அப்பா பேசறார்-4

 அப்பா பேசறார்-4

 மறுநாள் ரகுவும் கோபாலனும் மயானத்துக்கு போய் சுதர்சனத்தின் அஸ்தியை சேகரித்துக் கொண்டு வந்து பெசன்ட் நகர் பீச்சில் கரைத்து விட்டு வந்தார்கள்.மதியம் 2:00 மணிக்கு வாத்தியார் வந்திருந்தார்.அவருக்கு மாம்பலத்தில் ஜாகை. வந்தவுடன் "என்ன ரகு. நாளையலேர்ந்து காரியத்தை ஆரம்பிச்சுடலாமா. ஞான வாபில இடம் கிடைக்கிறது ரொம்ப கஷ்டமா இருக்கு.கல்யாணத்துக்கு கூட மண்டபம் ஈசியா கெடச்சூடறது. ஞான வாபில இருக்கிற மேனேஜர் எனக்கு தெரிஞ்சவன்.கஷ்டப்பட்டு ஒரு இடம்  சொல்லியிருக்கேன். அங்கே வெச்சுண்டூடலாம்.என்ன சொல்றே" என்றார் .ரகுவும், கோபாலனும் ஹாலில் உட்கார்ந்து கொண்டிருந்தார்கள். பெட்ரூம் கதவை திறந்து வைத்தபடி கதவருகில் நின்று கொண்டிருந்தாள் சாருமதி. வைதேகி சமையல் ரூமில் இருந்தாள். ரகு கொஞ்சம் தொண்டையை கனைத்துக் கொண்டு "இல்ல மாமா.ஆத்துலே வெச்சுக்கலாம்னு  பாக்கிறேன். ஆத்துல பின்பக்க நெறய இடம் இருக்கு.அங்கே பண்ணிடலாம் .இது அப்பா  பாத்து பாத்து கட்டின வீடு. இதிலே அவர் ரொம்ப நாள் இருந்துட்டார். இந்த இடத்திலேயே அவருடைய ஆன்மா சுத்தி சுத்தி வந்துண்டிருக்கூன்னு   நெனைக்கறேன். அதனால இந்த இடத்துல தான் அவருக்கு நித்தியவதிகள் எல்லாம் பண்ணனும்னு ஆசைப்படறேன்" என்றான் ரகு. அவன் இப்படி கூறியதை வாத்தியார் எதிர்பார்க்க வில்லை. " சரிப்பா.நீ எப்படி அபிப்பிராயப்படறயோ  அப்படியே பண்ணிடலாம். அம்மாவுக்கு என்ன அபிப்ராயமோ "என்றார். உள்ளே இருந்து வைதேகி  "நேக்கும் அதே உத்தேசந்தான்'' என்றாள் ."அப்ப சரி.நாளைக்கு காலையில் நான் வரேன்.சில நாளைக்கு என்னால வர முடியாது .அன்னைக்கெல்லாம் என் அசிஸ்டன்ட் ரங்குவை அனுப்புடறேன் .அவனும் எல்லா பண்ணி வைப்பான். ரெண்டு, மூணு நாள் கழிச்சு தானத்துக்கு என்ன என்ன பண்ணனும்னு நான் ஒரு லிஸ்ட்டே கொண்டு வரேன். நீங்களே வேணும்னாலும் வாங்கிக்கலாம். இல்லேன்னா நானும் வாங்க முடியும். எப்படி சௌகரியமா அப்படி பண்ணலாம்" என்றார் வாத்தியார்."சரி மாமா தான சாமான் விஷயமா  நாளைக்கு கேட்டு சொல்றேன்"என்றான் ரகு. "யார் கிட்ட கேட்க போறே"என்று திருப்பி கேட்டார் வாத்தியார். "அப்பா கிட்ட தான்" என்று சொல்ல வாயெடுத்த ரகு அதை மாற்றிக்கொண்டு "அம்மாகிட்ட தான் கேட்டு சொல்லணம் மாமா"என்றான். "சரிப்பா. நான் கெளம்பறேன்" என்ற வாத்தியார்  தன்னுடைய டூவீலரை கிளப்பி சென்றார். சாயங்காலம் 3:00 மணிக்கு காபி முடிந்தது. கோபாலன் ரகுவிடம்

" என்னண்ணா  செலவுக்கு நீ என்ன பண்ண போறன்னு தெரிஞ்சுக்கலாமா" என்றான்.

"பாத்துக்கலாம்டா. அப்புறம் சொல்றேன்" என்றான் ரகு."சரி அண்ணா. எதுவானாலும் என்கிட்ட சொல்லுங்கோ" என்றான்  கோபாலன். இவர்கள் இருவரும் பேசிக் கொள்வதை கோகிலா ஹாலில் ஒரு கோடியிருந்து கேட்க தவறவில்லை. சாயங்காலம் 6:00 மணி சுமாருக்கு ரகு மொட்டை மாடிக்கு போனான். அப்பாவின் குரல் கேட்குமோ என்று ஒரு நப்பாசை அவனுக்கு இருந்தது .அவனது நப்பாசை வீண் போகவில்லை. அடுத்த ஐந்து நிமிஷத்தில் அந்த குரல் அவன் காதில் ஒலிக்க ஆரம்பித்தது." என்னடா. ரகு. சாஸ்திரிகள் வந்துட்டு போனாரா "என்றது அந்த குரல்."ஆமாம்ப்பா" என்றான் ரகு."எல்லாத்தையும் நானும் கேட்டுண்டு தான் இருந்தேன்.நான் சொன்னபடி நீ ஆத்ல பண்ணலான்னு சொன்னது எனக்கு ரொம்ப சந்தோஷம்" என்றது அப்பாவின் குரல். அப்போது திடீரென்று ஒரு மெல்லிய காற்று முதுகை வருடி சென்றது போல உணர்ந்தான் ரகு. ஒரு வேளை அப்பா தான் தன் முதுகை தடவிக் கொடுக்கிறாரோ என்று கூட நினைத்தான் ரகு.துக்கம்  தொண்டையை அடைத்தது.அக்குரல் மறுபடியும் கேட்டது."நீ துக்கப்பட்டு ஒண்ணும் ஆகப்போறதில்லை.

செத்துப் போறது என்பது ஒரு ரிவர்சபிள்  ப்ராசஸ் கிடையாது. என்ன பண்ணாலும் நான் இனிமேல் திரும்ப போறத இல்ல.எல்லாருக்கும் ஒரு காலத்தில் இது  நடக்க தான் போறது.ஆனா எல்லாருமே நம்ம சாஸ்வதமா இருக்க போறோம்னு நினைச்சுக்கிறா.அதனால நீ தயவு செய்து துக்கப்படாமல் மனச கடினமாக வைச்சிண்டிருக்கணம். இப்ப நான் ஒரு முக்கியமான விஷயத்தை உன்கிட்ட சொல்ல போறேன்" என்று சொன்னவுடன் "சொல்லுங்கோ" என்றான் ரகு. அப்பொழுது மாடிக்கு வந்த கோபாலன் "யார் கிட்ட சொல்லுங்கோன்னு சொல்லிண்டு இருக்க அண்ணா. கைல மொபைல காணோம்.

மொபலை கீழேயே வுட்டூட்டு வந்தூட்டயே.ஓரு கால் வந்ததது.யாரும் எடுக்கல" என்று சொன்ன கோபாலன் மொபைலை அவனிடம் தந்தான். "சொல்லுங்கோன்னா சொன்னேன். இல்லயே.நான் சும்மா நிந்துண்டு தான் இருந்தேன்" என்றான் ரகு. "இல்லண்ணா. என் காதல கேட்டது உங்க குரல் மாதிரி இருந்தது" என்றான் கோபாலன்."இல்ல. இல்ல.நான் ஏதும் பேசல. உனக்கு ஏதோ பிரமை "என்றான் ரகு.

இந்த பதிலில் கோபாலன் திருப்தி அடையவில்லை. இருந்தாலும் இந்த விஷயத்தை இதற்கு மேல் வளர்த்த விரும்பாத கோபாலன் "சரிண்ணா.நான் கீழே போறேன்" என்று படிக்கட்டில் இறங்கினான். இறங்கிக் கொண்டிருக்கும் போது, இந்த விஷயத்தை முதலில் அம்மாவிடம் சொல்லலாமா என்று நினைத்தான்.ஏற்கனவே அம்மா துக்கத்தில் இருக்கிறாள்.இதை வேறு கேள்விப்பட்டால் மிகவும் கஷ்டப்படுவாள்.  மன்னி கிட்ட  பேசிடலாம்" என்று நினைத்துக் கொண்டான் கோபாலன். கீழ வந்ததும், கோகிலா பார்க்காமல் இருக்கும் சமயத்தில் மன்னியை கூப்பிட்டு விஷயத்தை கூறினான்.அதற்கு சாருமதி "நேக்கு கூட நேத்தி இப்படி ஒரு அனுபவம் ஏற்பட்டது. அப்பா போனது அவரை ரொம்ப மனசளவுல பாதிச்சிருக்கூன்னு நெனைக்கிறேன். நேக்கு ரொம்ப பயமா இருக்குடா. அப்பா சுபம் முடிஞ்சதுக்கு அப்புறம் அவர ஒரு டாக்டர் கிட்ட அழச்சிண்டு போணம்னு நெனைக்கிறேன்"என்றாள் சாருமதி. "சரி மன்னி.அதெல்லாம் அப்புறம் பாத்துக்கலாம். நீங்க அம்மா கிட்ட போய் இதெல்லாம் சொல்லிடாதீங்க"என்றான் கோபாலன். "சரிடா"என்று உள்ளே சென்றாள் சாருமதி. அப்பொழுது அங்கே வந்து கோகிலா மெல்லிய  குரலில் கோபாலனைப்பார்த்து"என்ன. மன்னிக்கும் மச்சினனுக்கும் ரகசிய பேச்சு வார்த்தை நடக்கிறது"என்றாள் கிண்டலாக."ஒண்ணும் ரகசியம் இல்லை.பொதுவா தான் பேசிண்டோம்" என்றான் கோபாலன். "தாலி கட்டின பொண்டாட்டி கிட்ட அதை சொல்ல வேணாம்னு நெனைச்சா நீங்க அதை சொல்ல வேணாம்.அது கேட்கலேன்னா என் தலை ஒண்ணும் வெடிச்சூடாது"என்று கூறிவிட்டு உள்ளே சென்றாள்.(அப்பா தொடர்ந்து பேசுவார்)