Thursday, March 31, 2022

ஈஸி சேர் - 26

 #Easychair_26

அத்யாயம் : 26 ... ஈஸி சேர்

வைத்யநாதன் என்ற மணமகனுக்கும் பர்வதவர்த்தினி என்ற மணப்பெண்ணுக்கும் கன்யாலக்னத்தில் காலை சுமார் 9 மணிக்கு திருமணம்.

காலை மணி நான்கு அன்று.  வில்லிவாக்கம் திருமண இல்லம் பரபரப்பை துவங்கிக் கொண்டிருந்தது.  சிலர் ஸ்நானம், சிலர் காப்பி, சிலர் தூக்கம், சிலர் உடையலங்காரம், சிலர் முற்றிலும் தயாராகி அங்குமிங்கும்.

கோபாலன் குளித்து விட்டு வேட்டி ஜிப்பாவோடு சிவப் பழமாய்.  வைத்தா குளித்துக் கொண்டிருந்தான்.  அப்புவும் இதர சமையல்காரர்களும்  பின்னால் ஏற்பாடு செய்யப் பட்டிருந்த கோட்டை அடுப்புகளில் படு பிஸி.  சுடுநீர் கொதித்துக் கொண்டிருந்தது.  ஒவ்வொருவராக பக்கெட்டுகளில் எடுத்துக் கொண்டு குளியலறை சென்று கொண்டிருந்தார்கள்.

சற்று தாமதம் நாத கோஷ்டி வரவு அன்று.  கோபாலன் படு டென்ஷன்.  அவர்கள் வரும் திசையையே ஸ்தம்பித்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.

அப்போது பட பட என்ற ஆட்டோக்களின் சப்தங்கங்கள்.  ஐந்து ஆட்டோக்கள்.  இறங்கியவர்கள் ஒரு பதினாறு பேர்கள் இருப்பார்கள்.  கட்டு கட்டாய் குடுமிகள் வைத்துக் கொண்டு.  ஆச்சர்யமாக பார்த்தான் கோபாலன்.  இத்தனை பேரா வைதீகத்திற்கு, வித்தியாசமாக இருந்தது.

முதலில் இறங்கியவர் தொந்தியும் தொப்பையுமாக கையில் வாக்கிங் ஸ்டிக்.  'எல்லாரும் இறங்கியாச்சா?' கேள்விதான் கேட்டாரே தவிர பதிலுக்கு காத்திருக்கவில்லை.

வரவேற்றான், வாங்கோ வாங்கோ, வாங்கோ.

வைத்தா இல்ல?

குளிச்சிண்டு இருக்கான்.  நீங்க உள்ள வாங்கோ.  வந்தார்கள்.

அதற்குள் ரெடியான வைத்தா இவர்களைப் பார்த்தவுடன் பரவசமானான்.  'சார், சார், வாங்கோ வாங்கோ.  எல்லாரும் வாங்கோ.

ஒண்ணும் புரியவில்லை கோபாலனுக்கு.  பிறகு வைத்தா அறிமுகம் செய்து வைத்தான்.

இவாள்லாம் நான் படிச்ச கும்பகோணம் வேதபாடசாலை வாத்யார்களும், என்னோட படிச்ச வாளும்.

இதையெல்லாம் சற்று தூரத்திலிருந்து கவனித்துக் கொண்டிருந்தான் அப்பு.

வந்தவர்கள் தமக்கு கிடைத்த மூலையில் பைகளை வைத்து விட்டு குளிக்க தயாரானார்கள்.

சித்த இங்க வரேளாண்ணா, அப்பு கோபாலை கூப்பிட்டான்.

அண்ணா, இவாளெல்லாம் பார்த்தா வேதக்காராளா தெரியறது.  30 மடி சமையல்தான் சொல்லியிருக்கா.  இன்னும் எத்தனை பேர் இப்படி வருவாள்னு தெரியாது.  ஒரே யோசனையா இருக்குண்ணா.

சாமான்கள் வாங்கணுமா, தேவைப் படுமா?

அது கூட சமாளிக்கலாம்.  மடி சமையலுக்கு ஒரு மாமி தான் இருக்கா, இன்னும் ரெண்டு பேர் வேணும்ணா.

கவலை இருவர் முகத்திலும்.  வைத்தாவை கவலைப் படுத்த விரும்பவில்லை கோபால்.

அங்கு அவள் நாத்தநாரோடு பேசிக் கொண்டிருந்த நாராயணியிடம் விஷயத்தை கோபாலன் சொல்ல, கேட்டுக் கொண்டிருந்த ராஜம் உடனே 'நான் எட்டு ஊருக்கு சமைப்பேன், கவலையை விடுங்கோ.

கல்யாணத்தை ஆசையா பார்க்க பட்டுப் புடவையோடு ரெடியா இருக்க நீ.  வேற ஏதாவது யோசிக்கலாம்.  ஏண்டா, அவாத்து பக்கம் யாராவது இருக்காளான்னு கேளேன்.

அதெல்லாம் வேண்டாம் மன்னி.  அமையம் சந்தர்ப்பத்துக்கு உதவரதுதான் பெரிசு.  அப்பைக்கப்ப கல்யாணத்தை பார்த்துண்டா போச்சு.

என்ன ஒரு பரந்த உள்ளம்.  பஜகோவிந்தத்தில் ஒரு ஸ்லோகம் வரும் 'நித்சங்கத்வே ஸத்சங்கத்வம்...'. எவ்வளவு பெரிய சத்ஸங்கத்தை வைத்தா வெச்சிருக்கான்.

கட்டிய பட்டுப் புடவையை கழற்றிவிட்டு, ஒரு சொம்பு தலையில் மீண்டும் தண்ணீர் விட்டுக் கொண்டு சாதாரண புடவைக்கு மாறினாள் ராஜம்.

தற்செயலாக இது காதில் விழ பர்வதத்தின் சித்தப்பா சிவானந்தம் தானும் அவர் ஊர்கோவில் மடப்பள்ளியில் வேலை செய்வதாகவும் சொல்லி தானும் உதவ முன்வந்தார்.

அப்புவிடம் என்னென்ன செய்ய வேண்டும் என்று கேட்டுக்கொண்டு இருவரும் களம் இறங்கினார்கள்.

இதற்கிடையில் சந்தடி சாக்கில் பூனைபோல் வந்த நாத கோஷ்டியின் ஒலியும் கேட்க ஆரம்பித்தது.

கோபாலன் நிம்மதி அடைந்தான்.

எங்கு திரும்பினாலும் பஞ்சபாத்ர உத்தரிணியோடு சந்தியாவந்தனம் செய்து கொண்டிருந்தார்கள் பலர்.  எங்கு திரும்பினாலும் வைதீகப் பறவைகள் பஞ்சகச்சங்களோடும் மடிசார் புடவைகளோடும்.

வேதராமன் குடும்பத்தினரும் டாண் என்று ஆஜர்.

மாப்பிள்ளை வீட்டாருக்கு பெண் வீட்டாரின் பிரத்யேக சம்பிரதாய உபசார வரவேற்புக்களும் இனிதே முடிந்தது.

இனி என்ன, காசியாத்திரை, மாலை மாற்றுதல், ஊஞ்சல் பிறகு மணமேடை அமர்தல், இத்யாதி இத்யாதிகள்.

நடராஜ ஐயருக்கு பாரியாள் இல்லாததால் அவர் அண்ணா மன்னியே கன்னிகாதானம் செய்வர்.  இரு நாட்களாக அவர்களே நடத்திக் கொண்டு வந்தனர்.  சற்று வருத்தம் தான் செய்து கொடுக்க முடியவில்லையே என்று அவருக்கு. ஆனாலும் எதார்த்தத்திற்கு மாறித்தானே ஆகவேண்டும்.  இது ஏற்கனவே அவர் அறிந்ததுதானே.

காசி யாத்திரை முடிந்து மாலை மாற்றும் வைபவும் முடிந்து தற்போது ஊஞ்சலில் அமர்த்தப் பட்டனர் இருவரும்.

இடைவெளியில்லா அந்த ஸ்வாச ஸ்பரிசம் இனம் புரியா ஆனந்தத்தை கொடுத்துக் கொண்டிருந்தது இருவருக்கும்.

ஊஞ்சலின் இதமான ஆட்டம் மெய்மறக்கச் செய்தது இருவரையும்.

இருப்பு கொள்ளாது என்ன நடக்கிறது என்று வாஞ்சையுடன் கேட்டுக் கொண்டிருந்தாள் ராஜம் அத்தை.  அவள் நிலைமையை புரிந்து கொண்டு, சிவானந்த சித்தப்பா, நீங்க வேணும்னா ஊஞ்சலை பார்த்துட்டு வாங்கோ, நான் கொஞ்சம் சமாளிக்கறேன். அப்படியே செய்தாள்.

தழுதழுத்த குரலில் வயதில் மூத்த பெண்டிர் கண்ணூஞ்சல் பாட்டை ஆரம்பிக்க இளசுகள் கணீர் குரலில் சேர்ந்து பாட, இருவருக்கும் ரம்மியத்தை அள்ளிக் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தது.  ஆச்சு, பச்சபுடி சுத்தியாச்சு.  எல்லா திசைகளில் பறந்த திருஷ்டி பந்துகள் பதார்த்தத்தில்.  ஹாரத்தியம் முடிந்தது.

குளத்து மணி மந்திரம் சொல்லி இருவர் கைகளையும் இணைத்தார்.  என்ன ஒரு ஆனந்த மின்சார பாய்ச்சல்.  முதல் ஸ்பரிசம், முகத்தில் ப்ரஹாசம்.

மெல்ல மெல்ல அடியெடுத்து இருவரும் மணமேடைக்கு வந்தனர்.

வேதபாட சாலை வாத்யார்களும் வைதீகத்தில் கலந்து கொள்ள மந்திர ஒலிகள் விண்ணை பிளக்கத் துவங்கின.

வாத்யார்கள் ஒரு சிலரே டிஃபன் அருந்தினர்.  மீதிப் பேர் கோதுமைக் கஞ்சி அல்லது பால் சாப்பிட்டார்கள்.

எல்லோரும் இதர வைபவ நிகழ்ச்சிகளுக்கு முன் சிற்றுண்டியை சுவைத்தார்கள்.  இட்டிலி, பொங்கல், வடை, தேங்காய் சேவை, சிறிதளவு சேமியா அல்வா.

ஒவ்வொரு வைதீக தர்மங்களும் சம்பிரதாயங்களும் கடைப்பிடிக்கப் பட்டு வந்தன.

இதோ மாங்கல்ய தாரணம்.  வேதராமன் கொடுத்த கூரைப் புடவையை உடுத்திக் கொண்டு மெல்ல மெல்ல அடியெடுத்து மணமேடை வந்தாள்.  சிறிது மந்திரங்களுக்குப் பிறகு பெரியப்பாவின் மடியில் அமர்ந்தாள்.  வேதராமன் கொடுத்த மாங்கல்யம் பிரகாசித்தது.  மந்திரங்கள் தொடர எதிரே வைத்தா சபையோரிடம் மாங்கல்யத்தை காண்பித்து விட்டு பர்வதத்தின் கழுத்தில் ஒரு முடிச்சோடு கட்டினான்.  மீதி இரண்டு நாத்தனார் முடிச்சுகளை கோபாலன் மனைவி நிறைவேற்றினாள்.

மங்கல அட்சதைகள் மழை பொழிந்தன.  கெட்டிமேள ஒலி.  பூக்களின் சாரல்.  எல்லோர் கண்களிலும் அடக்கி வைத்திருந்த ஆனந்தம் கண்ணீரால் சாட்சியானது.

மாட்டுப்பொண் வந்தாளா?  நாராயணிக்கும் விசு வாத்தியாருக்கும்.

அதேபோல நடராஜ ஐயர் மற்றும் அவருடைய சகோதர குடும்பத்தினருக்கு, மாப்பிள்ளை வந்தாரா?

பர்வதத்தின் கண்களில் தாரை தாரையாய் கண்ணீர்.  கட்டுப் படுத்த முடியவில்லை.  தாயில்லாமல் வளர்ந்த அவளுக்கு இத்திருமணம் மூலம் எத்தனை தாய் உள்ளங்கள்.

ஒருகணம் நிலைகுலைந்து அழுதுகொண்டிருந்தார் நடராஜ ஐயர்.  அம்மாடி, ஒன் பொண்ணுக்கு என் கடமையை செஞ்சுட்டேண்டி, நீதான் பார்க்க கொடுத்துவைக்கல.  மனதோடு மனைவியிடம் பேசினார்.

வேதராமன், மீனாட்சி, கோபால், அப்பு எல்லோரும் பக்கத்தில் வந்து நெருங்கிய சொந்தங்களை வாழ்த்தினர்.  விருந்தினர்கள் எல்லோரும் பகவானை பிரார்த்தித்து தம்பதிகளை வாழ்த்தினர், ஆசீர்வதித்தனர்.

வைதீக ஹோமங்கள் தர்மங்கள் தொடர்ந்தனர்.  விவாஹ வைபவத்தின் கடைசி நிகழ்வான சப்தபதி.  ஏழுமுறை அக்னி வலம் வந்த அற்புதக் காட்சி.  ஒவ்வொரு சுற்றுக்கும் ஒரு மந்திரம்.

(ஏழடிகள் நீ என்னுடன் நடந்ததனால் இன்று முதல் நீ என் தோழி,

நான் வானம் என்றால் நீ பூமி
நான் மனம் என்றால் நீ வாக்கு
எல்லோருடனும் அன்பு பூண்டு இல்லறத்தை இனிதாக்குவாயாக"

என்று அவன் கூறி அவளை தோழியாக ஏற்பதன் மூலம் மனையாளாகவும் ஏற்கிறான் என்பதே சப்தபதியின் உட்கருத்து.

உணவு நிறைவதற்கு விஷ்ணு நம்மோடு வரட்டும்
உடல் வலிமை பெறுவதற்கு விஷ்ணு நம்மோடு வரட்டும்
நல்ல காரியங்கள் நடைபெறுவதற்கு விஷ்ணு நம்மோடு வரட்டும்
சுகத்தை அளிப்பதற்காக விஷ்ணு நம்மோடு வரட்டும்
பசுக்களையும் செல்வத்தையும் அளிப்பதற்கு விஷ்ணு நம்மோடு வரட்டும்
நாட்டில் நல்ல பருவங்கள் தவறாது இருப்பதற்கு விஷ்ணு நம்மோடு வரட்டும்
யாகங்களை செய்து வைக்கும் வாய்ப்பு கிட்டுவதற்காக விஷ்ணு நம்மோடு வரட்டும்

என்பது ஒவ்வொரு அடியிலும் சொல்லும் மந்திரங்களின் பொருள்.

அதற்கு பின் வரும் சம்பிரதாயங்கள் "அம்மி மிதிப்பதும் அருந்ததி பார்ப்பதும்". 

நேர காலங்கள் சரியாக அமையாது துன்பம் நேரும் போதும் அம்மியைப் போல் கலங்காது அவள் உடன் வரவேண்டும் என்பது அம்மி மிதப்பதன் அர்த்தம்.

அருந்ததி என்பவள் நட்சத்திரம். துருவனைப் போல் என்று அழியாது சிரஞ்ஜீவியாக திகழ்பவள். பதிவ்ரதா தர்மத்தை வழுவாது கடைபிடித்தவள். பத்தினிகளில் எல்லாம் உயர்ந்தவள். வசிஷ்டரின் மனைவி. சப்தரிஷிகளின் பத்தினிகளில் இவள் கொள்ளப்பட்டிருக்கிறாள். "வசிஷ்டரின் மனைவி அருந்ததி எப்படி பதிவ்ரதையோ அப்படியே  ராமனை விட்டு பிரியாமல் இருபேன்" என்று சீதை கூறினாள். அருந்ததியை தரிசனம் செய்து 'இவளைப் போல் நீயும் இருப்பாயாக' என்று மணமகளுக்கு சொல்வது போன்ற நியாயம்.)

வாங்க சாப்பிடப் போகலாம்....

தொடரும்.

No comments:

Post a Comment