புள்ளிமான் வேட்டை-7
டாக்டரின் கிளினிக்குக்கு வந்த சுப்ரமணியன் கூட்டம் இருப்பதை கண்டு கூட்டம் குறைய காத்திருந்தான்.ஒரு மணியில் கூட்டம் குறைந்தது."உள்ளே வரலாமா" என்று கேட்டுக்கொண்டே உள்ளே நுழைந்த சுப்ரமணியனைப்பார்த்த டாக்டர் ராஜன் "என்ன மணி.ப்ரண்டா வந்திருக்கயா? பேஷண்டா வந்திருக்கயா?"என்றார் சிரித்துக் கொண்டே.
மணி ஒரு விரக்தி சிரிப்பை உதிர்த்து "ப்ரண்டா வந்திருக்க என்ன நீதான் பேஷண்டா மாத்தணம்"என்றான். "என்ன பிராப்ளம். மணி. மூஞ்சி எல்லாம் வாடி இருக்கு" என்றார்
டாக்டர் ராஜன்."உன் கிட்ட கொஞ்சம் பேசணும்" என்ற சுப்பிரமணியனின் கண்கள் கலங்கின. ராஜனுக்கு ஏதோ பிராப்ளம் என்று புரிந்து விட்டது. சுப்ரமணியன் கைகளை பிடித்துக் கொண்டு" என்ன மணி என்ன பிராப்ளம். எங்கிட்ட சொல்லு.தீர்க்கமுடியுமான்னு பாக்கறேன்" என்றார் டாக்டர்.அவர் கேட்க வேண்டும் என்று காத்திருந்த சுப்பிரமணி அவரிடம் நடந்ததையெல்லாம் குரல் தழு தழுக்க கூறினான் .அதை கேட்ட டாக்டர் ராஜன் திகைப்பின் எல்லைக்கு சென்று விட்டார்."நம்ப சுனந்தவா இப்படி" என்று கேட்டார் ." ஆமாம். ராஜன்.நேக்கு என்ன பண்ணுறதூன்னு தெரியல" என்றான் சுப்பிரமணியன்."நான் ஒரு திட்டம் வச்சிருக்கேன்.அதுல உனக்கு ஒரு பார்ட் இருக்கு. நீ கொஞ்சம் எனக்கு ஹெல்ப் பண்ணணம்" என்ற சுப்ரமணியத்திடம் " உன் திட்டம் என்ன சொல்லு" என்றார் டாக்டர் ராஜன்.
"நாளைக்கு காலைல நான் உடம்பு சரி இல்லாம வீட்ல படுத்துடுவேன்.என்ன உன் கிளினிக்குக்கு கூப்டுண்டு வருவா. என்ன பாத்துட்டு எனக்கு ஹார்ட்ல பிராப்ளம் இருக்கிறதாவும் கொஞ்ச நாளைக்கு எந்த கெட்ட நியூஸும் நான் கேக்க கூடாதுன்னு சுனந்தாகிட்ட சொல்லணம். இதை சம்யுக்தாவுக்கு நிச்சயம் சொல்லக் கூடாதுன்னு சொல்லணும். அவ இதை கேட்டா அழுது ஆகாத்தியம் பண்ணிடுவோ. இதை கேட்டதும் சுனாந்தாவுக்கு என் மேல ஒரு எக்ஸ்ட்ரா பாசம் வரும். அத டெவலப் பண்ணி நான் அவளை இந்த இக்கட்டிலேர்ந்து மீட்டுடுவேன்" என்றான் மணி. "என்ன மணி.தர்ம சங்கட படுத்தற. மெடிக்கல் எத்திக்ஸ்க்கு புறம்பாக நான் இதை செய்யக்கூடாது. இது சரியா இருக்கும்னு தோணலயே "என்றார்.
" தோ.பார் ராஜன்.உன்ன விட்டா நேக்கு யார் இருக்கா. திருவள்ளுவரே சொல்லிருக்கார் . நல்லது நடக்கறதுக்கு ஒரு பொய் சொன்னா அதனால தப்பு இல்லைன்னு. இரண்டாவது இது உனக்கும் எனக்கும் தான் தெரியப்போறது. எல்லாம் நல்லபடியா முடிஞ்சாலும் சுனந்தா கிட்ட கூட நான் சொல்ல மாட்டேன்.யாருக்கும் தெரியாமலே இது போயிடும்" என்று டாக்டர் ராஜனை சமாதானப்படுத்தினான் சுப்ரமணியன். கொஞ்ச நேரம்யோசித்த டாக்டர் ராஜன்" சரி மணி நான் உனக்காக இத செய்யறேன் "என்றார். அவர் இரு கைகளையும் பிடித்துக்கொண்ட சுப்ரமணியன் "ரொம்ப தேங்க்ஸ் ராஜன்.இந்த உதவிய உசுருள்ள வரைக்கும் நான் மறக்க மாட்டேன். நான் போயிட்டு வரேன். அப்ப நாளைக்கு காலைல வருவேன். சாதாரணமா வரமாட்டேன் .பேஷண்டா வருவேன் "என்று சொன்னான் சுப்ரமணியன் சிரித்து கொண்டே "."சரி. சின்ன வயசுல ஸ்கூல்ல ட்ராமாவல நான் நடிச்சிருக்கேன்.இப்போ வாழ்க்கைல நடிக்க சான்ஸ் வந்திருக்கு.பின்னிட மாட்டேனா. பாக்கலாம்.குட் நைட்" என்று கூறி அவனை வழி அனுப்பி வைத்தார் டாக்டர் ராஜன். சுப்ரமணியன் பிளான் நன்றாகத்தான் இருக்கிறது. ஆனால்அது நிறைவேறுமா. நாம் ஒன்று நினைக்க தெய்வம் வேறு நினைத்திடுமா?
No comments:
Post a Comment