அப்பா பேசுறார்-7
அன்றுதான் பத்தாம் நாள்.காலையிலேயே மதுரையிலிருந்து வெங்கட் வந்து விட்டான். வெங்கட் கோபாலன், ரகு மூவரும் ஷேவிங் செய்து கொண்டு, குளித்துவிட்டு, ஈர துணி உடுத்திக் கொண்டு வாசோதக திலோதக குண்ட(குழி) தர்ப்பணம் செய்தார்கள். அதன்பின் பிரபூத பலி . பலவிதமான பண்டங்களுடன் தயிர் நெய்,தேன் முதலியவைகளும் சேர்க்கப்பட்டன. எல்லோரும் சுற்றி வந்து நமஸ்காரம் செய்தார்கள். சுதர்சனத்தினுடைய ஒன்றுவிட்ட தம்பி பெண் சுமதி காஞ்சிபுரத்தில் இருந்து வந்திருந்தாள்.அவள் பிண்டத்தை சுற்றி வந்து "ஐயோ. பெரியப்பா இப்படி பண்ணிட்டீங்களே. ஆறு மாசம் முன்னாடி எங்காத்துக்கு வந்திருந்தபோது கேட்டு கேட்டு வாங்கி சாப்பிட்டு, என் சமையல் ரொம்ப நண்ணா இருக்குன்னு சொன்னேளே. இப்ப இப்படி ஆயிடுத்தே" என்று பெருங்குரல் எடுத்து அழுது ஆகாத்தியம் செய்தாள். அங்கிருந்தவர்களுக்கு அவளைத் தேற்றுவதற்குள் போதும் போதும் என்று ஆகிவிட்டது. பின்பு ஊன்றிய கல் எடுக்கப்பட்டது.சாந்தி ஹோமம், ஆனந்த ஹோமம் தொடர்ந்தது. இதைத் தொடர்ந்து அனைவரும் சாப்பிட்டார்கள் சாப்பிட்டு ஐந்து நிமிஷத்துக்கு எல்லாம் ரகு போனைஎடுத்துக் கொண்டு மொட்டை மாடிக்கு செல்ல ஆரம்பித்தான். இதை சாருமதி கவனிக்க தவறவில்லை.
ரகு மாடிக்கு போனதும் சாருமதி மாமியாரிடம் "நானும் ஏழெட்டு நாளா உங்ககிட்ட ஒண்ணு சொல்லணும்னு நினைச்சுண்டு இருந்தேன். அதைக் கேட்டூட்டு நீங்க வருத்தப்பட போறேளேன்னு சொல்லாம இருந்தேன். என் மனசுல வச்சுண்டு மருகறதை உங்க கிட்ட சொல்லிடலாம்னு பாக்கறேன்" என்று சொல்லி தினந்தோறும் ரகு மாடிக்கு போய் தனக்குத்தானே ஏதோ பேசிக் கொண்டிருக்கிறான் என்ற விஷயத்தை கூறினாள்.அதைக் கேட்ட வைதேகிக்கு இடி விழுந்தால் போல் இருந்தது." என்னடி அம்மா சொல்ற நீ" என்றாள் வைதேகி.சாகுமதி "ஆமாம்மா.நான் சொல்றது வாஸ்தவம் தான்"என்றாள் சாருமதி. "இப்ப என்னடி பண்றது" என்றாள் வைதேகி. "பாப்போம்மா. சுபம் முடிஞ்சதுக்கப்புறம் அவர ஒரு டாக்டர் கிட்ட கூட்டிடண்டு போய் காமிக்கணும்னு நினைக்கிறேன்" என்றாள் சாருமதி."சரி. சரி.இந்த விஷயத்தை வேற யாரிடமும் பிரஸ்தாபிக்காதே" என்றாள் வைதேகி. "இதை போய் நான் யாருகிட்ட சொல்லுவேன். நீங்க கவலைப்படாதீங்கோ" என்று ஆறுதல் கூறினாள் சாருமதி. மாடிக்கு போன ஐந்தாவது நிமிஷத்தில் அப்பாவின் குரல் கேட்டது. "என்னடா ஒரு வழியா பத்து நாளும் முடிச்சூட்ட .இன்னைக்கு பண்ண பிண்ட பிராதனம் பயங்கரமா இருந்தது.இவ்வளவும் நான் சாப்பிட முடியும்னு நினைக்கிறீங்களா" என்று கேட்டார். பின்பு அவர் " சுமதி அழுத அழுகைய பாத்தியோ" என்றார். "ஆமாம்பா. பாவம். அவள தேத்தறதுக்குள்ள உண்டு இல்லைன்னு ஆயிடுத்து என்றான் ரகு. " ரகு மனோரமாவுக்கு பதிலா சுமதி மட்டும் நடிக்கப் போயிருந்தா பிச்சு உதறியிருப்பா" என்றார்." என்னப்பா சொல்றீங்க நீங்க" என்றான் ரகு. "அத்தனையும் வேஷம் டா.அவ சொல்ற மாதிரி நான் ஒரு ஆறு மாசம் முன்னாடி காஞ்சிபுரம் போயிருந்தேன். கலெக்டர் ஆபீஸ்ல ஒரு சின்ன வேலை இருந்தது .நான் போறேன்னிக்கி பாத்து அந்த பாழாப்போன டீலிங் கிளார்க் லீவ் போட்டூட்டு இருந்தான். அது எனக்கு தெரியாது. 11 மணிக்கு கலெக்டர் ஆபிசை வுட்டு வெளியே வந்ததேன்.சுமதி ஆத்துக்கு போய் சாப்டூட்டு, கொஞ்சம் ரெஸ்ட் எடுத்துண்டூட்டு சாயங்காலமா பஸ்ச பிடிச்சு மெட்ராஸ் வந்தூட்ளான்னு அவ ஆத்துக்கு போனேன். அப்பதான் சுமதி டைனிங் டேபிள் எல்லாத்தையும் எடுத்து வெச்சிண்டு தட்டு போட்டுண்டு சாப்பட இருந்தா."வாங்க பெரியப்பா" என்றவளிடம் "சுமதி எப்படி இருக்கேன்னு' கேட்டேன்."நான் நண்ணா இருக்கேன் பெரியப்பா .ஒரு நிமிஷம் இருங்கோ. நான் சாப்டூட்டு வந்துடறேன் "என்றாள். வந்தவனை "என்ன சாப்பிறேளா" ன்னு ஒரு வார்த்தை கூட கேக்கல.சாப்பிட்டு முடித்தவுடன் பெத்துப் பாத்தரத்தை தேய்க்க ஆரம்பிச்சூட்டா. அப்புறம்" என்ன பெரியப்பா. இந்த ரெண்டாம் கெட்டான் சமயத்துல வந்து இருக்கீங்க"என்றவள் "ரெண்டு மணிக்கு வந்திருந்தாலும் காபி போட்டு கொடுத்திருப்பேன்" என்றாள். என் ஏமாத்தத்தை கஷ்டபட்டு அடைக்கிண்டேன். அவ எங்கேயோ அவசரத்தில கிளம்பற மாதிரி இருந்தது." என்னம்மா எங்கயாவது கெளம்புறியா" என்றேன். "ஆமாம் பெரியப்பா.என் பிரண்டு ஒருத்தி வர சொல்லி இருந்தா.அர்ஜெண்டா போறேன்" என்றாள். நான் அதை புரிந்துகொண்டு அந்த இடத்தை விட்டி நடக்க ஆரம்பித்தேன். "பெரியம்மா,சாருமதி,ரகு அண்ணா எல்லாரையும் விஜாரிச்சேன்னு சொல்லுங்கோ" என்று என்னை வெளியில் அனுப்பி,வீட்டை பூட்டிக்கொண்டு ஆட்டோ பிடித்து சென்று விட்டாள்.நான் அங்கிருந்து கிளம்பி பஸ் ஸ்டாண்டுக்கு பக்கத்துல இருக்கற சரவண பவன்ல சாப்டூட்டு
பஸ்ச பிடிச்சு மெட்ராஸ் போய் சேர்ந்தேன். அப்படிப்பட்டவள் இன்று என்னமா நடிக்கிறாள்.நேக்கு மட்டும் சக்தி இருந்தா பழைய உடம்போடு வந்திருந்து" எப்படிம்மா நோக்கு இப்படி வேஷம் போடுறதக்கு மனசு வந்துதூ"ன்னு கேட்டிருப்பேன்"என்ற அப்பா அத்துடன் அன்றைய பேச்சை முடித்துக் கொண்டார்
No comments:
Post a Comment