ஈஸி சேர் - 22

 #Easychair_22

எழுதியது பாஸ்கர் சத்யா 

அத்யாயம் : 22 ..  ஈஸி சேர்

திருமண வைபவத்தின் முதல் நாள்.  சொன்னபடியே குளத்துமணி வாத்யார் நான்கு மணிக்கே வந்து விட்டார்.  வைத்தா மற்றும் பர்வதம் தயாராக இருந்தார்கள்.  கணபதி ஹோமம் துவங்க வேண்டுமே.  அவரை நடராஜ ஐயர் விசு வாத்யாருக்கு அறிமுகப் படுத்தினார்.  வரவேற்றனர் அவரை.  ஏற்பாடுகளை உடனே துவங்கிவிட்டார்.

ஐந்து மணிக்கு லோக்கல் நாமகிரிப் பேட்டை கிருஷ்ணன் தன் பரிவாரங்களுடன் ஐந்து மணிக்கு ஒரு டெஸ்ட் செக் ஊதல், ப்பிப் பீ, ப்பிப் பீ, அவ்வளவுதான்.  டக் டக் என்று மெதுவாக ஆரம்பித்த மேளத்தின் ஸ்ருதி கூடியது.  அந்த வாத்ய கோஷத்தில் யாராவது தூங்க முடியுமா என்ன?

கால்தூக்கம், அரைத்தூக்கம், முழுத்தூக்கம் ஒவ்வொன்றாக கலையத் துவங்கின.  வந்திருந்த குழந்தைகள் பாதித் தூக்கத்தில் எழுந்து என்ன செய்வது என்று தெரியாமல், சிலதுகள் உட்காரந்திருக்கும் உறவுகளின் மடியில், சிலதுகளுக்கு அழுகையும் சமாதானங்களும், சிலதுகள் சீண்டல் ஒன்றாக கொண்டு, சின்ன சின்ன கோபங்கள், உறவுகளின் செல்ல கண்டிப்புகள்.

இதோ அப்பு வாளியுடனும் டம்ளர்களுடனும்.  "காஃபி" என்ற கணீர் குரல்.  இந்தக் குரலுக்காக ஏங்கிக் கொண்டிருந்த உறவுகள் தான் மாத்திரம் சாப்பிட்டதோடு இல்லாமல் மற்ற சொந்தங்களுக்கும் கொண்டு சென்றன.  அவனை எழுப்பி காப்பி கொடு, இவளை எழுப்பி கொடு என்ற உறவுகளின் வாஞ்சைக் குரல்கள்,  நீங்க சாப்பிட்டாச்சா?  மாமா நீங்க, சித்தப்பா நீங்க, அத்தை உங்களுக்கு?

சங்கமித்த உறவுகளின் சந்தோஷக் களிப்பு இருக்கிறதே, சொல்லி மாளாதய்யா.

இதோ கணபதி ஹோமம் ஆரம்பம். விக்னம் இல்லாமல் நல்லபடியாக எல்லாம் செல்லவேண்டும் என்று விக்னராஜனை ப்ரார்த்தித்தனர்.  பிறகு பந்தக்கால் முஹூர்த்தம், வைதீக சம்ரதாயங்கள் படி அனைத்தும் ஒவ்வொன்றாக.

அப்புவின் குரல் மீண்டும்.  டிஃபன் சாப்பிடுறவா சாப்பிடுங்கோ.  மீண்டும் உறவுகளின் பரபரப்பு.  நீ வறயா, நானும் வறேன், அவாள்ளாம் அப்புறம் சாப்பிடறாளாம், நேக்கு பசிக்குது வந்தா வாங்கோ, நான் போறேன்.

மடிக்காராளுக்கு பொங்கல், சட்டினி கொத்ஸு, மற்றவர்களுக்கு இட்டிலி வடை பொங்கல்.  வெறும் சர்க்கரை தான் அன்றைய காலை ஸ்வீட்.  ஏழை வீடுகளின் ரெடிமேட் ஸ்வீட் அதுதானே?  இன்னும் இருக்கே நாட்கள், மாப்பிள்ளை அழைப்புக்கும் முஹூர்த்தத்திற்கும் போட்டு அசத்திட மாட்டோம்!!

வீட்டில் திருமணம் என்பதால் டேபிள் சர்வீஸ் இல்லை, ஒரு வரிசையா உட்காரவேண்டும்.  தங்களை இந்த உறவுகள் நிலைமை தெரிந்து அட்ஜஸ்ட் செய்து கொள்கிறார்கள்?  உறவுகளின் சந்தோஷமே விட்டுக் கொடுத்தல் தானே.  தான் சந்தோஷமாக இருக்கிறேன் என்று காட்டிக் கொள்கிறார்கள் திருமணங்களில்.

கோபால் குடும்பத்தினர் சென்னையை சுற்றிப் பார்க்க கிளம்பி விட்டனர்.  சிலர் அருகில் உள்ள கோவிலுக்கு.  இருப்பவர்கள் அரட்டை.  ஒருவர் செய்தித்தாளை வாங்கிக் கொண்டு வர, அவர் படிக்கும் முன்னரே இன்னொருவர் படிக்க, இன்னொருவர் படிச்சாச்சா என்று கேட்க,அவர் விசாரிப்புகள்,  பிறகு படித்த செய்திகளை வைத்து அரசியல் வாதங்கள், அது இது என்று அமர்க்களம்தான் போங்கள்.

இன்னும் சில உறவுகள் ஒவ்வொன்றாக வரத் துவங்கினர்.

பல நாட்களாக, மாதங்களாக, வருடங்களாக சந்தர்ப்ப சூழலால் பார்த்துக் கொள்ளாத உறவுகள்.  அந்த உறவுகள் தங்களுக்குள் குசலம் விசாரித்துக் கொள்ளும் அழகே தனி.

வாங்கோ, வாங்கோ, வாங்கோ

சித்தி எப்படி இருக்க்கேள், சித்தப்பா வந்திர்ருக்காரா, எப்படி இருக்கார்.

ஏண்டி, இவதான் ஒன் புது மாட்டுப் பொண்ணா?

பெரியவன் என்ன பண்றான்?  என்ன வேலை?  நன்னா சம்பளம் வர்றதோ இல்லையோ, போறது.

என்னோட சின்ன பையனுக்கு வேலை இருந்தா சொல்லேன்.

நல்ல வரனா இருந்தா சொல்லேன்.  எங்க ஊரில ஒரு நல்ல பொண்ணு இருக்கா.

என்ன நான் இருக்கறதை கூட கவனிக்காம போற.  சாரி மாமி, நான் கவனிக்கலை.

அடுக்கிக் கொண்டே போனாலும் அந்த உறவுகள் அடக்கி வைத்திருந்து வெளிப்பட்ட விசாரிப்புகள் நமக்கு திகட்டவே திகட்டாது.  ஆச்சு, கல்யாணம் முடிந்து அவரவர் செல்வதற்குள் அத்தனையும் உறவுகளோடு நெஞ்சார பேசித் தீர்த்துவிட வேண்டும

அந்த உறவுகளுக்குள் மனஸ்தாபங்கள், கோப தாபங்கள் இருக்கத்தான் செய்கின்றன.  இருந்தாலும், எப்படி ஒருவருக்கொருவர் புரிந்து கொள்ள முயற்சிக்கின்றன?  எப்படி தன் ப்ரேமையை வெளிப் படுத்துகின்றன?  தன் வாஞ்சைகளை கொட்டித் தீர்க்கின்றன.

அன்று மதிய உணவுக்கு பெரிய மெனு இல்லை.  கலத்து சர்க்கரை, முட்டை கோஸ் கறி, சாம்பார், ரசம், மோர், பிசிறின மாங்காய்.  ருசி மட்டும் அலாதியாக இருந்தது.  அப்பு மாமா, சமையல் சூப்பர்.  வாழ்த்து மழை தூரலாக முதல் நாள் ஆரம்பித்தது அவனுக்கு.

தொடரும்....