புள்ளிமான் வேட்டை-10

 புள்ளிமான் வேட்டை-10

--------------------------------------------------------

அன்று  சுப்பிரமணியனுக்கு ஒரு கல்யாண பத்திரிக்கை வந்திருந்தது .அவன் கடைசி சித்தப்பாவின் பையன் சுந்தரத்திற்கு திருச்சியில் அடுத்த வெள்ளிக்கிழமை கல்யாணம். ராஜேஸ்வரியிடம் சுப்பிரமணியன் "ஏம்மா சித்தப்பாத்து  கல்யாண பத்திரிக்கை வந்திருக்கு. எல்லாம் போயிட்டு வரலாமா" என்று கேட்டான்.

"சொந்த அண்ணா பையன் நீ.பத்திரிக்கை மட்டும் அனுப்பிச்சா போறுமாடா .நேர்லே வந்து கூப்பிட்டிருக்கணும். சரி வர முடியலேன்னா ஒரு போன் பண்ணி இருக்கலாம் இல்லையா" என்றாள் ராஜேஸ்வரி.அன்று காலை 11 மணிக்கு அவன் சித்தப்பா ராமகிருஷ்ணன் போன் செய்தார்.

"மணி சுந்தரத்துக்கு  கல்யாணம் வெச்சிருக்கு. பத்திரிக்கை அனுப்பிச்சிருக்கேன்.

வந்து சேந்துடா. எல்லாம் குடும் சகிதம் ரெண்டு நாள்முன்னாடியே  வந்துடுங்கோ. மணி. மன்னி இருக்காளா" என்று கேட்டார்.

 "அம்மாகிட்ட தோ போனை குடுக்கறன், சித்தப்பா" என்ற சுப்ரமணியன்   போனை ராஜேஸ்வரியிடம் கொடுத்தான். "சொல்லுப்பா"என்றாள் ராஜேஸ்வரி ."மன்னி.சௌக்யமா இருக்கேளா. சுந்தரம் கல்யாணம் வரது. பத்திரிக்கை அனுப்பிச்சி இருக்கேன். நேர்ல வந்து கூப்பிட சவுரியப்படல. தப்பா எடுத்துக்காதீங்கோ. ஆத்துக்கு பெரியவாளா இருந்து நீங்கதான் இந்த கல்யாணத்தை நடத்தி வெக்கணம்" என்றார் ராமகிருஷ்ணன்.டகாலென்று பல்டி அடித்த  ராஜேஸ்வரி" அதனால என்னப்பா. இது நம்பாத்து   கல்யாணம். நான்விட்டு  கொடுத்துவிடுவேனா என்ன.ஜாம் ஜாம்னு நடத்திடலாம்" என்றாள்."ரொம்ப சந்தோஷம் மன்னி.சித்த இருங்கோ.உமா பேசனமாம் "என்ற ராமகிருஷ்ணன்  போன மனைவி உமாவிடம் தந்தார்.உமா"மன்னி.சௌக்யமா இருக்கேளா.நம்பாத்தல இது முதல் கல்யாணம்.நீங்க நாலு நாள் முன்னாடியே வந்துடுங்கோ.உங்க கிட்டேந்து தான் நான் நம்ப பந்ததி எல்லாம் கேட்டு தெரிஞ்சக்கணம்" என்றாள். "சரிடிம்மா. வந்தூடறேன்"என்று ராஜேஸ்வரி சொன்னதும் "ரொம்ப சந்தோஷம் மன்னி. போன வெச்சூட்றேன்" என்றாள்.லைன் துண்டிக்கப்பட்டது.

சுப்பிரமணியனிடம் ராஜேஸ்வரி "மணி.ஞாயித்துகிழமை ராத்திரிக்கு நேக் ராக்போர்ட்ல புக் பண்ணீடு. ஆமாம்.நீங்கள்ளாம் எப்ப வரேள்"என்றாள்.

"அம்மா. நோக்கு முதல்ல புக் பண்ணீடறேன். சாயங்காலம் சுநந்தா வந்ததுக்கப்றம் அவ கிட்ட கேட்டூட்டு எங்களுக்கு புக் பண்றேன். அனேகமா புதன்கிழமை ராத்திரிக்கு புக் பண்ணா வியாழக்கிழமை காலைல வந்துடுவோம்" என்றான் சுப்ரமணியன்

அன்று மாலை  சுநந்தா  காலேஜிலிருந்து வந்தவுடன்" வர வியாழன், வெள்ளிக் கிழமை   லீவு போட முடியுமாடா செல்லம். திருச்சில ஒரு கல்யாணம வரது. வியாழன், வெள்ளி. இருந்தூட்டு சனிக்கிழமை ஸ்ரீரங்கம் ஜம்புகேஸ்வரம், மலைக் கோட்டையெல்லாம் பாத்துட்டு, சனிக்கிழமை ராத்திரி கிளம்பி ஞாயிற்றுக்கிழமை காலைல வந்துடலாம்" என்றான்.இதைக் கேட்டு சுநந்தா கொஞ்சம் யோசிக்க ஆரம்பித்தாள்.அவள் தயங்குவதை கண்ட  சுப்பிரமணியன் தன்னுடைய பிரம்மாஸ்திரத்தை பிரயோகம் செய்ய ஆரம்பித்தான்."நோக்கு வேணாம்னா நீ வர வேணாம்மா.ஆனா எல்லாம் சேந்து போயிட்டு வந்தா என்  மனக்கு சந்தோஷமா இருக்குமேன்னு பாத்தேன்" என்றான். இதைக்கேட்ட சுகந்தாவுக்கு டாக்டர் சொன்ன அறிவுரை ஞாபகம் வந்தது. உடனே அவள் அப்பாவிடம் "அதுக்கு என்னப்பா ரெண்டு நாள் தானே. லீவு போட்டூட்றேன்"  என்றாள். சுப்பிரமணியம் தனக்கும், சம்யுக்தாவுக்கும், சுனந்தாவுக்கும் வியாழன் இரவு ராக்போர்ட்டில் டிக்கெட் புக் செய்தான். வியாழக்கிழமை இரவு எக்மோரில் ராக்போர்ட்டை பிடித்தார்கள்.

S6 கம்பார்ட்மெண்டில் இரண்டு லோயர் பர்த்தும்,ஒரு மிடில் பர்த்தும் சுப்பிரமணியன் குடும்பத்திற்கு அலாட் ஆகியிருந்தது. வண்டியில் ஏறியதும் பைகள் எல்லாம் காலுக்கு அடியில் வைத்து விட்டு  அமர்ந்தார்கள். எதிர் பர்த்தில் சுமார்  25 வயது உள்ள களையான முகத்துடன் கூடிய ஒரு பையன் அமர்ந்திருந்தான். சுப்ரமணியம் அவனை பார்த்து" மிஸ்டர். உங்களது லோயர் பர்த்தா"என்று கேட்டான். "ஆமாம் சார்" என்றான் அவன்." இப் யூ டோன்ட் மைண்ட், நீங்க என்னோட மிடில் பார்த்த எடுத்துக்க முடியுமா. எனக்கு லோயர் பர்த் இருந்தா சவுரியமா இருக்கும்" என்றான்.

"இதுல என்ன இருக்கு சார். தாராளமா எடுத்துக்கறேன்" என்றான் அந்தப் பையன்."ரொம்ப தேங்க்ஸ் பா" என்றான் சுப்ரமணியன்.  ரயில் கிளம்ப ஆரம்பித்தது. பின்பு வழக்கமாக ரயில் பயணங்களில் எல்லோரும் பேசுவது போல சுப்பிரமணியன் அந்த பையனிடம் பேச்சுக் கொடுக்க  ஆரம்பித்தார். "என்ன  விஷயமா திருச்சி போறப்பா" என்றார்.  "மெட்ராஸ்ல வேலை பாக்கறேன்.திருச்சில ஒரு கல்யாணத்துக்கு போயிண்டு இருக்கேன்"என்றான் அவன். "ஓஹோ. என்னைக்கு கல்யாணம்" என்றான் சுப்ரமணியன். "வெள்ளிக்கிழமை கல்யாணம் சார்" என்றான் அவன்."அப்படியா நாங்களும் ஒரு கல்யாணத்துக்கு தான் போறோம். வெள்ளிக்கிழமைதான் அந்த  கல்யாணமும்" என்றான் சுப்ரமணியன்.

கொஞ்ச நேரம் சும்மா இருந்த சுப்பிரமணியன் ஏதாவது பேசணுமே என்பதற்காக "ஆமாம்.எந்த கல்யாண மண்டபம்" என்றான்.

"இருங்க சார். பாக்கறேன்" என்று தன்னுடைய மொபைலில் வாட்ஸ் அப்பில் வந்திருக்கும் பத்திரிகையை பார்த்து "சார் ஸ்ரீரங்கம்,யோகா கல்யாண மண்டபம்னு போட்டு இருக்கு சார்"என்றான். இதைக்கேட்டு திகைத்த சுப்பரமணியன்" என்ன யோகா கல்யாண மண்டபமா. நாங்களும் அதே கல்யாணத்துக்கு தான் போறோம்" என்ற பின் "நீ என்ன பொண்ணாத்து சைடா, பையனாத்து சைடா"  என்றான்." சார் கல்யாணம் பையன் எங்க அம்மாவுடைய தம்பி பையன் சார்" என்றான். "என்னப்பா இவ்ளோ நெருங்கி வந்தூட்டோம்" என்ற சுப்பிரமணியன் "ஆச்சரியமா இருக்கு.உன் அப்பா பேர் என்ன "என்றான். "எங்க அப்பா பேரு பாலகிருஷ்ணன் சார்"என்றான் அவன். "அம்மா பெயர்" என்று சுப்ரமணியன் கேட்க "எதுக்கு நம்ம குடும்பத்தை பத்தி முழுசா கேக்கறார் இவர்" என்று நினைத்துக் கொண்ட அந்தப் பையன் "சார் அம்மா பெயர் சரசா" என்றான்.

" நீ சரசாவின் பையனா" என்றான் சுப்ரமணியன்."சார்.அம்மாவை  உங்களுக்கு தெரியுமா" என்றான் அவன்."அப்போ நீ ஸ்ரீகிருஷ்ணன் தானே" என்றான் சுப்ரமணியன். "ஆமாம் சார்"என்ற அவன்

"ஆமாம் சார்.இவ்வளவு கேக்குறீங்களே.நீங்க யாருன்னு தெரியலையே எனக்கு" என்றான்.

 "கிருஷ்ணா. என்ன தெரியலையா.உன்ன சின்ன வயசுல பாத்தது. நான் தான் உங்க மாமா சுப்பிரமணியன்" என்றார்."சார் நீங்க தான் மணி மாமா இல்லையா" என்றான் சுப்பிரமணியத்தினுடைய ஒண்ணு  விட்டு தங்கையின் மகன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் என்கிற கிருஷ்ணன்.இதெயெல்லாம் பார்த்துக் கொண்டிருந்த சம்யுக்தா  "சரசாவின் பையனா நீ. எப்படி வளந்தூட்ட" என்றாள்.சுப்ரமணிக்கு ஆச்சர்யமாக இருந்தது .

இதையெல்லாம் கேட்டுக் கொண்டிருந்த சுதந்தாவிற்கு யாரோ அவளிடம் கூறிய ஒரு ஜோக் ஞாபகத்துக்கு வந்தது.அது இதுதான். தமிழ்நாடு எக்ஸ்பிரஸில் இரண்டு பேர் எதிரும் புதிருமாக உட்கார்ந்து கொண்டு பயணம் செய்து கொண்டிருந்தார்களாம். இவர்கள் இருவரும் பேசுவதை அடுத்த பர்த்தில் இருந்தவர் கூர்ந்து கவனித்துக் கொண்டிருந்தாராம். முதலில் இருந்தவர் கேட்டாராம் "நீங்க சென்னையில இருக்கீங்களா "என்று. அதுக்கு அடுத்தவர் "ஆமாம் நீங்க" என்றாராம். அதற்கு முதலாமவர்" நானும் சென்னை தான்"என்று கூறி "சென்னையில் எங்கே இருக்கிறீர்கள்" என்றாராம் முதல்வர். "சென்னையில கே.கே நகர்ல இருக்கோம்" என்றாராம்  இரண்டாமவர். " அடடா நானும் கே.கே நகர்தான். கே.க நகர்ல எந்த செக்டார் "என்றாராம் முதலாமவர். அதுக்கு பதில் அளித்த இரண்டாமவர் " 13வது செக்டார்" என்றாராம். "என்ன ஆச்சரியமா இருக்கு. 13 வது செக்டாரா? 13 வது செக்டர்ல தான் நானும் இருக்கேன் " எனக்கூறி "எந்த தெரு" என்று முதலாமவர் கேட்க. "90 றாவது தெரு" என்றாராம் இரண்டாமவர்." என்ன சார் விளையாடுறீங்க. 90 தெருவுலதான் நான் இருக்கேன்.90 தெருவுல எந்த இடம்" என்றாராம் முதல்வர். "ராம் Flatல செகண்ட் Floor,2 B ல இருக்கேன்"என்றாராம் இரண்டாமவர்."சும்மா இருங்க. ராம் Flatல செகண்ட் Floor,2 B ல தான் நானும் இருக்கேன்" என்றாராம் முதல்வர்.

 இதையெல்லாம் கேட்டுக் கொண்டிருந்த மூன்றாவது ஆளுக்கு தலை முடியை பிய்த்துக் கொண்டு ஓடலாம் போல இருந்ததாம்.பொறுமையை இழந்த அவர் இருவரையும் பார்த்து "என்ன சார் ஒரே வீட்டில் இருந்து கொண்டு வருகிறீர்கள். ஆனால் ஒருவரை ஒருவர் தெரியாத மாதிரி பேசிக் கொண்டு வருகிறீர்களே" என்றாராம்." ஆமா சார். நாங்க ரெண்டு பேரும் அண்ணா தம்பிகள். பொழுது போல.அதுக்காக இப்படி பேசிக் கொண்டிருக்கிறோம்"என்றார்களாம்.    கேள்வி கேட்ட மூன்றாமவர்" ஏன்டா கேள்வி கேட்டோம். வகையா வந்து மாட்டிக்கொண்டு விட்டோமே" என்று கதி கலங்கிப்போய் டி.டி.யாரை பார்த்து வேறு கம்பார்ட்மெண்டில் அலாட் செய்ய முடியுமா என்று கேட்டுக் கொண்டிருக்கிறாராம்.

சுப்ரமணியன்" எதற்காக வியாழக்கிழமை இரவு ராக்போர்ட்டில் புக் செய்ய வேண்டும்? எதற்காக S6  அப்பார்ட்மெண்டில் பர்த் கிடைக்க வேண்டும். எதற்காக அவனுக்கு எதிரில் அவனுடைய தங்கை மகன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் உட்கார்ந்து இருக்க வேண்டும். இது எல்லாம் தன்னிச்சையாக நடக்கிறதா அல்லது கடவுளுடைய திட்டப்படி நடக்கிறதா? என்று யோசிக்க ஆரம்பித்தான். பனிப்படலத்தின் ஊடே நடந்து செல்லும் போது பனி விலகி பாதை தெரிவது போல சுப்ரமணியனுக்கு ஒரு புதுப்பாதை லேசாக தெரிய ஆரம்பித்தது.