புள்ளிமான் வேட்டை- 5

 புள்ளிமான் வேட்டை- 5

 சுப்பிரமணியன் பார்த்த இடத்தில் அப்படி என்ன இருந்தது? ஒரு அழகான ஃபைல் மேல் ரோஜா ஸ்டிக்கர் ஒட்டப்பட்டு இருந்தது.பைலில் உள்ளே மூன்று கடிதங்கள். சுப்பிரமணியன் என்னை சந்தித்தபோது  மூன்று கடிதங்களின் நகல்களை  என்னிடம் அளித்து தேவைப்பட்டால் என் கதைக்காக நான் அவைகளை பயன்படுத்தலாம்  என்று சொன்ன போதிலும் அவைகளை அப்படியே பதிவிட என் மனம் ஒப்பவில்லை. கடிதங்களின் சாரத்தை மாத்திரம் பதிவிடுகிறேன்.

--------------------------------------------

 முதல் கடிதம்

 என் அன்பு சுனந்தாவிற்கு,

உன்னை பார்த்த நாளிலிருந்து நான் உன் அழகிற்கு அடிமையாகி விட்டேன்.காதலுக்கு கண் இல்லை என்று சொல்வார்கள்.

உன்னை பார்த்துக் கொண்டிருக்க என் உடல் முழுவதும் கண்ணாக இருக்கக் கூடாதா என்று நான் ஏங்குகிறேன்.நம் இருவரும் வேறு வேறு மதத்தைச் சேர்ந்தவர்களாக இருப்பினும் உன்னுடைய சம்'மதம்' மட்டுமே நம் இரு மதத்தையும்  இணைத்து விட முடியும்.என் காதலை நீ ஏற்பாய் என்று நான் திடமாக நம்புகிறேன். இந்த லெட்டரை படித்ததும் அடுத்த இரண்டு மூன்று நாட்களுக்குள் நீ ஒரு ரோஜா பூவை தலையில் சூடி இருந்தால் உனக்கும் என்னை பிடித்திருக்கிறது என்று நான் தெரிந்து கொள்வேன்.அப்படி நீ செய்யாவிட்டால் உனக்கு என் மேல் இஷ்டம் இல்லை என்பதாக எடுத்துக்கொண்டு உன்னை விட்டு நகர்ந்து விடுவேன்.

 இப்படிக்கு உன் அன்புள்ள ..........

--------------------------------------------

 இரண்டாவது  கடிதம்

கண்ணே சுனந்தா, அன்று உன் தலையில் ரோஜா மலரை பார்த்த போது நான் வானத்தில் சிறகடித்து பறக்க ஆரம்பித்தேன். நான் காண்பது உண்மைதானா என்று எனக்கு நானே கிள்ளி பார்த்துக் கொண்டேன். திருமணம் ஆகும் முன்னரோ அல்லது திருமணம் ஆன பின்போ நான் உன்னை என் மதத்திற்கு மாறும்படி சொல்ல மாட்டேன்.ஆனால் எங்கள் மார்க்கத்தில் இருக்கும் உயரிய பண்புகளையும், சிறப்புகளையும் கண்டு நீயே என் மதத்திற்கு வந்து விடுவாய் என்று நான் நினைக்கிறேன்.அப்படி நீ வந்தால் உனக்கு ஒரு அழகான அரபு மொழி பெயரை தயார் செய்து வைத்திருக்கிறேன். இரண்டு பாகம் உள்ள அந்த பெயரில் முதல் பாகம் சூரியனைக் குறிக்கும்.இரண்டாம் பாகம் அழகிய பெண்ணை குறிக்கும். ஆமாம் நீ ஏன்  இரவுகளில் என் கனவில் வந்து வந்து என்னை தொந்தரவு படுத்துகிறாய்.இனி  நீ இல்லையேல் நான் இல்லை என்று நிலைக்கு நான் வந்து விட்டேன்.

 இப்படிக்கு உன் அன்பன் 

.............

-----------------------------------------------

 *மூன்றாவது கடிதம்* 

கண்ணே சுனந்தா, வரும் ஞாயிற்றுக்கிழமை எங்கள் வீட்டில் நோன்பு முடித்து விருந்து தயாரிக்கிறோம்.அன்று நீ எங்கள் வீட்டிற்கு அவசியம் வர வேண்டும். வீட்டில் எல்லோரும் உனக்கு அறிமுகப்படுத்துகிறேன்.வெறும் 'கிளாஸ் மெட்'என்றுதான்.எங்கள் வீட்டிலும் என் தந்தை நம் திருமணத்திற்கு ஒத்துக் கொள்வாரா என்று தெரியவில்லை. ஆனால் என் தாய்க்கு இது பற்றி கோடி காட்டி இருக்கிறேன்.நீ  அன்று காலை 8 மணிக்கு  யுனிவர்சிட்டி வாசலில் நின்றால் நான் உன்னை பைக்கில் என் வீட்டிற்கு கூப்பிட்டு கொண்டு போவேன்.சுனந்தா. என்னை ஏமாற்றாதே. இப்படிக்கு என்றும் உன் நினைவில் வாடும்

.............

-----------------------------------------------

கடிதகங்களைப் படித்த சுப்ரமணியத்துக்கு தலை சுற்ற ஆரம்பித்தது. தன்னுடைய சுனந்தாவா இப்படி மாறியிருக்கிறாள் என்று முதலில் ஆத்திரம் ஆத்திரமாக வந்தது.'தான்பார்த்து பார்த்து வளர்த்த பெண்ணை நான் குழந்தையாக பார்க்கிறேன்.அந்த என் புள்ளி மானை வேட்டையாட வேடன் தயாராகிவிட்டானே' என கண்ணீர் வடித்தான். சாயங்காலம் அவள் வந்தவுடன் முதல் வேலையாக இது பற்றி பேச வேண்டும் என்று நினைத்துக் கொண்டான் .கொஞ்சம் நிதானத்துக்கு வந்ததும் சுப்பிரமணியன் யோசிக்க ஆரம்பித்தான். முள்ளின்  மேல் துணியை போட்டாலும் துணி மேல் முள் பட்டாலும் சேதம் துணிக்கு தான். எனவே இதை பார்த்து கையாள வேண்டும். முடிந்தவரை இது சம்யுக்தா உட்பட யாருக்கும் தெரியக்கூடாது என்று நினைத்துக் கொண்டான் .சம்யுக்தாவுக்கு தெரிந்தால் அவள் மனம் உடைந்து போய் ஏதேனும் விபரீதமான முடிவெடுக்கலாம் என்ற அச்சம் அவனுள் எழுந்தது.படித்த கடிதங்களை ஃபைலின் உள்ளேயே திரும்ப  வைத்து விட்டு ரூமை விட்டு விட்டு வெளியே வர எண்ணியபோது ரூமுக்கு வெளியே மாடிப்படியில் காலடி சத்தம் கேட்டது. சரி. சுனந்தாதான் மறந்ததை எடுத்தப்போக  திரும்பி வந்திருக்கிறாள் என்று நினைத்து சுப்ரமணியனுக்கு சப்த நாடியும் ஒடுங்கியது.அடி வயிற்றை பிசைய ஆரம்த்தது.