*நம்பிக்கை*
*ராஜேஷ்குமார்*
‘‘டாக்டர்! என் மனைவிக்குப் பிறந்திருக்கிற பெண் குழந்தைக்கு வலது கால் சூம்பிப் போய், குச்சி மாதிரி இருக்கு. கண் கொண்டு பார்க்க முடியல. என் மனைவியும் குழந்தையைப் பார்க்கப் பிரியப்படாம திரும்பிப் படுத்து அழுதுட்டு இருக்கா. எங்க உறவுக் காரங்க வந்து குழந்தையைப் பார்க்கிறதுக்குள்ள…’’& முடிக்கத் தயங்கினான் ராகவன்.
‘‘கொன்னுடச் சொல்றீங்களா..?’’&சீறலாகக் கேட்டாள் டாக்டர் வாணி.
‘ஆமாம்’ என்பது போல் மெள்ளத் தலையசைத்த ராகவன், ‘‘ஊனமுள்ள குழந்தை எதிர்காலத்தில் ரொம்பக் கஷ்டப்படுமே டாக்டர்! வாழ்க்கையில் அது எப்படி முன்னேறும்? அதனாலதான் அழிச்சுடச் சொல்றேன்’’ என்றான்.
‘‘அப்படீன்னு என் அப்பா&அம்மா நினைச்சிருந்தா, இன்னிக்கு நான் ஒரு டாக்டராக வந்திருக்க முடியுமா?’’ என்று கேட்ட வாணி, தன் ஜாக்கெட்டின் வலது கை மறைவில் இருந்த ஸ்க்ரூ போன்ற அமைப்பைத் திருகி, உடம்பின் நிறத்தோடு ஒத்துப்போயிருந்த வலது செயற்கைக் கையைத் தனியே எடுத்து மேஜையில் வைத்தாள்!
🙏🙏🙏🙏🙏
No comments:
Post a Comment