இல்லாள்!
*****
அலுவலகப் பணியால் மூன்று நாட்கள் நியூயார்க் செல்ல வேண்டி இருந்ததால் விஜி அடுத்த நான்கு நாட்களுக்கான மெனுக்களைத் தயாரித்து ஃப்ரிட்ஜில் ஸ்டாக் செய்துவிட்டாள்.
இட்லி மற்றும் தோசைக்கென்று தனித் தனியாக அரைத்த மாவு, தக்காளித் தொக்கு, புளிக்காய்ச்சல் மற்றும் மிளகரைத்த பூண்டுக் குழம்பு மற்றும் வடகமும் பொரித்து வைத்தாகிவிட்டது.
அடுப்பு மேடை மற்றும் சிங்கினைக் கழுவி பாத்திரங்களை டிஷ் வாஷரில் லோடேற்றி ஆன் செய்துவிட்டதும் சிறு பெருமூச்சினை மௌளனமாக வெளியிட்டது அவளது ஆழ்மனது..
அன்றைய உணவுகளாகப் பிள்ளைக்கு பிரெட் சான்விச் மற்றும் ஆம்லேட், பெண்ணிற்கும் அவருக்கும் இட்லி, சாம்பார் மற்றும் லன்ச் ஹாட்பாக்ஸில் சாதம், உருளைக்கிழங்கு ரோஸ்ட் வைத்துவிட்டு தானும் கொஞ்சமாகச்
சாப்பிட்டுவிட்டு இரண்டு பொடி தடவிய இட்லிகளை பேக் செய்து கொண்டு மீட்டிங்கில் இருந்த அனைவரின் அறைகளுக்கும் சென்று கைகாட்டிவிட்டு வீட்டைப் பூட்டிக் கொண்டு புறப்பட்டாள்.
கால் டாக்ஸியில் உட்கார்ந்தபடியே ஜன்னல் வழியே பார்த்தாள் மூவரில் யாரேனும் அவரவர் அறை ஜன்னல் வழியாக நின்று தான் செல்வதைப் பார்க்கிறார்களா என்று. சுயசமாதானம் செய்தவளாகவும் புரிதல் கொண்ட அக்கறையான பெண்மணியாகவும் தன்னைத் தேற்றியபடி மூவருக்கும் மெஸேஜ் அனுப்பி அடுத்த மூன்று நாட்களுக்கும் மெனு சொல்லிய உடன்தான் ஞாபகத்திற்கு வந்தது தண்ணீர் பாட்டிலை மறந்துவிட்டாள் என்று.
ஏர்ப்போர்ட் வரையில் உமிழ்நீரை முழுங்கியவாறே பயணத்தைத் தொடர்ந்தாள். அடுத்தடுத்து ஓடிச் சென்று கிடைத்த காத்திருந்த நேரத்தின் இடையேயும் பிளைட்டில் அமர்ந்ததும் அவருக்கு அழைத்து விளக்கினாள் ஆக வேண்டிய காரியங்களை மறுபடியும்..
'டோன்ட் வொர்ரி.. வீ வில் மானேஜ்' என்று சொன்னாலும் உள்ளம் கேட்கவில்லை..
நடுநடுவே அழைத்துச் சாப்பிட்டாச்சா
எல்லா ஜன்னல் கதவும் பூட்டியாச்சா என்று கேட்டதற்கு 'ஆல் டன்' என்ற பதில் கிடைத்தாலும் தவிப்பும் பரிதவிப்பும் மேலோங்கி இருந்தது..
சொல்லாமலேயே நான்காம் நாள் ஃப்ளைட் ஏறி வந்து பார்த்தால் செய்து வைத்திருந்த பதார்த்தத்தின் அளவு குறையவேயில்லை..
டிராஷில் டேகோ பெல் மற்றும் பீட்சா ஹட்டின் கவர்களும் பெட்டிகளும் நிரம்பி வழிந்தன.. பால் காய்ச்சும் பாத்திரம் பொங்க விடப்பட்டு அடுப்பில் கருகிய சப்பாத்தியாகப் பாத்தி கட்டி பீடீத்து இருந்தது. சிங்கில் விருந்தினர்க்கு கொடுக்கப்படும் காபி மஃக்குகளும் மலைபோல் குவிந்து போடப்பட்டிருந்தன
படுக்கை மற்றும் சேர்களின் மேலே ஈரத்துண்டுகள் போர்த்தியபடி..
கோபங்களை அடக்கியவாறு அவரிடம் போய் நின்றாள்..
"ஹேய் விஜி... வந்துட்டியா... எ சூப்பர் சர்ப்ரைஸ்! ஏன் கால் பண்ணல?
கிட்ஸ் ஜஸ்ட் என்ஜாய்ட் ஹேவிங் தி அவுட் சைட் ஃபுட்! டுடே அலோன் ஐ தாட் ஆஃப் கீப்பிங் தி ரைஸ் குக்கர்" என்று சொன்ன தன் கணவரைப் பார்த்து பிரஷர் தாங்காமல் கேட்டாளே ஒரே கேள்வி..
"வேர் இஸ் மை ஹவுஸ்????
ஃபைண்ட் அன் கிவ் மீ வித் இன் நெக்ஸ்ட் டூ ஹவர்ஸ்"
என்று சொல்லி தன் ரூமுக்குப் போய் படாரெனக் கதவைச் சாத்திய பின்னரும் ஆம் ஆறவேயில்லை அவளது ஆதங்கமான தங்க மனம்.
-- செல்லா
No comments:
Post a Comment