#Easychair_25
எழுதியது பாஸ்கர் சத்யா
அத்யாயம் : 25 .. ஈஸி சேர்
இதோ வைதீகப் பறவைகளும் சுற்றங்களும் கோவிலில் சங்கமித்தன. சிலர் சந்நிதிகளில், சிலர் ப்ரஹாரத்தில், சிலர் ப்ரதக்ஷணங்களில், சிலர் அமைதியாக, விரிக்கப்பட்ட ஜமக்காளங்களில். இரண்டு பெட்ரோமாக்ஸ் லைட்டுகள் பிரகாஸிக்க காத்திருந்தன. கோவில் வாசலில் அலங்கரிக்கப்பட்ட கார் மாப்பிள்ளை அழைப்புக்காக. உள்ளே கடைசியாக இன்னொரு முறை நடைபெறும் நிச்சயதார்த்த வைபவத்திற்கு இசைபாட தன்னை தயாரித்துக் கொண்டிருந்த மேள வாத்ய கோஷ்டி.
இதமான காற்று தெய்வீகம் கலந்து அனைவரையும் சுகமாக்கிக் கொண்டிருந்தது அனைத்து உள்ளங்களையும். சிறியவர்களின் ப்ரஹார விளையாட்டுக்கள், ஓடிக் கொண்டும், தூண்களில் ஒளிந்து கொண்டும்.
பளிச்சென்ற திருவிளக்கு, பூவைத் தலையிலும் கழுத்தில் எண்ணெயையும் சுமந்து கொண்டு ஐந்து முகங்களுக்கும் திரியோடு தயாராய் கம்பீரமாக நின்று கொண்டிருந்த அற்புதம்.
பெண்டிர் சுமந்து வந்த மங்கல தட்டுக்கள் சற்றே கீழே இறங்கி பூமியில் இளைப்பாறிக் கொண்டிருந்தன. பருப்பு தேங்காய் கூடுகள் இரண்டு பூவைச் சுற்றிக் கொண்டு விளக்குக்குப் பக்கத்தில் ராஜ மிடுக்கோடு அடுக்கி வைத்த மங்கல பொருட்களுக்கு சாட்சியாக நின்று கொண்டிருந்தது.
இதோ விசு வாத்யார் நாராயணி, இதோ நடராஜ ஐயர் தன் அண்ணா தம்பி குடும்பத்தினரோடு, இதோ வேதராமன். இதோ இரண்டு நாட்களாக இந்த திருமணத்திற்காக ஏங்கிக் கொண்டிருக்கும் ஆத்மார்த்த உணர்வுடன் உறவுகள்.
பட்டுப்பாய் நடுவில். இருவீட்டார் அமர்ந்து தாம்பூலத் தட்டை மாற்றிக் கொள்ள.
குளத்துமணி வாத்யாரும் ஆஜர். கடைசியாக வந்த வைத்தாவும் மாப்பிள்ளைத் தோழன் கோபாலனும் இணைந்து விட்டார்கள்.
பெட்ரோமாக்ஸ் வெளிச்சம் பிரகாசமாயிற்று. உறவுகள் ஜொலித்தார்கள். சிக்னல் கிடைத்தவுடன் சிறிது மேளமும் நாதஸ்வர ஓசையும் இசைக்கத் துவங்க, கோவிலில் அங்குமிங்கும் இருந்த உறவுகள் நடையை துரிதப் படுத்தி சேர்ந்து கொண்டன.
ஆரம்பிக்கலாமா? குளத்து மணியின் அறிவுப்புக் கேள்வி.
எல்லாரும் வந்தாச்சோனோ, ஆரம்பிக்கலாமோன்னோ? இது நடராஜ ஐயரின் சபைக் கேள்வி, அதிலேயே ஆரம்பிக்கலாம் என்ற பதிலும்.
வாத்யத்திற்கு சற்று ஓய்வு. வைதீகத்திற்கு முன்னுரிமை.
சுக்கலாம் பரதரம்.... ஆரம்பம்
கணேச பூஜையிலிருந்து. பட்டுப்பாயில் அம்மா அப்பாவோடு வைத்தா ஒரு புறம். நடராஜ ஐயர் தன் சகோதர குடும்பங்களுடன் மறுபுறம்.
மாப்பிள்ளைக்கு மயில்கண் வேஷ்டி மற்றும் ரெடிமேட் ஷர்ட் ஆரஞ்சு கலரில், பெரியோர் ஆசிகளுடன் கொடுக்கப் பட்டது. வாங்கிக் கொண்டு ஒரு சந்நிதியின் பின்புறம் உள்ள இருட்டுப் பகுதியில் கோபாலன் மட்டும் அருகில் இருக்க சற்று ஒப்பனை செய்து கொண்டு சபைக்கு வருகிறான் வைத்தா.
மாப்பிள்ளைக்கு யார் மாலையிடுவது? பொதுவாக மணப்பெண்ணின் சகோதரர். கோபால், கோபால் என்று குரல்கள்.
எல்லோரும் க்ஷமிக்கணும். இந்த கல்யாணத்துக்கு
ஒத்தாசையாக வேதராமன் சார் தான் தகுதியானவர் என்பது என் அபிப்ராயம், என கோபாலன் சொல்ல, அவனை ஓரிருவர் முதுகில் தட்டிக் கொடுத்தனர்.
வேதராமனே பெண்ணின் தமையனானார், தற்போது. அட, தற்போது என்ன, இனி எப்போதும். இதுவரை வைத்தாவை தன் தமையனாக நினைத்தவர், நொடிப் பொழுதில் மைத்துனர் ஆகிவிட்டார்.
மாலை அணிவித்து பூச்செண்டு கொடுத்தார். அதற்கு முன் அவரே சந்தனம் குங்குமத்தை நெற்றியில் இட்டார் வைத்தாவிற்கு.
லக்ன முஹூர்த்தப் பத்திரிக்கை சபையோர் முன் வாசிக்கப் பட்டு இதர வைதீக முறைகளும் இனிதே நிறைவேறி, மாப்பிள்ளை வலதுகாலை எடுத்து வைத்து காரில் ஏறினான். காருக்கு முன் வேத விற்பன்னர்களும் விருந்தினர்களும் நாத குழுவோடு. காருக்குப் பின். பெண்டிர் குழு, அதே மங்கல தட்டுக்களுடன். சௌந்தர்ய லகரியை ஒருவர் துவங்க, மற்றோரும் இணைய, களை கட்டத் துவங்கியது மாப்பிள்ளை அழைப்பு.
முன்னே ஒரு பெட்ரோமாக்ஸ் லைட், பின் ஒன்று. நாதஸ்வர குழு அவர்கள் கற்ற வித்தையளவில், வாதாபி கணபதிம், அலைபாயுதே, .. என்று அசத்திக் கொண்டிருந்தனர்.
ஒரு கிலோமீட்டருக்கு உட்பட்ட தூரம். தெருவில் வசிப்போர் வாத்திய சப்தங்களாலும், வேத மந்திர உச்சரிப்புகளாலும், பெண்டிரின் இனிய குரலில் வரும் ஸ்தோத்திரங்களாலும் உந்தப்பட்டு வெளியே கட்டுக் குடுமியோடு ஜொலித்த மாப்பிள்ளையை வந்து வேடிக்கை பார்க்கின்றனர். அவரவர் வீட்டை கடந்தபின் மனதார வாழ்த்திவிட்டு உள்ளே செல்கின்றனர்.
திருமண இல்லம் வந்தது. மேளச் சந்தம் இல்லத்தில் கேட்குமுன்னர் மீனாட்சி பர்வதத்தை ஒரு ஜன்னலுக்குப் பக்கத்தில் ஒரு நாற்காலியில் உட்கார வைத்து விட்டாள். மாப்பிள்ளை பெண்ணின் கந்தர்வப் பார்வைகள் பேசுவதற்கு ஏதுவாக.
காரைவிட்டு இறங்கினான். பெரியோர்கள் ஹாரத்தி எடுப்பதற்கு முன் கோபாலுக்கு செய்தி சென்றது, பர்வதத்தின் கண்கள் வைத்தாவின் பார்வைக்கு ஏங்குகிறது என்று. ஹாரத்தியை சற்று தாமதப் படுத்தினான்.
உள்ளே ஹோ, ஹோ என்று பெண்களின் சிரிப்பொலிகள். வெட்கித்த பர்வதத்தின் தலையை தாடையை உயர்த்தி வைத்தா பக்கம் திருப்பி திருப்பி கேலிகள்.
இங்கு மாத்திரம் சும்மா விடுவார்களா?
வைத்தா, ஜன்னல் பக்கமே பார்க்கிறாயே, எங்களையும் பாருப்பா. எங்கும் சிரிப்பொலிகள்.
அண்ணலும் நோக்கினான், அவளும் நோக்கினான், என்ற எதார்த்த வைபவம், வைதீகத்திற்கு சவால் விட்டது என்றே கூறலாம்.
ஹாரத்தி எடுத்து, பெண் வீட்டார் குடும்பம் அனைவரையும் வணங்கி வரவேற்றது.
இரவு உணவு. எல்லோரும் திருப்தியாக உண்டு களித்தனர்.
இனம் புரியா இன்ப வெள்ளத்தில் உறங்க ஆறம்பித்தனர்.
கோபாலன் அப்புவிடம் சற்று ஆலோசித்தான் நாளை ஏற்பாடுகள் குறித்து.
இதற்கிடையில் வேதராமன் மறுநாள் அதிகாலை ஐந்து மணி அளவில் வருவதாக சொல்லிவிட்டு காரில் மடிப்பாக்கம் திரும்பினார்.
விடிஞ்சா கல்யாணம்... (அவசியம் எல்லோரும் வந்திடுங்கோ).
தொடரும்....
No comments:
Post a Comment