புள்ளிமான் வேட்டை-4
அந்தக் காலத்தில் (என்னடா இது? இவனும் அந்த காலத்துல என்று ஆரம்பிக்கும் பேர்வழியாக இருப்பானோ என்று எண்ண வேண்டாம். அந்தக் காலத்தில் இருப்பதை சொல்லித்தானே ஆக வேண்டும்)அந்தக் காலத்தில் அண்ணா யுனிவர்சிட்டிக்கு அந்த பெயர் கிடையாது. காலேஜ் அப் இன்ஜினியரிங் என்று தான் பெயர்.அது மெட்ராஸ் யூனிவர்சிட்டிக்கு உட்பட்டது. ஆற்காடு லக்ஷ்மணசாமி முதலியார், மால்கம் ஆதி சேஷய்யா போன்ற பெரும் ஜாம்பவான்கள் மெட்ராஸ் யூனிவர்சிட்டி வைஸ் சான்சலர்களாக இருந்த பொற்காலம் அது. அப்போதெல்லாம் அட்மிஷன் மெரிட்டின் அடிப்படையில் தான் நடக்கும். பொதுவாக நல்ல மார்க் எடுத்திருப்பவர்கள் நல்ல குடும்ப சூழ்நிலையில் இருந்து வந்திருப்பார்கள். நல்ல குடும்ப சூழ்நிலை என்றால் ஏதோ பெரும் பணக்காரர்கள் என்று நினைக்க வேண்டாம். இறை பக்தி உள்ள நடுத்தர குடும்பத்தில் இருந்து வந்திருப்பார்கள். பணத்தின் அருமையும்,படிப்பின் அவசியத்தையும் உணர்ந்தவர்களாக அவர்கள் இருந்திருந்தார்கள். அதுபோன்ற சூழலில் படிக்கும் பொழுது மாணவர்கள் நமது கலாச்சாரத்தை பின்பற்றுவதோடு மட்டுமில்லாமல்,அதை பேணிக்காக்கவும் செய்தார்கள். ரிசர்வேஷன் வந்த பிறகு இதெல்லாம் அடியோடு மாறிவிட்டது. என்னதான் மார்க் எடுத்தாலும் பார்வேர்ட் கேஸ்ட் மாணவர்களுக்கு அண்ணா யுனிவர்சிட்டி பிராப்தமே கிடையாது. அங்கு சேருபவர்கள் எல்லாம் ரிசர்வேஷன் அடிப்படையில் சேருவதால் முன்பிருந்த மாதிரி ஒரு சூழ்நிலை இப்போது இருப்பதில்லை. இவ்வாறு சேருபவர்களில் சிலர் வேறு மாதிரி குடும்ப சூழ்நிலை இருந்து வந்தவர்களாக இருப்பார்கள். அதைப் போன்றவர்கள் தானும் கெட்டு பிறரையும் கெட வைப்பார்கள். முன்பெல்லாம் அரியர்ஸ் என்ற பேச்சுக்கே இடம் இல்லை. ஒரு சப்ஜெக்ட்ல ஃபெயில் ஆனால் கூட 60% மேல் எடுத்திருந்தாலும் ஃபர்ஸ்ட் கிளாஸ் கிடைக்காது.செகண்ட் கிளாஸ் தான் கிடைக்கும். இப்பொழுது பல அரியர்சுகளை வைத்துக்கொண்டு கோர்ஸ் கம்ப்ளீஷன் செய்து விடுகிறார்கள். இது ஒரு மோசமான ட்ரெண்டாக இருக்கிறது. கிட்டத்தட்ட எல்லா அரியர்ஸ் வைத்திருப்பவர்களும் இன்ஜினியரிங் மேத்ஸ் மற்றும் அப்ளை மெக்கானிக்ஸில் நிச்சயம் கடைசிவரை அரியர்ஸ் வைத்திருக்கிறார்கள். நான் கூறிய கருத்திலிருந்து மாறுபட்டு பலர் வேறு கருத்துக் கொண்டிருக்கலாம். ஆனால் என் கருத்தை கூறுவது என் கடமையாகிறது.
இது போன்ற காலகட்டத்தில்,இது போன்ற யுனிவர்சிட்டியில் சுனந்தா சேர்ந்தாள். ஆரம்பத்தில் புடவை கட்டிக் கொண்டு போனவள் பின்பு சுடிதாருக்கு மாறி, அதன்பின் பேண்ட் போட ஆரம்பித்தாள். இது பற்றி ஒரு முறை சுப்பிரமணியன் கேட்க "பேண்ட் தாம்பா சௌரியமா இருக்கு" என்றாள். அதேபோல ஆரம்பத்தில் சிறிய சைஸ் குங்குமம் இட்டுக்கொண்டவள்
அதே சைஸ் ஸ்டிக்கர் வைத்துக் கொள்ள ஆரம்பித்தாள். ஐந்தாவது செமஸ்டிரின் போது நெற்றிக்கு இட்டுக் கொள்வதே இல்லை. ஒரு முறை இதை சம்யுக்தா கண்டித்தபோது அம்மாவை திருப்தி செய்வதற்காக நெற்றியில் சின்ன பொட்டு வைத்துக்கொண்டு வெளியே சென்றவள் பஸ் ஸ்டாப்புக்கு சென்றதும் பொட்டை அழித்து விட்டாள்.அவள் கூட படிப்பவர்கள் ஆண்களும் பெண்களும் இருந்தார்கள். ஆறாவது செமஸ்டரில் இருந்தபோது அவள் நடவடிக்கையில் நிறைய மாற்றங்கள் தெரிந்தன.மாடியில் அவள் படிப்பதற்காக சுப்ரமணியன் ரூம் கட்டிக் கொடுத்திருந்தான். ஆரம்பத்தில் சுனந்தா கல்லூரிக்கு போகும்போது அந்த ரூம் திறந்தே தான் இருக்கும். இப்போதெல்லாம் பூட்டி வைத்துக் கொண்டு சாவியை தன்னிடம் வைத்துக் கொண்டிருக்கிறாள்.
இது பற்றி அவன் கேட்டபோது "முக்கியமான பேப்பர், ரெக்கார்டு எல்லாம் அந்த ரூமில் இருக்கப்பா .ஏதாவது தொலைஞ்சூட்டா அப்புறம் கஷ்டப்பட வேண்டி இருக்கும்.அதனால்தான் பூட்டிகறேன்"
என்றாள். அதுவும் உண்மையாகத்தான் இருக்கும் என்று சுப்பிரமணியம் நம்பினான். இப்படி நம்பித்தான் நம்மில் பலர் ஏமாந்து போகிறோம். நமது குழந்தைகள் இந்த டீன் ஏஜ் பருவத்தில் எப்படி இருக்கிறார்கள், யாருடன் பழகுகிறார்கள் என்று நம்மால் கணிக்க முடிந்தால் பெரும்பாலும் அவர்களை நாம் வேறு வழியில் செல்லாமல் தடுக்க முடியும். சுப்பிரமணியன் மனத்தில் இருந்த நெருடல் காரணமாக அவளது ரூமை திறந்து செக் செய்ய வேண்டும் என்று நினைத்தான்.ஒரு சனிக்கிழமை அவள் வீட்டில் இருந்தபோது அவளுக்கே தெரியாமல் அவள் ரூமினுடைய சாவியை எடுத்து டூப்ளிகேட் சாவி தயார் செய்பவரிடம் கொடுத்தான். இதற்கிடையில் சுனந்தா ரூம் சாவியை காணோம் என்று தேடு தேடு என்று தேடினாள். அப்போது சுப்பிரமணியன் "எங்காவது கீழே விழுந்து இருக்கும்.நான் தேடி எடுத்து தரேன். திங்கக்கிழமைக்கு நா வேணா வேற ஒரு பூட்டு தரேன்.பூட்டிக்கோ " என்றான்."குடுங்கப்பா" என்று வேறு ஒரு பூட்டை வாங்கிக் ரூமை பூட்டி சாவியை தன்னுடன் கொண்டு சென்றாள். அவள் அன்று வீடு திரும்பியவுடன் பழைய சாவியை "இங்க தான் கீழே இருந்தது" என்று எடுத்துக் கொடுத்தான் சுப்ரமணியன். "தேங்க்ஸ் பா"என்று வாங்கிக் கொண்டாள் சுனந்தா.அடுத்த நாள் செவ்வாய்க்கிழமை அரை நாள் லீவு போட்டிருந்த சுப்பிரமணியன் அவள் கல்லூரிக்கு சென்று விட்டதை உறுதி செய்து கொண்டு ,சம்யுக்தா கோவிலுக்கு சென்றிருந்தபோது,
டூப்ளிகேட் சாவியை கொண்டு சுனந்தாவின ரூமை திறந்தான். அவளுடைய கப்போர்ட் நல்ல வேளையாக திறந்திருந்ததது .அதிலுள்ளவைகளைப் பார்த்துக் கொண்டே வந்தவன் ஒரு இடத்தை பார்த்ததும் ஷாக் அடுத்த மாதிரி நின்று விட்டான்.அதில் என்ன இருந்தது?
No comments:
Post a Comment