எண்ணப்பறவை_28

எண்ணப்பறவை_28

எழுதியது பாஸ்கர் சத்யா 

'அபிராமி அக்காகிட்ட உடனே சொல்லணும்.  என்னவோ சொன்னாளே அன்னிக்கு வீணா கற்பனைய வளர்த்துக்காதேன்னு.'

அடுத்த தெருவிற்கு வருவதற்குள் ஒரு பெருமிதம்.  பருவத்தில் நடக்க ஆரம்பித்தால் நட்புகளும் உறவுக்குள் வந்துவிடுமே.

'என் நம்பிக்கை வீண் போகலை.  எல்லாத்தையும் அவன் தானே நடத்தறான்.'

'சாதாரணமாத் தான ஆத்துக்கு கூப்பிட்டேன்.  அவனுக்கும் ஆசையில்லாமலா வந்திருப்பான்?  எனக்கென்னவோ அவனுக்கு நான்தான்னு தோணறது.  இல்லாட்டி இப்படியெல்லாம் நடக்குமா?'

அபிராமி வீட்டிற்கு வந்தபோது அபிராமியும் அவள் கணவனும் வெளியே கிளம்பிக் கொண்டிருந்தார்கள்.

'ஹலோ... என்ன அவசரம்.  மெள்ள வரதுதானே.'

'ஐ திங்க் ஐ ஹாவ் ச்சோஸன் எ ராங்க் டைம்.'

'பரவாயில்ல அமுதா.  ஸஃபையர் தியேட்டர்ல நிறம் மாறாத பூக்கள் படம் போகலாம்னு கிளம்பிண்டிருக்கோம்.  ஏதாவது அவசரமா?'

'ஒண்ணுமில்லக்கா.  நீங்க கிளம்புங்கோ.  நாளைக்கு பார்க்கறேன்.'

'என்ன ஒரே சந்தோஷமா இருக்க போல இருக்கே!  எனிதிங் ஸ்பெஷல்.'

'ஒண்ணுமில்லக்கா.  இன்னிக்கு எங்காத்துக்கு அவன் வந்தான்.'

'ஓ.  அன்பிலீவபிள்.  இன்டெரெஸ்டிங் மஸ்ட் பீ.  அதான் இவ்வளவு ஆனந்தமா? பொறுமையா நாளைக்கு நிறைய பேசுவோம்.'

இவ்வளவுதான் அவளோடு அமுதா பேச முடிந்தது.  'ச்சே எப்படியெல்லாம் இதப்பத்தி பேசணும்னு வந்தேன்.  இப்பன்னு பார்த்தா அவா சினிமாக்கு போவா.'

அவர்களை அனுப்பி வைத்துவிட்டு வீட்டிற்கு திரும்ப நினைத்தாள்.  என்னவோ அவளுக்கு லேக் வ்யூ ரோடுக்கு பக்கத்தில் இருக்கும் ராமர் கோவிலுக்கு போய் விட்டு வீடு திரும்பலாம் என்று தோன்றியது.

கோவிலிலே ஸ்ரீ ராமருக்கு அலங்காரம் நடந்து கொண்டிருந்ததால் திரை சாத்தியிருந்தார்கள்.

ஒரு மூலையில் உட்கார்ந்தாள்.  ஸ்வாமி கும்பிடப் போனா சிந்தனைகள் மனதை விட்டு போய்விடுமா என்ன?

'ராமா, நல்ல பையனா இருக்கான்.  அப்பாவுக்கும் கூட பிடிச்சிருக்கும இவனை.  இல்லாட்டி அத்தனை நாழி பேசுவாளா அவனோட.'

'நான் இப்படியெல்லாம் நெனைக்கறது சரியா தப்பான்னு தெரியல.  இருந்தாலும் இன்னிக்கு இவன் ஆத்துக்கு வந்தத தற்செயலா நெனைக்க முடியல.'

'கதையில இவன நெனச்சிண்டே இருந்ததாலேய என்னவோ, இவன் என் மனசுல திரும்பத் திரும்ப வந்துண்டே இருக்கான்.  ஏதோ காரணமில்லாம இதெல்லாம் நடக்கறதுக்கு வாய்ப்பில்லன்னுதான் தோணறது.'

'அப்பாக்கும் குமுதாக்கும் சந்தேகம் வந்துடுமோங்கற பயத்துல தான் அவன் கிளம்பினோண்ண நானும் அபிராமி அக்காவ பார்க்கறேன்னு சொல்லிட்டு கிளம்பிட்டேன்.'

'அப்பாகிட்டேயும் குமுதாகிட்டேயும் எப்படி சொல்றது இதை.  தப்பா நெனச்சுட்டா என்னை?'

'குமுதாக்கு கல்யாணம் ஆகிற வரைக்கும் நாம இதப் பத்தி மூச்சு விடக்கூடாது.  அவாளே கேட்டாலும் அப்படியெல்லாம் ஒண்ணுமில்லைன்னு சொல்லணும்.'

'கேட்டா பிடிச்சிருக்குன்னு சொல்றதுல என்ன தப்பு இருக்கு? ஆனா குமுதா கல்யாணம் முடிஞ்சோண்ணதான் இவன பண்ணிப்பேன்னு சொல்லிட்டா போச்சு.'

'அதுக்குள்ள அவாத்துல இவனுக்கு வரன் பார்த்துட்டா?'

பகவானுடைய ஸங்கல்ப்பத்திற்கும் மனுஷாளோட எதிர்பார்ப்புகளுக்கும் ஒரு போராட்டம் இருக்கத்தானே செய்கிறது.  பகவானையே முழுசாவும் நம்ப முடியறதில்லையே.  ஆசையை கொடுக்கிற அவன் விருப்பத்தை பூர்த்தி செய்யறதில்லையே பல சமயங்களில்?  போராட்டம் இருக்காதா பின்ன?

கோவில் மணியின் சப்தம் இப்போது பலமாகிறது.  'திரை தொறந்துட்டா போல இருக்கு?'

சந்நிதிக்கு முன்னால் நிற்கிறாள்.  தீபாரார்த்தி நடந்து கொண்டிருந்தது வெண்கல மணி ஓசையுடன்.  சாம்பிராணிப் புகையும் சார்த்தப்பட்டிருந்த மாலைகளிலிருந்து கிளம்பிய பூ வாசமும் அவளை அரவிந்துடன் சொர்க்க பூமிக்கு அழைத்துச் சென்ற உணர்வு.  லேசாக அவளை அசைத்த கண்ணீர்.

'ராமா, நீதான் எனக்கு என் குடும்பத்திலேயும் பிரச்சனை வராம நல்லபடியா முடிச்சுக் கொடுக்கணும்.'

அப்ளிகேஷன் போட்டாச்சு.  கலங்கிய கண்ணீருக்கும் குழம்பிய மனசுக்கும் ஸ்ரீ ராமர் துளசி தீர்த்தம் சாந்தத்தை கொடுத்தது.

என்னவோ நினைத்தாள்.  சட்டென்று ஒரு அடிப் பிரதக்ஷிணத்திற்கு தயாரானாள்.  ஒவ்வொரு அடிக்கும் அவளின் சிந்தனை அவனிடத்தில்.

திருமஞ்சன காப்பு மஞ்சள் கொஞ்சம் இவள் உள்ளங்கையிலும் ஒட்டிக் கொண்டது.

'என்ன அமுதா, ஏன் இவ்வளவு நேரம்?'

'அபிராமி அக்காவாத்துக்கு போனேனா.  அவா கோவிலுக்கு கிளம்பிண்டிருந்தா.  அவளோட ராமர் கோவிலுக்கு போயிட்டு வரேன்.  அதான் கொஞ்சம் லேட்.'

சாமர்த்திய சமாளிப்புகள் பொய் கணக்கில் வராதோ?  இளமையும் பருவமும் பொய் பேச என்னிக்கு தயங்கியிருக்கு? சொந்தங்களிடம் நம்பிக்கை இருக்கும் வரை பொய்கள் கவனிக்கப் படுவதில்லை.

'பிரசாதத்தை சாமி பக்கத்துல வெச்சுடு.  முகம் அலம்பிண்டு விளக்கேத்திட்டு எடுத்துக்கறேன்.'

'அப்பா எங்கே?'

'அயோத்யா மண்டபத்துல ஏதோ கதாகாலக்ஷேபமா.  கொஞ்ச நாழி கேட்டுட்டு வரேன்னு போயிருக்கார்.'

உள்ளே வந்த அவளின் கண்ணில் பட்டது அவளுடைய ஆஃபீஸ் ஹாண்ட் bபேக்.  சட்டென்று நினைவுக்கு வந்து திறந்து அவனுடைய விஸிடிங் கார்டை எடுக்கிறாள்.

தனக்குள் சிரித்து விட்டு தன் நாசியின் பக்கம் வைத்து ஒரு பெருமூச்சு.   ஏதோ இவள் ஸ்வாசம் அவன் ஸென்ட் வாசத்தில் கலந்து சுகந்தத்தை கொடுத்த ஒரு ஃபீல்.

அவளுக்கு தெரிந்து அவள் மனதோடு ஒட்டியது அவனாக ஒரு புறம் இருக்கட்டும்.  இப்போது அவன் கார்டோடு ஒட்டியது அவள் கொண்டு வந்த திருமஞ்சன மஞ்சள்.

'பரவாயில்லையே.  பிரசாதத்தை எடுத்துண்டிட்டியே!'

ஒரு சின்ன உரையாடல் அவனோடு உதடுகளோடு உறவாடிய சிரிப்போடு.

தொடரும்....