ரகோபதேஸம்(தொடர்ச்சி)_16

 #ரகோபதேஸம்(தொடர்ச்சி)

ரகோபதேஸம்(தொடர்ச்சி)_16

By பாஸ்கர் சத்யா

அடுத்த வகுப்புக்கு தயாராகிறோம்.

'ஏண்டா ரெண்டு மூணு நாளைக்கு முன்னாடி சிக்ஷா வல்லின்னு ஆரம்பிச்சேன்.  அதுக்கப்புறம் நடந்த வகுப்புகள்ல வேதங்களை பத்தி சில கேள்விகள நீ கேட்டதுல அதுல ஓடிடுத்து வகுப்புகள்.'

'ஆமாம் மாமா.  இன்னைக்கு இங்க வரதுக்கு முன்னாடி கூட அத பத்தி தான் யோசிச்சேன்.  இப்பதான் வேதங்களை பத்தி நன்னா தெரிஞ்சுண்டாச்சே.  சிக்ஷாவல்லி பத்தி சொல்லிக் கொடுங்கோ.'

'ஓ வேதங்கள் எல்லாம் அத்துபடி ஆயிட்டுதாக்கும் என்னோட பாஸுவுக்கு.'

'மாமா.  கிண்டல் பண்ணாதீங்கோ.  நான் சொன்னது நீங்க சொல்லிக் கொடுத்த அளவுக்கு புரிஞ்சுண்டேங்கற அளவுதான்.'

'சரி சரி புரியறது.  நோக்கு சிக்ஷாவல்லி பத்தி தெரிஞ்சுண்டா என்ன விடவே மாட்டே.  அவ்வளவு விஷயங்கள் அதுல இருக்காக்கும்.'

'அப்படியா மாமா?'

'ஆமாண்டா.  பிரமிக்க வைக்கும் விஷயங்கள் இந்த சிக்ஷா வல்லியில இருக்கு.  சொல்றேன்.  கவனமா கேட்டுக்கணும் என்ன?'

'சீக்ஷா' அப்படின்னா கல்வி; வல்லீ என்றால் பகுதி. கல்விய பத்தி சிறப்பா இது சொல்றதால உபநிஷத்துல வரக்கூடிய இந்த பகுதி சீக்ஷா வல்லின்னு பிரசித்தமாயிருக்கு.'

'மனுஷாளுக்கு ரெண்டு வகையான தேவைகள் இருக்கு.  ஒண்ணு அடிப்படை தேவைகளான உணவு, உடை, தங்குமிடம்.  ஆனா இவைகளால மட்டும் மனுஷாளால திருப்தி அடஞ்சுட முடியறதா ஒருத்தரால?  எல்லாருக்கும் அன்பு தேவைப்படறது.  கல்வி தேவைப்படறது.  ஆற்றல் தேவைப்படறது.  இன்பம் தேவைப்படறது.  பக்தி தேவைப்படறது.  இப்படி எத்தனை எத்தனையோ ஒருத்தரோட விருப்பங்களாகவும் எதிர்பார்ப்புகளாகவும் தேவைப்பட்டுண்டே இருக்கு.  ஒரு கோணத்துல பார்த்தா அடிப்படைத் தேவைகளைவிட இவைகள் அவனுக்கு அவசியமாகவும் இருக்கு.'

இந்த இரண்டுவகைத் தேவைகளையும் பூர்த்தி செய்வதற்குத் துணை செய்கின்ற கல்வியே முழுக் கல்வியா இருக்க முடியும். அத்தகைய கல்வியையே நாம் வாழ்க்கைக் கல்வி அப்படிங்கறோம்.

வேத கால இந்தியாவில், ஏன், அன்னியர் படையெடுப்புகளால் நமது கலாச்சாரம் தடுமாறும்வரை இந்தியாவில் அந்த மாதிரி கல்வி தான் இருந்தது. அதுவே குருகுலக் கல்வி முறை, புறச் சூழ்நிலை காரணமாகவும், பெற்றோர், சமுதாயம் என்று பலரது ஆதிக்கம் காரணமாகவும் மனம் ஒரு நிலை பெறுவதுக்கு முன்னாடியே,  அதாவது மிகச் சிறு வயதிலேயே சிறுவர்கள் அறிவொளி பெற்ற குருவின் வீட்டில் அவரது பொறுப்புல விடப்பட்டனர்.  வேதங்கள மாத்திரம் அப்படின்னு இல்லாம வில் வித்தை, ஆயுர்வேதம், இசை போன்ற கலைகள், ஜோஸ்யம் போன்ற உபவேதங்களையும் கத்துக்க அந்த மாதிரி ஆசிரியர்கள் கிட்ட பெற்றோர்கள் அனுப்பிச்சா.'

'முக்கியமா இந்த மாதிரி கல்விக் கூடங்கள்ல படிச்சிண்டிருந்த குழந்தைகளுக்கு இயற்கையோடு ஒட்டி எப்படி வாழணும்,  இறைவனைச் சார்ந்து எப்படி வாழணும் என்பதையெல்லாம் இயல்பாவே அவர்களது வாழ்வின் அங்கமாகவே ஏத்துக்கிற மனப் பக்குவத்தோட சொல்லிக் கொடுத்தன.  அதனால குருகுலத்திலிருந்து அவர்கள் நிறைமனிதர்களாக வெளிவந்தனர். அவர்களால் வாழ்க்கைய சிறப்பா கையாள முடிஞ்சது. அடிப்படை தேவைகளோட வாழ்க்கை தேவைகளையும் பூர்த்தி செஞ்சுக்க போதிய ஆத்ம பலம் அவாளுக்கு கெடச்சது.'

'மாமா ஒரு சந்தேகம்.  அப்படி குருகுலத்துல படிச்சவா யாராவது பிரபலமா இருக்காளா மாமா?'

'ஏண்டா இல்ல?  நிறைய பேர் இருக்கா?  ஆன்மீகத்தின் உச்சகங்கள தொட்ட உபநிஷத ரிஷிகளப் போலவே உலகியல் துறைகளிலும் மாமேதைகளை இந்த தேசம் உருவாக்கியிருக்கு.   இந்த வாழ்க்கைக் கல்வியால்தான் மருத்துவத்தில் சரகர், சுச்ருதர்: வானவியலில் ஆரிய பட்டர், பாஸ்கரர், கணிதத்தில் பாஸ்கரர், லீலாவதி; ஜோதிடத்தில் வராக மிகிரர், அரசியலில் சாணக்கியர் அப்படின்னு லிஸ்ட நீட்டிண்டே போகலாம். இந்த மாதிரியான மேதைகளோட பட்டியல், பிற நாடுகள்லேந்தும் கடல் கடந்து மாணவர்கள் வந்து படிக்கும் நாடாக இந்த தேசம் திகழ்ந்ததுங்கறதும் ஆச்சரியமான விஷயம்.   பாரதம், பொருளாதாரத்திலும் வாணிபத்திலும் கொடி கட்டி பறந்தது அப்படிங்கறது இந்த வாழ்க்கை கல்வி தான் காரணமா இருந்தது.'

'சமீப காலத்தில் கூட‌ இந்தக் கல்வியை வற்புறுத்தி சொன்னவர் ஸ்வாமி விவேகானந்தர்.  எல்லோருக்கும் கல்வி அளிப்பதன் மூலம்தான் இந்தியாவில் பிரச்சனைகளுக்குத் தீர்வு காண முடியும் என்ற முதல் குரலை ஒசத்தி எழுப்பினதே அவர்தான்.  அதிலும் குறிப்பா குருகுலம் போன்ற வாழ்க்கைக் கல்விக்கான குரலை எழுப்பினார்.'

'கல்விங்கறது மனசோட இயல்பான ஆற்றலை தூண்டி வளரச் செய்வது.   திறமையாகச் சிந்திக்க பயிற்சி கொடுப்பது.  கல்வின்னா  என்ன? அது புத்தகப் படிப்பா? இல்லை. அது பல வகைப் பட்ட அறிவைத் தேடிக்கறதா? அதுவும் இல்லை.  நம்மளோட லட்சியங்களோட அதாவது சங்கல்பத்தோட  போக்கையும் வெளிப்பட்டையும் ஒரு கட்டுப்பாட்டுக்குள்ள கொண்டு வந்து, பயனளிக்குமாறு செய்கின்ற பயிற்சியே கல்வி. '

'இந்த அடிப்படை விஷயத்தை ஆதாரமா வச்சு பல்லாயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளுக்கு முன்பு கண்டுபிடிச்சு இயங்கி வந்த குருகுல பள்ளிகளின் மேன்மைகள  இந்த உபநிஷத்தை அதாவது குறிப்பா சிக்ஷா வல்லியை படிச்சு புரிஞ்சுக்கலாம்.'

'பிரார்த்தனையோடு ஆரம்பிக்கிறது இந்த சிக்ஷா வல்லி.  உபநிஷதம் காட்டும் வாழ்க்கைக் கல்வியின் முதல் அம்சம் பிரார்த்தனை.  உயர்ந்த எதையும் சாதிப்பதற்கும் சரி, இயற்கையை அணுகும்போது சரி, இறைவனை நாடும் போதும் சரி, பணிவுடனும் பிரார்த்தனையுடனும் முயற்சிகளைச் செய்தால் பாதை சுலபமாகிறது என்பது நிதர்சனமான உண்மை.'

'பல்வேறு தேவர்களிடம் பிரார்த்திப்பதாக இந்தப் பிரார்த்தனை அமைந்துள்ளது. காண்கின்ற புற உலகை இயக்குகின்ற ஸ்தூல சக்திகளானாலும் சரி, காணாத அக உலகை இயக்குகின்ற சூட்சும சக்திகளாயினும் சரி ஒவ்வொன்றையும் ஒவ்வொரு தெய்வமா பார்த்தார்கள் உபநிஷத ரிஷிகள். இந்த தெய்வங்கள் அபிமான தேவதைகள் எனப்பட்டனர். உதாரணமா பிராணனுக்கும் பகலுக்கும் அபிமானி தேவதை மித்ரன். அபானனுக்கும் இரவுக்கும் அபிமானி தேவதை வருணன்.  இப்படி.'

'இந்த தெய்வ சக்திகள் நெனச்சா நம்மிலும் பிரபஞ்சத்திலும் நமக்கு அனுகூலமான சூழ்நிலையை உருவாக்க முடியும். அப்போது முயற்சிகள் தடையின்றி நிறைவேறும். எனவே அந்த தேவர்களிடம் பிரார்த்திக்கிறார் உபநிஷத முனிவர்.'

இந்தப் பிரார்த்தனையின் மூலம் நாம் இயற்கையோடு ஒரு பிணைப்பை உருவாக்கிக் கொள்கிறோம். ஒவ்வொருவரும் சமுதாயத்தில் ஓர் அங்கம். மனிதர்கள் மட்டுமல்ல; மிருகங்கள், செடிகொடிகள், நதிகள், மலைகள் என்று இயற்கையில் காணப்படுகின்ற அனைத்துமே சமுதாயத்தின் அங்கங்கள் இவைகளோடு இணைந்து வாழும்போதே வாழ்க்கை அதன் முழுப் பரிமாணத்துடன் திகழும்.  எனவே இயற்கையைப் போற்றுவதற்கு வணங்குவதற்கு பிரார்த்தனை செய்வதற்கு முதலில் போதிக்கப்படறது இந்த சிக்ஷா வல்லியில்.'

மனித வாழ்வு வளம்பெற வேண்டுமானால் இந்த இயற்கை சக்திகளை வளம் பெறச் செய்யணும் என்ற உள் அர்த்தத்தையும் உள் வாங்கிக்கணும்.'

'இந்த பிரார்த்தனை ஸ்லோகத்தை நோக்கு இப்போ சொல்ல போறேன்.  கண்கள சித்த மூடிண்டு உன்னோட கவனத்தை ஸ்லோகத்துல செலுத்து:

ஓம் சன்னோ மித்ரா: 

சம் வருண: 

சன்னோ பவத்வர்யமா

சன்னோ இந்த்ரோ ப்ருஹஸ்பதி: 

சன்னோ விஷ்ணுருருக்ரம:

நமோ ப்ரஹ்மணே நமஸ்தே வாயோ த்வமேவ ப்ரத்யக்ஷம்

ப்ரஹ்மாஸி த்வாமேவ ப்ரத்யக்ஷம் ப்ரஹ்ம வதிஷ்யாமி ரிதம்

வதிஷ்யாமி ஸத்யம் வதிஷ்யாமி தன்மாமவது தத்வக்தாரமவது

அவது மாம் அவது வக்தாரம் ஓம் சாந்தி: சாந்தி: சாந்தி:

'இப்ப இந்த ஸ்லோகத்த பதம் பிரிச்சு சொல்றேன்.  கேட்டுக்கோ.'

மித்ர: - மித்ரன்:

ந: - நமக்கு: 

சம் - நன்மை செய்யட்டும்: வருண: - வருணன்: 

சம் - நன்மை செய்யட்டும்: அர்யமா - அர்யமான்: ந: - நமக்கு: சம் பவது - நன்மை செய்யட்டும்:

இந்த்ர: - இந்திரனும்: ப்ருஹஸ்பதி: - பிருகஸ்பதியும்: ந: - நமக்கு: சம் - நன்மை செய்யட்டும்: 

உருக்ரம: விஷ்ணு: - எங்கும் நிறைந்தவராகிய விஷ்ணு: ந; - நமக்கு: சம் - நன்மைசெய்யட்டும்:

ப்ரஹ்மணே - பிரம்மனை; நம;- வணங்குகிறேன்;

வாயோ - வாயு தேவனே; நமஸ்தே - வணங்குகிறேன்; த்வம் ஏவ - நீயே; ப்ரத்யக்ஷம் - கண்கண்ட; ப்ரஹ்ம - தெய்வமாக; அஸி - இருக்கிறாய்: 

ப்ரத்யக்ஷம் - கண்கண்ட; ப்ரஹ்ம - தெய்வம் என்று; த்வாம் ஏவ - உன்னையே; வதிஷ்யாமி - போற்றுகிறேன்; ரிதம் - ரிதம் என்று; வதிஷ்யாமி - போற்றுகிறேன்; ஸத்யம் - சத்தியம் என்று; வதிஷ்யாமி - கூறுகிறேன்; 

தத் - அந்தப் பரம்பொருள்; மாம் - என்னை; அவது - காப்பாராக; தத் - அவர்; வக்தாரம் - ஆசிரியரை: அவது - காப்பாராக; மாம் -என்னை; அவது - காப்பாராக; வக்தாரம் - ஆசிரியரை; அவது - காப்பாராக.

மித்ரன் நமக்கு நன்மை செய்யட்டும், வருணன் நமக்கு நன்மை செய்யட்டும், அர்யமான் நமக்கு நன்மை செய்யட்டும். இந்திரனும் பிருகஸ்பதியும் நமக்கு நன்மை செய்யட்டும், எங்கும் நிறைந்தவரான விஷ்ணு நமக்கு நன்மை செய்யட்டும்

பிரம்மனை வணங்குகிறேன். வாயு தேவனே,உன்னை வணங்குகிறேன். நீயே கண்கண்ட தெய்வமாக இருக்கிறாய். கண்கண்ட தெய்வம் என்று

உன்னைப் போற்றுகிறேன்; ரிதம் என்று போற்றுகிறேன்; சத்தியம் என்று கூறுகிறேன். அந்தப் பரம்பொருள் என்னைக் காப்பாராக! அவர் ஆசிரியரைக் காப்பாராக! என்னைக் காப்பாராக! ஆசிரியரைக் காப்பாராக!

பிராணனுக்கும் பகலுக்கும் அபிமானி தேவதை மித்ரன். அபானனுக்கும் இரவுக்கும் அபிமானி தேவதை வருணன். கண்ணுக்கும் சூரியனுக்கும் அபிமானி தேவதை அர்யமான். கைகளுக்கும் வலிமைக்கும் அபிமானி தேவதை இந்திரன். வாக்கிற்கும் புத்திக்கும் அபிமானி தேவதை பிருகஸ்பதி, பாதங்களுக்கு அபிமானி தேவதை விஷ்ணு.

ரிதம் என்பது பிரபஞ்ச இயக்கத்தின் ஒழுங்குமுறை நியதி. அதற்கு அடிப்படையான உண்மையே சத்தியம். பிரபஞ்சம் இயங்குகிறது, ஏனெனில் இறைவன் அதனைப் பின்னின்று இயக்குகிறார். பிரபஞ்சம் என்பது இயற்கை சக்திகளின் ஒட்டுமொத்தம்.

இவ்வாறு இயற்கை சக்திகளாகவும் அவற்றைப் பின்னின்று இயக்குபவராகவும் விளங்குகின்ற இறைவன் மாணவனையும் ஆசிரியரையும் காக்கட்டும் என்று இந்த மந்திரத்தில் பிரார்த்திக்கப்படுகிறது.'

கண்ணை மூடிக்கொண்டு மனதை அவர் சொல்லியபடி செலுத்தியதாலோ என்னவோ அவர் சொன்னவைகள் அப்படியே மனதில் பதிந்ததாகவே ஒரு உணர்வு என்னை ஆக்கிரமிக்கிறது.

ஸ்கந்தத்தின் பொருளை சொல்லிவிட்டு, 'என்னடா பாஸூ, நன்னா உள் வாங்கி கேட்டுண்டியா?' என்று கேட்கிறார்.

மனம் ஸ்லோகத்தில் லயித்திருந்ததால் வாய் சொல்ல வேண்டிய பதிலை என் சிரம் அசைந்து ஆம் என்கிறது.

'இந்த பிரார்த்தனை ஸ்லோகத்தோட இந்த வகுப்பை முடிச்சுக்கலாம்.  இந்த ஸ்லோகத்த நானே கைப்பட எழுதி வைக்கிறேன் இன்னைக்குள்ள.  நாளைக்கு எங்கிட்ட மறக்காம வாங்கிக்கோ.'

அவர் என்னை இயற்கையோடு இணைத்து விட்டதாலோ என்னவோ அவரிடம் நான் சமர்ப்பித்த நமஸ்காரமும் அபிவாதனமும் யந்திரமாகவே இருந்ததாக உணர்ந்தேன்.

தொடரும்