப்பாட்டுக்கு வளி செய்யவே நேரம் இல்லை. என்னென்னமோ சொல்லுதீக? எனக்கு இந்த இளநீதான் சாமிங்க.” “அதெப்படி?”

“நினச்சுப் பாருங்க சாமி. தென்னக்கன்னை நட்டு புட்டு உப்பை அள்ளி கொட்டுதம். அதுக்கு வேர்கூட மத்த மரம் மாதிரி ஆளமாப் போவாது. பெரீய புயல் அடிச்சா விளுந்துடும். ஆனா அத்தனை உசரக்க வளந்து கைகெட்டாத உசரத்தில் காய்க்கும் இந்த பச்சைக் காய்களில் அம்புட்டு இனிப்பான நீரும், அதையே வெள்ளை பருப்புமா மாத்திக் கொடுக்குது,. இந்த அதிசயம் கடவுளால் மட்டுமே முடியும். நாம மனுஷங்க கண்டுபிடிச்சது எதுநாச்சியும் இப்படி செஞ்சு காமிக்க முடியுமா சொல்லுங்க? மேல ஏறி குலை குலையா பறிச்சுப் போட்டா இது இளநீக்காய், இது தேங்காய்னு அனுபவத்தில் தெரிஞ்சுக்கிட்டாலும் சீவிப் பாத்தா ஒரு ஆச்சர்யம் நினைச்சது போல் இல்லாம கொஞ்சமாட்டியும் வேற மாதிரி ஒவ்வொரு தடவையும் கிடைக்கும் சாமீ. இந்த காய்க்குள்ளேதான் கடவுள் இருப்பதா நம்புதேன்.”

ஆடிப்போயிட்டேன். வேதம் படிச்சு என்னத்தை புரிஞ்சிண்டேன்? இளம்பிள்ளை வாதத்தோட மோப்பெடை விந்திவிந்தி தள்ளிண்டு கூடவே வரவன் போப்போர இடத்திலெப்படி வாழணும், இந்த ப்ராக்ருதிமேலே, அதைப் படைச்ச பரப்பிரம்மத்து மேலேயும் அசையாத நம்பிக்கைய வளர்த்துக்கணும்னு கீதோபதெசம் மாதிரி சொல்லிண்டே வரான்.

“சாமீ. காலு நோவுது. முன்னாடி போரேன். சிதம்பரம் நுளையத்துக்கு மின்னாடி பீச்சாங்கை பக்கம் பள்ளிப்படை வருஞ்சாமி, ரோட்டு மேலே உங்களுக்காக காத்திட்டிருப்பேன். என் குடிசையில் எத்தினிநா வேணும்னாலும் தங்கிக்கிடலாம். நல்லா பாத்துக்கிடுவேன். அப்பரமா யோசிச்சுக் கிடுவம்”.

தேடிண்டு போன கடவுள் மோப்பெட்டில் போவதைப் பாக்கரேன். கண்ணில் வழிஞ்ச நிர் அவன் உருவத்தை கலைச்சுப் போட்டது.

திருவைகுந்த விண்ணகரம் (திருநாங்கூர்)

🙏 நமஸ்காரம்    

33.  திருவைகுந்த விண்ணகரம் (திருநாங்கூர்)

மூலவர் - வைகுண்ட நாதர்,   தாமரைக்கண்ணன் (உபய நாச்சிமார்கள் புடைசூழ கிழக்கு நோக்கி வீற்றிருந்த திருக்கோலம்.)

தாயார் - வைகுந்த வல்லி

உற்சவர் - வைகுந்த நாதன்

நாமாவளி - ஸ்ரீ வைகுந்தவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ வைகுந்தநாதாய நமஹ

தீர்த்தம் - லட்சுமி புஷ்கரணி, உத்தங்கபுஷ்கரணி, விரஜா

விமானம் - அனந்த ஸத்ய வர்த்தக விமானம்

வழித்தடம்:

இத்தலம் திருநாங்கூரில் அமைந்துள்ளது

பாசுரம்:

சங்குமலி தண்டுமுதல் சக்கரமுனேந்தும் தாமரைக்கண் நெடியபிரான் தானமரும் கோயில்,

வங்கமலி கடலுலகில் மலிவெய்து நாங்கூர் வைகுந்த விண்ணகர்மேல் வண்டறையும் பொழில்சூழ்,

மங்கையர்தம் தலைவன்மரு வலர்தமுடல் துணிய வாள்வீசும் பரகாலன் கலிகன்றி சொன்ன,

சங்கமலி தமிழ்மாலை பத்திவைவல்லார்கள் தரணியொடு விசும்பாளும் தன்மைபெறு வாரே.

- பெரிய திருமொழி (1237)

திருமங்கையாழ்வாரால் 10 பாசுரங்களில் மங்களாசாசனம் செய்யப் பட்ட ஸ்தலம்

பாசுரம் பதவுரை:

சங்கு மலி தண்டு சக்கரம் முதல் முன் வந்தும் - ஸ்ரீ பாஞ்சஜந்யமும் பொருந்திய கௌமோதகியும் ஸூதர்சநமும் முதலான திவ்யா யுதங்களை கண் முன்னே தரித்துக் கொண்டிருக்கிற

நெடிய தாமரை கண் பிரான் தான் - நீண்ட தாமரை போன்ற திருக்கண்களையுடைய ஸர்வேச்வரன்

அமரும் கோயில் - நித்யவாஸம் பண்ணுகிய ஸந் நிதியாய்

வங்கம் மலி கடல் உலகில் மலிவு எய்து நாங்கூர் - கப்பல்கள் நிறைந்த கடலால் சூழப்பட்ட நிலவுலகத்தில் பிரஸித்திபெற்ற திருநாங்கூரிலுள்ளதான்

வைகுந்த விண்ணகர்மேல் - வைகுந்த விண்ணகரத் திருபதி விஷயமாக

வண்டு அறையும் பொழில் சூழ் மங்கையர்த்தம் தலைவன் - வண்டுகள் ரீங்காரம் செய்கின்ற சோலைகளினால் சூழப்பட்ட திருமங்களை நாட்டிலுள்ளார்க்குத் தலைவரும்

மருவலர்தம் உடல் துணியவாள் வீசும்பரகாலன் கலிகன்றி சொன்ன - பகைவருடைய சரீரங்கள் தொலையும்படி வாட்படையை வீசுகின்றவரும் பரகாலனென்னுந் திருநாமமுடையவருமான திருமங்கையாழ் வார் அருளிச் செய்த

சங்கம் மலி தமிழ் மாலை இவை பத்து வல்லார்கள் - சங்கப்புலவர்கள் கொண்டாடத்தக்க தமிழ்மாலையாகிய இப்பத்துப் பரசுரங்களையும் ஓதவல்லவர்கள்

தரணியொடு விசும்பு ஆளும் தன்மை பெறுவார் - பூமியையும் பரமபதத்தையும் ஆளும்படியான அதிசஙத்தைப் பெறுவார்கள்.

ஸ்தல வரலாறு:

திரேதாயுகத்தில் இட்சுவாகு என்ற குலத்தில் அவதரித்த, சுவேதகேது என்ற ஓர் மன்னன் மிகுந்த திருமால் பக்தனாக விளங்கி வந்தான். நீதி நெறி தவறாதவன். எல்லா உயிர்களிடத்தும்அன்பு கொண்டவன். தெய்வ பக்தி கொண்டவன். உலக நாடுகள் பலவற்றை ஆண்டு வந்தான். இட்சுவாகு மன்னனுக்கும், அவனது மனைவிக்கும் மகா விஷ்ணுவை அவர் வசிக்கும் இடமான வைகுண்டத்திற்குசென்று தரிசிக்க வேண்டுமென்ற ஆசை நீண்ட நாளாக இருந்து வந்தது. சுவேதகேது அரசனானதால் தனது ஆட்சிக் கடமைகளை முடித்து விட்டு மனைவி தமயந்தியுடன் தவம் செய்ய முடிவு செய்தான். சுற்றிலும் தீ வளர்த்து, சூரியனைப் பார்த்தபடி தீயின் நடுவில் நின்று இருவரும் மகா விஷ்ணுவை நோக்கி கடும் தவம் இருந்தார்கள்.

நீண்ட நாள் இப்படி தவம் இருந்து தங்களது பூதவுடலை துறந்து வைகுண்டம் சென்றார்கள். ஆனால், அங்கு யாரை தரிசிக்க தவம் இருந்தார்களோ அந்த வைகுண்ட வாசனைக் காணவில்லை. இவர்கள் வருத்தத்துடன் இருந்தபோது அங்கு வந்த நாரதரின் பாதங்களில் விழுந்து இருவரும் வணங்கினார்கள். வைகுண்டத்தில் விஷ்ணுவைத் தரிசிக்க இயலாமல் போனதற்கான காரணத்தைக் கேட்டனர். அதற்கு நாரதர், "நீங்கள் இருவரும் கடுமையாகத் தவம் இருந்தாலும், பூமியில் தான தர்மங்கள் செய்யவில்லை. அத்துடன் இறைவனுக்காக சாதாரண ஹோமம் கூட செய்யவில்லை. எனவே தான் வைகுண்டத்தில் விஷ்ணுவின் தரிசனம் உங்களுக்கு கிடைக்கவில்லை. இதற்கு பிராயச்சித்தமாக"பூமியில் காவிரியாற்றின் கரையில் அமைந்துள்ள ஐராவதேஸ்வரரை வணங்கி, முறையிட்டால் அவர் அனுக்கிரகத்துடன் வைகுண்ட பெருமாளின் தரிசனம் கிடைக்கும்," என்றார்.

சுவேதகேதுவும், தமயந்தியும் ஐராவதேஸ்வரரை வழிபட்டு பெருமாளின் தரிசனம் கிடைக்க வேண்டினர். இவர்களது பக்திக்கு மகிழ்ந்த சிவபெருமான் "நானும் பெருமாளின் தரிசனத்திற்கு காத்திருக்கிறேன். மூவரும் மகாவிஷ்ணுவின் தரிசனத்திற்கு தவம் இருப்போம்" என்றார். இவர்களுடன் உதங்க முனிவரும் சேர்ந்து தவம் இருந்தார். 

நீண்ட காலத்திற்கு பின் மகாவிஷ்ணு, ஸ்ரீதேவி, பூதேவி சமேதராக நால்வருக்கும் காட்சி தந்தார். அப்போது ஐராவதேஸ்வரர், பெருமாளிடம், "பெருமாளே! நீங்கள் காட்சி கொடுத்த இந்த இடம் இன்று முதல் வைகுண்ட விண்ணகரம் எனவும், உங்கள் திருநாமம் வைகுண்டநாதர் எனவும் அழைக்கப்பட வேண்டும்"' என வேண்டுகோள் விடுத்தார். அதன்படியே, வைகுண்டநாதன் என்ற  திருநாமத்துடன் இத்திருத்தலத்தில் அருள்பாலிக்கிறார். சிவனின் ருத்ர தாண்டவத்தை நிறுத்த பரமபத நாதன் புறப்பட்டு வர  அவரைப் பின்பற்றி 10 பெருமாள்களும் இவ்விடம் (திருநாங்கூர்) வந்தனர். பரமபதத்தில் இருந்து வந்ததால் அங்கு எவ்விதம் நித்ய சூரிகட்கு காட்சி  கொடுக்கிறானோ அதே போல் இங்கும் எழுந்தருளியுள்ளார்.

சிறப்பு:

உபரிசரவசுவும், உத்தங்க மஹாரிஷி என்பாரும், இத்தலத்துப் பெருமானை வேண்டி மோட்சம் பெற்றனர் என்பது வரலாறு.

பரமபதத்திற்குச் சமமான ஸ்தலம். பரமபதத்தில் உள்ள விரஜா நதியே இங்கு விரஜை தீர்த்தமாக  உள்ளது.

உபன்யாசம் வீடியோ இணைப்பு:

ஸ்வாமி உ.வே. வேளுக்குடி கிருஷ்ணன் அவர்களால் உபன்யாசம் செய்த திவ்யதேச வீடியோ இணைப்பு கீழே கொடுக்கப் பட்டிருக்கிறது.

https://youtu.be/H5S3JW6Cf6Q

ஃபேஸ்புக் பேஜ் இணைப்பு: 

அடியேனுடைய ஃபேஸ்புக் பேஜ் இணைப்பை கீழே கொடுக்கப் பட்டிருக்கிறது.

https://www.facebook.com/102047988262304/posts/105981384535631/?sfnsn=wiwspmo&extid=S4jkEl9AJELuZ2gy

திருத்தெற்றியம்பலம் (திருநாங்கூர்)

🙏 நமஸ்காரம்    

36   திருத்தெற்றியம்பலம் (திருநாங்கூர்):

மூலவர் - செங்கண்மால் ரங்கநா. லட்சுமிரங்கர் நான்கு புஜங்களுடன் சயன திருக்கோலம். 

கிழக்கு நோக்கிய சயனம்

தாயார் - செங்கமல வல்லி

உற்சவர் - அரங்கநாதன்,  லட்சுமி ரங்கர்

நாமாவளி - ஸ்ரீ செங்கமலவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ செங்கண்மால் ஸ்வாமிநே நமஹ.

தீர்த்தம் - சூர்ய புஷ்கரணி

விமானம் - வேதவிமானம்

வழித்தடம்:

சீர்காழி பேருந்து நிலையத்திலிருந்து 8 கி.மீ தொலைவில் அமைந்துள்ளது இத்திருத்தலம்.பள்ளி கொண்ட பெருமாள் என்று சொன்னால் மட்டுமே அனைவருக்கும் புரியும். 

பாசுரம்:

மாற்றரசர் மணிமுடியும் திறலும் தேசும் மற்றவர்தம் காதலிமார்குழையும், தந்தை

கால்தளையு முடன்கழல வந்து தோன்றிக் கதநாகம் காத்தளித்த கண்ணர் கண்டீர்,

நூற்றிதழ்கொ ளரவிந்தம் நுழைந்த பள்ளத் திளங்கமுகின் முதுபாளை பகுவாய் நண்டின்,

சேற்றளையில் வெண்முத்தம் சிந்து நாங்கூர்த் திருத்தெற்றி யம்பலத்தென் செங்கண் மாலே..

- பெரிய திருமொழி (1278)

திருமங்கையாழ்வாரால் மட்டும் 10 பாக்களால் பாடல்பெற்றது.

பாசுரம் பதவுரை:

பள்ளத்து - தாழ்ந்த நிலத்தில் முளைத்துள்ள

நூறு இதழ் கொள் அரவிந்தம் நுழைந்த - பல இதழ்களையுடைய தாமரைப் பூவிலே பிரவேசித்த

பகு வாய் நண்டின் - விரிந்தவாயை யுடைத்தான நண்டினுடைய

சேறு அளையில் - சேறுமிக்க விளையிலே

இள கமுகின் முது பாளை - இளைய பாக்கு மரங்களினுடைய முற்றின பாளையானது

வெண்முத்தம் சிந்து - வெளுத்த முத்துக்களை இறைக்கப்பெற்ற

நாங்கூர் - திருநாங்கூரில்

திருத்தெற்றியம்பலத்து - திருத்தெற்றியம்பலம் என்னுந் திருப்பதியில் எழுந்தருளியுள்ள

என் - எனக்கு ஸ்வாமியாய்

செம் கண் மால் - செந்தாமரைக் கண்ணனான ஸர்வேச்வரன் (எப்படிப்பட்டவனென்றால்,)

மாறு அரசர் மணி முடியும் திறலும் தேசும் - பகைவரான (துரியோதனன் முதலிய) அரசர்களினுடைய மாணிக்கங்களிழைத்த கிரீடங்களும் வலியும் தேஜஸ்ஸும்

அவர்தம் காதலிமார் குழையும் - அவ்வரசரது மனைவியின் காதணியும்

தந்தை கால்  தளையும் - தன் தகப்பனாரான வஸுதேவருடைய காலிலே இடப்பட்டிருந்த விலங்கும்

உடன் கழல - ஏககாலத்திலே ஒழியும்படியாக

வந்து தோன்றி - திருவவதரித்தவனாயும்

கதம் நாகம் - சீற்றத்தையுடைய கஜேந்திராழ்வானை

காத்து அளித்த - ரக்ஷித்தருளினவனாயுமுள்ள

கண்ணர்கண்டீர் - கண்ணபிரான் காண்மின்.

பாசுரம் விளக்க உரை:

(நூற்றிதழ்கொள் இத்யாதி.) வடமொழியில் தாமரைக்கு ‘சதபத்ரம்’ என்றொரு பெயர் உண்டாதலால் அதற்கு இணங்கிய விசேஷணமாம் இது.  நண்டுகள் உணவுக்காகத் தாமரைப் பூவிலே சென்று புகுவதுண்டு; அங்ஙனம் போயிருக்கும் போது அந்த நண்டின் வளையில் பாக்குப் பாளைகளினின்று வெண்முத்துக்கள் இறைக்கப்பட்டு வளை மூடப்படுகின்றதாம் திருநாங்கூரில்.

ஸ்தல வரலாறு:

ஆதிமூர்த்தியான இறைவன் நாராயணன் கிடந்த கோலத்தில் எத்தனையோ திருத்தலத்தில் காட்சி தந்து அருள்கிறார். ஆனால், இத்திருத்தலத்தில் சிவந்த கண்களோடு செங்கண்மால் என்ற திருக்கோலத்தில் காட்சி தருகிறார். இத்தலத்தின் பெருமை பற்றி பத்மபுராணத்தில் "லக்ஷ்மி வைபவம்" என்ற தலைப்பில், அகத்திய மாமுனிவர் வாசு என்ற அரசனுக்குக் கூறுவது போல அமைந்துள்ளது. இத்தலத்திற்குத் திருத்தெற்றியம்பலம் எனப் பெயர் பெற்றதற்கான காரணம் தெளிவாகக் கிடைக்கப் பெறவில்லை.  தில்லை திருச்சிற்றம்பலம் என்று போற்றப்படும் நடராஜப் பெருமான் திருத்தலத்தில் குடிகொண்டுள்ள சித்திரக்கூடத்து இறைவன் தேவாதிராஜனைப் போலவே இத்தலத்திலும் காட்சி தருவதால் திருத்தெற்றியம்பலம் என்ற பெயர் ஏற்பட்டிருக்கலாம் என யூகிக்கப்படுகிறது.

இரண்யாட்சன் என்ற அசுரன் பூமியை தூக்கி கொண்டு பாதாள உலகத்தில் மறைத்து வைத்து விட்டான். தேவர்கள்,  முனிவர்கள் அனைவரும் மகாவிஷ்ணுவிடம் முறையிட்டனர். அவரும் பூமியை காப்பாற்றுவதற்கு வராக அவதாரம் எடுக்க சம்மதித்தார். இதை கேட்டவுடன் மகாலட்சுமி,  பகவானே நான் ஒரு நொடி கூட உங்களை விட்டு பிரியாமல் தங்களது மார்பில் குடியிருப்பவள் நீங்களோ என்னை விட்டு வராக அவதாரம் எடுக்கபோவதாக கூறுகிறீர்கள் நான் எப்படி தனியாக இருப்பது என வருத்தப்பட்டாள். இதே போல் ஆதிசேஷனும், ”பரந்தாமா! நீங்கள் பூமியை காக்க பாதாள உலகம் சென்று விட்டால் என் கதி என்னாவது?” என வருத்தப்பட்டார். இதைக்கேட்ட பெருமாள், ”பயப்படாதீர்கள் எல்லாம் நன்மைக்கு தான். நீங்கள் இருவரும் பலாசவனம் சென்று என்னை தியானம் செய்ய புறப்படுங்கள். அங்கே சிவபெருமானும் வருவார். நான் இரண்யாட்சனை வதம் செய்து விட்டு உங்களுக்கு அனுக்கிரகம் செய்ய அங்கு வந்து விடுகிறேன் என்றார். அத்துடன் கலியுகத்தில் இத்தலம் “திருத்தெற்றியம்பலம்’ என அழைக்கப்படும். என் தீவிர பக்தரான ஸ்ரீபாஷ்யகாரர்,  தீட்சை பெற்ற 108 வைஷ்ணவர்களை அழைத்து  என்னை ஆராதனை செய்ய இருக்கிறார். நான் அங்கிருந்து உலகத்தை காத்து ரட்சிக்க போகிறேன். கலியுகம் முழுவதும் அங்கேயே நித்தியவாசம் செய்ய போகிறேன் என்றருளினார். வராக அவதாரம் எடுத்த மகாவிஷ்ணு பாதாள உலகிற்கு சென்று இரண்யாட்சனை அழித்து பூமியை மீட்டு அது இருக்க வேண்டிய இடத்தில் மெல்ல சுழல விட்டார். இதையறிந்த மகாலட்சுமியும், ஆதிசேஷனும் பூமிக்கு வந்து மகாவிஷ்ணு குறித்து தவம் செய்ய ஆரம்பித்தனர். மகாவிஷ்ணு தான் கொடுத்த வாக்குப்படி பலாசவனம் (திருத்தெற்றியம்பலம்) சென்று அங்கிருந்த சிவன், மகாலட்சுமி, ஆதிசேஷனுக்கு அருள்புரிந்தார். பின் அங்கேயே போர்புரிந்த களைப்பு தீர, சிவந்திருந்த அழகான கண்களுடன் பள்ளி கொண்டார். இதனால் இத்தல பெருமாள் “செங்கண்மால் ரங்கநாதர்’ என்றழைக்கப்படுகிறார்

சிறப்பு:

கிழக்கு பார்த்த இத்தலத்தில் பெருமாள் ஆதிசேஷன் மீது நான்கு புஜங்களுடன் பள்ளி கொண்ட பெருமாளாக அருள்பாலிக்கிறார். தலையும், வலது கையும் மரக்கால் மேல் வைத்து கொண்டு, இடது கரத்தை இடுப்பின் மீது வைத்து கீழே தொங்கவிட்ட நிலையில் காட்சியளிக்கிறார். இவரது தலைப்பக்கம் ஸ்ரீதேவியும், பாதத்தில் பூமாதேவியும் வீற்றிருக்கின்றனர். நான்கு புஜங்களுடன் ஆதிசேடன் மீது சயன திருக்கோலத்தில் இருக்கும் இப்பெருமான் பார்ப்பதற்கு மிகவும் பேரழகு வாய்ந்தவர் செங்கண்மால் என்ற பதத்திற்கு ஏற்ப கண்ணழகு மிக்கவர் இந்தப் பெருமாள். இவரை வணங்கினால் ஸ்ரீரங்கம் பெருமாளை வணங்கியதற்கு சமம்.

பெருமாளின் 108 திருப்பதிகளுள் இத்தலம் மட்டும் தான் “அம்பலம்’ என அழைக்கப்படுகிறது. திருநாங்கூர் வந்த பதினொரு எம்பெருமான்களில் இவர் ஸ்ரீரங்கத்து ரெங்கநாதனாவார். அதனாற்றான் அரங்கனைப்போல (ஆதிசேடன் மேல் சயனித்து) பேரழகு வாய்ந்தவராகக் காணப்படுகிறார்.  “திருத்தெற்றியம்பலத்தென் செங்கண்மாலை” என்று மங்களாசாசனம் இருப்பினும் பள்ளிகொண்ட பெருமாள் என்பதே இங்கு பிரபலம்.

உபன்யாசம் வீடியோ இணைப்பு:

ஸ்வாமி உ.வே. வேளுக்குடி கிருஷ்ணன் அவர்களால் உபன்யாசம் செய்த திவ்யதேச வீடியோ இணைப்பு கீழே கொடுக்கப் பட்டிருக்கிறது.

https://youtu.be/2wNxP1xFPZI

ஃபேஸ்புக் பேஜ் இணைப்பு:

அடியேனுடைய ஃபேஸ்புக் பேஜ் இணைப்பை கீழே கொடுக்கப் பட்டிருக்கிறது.

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=109436957523407&id=102047988262304&sfnsn=wiwspmo&extid=jeZSWeKDbofEHvH3

திருவெள்ளக்குளம் (அண்ணன் கோவில்)

🙏 நமஸ்காரம்    

38 திருவெள்ளக்குளம் (அண்ணன் கோவில்)

மூலவர் - அண்ணன் பெருமாள்,  கண்ணன் நாராயணன் (கிழக்கு நோக்கி நின்ற திருக்கோலம்)

தாயார் - அலர்மேல் மங்கை

உற்சவர் - சீனிவாசன்

தாயார் உற்சவர் பத்மாவதித் தாயார் பூவார் திருமகள்

நாமாவளி - ஸ்ரீ பூவார் திருமகள் நாச்சியார் ஸமேத ஸ்ரீ கண்ணநாராயணாய நமஹ

விமானம் - தத்வத்யோதக விமானம்

தீர்த்தம் - திருவெள்ளக்குளம்

வழித்தடம்:

சீர்காழி தரங்கம்பாடிச் சாலையில் அமைந்துள்ளது. சீர்காழியிலிருந்து சுமார் 8 கி.மீ. தூரம்

பாசுரம்:

கல்லால் கடலை யணைகட்டி யுகந்தாய்,   நல்லார் பலர்வே தியர்மன் னியநாங்கூர்ச்

செல்வா, திருவெள்ளக் குளத்துறை வானே,  எல்லா இடரும் கெடுமா றருளாயே

 பெரிய திருமொழி  (1313)

திருமங்கையாழ்வாரால் மட்டும் பத்துப் பாசுரங்களால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட ஸ்தலம்

பாசுரம் பதவுரை:

கல்லால் கடலை அணை கட்டி உகந்தாய் - கண்ட கற்களையுங்கொண்டு கடலிலே சேதுகட்டி மகிழ்ந்தவனே!

நல்லார் பலர் வேதியர் மன்னிய நாங்கூர் - விலக்ஷணரான பல வைதிகர்கள் நித்யவாஸம் பண்ணுகிற திருநாங்கூரில்

திருவெள்ளக் குளத்து உறைவானே - திருவெள்ளக்குளத்தில் எழுந்தருளியிருப்பவனே!

செல்வா - செல்வனே!

எல்லா இடரும் கெடும் ஆறு அருளாய் - (எனது) துன்பங்களெல்லாம் தீரும்படி அருள்புரிய வேணும்.

ஸ்தல வரலாறு:

சூரிய வம்சத்தில் துந்துமாரன் என்ற மன்னனுக்குச் சுவேதன் என்றொரு புத்திரன் இருந்தான். அவனுக்கு ஒன்பதாவது வயதில் "மரணகண்டம்" என்று சாஸ்திர வாதிகளால் அறிந்ததும், அதற்கு பிராயச்சித்தம் காண தன்குல குருவான வசிட்டரை அணுகினார் மன்னன். அரசன் தன் மகனைக் காப்பாற்ற வசிஷ்ட முனிவரிடம் வேண்டினார். அதற்கு முனிவர் பெருமாளை வேண்டி தவமிருந்தால்,  மூவுலகையும் காக்கும் "ஸ்ரீமந்நாராயணன்" மகனையும் காத்தருள்வார் என்றார்.. வசிஷ்டர் கூறியபடி சுவேதன் இங்குள்ள புட்கரணியில் நீராடி வசிஷ்டர் கூறிய “நரசிம்ம மிருத்யஞ்சய மந்திரத்தை’ சீனிவாசப்பெருமாளின் முன்பாக ஒரு மாத காலம் கூறிவந்தான். மனமிறங்கிய பெருமாள், சுவேதா! நரசிம்ம மந்திரத்தை தொடர்ந்து கூறியதால் நீ சிரஞ்சீவி ஆனாய். அத்துடன் எவனொருவன் இத்தலத்தில் 8000 தடவை இம் மந்திரத்தை கூறுகிறானோ அவனுக்கு எம பயம் கிடையது” என்று கூறினார். வைணவத்தலங்களில் எம பயம் நீக்கும் தலம் இது.

திருவெள்ளக்குளம் என்ற சொல் இத்தலத்தின் முன்புறம் அமைந்துள்ள ஸ்வேத புஷ்கரணி தீர்த்தத்தால் உண்டாயிற்று. வடமொழியில் ஸ்வேதம் என்றால் வெண்மை. எனவே ஸ்வேத புஷ்கரணி வெள்ளைக்குளமாகி, வெள்ளக்குளமாயிற்று

சிறப்பு:

திருமங்கை ஆழ்வார் இரண்டு கோயில்களில் உள்ள பெருமாளைத் தான் “அண்ணா’ என அழைத்து பாடியுள்ளார். ஒன்று திருப்பதியில் உள்ள பெருமாள். மற்றொன்று இத்தல பெருமாள். இதில் திருப்பதிக்கு முன்பே இத்தலத்து பெருமாளை “அண்ணா’ என பாடியதால் இங்குள்ள பெருமாள் திருப்பதி ஏழுமலையானுக்கு “அண்ணன்’ ஆகிவிடுகிறார். எனவேதான் இங்குள்ள சீனிவாசப்பெருமாளின் திருநாமம் “அண்ணன் பெருமாள்’ என்றும் இத்தலம் “அண்ணன் கோயில்’ என்றும் வழங்கப்படுகிறது. திருப்பதியைப்போன்றே இத்தலத்திலும் பெருமாளின் திருநாமம் “சீனிவாசன்’, தாயாரின் திருநாமம் “அலர்மேல்மங்கை’. திருமங்கையாழ்வார் இத்தலத்தை பூலோக வைகுண்டம் என்று பாடியுள்ளார்.

இத்திருத்தலத்தைத் 'தென் திருப்பதி' என்றும் அழைப்பர். இங்கே திருப்பதி போல் தலைமுடி காணிக்கை செலுத்தி வேண்டுதல்களை நிறைவேற்றுகின்றனர். கல்யாணமும் நடத்திக் கொள்கின்றனர். 

இங்குள்ள ஸ்வேத புஷ்கரணியில் உள்ள குமுத மலர்களைக் கொய்து செல்ல தேவ மாதர்கள் வருவது வழக்கம். அப்படி வந்த போது ஒரு மனிதனின் பார்வை பட்டு இவர்களில் குமுதவல்லி தேவ லோகம் செல்லும் சக்தியை இழக்கிறாள். இதனை கேள்விப்பட்ட நீலன் என்ற பெயரில் படைத் தளபதியாக விளங்கிய திருமங்கை மன்னன் இவளை திருமணம் செய்ய விரும்புகிறார். குமுதவல்லி தன்னை திருமணம் செய்ய பல நிபந்தனைகள் விதிக்கிறாள். இவரும் நிபந்தனைகளை எல்லாம் நிறைவேற்றினார். கடைசியில் வைணவ அடியார்களுக்கு அன்னம் பாலிக்கும் நற்செயலில் ஈடுபடச்செய்தார். இதனையறிந்த பெருமாள் மன்னனுக்கு காட்சி கொடுத்து “திரு’ மந்திரத்தை உபதேசித்து ஆழ்வாராக மாற்றினார். ஒரு மங்கையினால் ஆழ்வாராக மாறியதால் “திருமங்கை ஆழ்வார்’ என அழைக்கப்பட்டார். குமுதவல்லி நாச்சியார் தனி சன்னதியில் நின்ற கோலத்தில் அருள்பாலிக்கிறார்.

திருமலையில் ஸ்ரீனிவாசப் பெருமாள் தனித்து நிற்கிறார். அந்தக் குறையைப்போக்கிக் கொள்ள இங்கு அலர் மேல் மங்கைத் தாயாருடன் சேர்ந்து காட்சி தருகிறார். இது ஒரு சிறப்பம்சமாகும்.

திருமலையைப் போன்றே இங்கும் பிரம்மோத்ஸ்வம் புரட்டாசி மாதமே நடைபெறுகிறது.

உபன்யாசம் வீடியோ இணைப்பு:

ஸ்வாமி உ.வே. வேளுக்குடி கிருஷ்ணன் அவர்களால் உபன்யாசம் செய்த திவ்யதேச வீடியோ இணைப்பு கீழே கொடுக்கப் பட்டிருக்கிறது.

https://youtu.be/YWlc5HNUCWw

ஃபேஸ்புக் பேஜ் இணைப்பு:

அடியேனுடைய ஃபேஸ்புக் பேஜ் இணைப்பை கீழே கொடுக்கப் பட்டிருக்கிறது.

https://www.facebook.com/102047988262304/posts/111726120627824/?sfnsn=wiwspmo&extid=oIMlL7B1EESdsLlu

சிதம்பரம் என்னும் திருச்சித்ர கூடம்:

🙏 நமஸ்காரம்    

40 சிதம்பரம் என்னும் திருச்சித்ர கூடம்:

மூலவர் - கோவிந்தராஜன், யோகசயனம், கிழக்கு நோக்கிய திருக்கோலம்

தாயார் - புண்டரீகவல்லி

உற்சவர் - தேவாதி தேவன், சித்ரகூடத்துள்ளான் என்றொரு உற்சவருண்டு

நாமாவளி - ஸ்ரீ புண்டரீகவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ கோவிந்தராஜாய நமஹ.

தீர்த்தம் - இங்கு 12 தீர்த்தங்கள் உண்டு (கீழே கொடுக்கப் பட்டிருக்கிறது)

விமானம் - ஸாத்வீக விமானம்

வழித்தடம்:

சிதம்பரம் நகரின் மையப்பகுதியில் நடராசர் கோயிலின் உள்ளே அமைந்துள்ள திருக்கோயில் ஆகும்.

பாசுரம்:

அங்கணெடு மதிள்புடைசூ ழயோத்தி யென்னும் அணிநகரத் துலகனைத்தும் விளக்கும் சோதி

வெங்கதிரோன் குலத்துக்கோர் விளக்காய்த் தோன்றி விண்முழுது முயக்கொண்ட வீரன் றன்னை

செங்கணெடுங் கருமுகிலை யிராமன் றன்னைத் தில்லைநகர்த் திருச்சித்ர கூடந் தன்னுள்

எங்கள்தனி முதல்வனையெம் பெருமான் றன்னை என்றுகொலோ கண்குளிரக் காணு நாளே.

பெருமாள் திருமொழி - குலசேகர ஆழ்வார் (741)

குலசேகராழ்வார் 11 பாசுரம் திருமங்கையாழ்வார் 21 பாசுரம் என 32 பாசுரங்கள் பாடியருளிய திவ்யதேசம்..

பாசுரம் பதவுரை:

அம் கண் - அழகிய இடத்தையுடையதும்

நெடு மதிள் - உயர்ந்த மதில்களினால்

புடை சூழ் - நாற்புறமும் சூழப்பட்டதும்

அயோத்தி என்னும் - அயோத்யா என்று ப்ரஸித்தமுமான

அணி நகரத்து - அழகிய நகரத்திலே

உலகு அனைத்தும் - ஸகல லோகங்களையும்

விளக்கும் சோதி - விளங்கச் செய்கிற தனது ஒளியின் அம்சத்தாலே

வெம் கதிரோன் குலத்துக்கு - ஸூர்ய வம்சத்துக்கு (விளக்க முண்டாம்படி)

ஓர் விளக்கு ஆய் தோன்றி - ஒப்பற்தொரு விளக்குபோல (அதில்) வந்து அவதரித்து

விண் முழுதும் - தேவர்களெல்லாரையும்

உயக் கொண்ட - துன்பந்தீர்ந்து வாழச்செய்த

வீரன் தன்னை - மஹாவீரனும்

செம் கண் - சிவந்த திருக்கண்களையுடைய

நெடு கரு முகிலை - பெரிய காளமேகம் போன்ற வடிவ முடையவனும்

இராமன் தன்னை - ஸ்ரீராமனென்னும் திருநாமமுடையவனும்

தில்லை நகர் திரு சித்ர கூடம் தன்னுள் - தில்லை நகரத்திலுள்ள திருச்சித்திர கூடத்தில் (எழுந்தருளியிருக்கிற)

எங்கள் தனி முதல்வனை - எமக்கு ஒப்பற்ற காரணமாகிறவனும்

எம் பெருமான் தன்னை - எமக்குத் தலைவனுமான பரமனை

கண் குளிர காணும் நாள் - கண்கள் குளிரும்படி ஸேவிக்கும் நாள்

என்று கொல் ஓ - எந்நாளோ!

ஸ்தல வரலாறு: 

பிரம்மாண்ட புராணத்தில் சேத்ர காண்டத்தில் 14 அத்தியாயங்களில் 2437 ஸ்லோகங்களில் பிரம்மதேவன் நாரதருக்கு உரைத்ததாக இத்தல வரலாறு பேசப்படுகிறது. கிருஷ்ணாரண்யம் என்று அழைக்கப்படும் ஆரண்யத்தின் மத்தியப்பகுதியில் அழகுற அமைந்துள்ள இத்திருத்தலத்தின் எல்லைகளைக் கீழ்க்கண்டவாறு பிர்ம்மாண்ட புராணம் கூறுகிறது. காவிரிக்கு வடக்கு, வெள்ளாற்றுக்குத் தெற்கு, கீழ்கடலுக்கு மேற்கு, ஸ்ரீமுஷ்ணத்திற்கு கிழக்கு.  முனிவ, எவ்வுலகிலுஞ் சிறந்தது பூவுலகம். அதில் நாவலந்தீவு என்னும் பரதக்கண்டஞ்சிறந்தது. அதில் தமிழ்நாடு சிறந்தது. அதில் வடகாவேரியில் வடதிசை சிறந்தது. அதில் தில்லைவனஞ்சிறந்தது. அதில் புண்டரீகபுரம் சிறந்தது. அதில் சித்ரகூடஞ் சிறந்தது. அந்தச் சித்திரக் கூடத்தில் திருவனந்தன் மேல் அறிதுயிலமர்ந்த தேவாதி தேவனை நானும் சிவபெருமானும் இந்திரனுள்ளிட்டோரும் போற்றி இஷ்டசித்திகள் பெற்றுள்ளோம் என்று பிரம்மன் நாரதருக்குச் சொல்கிறான் (பிர்ம்மாண்ட புராணம்). தகரவித்தை, மதுவித்தை, புருஷோத்தம வித்தை ஆகியன அகர வித்தைக்குள்ளேயடங்கும் (அகரவித்தையென்பது சிருஷ்டியின் தொடக்கத்தை உணர்த்துவது). அந்த அகர வித்தையின் சிகரத்திற்கு சிற்சபை எனப்பெயர். அதில் அட்டாக்கரப்படியின் (அஷ்டாச்சர மந்திரத்தின்) சிகரத்தில் எம்பெருமான் சயனங் கொண்டுள்ளார். (பிர்ம்மாண்ட புராணம்). 

கலிங்க நாட்டு மன்னன் கவேரன் என்பவனுக்கு நெடுங்காலம் புத்திரபாக்கியமின்றியிருக்க, கவேரனும் அவனது மனைவியும் கடுந்தவம் மேற்கொண்டு அதன் பயனால் காவேரியே அவர்களுக்கு குழந்தையாகப் பிறந்தாள். பிறகு காவேரி அகத்தியனால் நதியாக ஆன பின்பு காவேரியின் தாயும் தந்தையும் அதில் நீராட வரும்போது, உன்னைப்போல் நாங்களும் சாகா வரம் பெற்று எந்நாளும் வாழும் பேறு வேண்டுமென்று கேட்க அதற்கு வரமளிக்கும் சக்தி திருமால் ஒருவனுக்குத் தான் உண்டெனவும், எனவே அருகாமையில் இருக்கும் தில்லைவனஞ் சென்று கோவிந்தா, கோவிந்தா என்று கூறி தவமிருக்குமாறு காவேரி கூறியனுப்பினாள். அவ்வண்ணமே தவமிருக்க எம்பெருமான் பிரதயட்சமாகி அவ்விருவருக்கும் மோட்சமளித்தார். அஷ்டாச்சர மந்திரத்தை விட கோவிந்தா என்னும் நாமத்தால் இவ்விடத்தே பக்தர்கட்கு மோட்சம் கிட்டியமையால் எம்பிரானுக்கும் கோவிந்தராஜன் என்னும் திருநாமமே எல்லை கட்டி நின்றது. 

இஃதிவ்வாறிருக்க, பராசரன் என்னும் ஒரு முனிவர் திருமாலைக் குறித்து தவஞ் செய்கையில் தஞ்சகன், கஜமுகன், தண்டகாசுரன் என்னும் 3 அரக்கர்கள் அத்தவத்தைக் கலைக்க, முனிவரின் வேண்டுதலின்படி மகாவிஷ்ணு கருடப்பறவை மீதேறி வந்து தஞ்சகன், கஜமுகன் ஆகிய இருவரையும் சம்ஹாரம் செய்ய தண்டகாசுரன் மட்டும் பாதாளத்தில் ஒளிய அவனைப் பின்தொடர்ந்த எம்பெருமான் தனது முகக்கோட்டால் அவனைக் கீறிக் கிழித்துப் போட்டு பாதாளத்திலிருந்து பூமியைப் பிளந்து கொண்டு (ஸ்ரீமுஷ்ணத்தில் பூமியைப் பிளந்து கொண்டு வந்த வராகனாக) பூவராகப் பெருமாளாக எழுந்தரசெய்ததை தஞ்சை மாமணிக்கோயில் ஸ்தல வரலாற்றில் விரிவாய் காணலாம்).  இவ்வரக்கர்களுக்கு சில்லி, தில்லி என்னும் இரு சகோதரிகள் இருந்தனர். அவ்விருவரும் தம் சகோதரர்களை சம்ஹாரம் செய்த பூவராகப் பெருமானை சரணடைந்து எங்களுக்கு நல்வழி காட்டுங்கள் என்று கேட்க, நீங்கள் விரும்பியதைக் கேளுங்கள் அவ்வண்ணமே தருகிறேன் என்றார் பூவராகன். சில்லியானவள் உமக்கே யான் காவல் பூணக் காத்துள்ளேன் என்று சொல்ல அவ்வண்ணமே ஆகுக என்று சொல்ல சில்லி ஸ்ரீமுஷ்ணத்தில் கோவிற்கடையில் காவல் காத்து வருகிறாள். தில்லி திருநாடு கேட்க, அவ்வண்ணமாயின் அருகில் உள்ள (இரண்டு யோசனை தூரமுள்ள)  புண்டரீகபுரம் சென்று அங்குள்ள தீர்த்தத்தில் நீராடி தன்னைக் குறித்து தவமிருக்குமாறு சொல்ல அவ்வண்ணமே செய்தாள். அவ்விடத்தே புள்ளேறி வந்த எம்பெருமானைத் தரிசித்த தில்லி தானும் தன் சகோதரியைப் போல எம்பெருமானின் வீட்டிடத்தே மரமாக இருப்பதாகச் சொல்ல எம்பெருமானும் சரியென்றார். (புண்டரீகபுரத்தைச் சுற்றி) தில்லி அழகான தில்லைக் காந்தார விருட்சமாக விரிந்து பரந்து நின்றாள். திருமால் தில்லைக் கோவிந்தனாகப் பள்ளி கொண்டார்.   

இஃதிவ்வாறிருக்க பரமசிவனும் பார்வதியும் ஒரு சமயம் மிக்க மனக்களிப்புடன் ஒருவரையொருவர் விஞ்சி நடனம் புரிகையில் அங்கிருந்த முருக விநாயகரை நோக்கி யாரின் நடனம் சிறப்பாக இருந்தது என்று வினவ அவ்விருவருடன் அங்கு குழுமியிருந்தோறும் சேர்ந்து உமையவளின் நடனமே மிகவும் சிறந்ததாய் இருந்தது என்று கூற சிவன் மிகவும் கோபமுற்று நீவிர் இருவரும் சிறுவர்கள் உமக்குத் தீர்ப்புச் சொல்ல தகுதி போதாது என்று கூறி பிரம்மனிடம் சென்று நடந்த வ்ருந்தாந்தத்தைச் சொன்னார். உடனே பிரம்மன், அவ்வாறாயின் திருவேங்கடத்திற்கு தெற்கில் 3 யோசனை தூரத்தில் காஞ்சிபுரத்திற்கு வாயு திசையில் ஆலங்காட்டில் (திருவாலங்காடு) வந்து நடனமிடுங்கள் நான் வந்து தீர்ப்பளிக்கிறேன் என்றார். அவ்விதமே அவ்விடத்தில் பரமசிவனும், பார்வதியும் பயங்கர நடனம் புரிந்து நிற்க, நாமகளுடன் வந்த பிரம்மனும் பிற தேவர்களும் என்ன சொல்வது எவ்வாறு தீர்ப்பளிப்பது என்று புரியாமல் இருவரின் ஆட்டத்தையும் வியந்து வியந்து பேசி ஒருவர் முகத்தை ஒருவர் பார்த்த வண்ணம் இருந்தனர். சபை நடுவே எழுந்த பிரம்மன் இதற்குத் தீர்ப்பு சொல்லும் சக்தி தனக்கு இல்லையென்றும், திருமால் ஒருவரால் தான் இதற்குத் தீர்ப்பளிக்க முடியுமென்று சொல்ல எல்லோரும் வைகுந்தம் சென்று நடந்ததை விளம்பி நின்றனர். திருமால் (தன் மனதுக்குள் உகந்த) தில்லை வனத்திற்கு வந்து நடனமாடுமாறும் அப்போது தீர்ப்பு வழங்குகிறேன் என்று சொல்லித் தெய்வத்தச்சனான விஸ்வகர்மாவை நோக்கினார். உடனே விஸ்வகர்மா அரக்கர்களின் தச்சன் மயனையும் உடனழைத்துக்கொண்டு தில்லைவனத்தில் நடுமையத்தே சித்ர கூடத்தை அமைத்தான். ஐந்து பூதங்களை ஐந்து கலசமாக்கி நான்கு வேதங்களையும் நான்கு கோபுரமாக்கினான். 36 ஸ்மிருதி சூத்ரங்களை 36 வாயில்களாகவும் 5 எக்கியங்களை 5 மதில்களாகவும், ஆறு அங்கங்களை 6 வாயில்களாகவும் 6 தரிசனங்களை 6 கதவுகளாகவும், மூன்று வியாகிருதிகளை மூன்று மாடங்களாகவும், நூறு யாக யூபத்தம்பங்களை நூற்றுக்கால் மண்டபமாகவும், அமைத்து சித்ரக்கூடத்தை கனகசபை, ரத்தின சபை, நாகசபை, தேவசபை, ராஜசபை, ஆகியன சூழ தோற்று வித்தான். அமைப்புப் பொருந்திய சபையில் நடனம் ஆரம்பித்தது யார் நன்றாடினார், யார் வெண்றாடினார் என்று கூறமுடியா வண்ணம் தேவகணங்களும், தேவருலக நடன மாதரசிகளும், சர்வ லோகமும் திகைத்து மெய்மறந்து நினைவிழந்து நிற்க உக்கிரமடைந்த ருத்ரன் தனது இடதுகாலைத் தரையில் ஊன்றி வலதுகாலைத் தலைமேல் தூக்கி நிறுத்தி நிற்கலுற்றான். பெண்மைக்குரிய நாணத்தால் தான் அவ்வாறு செய்ய இயலாது வெட்கித்தலை குனிந்து நின்றாள் உமையவள். நடராசனே வென்றான், என்று சபையோரனைவரும் தீர்ப்புக் கூற, திருமாலும் அதற்கு இசைவு தெரிவித்து மாயப் புன்னகை புரிய உமையவள் காளியாக மாறி தில்லைவனத்தைச் சுற்றித் தாண்டவமாடி அந்த வனத்திற்குத் தென்பாற்போய் அதற்கே ஒரு காவல் தெய்வமாய் நின்றாள். சிவன் திருமாலை நோக்கித் தாங்களும் இதே திருக்கோலத்தில் இவ்விடத்தே எழுந்தருளி பக்தர்கட்கு அருள்பாலிக்க வேண்டுமென்று கேட்க அவ்வண்ணமே ஒப்புக்கொண்டார் திருமால்.

கிருமி கண்ட சோழன்:

இரண்டாம் குலோத்துங்க சோழன் காலத்துல, அவனை மூளைச் சலவை செய்து சில சைவர்கள் போட்ட ஆட்டம். அதுல பாவம், அப்பாவி சைவ-வைணவர்களிடையே சமயப் பூசலாய் போய் விட்டது. தில்லையில் நடராசர் ஆலயத்துக்கு உள்ளேயே திருச்சித்ரகூடம் என்னும் கோவிந்தராசப் பெருமாள் கோயிலும் அங்கு இருக்கும் பெருமாள், ஈசனின் நடனத்தைப் பார்த்துக் களிக்கும் கோலத்தில் இருக்காரு.

ஆனால் மூளை கெட்டுப் போயி, சோழன் கோவிந்தராசர் சிலையை வேரோடு பிடுங்கி, தில்லைக்குப் பக்கத்தில் உள்ள பிச்சாவரம் கடற்கரையில் மூழ்கடிக்க வைத்தான். இதை ஒட்டக்கூத்தரும் அவர் பாட்டுல சொல்லி இருக்காரு! அதனால் கோயிலைச் சுற்றி இருந்த வைணவக் குடும்பங்களுக்குப் பல தொல்லைகள்! பல சங்கடங்கள். கடலில் போட்ட கோவிந்தராசர் மூலவர் சிலை மூழ்கிப் போனது. ஆனால் உற்சவரின் சிலையை மட்டும் எப்படியோ காப்பாற்றிய வைணவக் குடும்பங்கள், அந்தச் சிலையை இராமானுசரிடம் சேர்பிக்கிறார்கள். சிலையை வைத்துக் கொண்டு என்ன செய்வது? அதே இடத்தில் வைத்தால் மீண்டும் பிரச்சனைதான். பிரச்சனை சிலைக்கா? இல்லையே. .அதைச் சுற்றியுள்ள அப்பாவி மக்களுக்குத் தானே! இதை நன்கு உணர்ந்த "உண்மையான" சமயத் துறவி சிலையைக் கொண்டு போய், கீழ்த் திருப்பதியில் நிறுவுகிறார். அங்கு புதிதாகக் கோவிந்தராசப் பெருமாள் ஆலயம் ஒன்றை எழுப்புகிறார்.  இன்றளவும் கீழ்த் திருப்பதியில் இருப்பது தில்லை கோவிந்தராசரின் உற்சவரே.

ஆண்டுகள் உருண்டோட சோழன் மறைகிறான். நல்லிணக்கம் நிலவும் போது, புதிதாக மூலவர், உற்சவர் சிலைகளைச் செய்து மீண்டும் தில்லையில் இருந்த இடத்திலேயே (சில தீட்சிதர்கள் எதிர்ப்பையும் மீறி) நிறுவுகிறார்கள். இன்றும் தில்லை நடராசப் பெருமான் ஆலயத்துக்குள் கோவிந்தராசரும் பள்ளி கொண்டுள்ளார்.

இரண்டாம் குலோத்துங்கன் தில்லையில் செய்தது இவ்வளவு தான்! சோழன் கொடுமைகள் எல்லாம் திருவரங்கத்தில் தான் இராமானுசரை கர்நாடக மாநிலம் மேலக்கோட்டைக்கு ஓட ஓட விரட்டியது, அவருடைய வயதான குரு பெரிய நம்பிகள், மற்றும் இளையவரான சீடர் கூரத்தாழ்வான் - இருவரின் கண்களைப் பிடுங்கிய பயங்கரம், பின்னர் சோழனே கிருமி நோய் கண்டு "கிருமி கண்ட சோழனாய்" செத்தது எல்லாம் தனிக்கதை.

சிறப்பு:

இங்கு 12 தீர்த்தங்கள் உண்டு.

01. புண்டரீக தீர்த்தம்           

02. அமுத கூபம் (எம்பெருமான் நடனம் காண வந்தபோது எம்பெருமான் உண்பதற்காக கருடன் அமுதங்கொணர்ந்து வைத்த இடம்)

03. திருப்பாற்கடல்,            

04. சேஷ தீர்த்தம்

05. கருட தீர்த்தம்             

06. காவேரி தீர்த்தம்

07. சுவேத நதி தீர்த்தம்        

08. இயமபாகச் சேதன தீர்த்தம்

09. இந்திர தீர்த்தம்           

10. அக்கினி தீர்த்தம்

11. நிர்ஜரா தீர்த்தம்          

12. சாமி தீர்த்தம்

முன்னொரு காலத்தில் இங்கு சிவன் கோவிலும், பெருமாள் கோவிலும் தனித்தனியே இருந்தது. தில்லைத் திருச்சித்ரக்கூடம் என்று பெருமாள் கோவிலை ஆழ்வார்களும். சிற்றம்பலம் என்று நடராஜர் கோவிலை சைவர்களும் வழங்குவதிலிருந்து முற்காலத்தே இவையிரண்டும் தனித்தனியே இருந்தன என்பது தெளிவு. சிறு அம்பலம் (சிறுகோவில்) என்பதே சிற்றம்பலமாயிருக் கையில் நடராஜர் கோயில் சிறிய கோவிலாகவும், சித்ரக்கூடம் எனப்பட்ட பெருமாள் கோயில் பெரிய கோவிலாகவும் இருந்திருக்கின்றன என்றும், நடராஜர் கோவிலை விரிவுபடுத்துவதற்காக சோழவரசன் பெருமாள் கோவிலை இடித்து வளைத்துக் கட்டிய பின்பே பெருமாள் கோயில் பிற்காலத்தே (கி.பி. ஒன்பதாம் நூற்றாண்டளவில்) சிவன் கோவிலுக்குள் அகப்பட்டு விட்டதென்றும் வரலாற்று ஆய்வாளர்கள் கூறுவர்.  தில்லையில் திருமாலும் சிவனும் ஒரு சேரக் கோவில் கொண்டிருப்பதைக் கண்ட சைவ விருப்பும் வைணவ வெறுப்பும் கொண்ட சோழன் ஒருவன் திருமாலை நீலக்கடலுக்கே அனுப்பிவிட எண்ணினான். அனுப்பியதாகவே ஒட்டக்கூத்தர் பாடுகிறார். 

மூன்றில் கிடந்த தடங்கடல் போய் முன்னைக் கடல்புக பிள்ளைத் தில்லை மன்றிற்கு இடங்கொண்ட கொண்டல்

சோழ மன்னன் ஒருவனால் கடலில் எறியப்பட்ட பெருமாள் மீண்டும் தில்லை மன்றத்தில் இடம் கொண்ட இந்நிகழ்ச்சியை (சோழன் கடலில் அமிழ்த்திய பிறகு அதனால் சீற்ற முற்றவர்கள் அப்பெருமானை எழப் பண்ணி இப்போதிருக்கும் இடத்தில் பிரதிஷ்டை செய்தனர் என்றும் பிற்காலத்தே இவ்விரண்டும் சேர்ந்து ஒரே கோவிலாக பிறிதொரு சோழனால் கட்டப்பட்டதென்றும் கூறுவர்).

மகாவிஷ்ணுவின் நாபிக்கமலத்தில் இருக்கும் பிரம்மா நான்கு முகங்களுடன் அமர்ந்த கோலத்தில் இருப்பார். ஆனால், இங்கு வித்தியாசமாக நின்ற கோலத்தில் இருக்கிறார். இது ஓர் அதிசயமாகும்.

இராமவதார நாயகனான இராமபிரான் மீது அளவற்ற பக்தி கொண்ட குலசேகராழ்வார் இத்தலத்தில் பாடிய 10 பாசுரங்களில் இராமாவதார காப்பிய வரலாற்றையே பதிவு செய்துள்ளார். இது இவர் மட்டுமே செய்த சிறப்பாகும்.

உபன்யாசம் வீடியோ இணைப்பு:

ஸ்வாமி உ.வே. வேளுக்குடி கிருஷ்ணன் அவர்களால் உபன்யாசம் செய்த திவ்யதேச வீடியோ இணைப்பு கீழே கொடுக்கப் பட்டிருக்கிறது.

https://youtu.be/CkI7Ag_77Wk

ஃபேஸ்புக் பேஜ் இணைப்பு:

அடியேனுடைய ஃபேஸ்புக் பேஜ் இணைப்பை கீழே கொடுக்கப் பட்டிருக்கிறது.

https://www.facebook.com/102047988262304/posts/114244580375978/?sfnsn=wiwspmo&extid=kVYkJKypnjzCUAGC

மகாபாரதம் பகுதி-78

🚩மகாபாரதம்  பகுதி-78

குருஷேத்திர  போர்...!

அலம்புசனுக்கும் அரவானுக்கும் கடும்போர் நிகழ்ந்தது. நாக வடிவ அரவானை ஏதும் செய்ய முடியாததால், மாயையில் சிறந்த அலம்புசன் கருட வடிவம் எடுத்தான். கருடனைக் கண்டால் நாகம் அஞ்சுவது இயற்கை தானே! அரவான் அதிர்ச்சியடைந்தான். தன் பலத்தையெல்லாம் இழந்து நின்ற வேளையில் இதுதான் சமயமென அவனை வாளால் வெட்டி வீழ்த்தினான் அலம்புசன். அரவானின் மரணம் கவுரவ சேனைக்கு புதிய ஆற்றலைத் தந்தது. அரவான் மடிந்தான், அலம்புசன் வாழ்க, துரியோதன மாமன்னர் வாழ்க என்ற கோஷத்துடன், பாண்டவப் படைகளை உக்கிரத் துடன் தாக்கின கவுரவப்படைகள். தாய் வேறானாலும், தன் சொந்த தம்பியாகவே அரவானைப் பாவித் தவன் அபிமன்யு. அவன் அரவானின் மரணம் கண்டு கலங்கினான். கண்களில் வெள்ளம் பொங்கியது. அதுவே, கோபத்தால் கனல் நீராக மாற, அவன் ஆர்ப்பரித்து போரிட்ட கவுரவப்படைகள் மீது அம்புகளை வாரியிறைத்தான். ஆர்ப்பரித்த கவுரவ படைகளும், அவர்களுக்கு தலைமை தாங்கிய பலநாட்டு மன்னர்களும் ஏராளமாக மண்ணில் சாய்ந்தனர். தம்பி மகனான அரவான் இறந்ததைக் கண்ட பீமனும் கூட்டத்துக்குள் புகுந்து பலரையும் தூக்கி வீசியே கொன்று ஆவேசத்தை வெளிப்படுத்தினான்.

அரவான் மரணத் துக்குப் பழிக்குப்பழியாக எப்படியேனும், துரியோதனப் படையின் முக்கியஸ்தர்கள் சிலரை அழித்தே தீருவதென கங்கணம் கட்டி முன்னேறினான். அவனது முன்னேற்றத்தைக் கண்ட துரியோதனன், தன் தம்பிமார்களுடன் அவனை எதிர்க்க ஆவேசத்துடன் ஓடிவந்தான். சற்றும் தாமதிக்காமல், கணநேரத்தில் தன் வில்லை வளைத்து, பீமன் அம்பு மழையைப் பொழிந் தானோ இல்லையோ.... ஆ...ஆ...என்ற அலறலுடன் ஏழு பேர் சாய்ந்தனர். துரியோதனன் இப்படி நடக்குமென கனவிலும் நினைக்கவில்லை. ஏற்கனவே நடந்த போரில் எட்டு தம்பிமார்களை இழந்திருந்த அவன், நொடிப்பொழுது நேரத்தில் மேலும் ஏழு பேரை இழந்தான். குண்டலபோசன், தீர்க்கநயனன், குண்டலன், குண்டலதாரன், திம்மவாகு, கனகத்துவஜன், அனாதியக்கன் ஆகியோர் அவர்கள். துரியோதனன் திகைத்து நின்ற வேளையில், இன்று நீயும் என்னிடம் அழிந்து போவாய், எனச் சொல்லி ஆக் ரோஷமாகப் போரிட் டான். துக்கத்தில் இருந்த துரியோதனனால் பீமனை சற்றும் எதிர்க்க முடியவில்லை. அவன் தோற்று ஓடிவிட்டான். இத்துடன் அன்றையப் போர் முடிந்தது. படைகள் தங்கள் இருப்பிடம் திரும்பினர். அன்று இரவில் அரவானின் மரணம் பற்றி பாண்டவர்கள் பேசி வருந்தினர். கிருஷ்ணர் அவர்களைத் தேற்றினார்.

பாண்டவச் செல்வங்களே! அரவான் ஏற்கனவே தன்னைக் காளிக்கு பலியிட்டு இறந்து போனவன் தான். அவன் கேட்ட வரத்தால், போர்க்களக் காட்சிகளைக் காணும் பாக்கியத்தைக் கொடுத்தேன். அவன் விதி முடியும் நேரம் வந்ததும், அவனுக்கு ஆக்ரோஷத்தைக் கொடுத்து சொர்க்கத்திற்கு அனுப்பிவிட்டேன். இறந்தவன் மீண்டும் இறந்தது பற்றி கவலைப்பட வேண்டாம், என்றார். பாண்டவர்கள் மனம் தேறினர். இதே போல, கவுரவர்களின் பாசறையில் துரியோதனன் கண்ணீர் வடித்துக் கொண்டிருந்தான். தன் மனஆறுதலுக்குரியவன் நண்பன் கர்ணனே என்பதால், அவனை அழைத்து வர உத்தரவிட்டான். கர்ணனிடம், நண்பா! பார்த்தாயா! நமது சகோதரர்கள் பலரை கொடிய பீமன் கொன்று விட்டான். பீஷ்மரும், துரோணரும் இருக்கும் நமது படையை நினைத்தாலே வெட்கமாக இருக்கிறது. அவர்களால் போர் செய்ய முடியவில்லை என்றே நினைக்கிறேன். இந்நிலையில், என்னைக் காக்கும் கருணைக்கடல் நீ மட்டுமே! என்னைக் காப்பாற்று. நம் தேசத்தைக் காப்பாற்று, என்றான். கர்ணனுக்கு ஆவேசம் அதிக

மாயிற்று.

நண்பா! இப்போது வருத்தப்பட்டு என்ன லாபம்? அன்று, படைகளைப் பிரித்த போது, என்னை ஒரு கடைநிலை பணியான அர்த்தரத சேனாதிபதியாக்கி உத்தரவிட்டாரே பீஷ்மர்! அப்போது, அவையில் இருந்த நீ அடக்கமாகத்தானே இருந்தாய். மேலும், யாரை நீ நம்பினாயோ, அந்த பீஷ்மரே உன்னைக் காப்பாற்றுவார். நான் ஏற்கனவே சொன்னபடி, பீஷ்மர் களத்தில் என்று தோற்றோடுகிறாரோ, அடுத்த கணமே நான் உன்னருகில் இருப்பேன். உன்னைக் காப்பாற்றுவேன். கிருஷ்ணரையும், பாண்டவர்களையும் கொல்வேன். அதுவரை என்னை அழைக்காதே, என சொல்லி விட்டு சென்று விட்டான். துரியோதனனை பயம் கவ்விக் கொண்டது. கர்ணன் தன்னிடம் சொன்னதை அப்படியே பிதாமகர் பீஷ்மரிடம் சொல்லி வரும்படி, தன் தம்பி துச்சாதனனை அனுப்பி வைத்தான். துச்சாதனனும் அதையே செய்ய, பீஷ்மர் சிரித்தார். ஒன்றைச் சொல்கிறேன் கேள் துச்சாதனா! நீங்கள் நினைப்பது போல், ஒருவேளை கர்ணன் பலரை கொன்றாலும், அர்ஜுனனை அவனால் ஏதுமே செய்ய முடியாது. அது மட்டுமல்ல! பீமன் வல்லவன், பலசாலி. நீங்கள் திரவுபதியை துகிலுரிந்து அவமானம் செய்தது, ஆறா வடுவாக அவன் மனதில் பதிந்து விட்டது. அதற்கு, அவன் உங்களைப் பழிவாங்கியே தீருவான். இதுதான் நடக்கப் போகிறது. நாளை ஒன்பதாம் நாள் போர். நாளை மட்டுமே நான் உங்கள் படையில் இருப்பேன். பத்தாம் நாள் போரில் நான் இறந்து போவேன். என் ஆயுள் முடியும் நேரம் வந்துவிட்டதை நான் அறிவேன். அதன் பிறகு கர்ணனோ வேறு பலசாலியோ உங் களைப் பாதுகாக்கட்டும், என்று சொல்லி அனுப்பி விட்டார்.

துச்சாதனன் அவரிடம் விடைபெற்று குழம்பிய மனதுடன் கிளம்பிவிட்டான். மறுநாள் காலை. ஒன்பதாம் நாள் விடியலில் போர் துவங்கியது. பீமன் ஆத்திரத்துடன் களத்தில் புகுந்தான். அரவானைக் கொன்ற அசுரன் அலம்புசனை இன்று கொன்றே தீருவதென்பது அவன் இலக்கு. அந்த ஆவேசத்துடன், களத்தில் இறங்கியவன், ஏ அலம்புசா! அரவான் ஏற்கனவே களப்பலியானவன். செத்த பாம்பை அடித்து விட்டு, நீ வீரம் கொண்டாடுகிறாயோ! உங்கள் பாசறையில் நேற்று, அரவானைக் கொன்றதற்காக உன்னை தலையில் தூக்கி வைத்து ஆடினார்களாமே கவுரவர்கள்...அட மடையனே! வா, என்னோடு போர் புரி, என்னை ஜெயித்தால் நீயே பலசாலியென ஒப்புக்கொள்கிறேன். வா சண்டைக்கு, என அவனது உணர்வுகளைத் தூண்டி விட்டான். அசுரனாகிய தன்னை மானிடனான ஒருவன் வம்புக்கு இழுக்கிறானோ என ஆவேசப்பட்டான் அலம்புசன்...!

குருஷேத்திரம்

 நாளை தொடரும்..!

ஶ்ரீராம ஜெயம்🙏