மீள் பதிவு சில மாற்றங்களுடன்.
THE CASE OF THE MISSING DIAMONDS
(அப்புசாமியும், மிஸ்ஸிங் வைரங்களும்)
(TP கண்ணன்)
என் பெருமதிப்புக்குரிய எழுத்தாள ஜாம்பவான்கள் தேவன், பாக்யம் ராமசாமி, சுஜாதா ஆகியவர்களை மானசீகமாக வணங்கி, மன்னிப்புக்கோரி தொடர்கிறேன்.
------
பாட்டிமார்கள் முன்னேற்ற கழகத் தலைவி பார்வதி சுப்ரமணியம் புது மெம்பர் ஒருவரை கழகத்தில் இண்டக்ட் செய்து கொண்டிருந்தாள்.
“லெட்’ஸ் புட் அவர் ஹண்ட்ஸ் டுகெதர் டு வெல்கம் மிஸஸ் வேம்பு சாம்பமூர்த்தி”.
பலத்த கரகோஷத்துக்கு இடையே சீதாப்பாட்டி பக்கத்தில் அமர்ந்திருந்தவரிடம் கேட்டுக் கொண்டிருந்தாள். “ஹூ இஸ் திஸ் வேம்பு சாம்பமூர்த்தி?”
மீட்டிங் முடிந்ததும் நேரிலேயே கேட்டு விட்டாள்.
“மிஸஸ் சாம்பமூர்த்தி, ஐயம் சீதாலக்ஷ்மி அப்புசாமி. பாஸ்ட் பிரெஸிடெண்ட் ஆஃப் பாமுக. நீங்கள் ஒய்ஃப் ஆஃப் மிஸ்டர் சாம்பமூர்த்தி, டிடெக்டிவ் எக்ஸ்ட்ரார்டினெய்ர்தானே?”
“என்னை வேம்புனே கூப்பிடுங்கோ, மாமி. அவருக்கும் சாம்புனு கூப்பிட்டாதான் பிடிக்கும். துப்பறியும் சாம்புனா லோகம் பூரா தெரியும்.
“அஃப் கோர்ஸ். நானும் அவரைப் பத்தி ரொம்ப கேள்விப் பட்டிருக்கேன். அவர் இங்க வரலையா?”
காற்றோட்டமாக ஜன்னலோரம் ஒரு நாற்காலில் உட்கார்ந்து மூக்கை தடவிக்கொடுத்தவாறு வெளியில் எதையோ சுவாரஸ்யமாக பார்த்துக் கொண்டிருந்த சாம்புவுக்கு, “குட் ஈவினிங் மிஸ்டர் சாம்பமூர்த்தி” என்று சீதாப்பாட்டி விஷ் பண்ணியது கேட்டாலும் அது தனக்குத்தான் என்று புரியவில்லை.
“சொன்னேனோல்யோ, அவரை சாம்புன்னு கூப்பிட்டாத்தான் தெரியும்” என்ற வேம்புவின் குரல் அவரை திடுக்கிட்டு திரும்பிப் பார்க்க வைத்தது.
எதிரில் வெகு அருகில் பூர்ணசந்திரன் அளவுக்கு குங்குமப் பொட்டுடன் மரியாதை கலந்த புன்சிரிப்புடன் லேசாக மஞ்சள் பூசிய ஒரு முகம் குனிந்து தன்னை உற்றுப் பார்த்துக்கொண்டிருப்பது புலப்பட இரண்டாம் முறையாக திடுக்கிட்டாலும், சமாளித்துக் கொண்டு “ஹி ஹி, நான்தான் சாம்பு” என்றார்.
“நான் பாமுகவின் பாஸ்ட் பிரசிடெண்ட். சீதாலக்ஷ்மி அப்புசாமி."
“ரொம்ப சந்தோஷம். உங்க ஆத்துக்காரர் என்ன பண்ணிண்டிருக்கார்” என்று சாம்பு கேட்ட அடுத்த வினாடி ஜன்னல் வழியாக விர்ர்ர்ரென்று சுழன்று வந்த ஆறு அங்குல நீளம் ஒரு அங்குல விட்டம் கொண்ட ஒரு அன்ஐடெண்டிஃபைடு ஃப்ளையிங் ஆப்ஜெக்ட் சாம்புவின் முன் நெற்றியைத் தாக்க அப்படியே கீழே சரிந்தார்.
“உச்சி மீது வானிடிந்து வீழுகின்ற போதிலும்....” என்று மேடை மைக்கில் யாரோ பாடிக்கொண்டிருந்தார்கள்.
தன்னை தாக்கியது எது என்று தெரியாமல், “ஆலந்தூர் ஜமீந்தார் குடும்ப வைரநெக்லெஸ் திருட்டு கேஸ்ல நாம் பிடித்துக் கொடுத்த ரௌடி குமார் சுட்டிருப்பானோ. டேய் சாம்பு, ஒரே மாசத்துல உன் கதையை முடிக்கிறேன் பாரு என்று கத்திக்கொண்டே போலீஸ் வேன்ல ஏறினானே. இல்லை, அந்த பாம்பே தாதா பெரிய துப்பாக்கியை நெத்திப் பொட்டில் வைத்து “அப் கியா ஹோகா காலியா” என்று சம்பந்தம் இல்லாமல் கேட்டு “அப் கோலி காவ்” என்று துப்பாக்கியின் விசையை அழுத்தினானே - நல்லவேளையாக துப்பாக்கி வெடிக்கவில்லையோ, அப்போது நாம் தப்பித்தோமோ - அவனாக இருக்குமோ?” சாம்புவின் துப்பறியும் மூளை அதிவேகமாக இயங்கி பல கோணங்களிலும் ஆராய்ந்து மிரட்ட, சாம்பு பயத்தில் உறைந்தார்.
“என்ன ஆச்சுன்னா உங்களுக்கு” என்று வேம்பு அலறிக்கொண்டு ஒடி வந்தாள். அவளும், மற்றவர்களுமாக சேர்ந்து சாம்புவை தூக்கி நாற்காலியில் அமர வைத்தனர்.
அதற்குள் ஜன்னல் வழியாக UFO வந்த திசையில் பார்த்த சீதாப்பாட்டி அங்கு “ஓடுறா ரங்கா, எஸ்கே...ப், மாட்ச் அபன்டண்டு” என்று கத்திக் கொண்டு கையில் கிட்டிக்கோலுடன் அப்புசாமி அவர் சகாக்களுடன், கிரிக்கெட் மாட்சின்போது திடீரென்று கனமழை பொழிய பெவிலியனுக்கு ஓடும் கிரிக்கெட் வீரர்களைப் போல், ஒடுவதைக் கண்டு தலையில் அடித்துக் கொண்டாள். வெளியில் கிட்டிப்புள் விளையாடிக் கொண்டிருந்த அப்புசாமி அடித்த கிட்டிப்புள்தான் சாம்புவின் தலையை பதம் பார்த்தது என்பது சீதாப்பாட்டிக்கு புரிந்தது. நல்லவேளை, வேறு யாரும் பார்க்க வில்லை.
சாம்புவின் தலையில் அடி பட்ட இடத்தை தொட்டு, "இங்கேயான்னா பட்டது" என்று கேட்டு பரபரவென்று தேய்த்து விட்டாள் வேம்பு. அடி பட்ட வலியைவிட வேம்பு தேய்க்கும் வலி பொறுக்க மாட்டாமல் சாம்பு அலற "ஐயோ பாவம், நன்னா அடி பட்டு டுத்துபோல இருக்கு. தேச்சுவிடலைனா வீங்கிடும்" என்றவாறு வேம்பு இன்னும் பலமாக தேய்க்க, சாம்பு இன்னும் பலமாக அலறினார்.
ஒருவழியாக ஃபர்ஸ்ட் எய்டு முடிந்து, நடந்தால் தலை சுத்துகிறதா என்று செக் செய்ய நினைத்த சாம்பு எழுந்து ஒரு அடி எடுத்து வைக்க அடுத்த நொடி ரோலர் ஸ்கேட்டில் காலை வைத்ததுபோல் சர்ர்ர்ரென்று இரண்டு அடி சறுக்கி சுவரைப் பிடித்து சமாளித்து நின்றார். அவர் தலையை தாக்கிய கிட்டிப்புள் இப்போது அவர் காலடியில் சுழன்று கொண்டிருந்தது. அதில் காலை வைத்ததின் விளைவு என்று புரிந்து அதை எடுத்துப் பார்த்தார். அது சாதாரண கிட்டிப்புள் போல் இல்லாமல் கிரிக்கெட் பெயில்களில் ஒன்று போல் இருந்தது. ஒரு பக்கம் லேசாக விரிசல் விட்டிருந்தது. சாம்பு ஏதோ ஒரு நினைப்பில் அந்த விரிசலை நகத்தால் நெம்ப அது இரண்டாக உடைந்து சரசரவென்று தரையில் ஏதோ கொட்டியது. அத்தனையும் வைரக்கற்கள்!
புப்ஃபே வரிசையில் கையில் தட்டுடன் நின்று கொண்டு தன் முறை வருவதற்குள் பன்னீர் பட்டர் மசாலா சப்ஜி காலியாகிவிடும்போல இருக்கிறதே என்ற கவலையில் ஆழ்ந்திருந்த மிஸஸ் கல்பனா சாப்ரியாவின் பாம்புச்செவியில் வைரக்கற்கள் விழும் சப்தம் தேனாகப் பாய்ந்தது. அவள் கணவர் சாப்ரியா தினமும் மேஜையில் வைரக்கற்களைக் கொட்டி சரி பார்க்கும்போது கேட்டு பழக்கப்பட்ட அதே சப்தம். சப்தம் வந்த திசையை நோக்கி ஓடி, சாம்புவின் காலடியில் டால் அடித்துக் கொண்டிருந்த வைரங்களைப் பார்த்து "மில்கயா, மில்கயா" என்று உணர்ச்சிவயப்பட்டு கத்தினாள்.
அதே சமயம் "எல்லாரும் நகருங்க. ஒருத்தரும் தொடாதீங்க அதை" என்று அதிகார தோரணையில் ஒரு குரல் கேட்டது. குரலுக்கு சொந்தக்காரர் சற்று முன் வரை வெளியில் சக்கரவண்டியில் இளநீர் விற்றுக் கொண்டே ஜன்னல் வழியாக உள்ளே ஒரு கண் வைத்துக் கொண்டிருந்த போலீஸ்காரர். அழுக்கு சட்டையும்,லுங்கியுமாக போலீஸ் ஹேர்கட்டுடன், காலில் தடிமனான காக்கி சாக்ஸ், பிரவுன் பூட்ஸ் சகிதம் மாறுவேடத்தில் ஒருவருக்கும் தெரியாது என்ற நினைப்பில் வேவு பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்!
"வாட் இஸ் ஹேப்பனிங் ஹியர்?" என்று கேட்டுக்கொண்டே வந்த சீதாப்பாட்டியைப் பார்த்து, என்ன தோணிற்றோ என்னவோ, போலீஸ்காரர் விவரிக்க ஆரம்பித்தார்.
"இந்த அம்மாவோட கணவர் சாப்ரியாஜி சிடியிலேயே பெரிய வைர வியாபாரி. அவர் தன் கடையிலிருந்து வைரங்கள் காணாம போயிட்டதாக கம்ப்ளைன்ட் கொடுத்திருந்தார். அதை இன்வெஸ்டிகேட் பண்ணும்போது தெரிந்தது வடநாட்டிலிருந்து வந்த ஒரு கொள்ளை கும்பல்தான் இதை திருடியிருப்பது. அதுதான் இது."
"எல்லாம் சரி. சாப்ரியா வைரத்துக்கும் அப்புசாமி கிட்டிப்புள்ளுக்கும் என்ன சம்பந்தம். மொட்டைத் தலைக்கும் முழங்காலுக்கும் முடிச்சுப் போடறாமாதிரி இருக்கே?"
"சொல்றேன். கொஞ்சம் நீளமாக இருக்கும். பொறுமையா கேளுங்க. (இது வாசகர்களுக்கும்தான். இத்தனை நேரம் பொறுமையாக படித்து விட்டீர்கள். இன்னும் கொஞ்சம்தான் - க).
போலீஸ்காரர் தொடர்ந்தார். "கொள்ளைக் கூட்டத்துக்கு ஸ்போர்ட்ஸ் உபகரணங்கள் பண்ணும் ஒரு கம்பெனியுடன் டை அப் இருந்தது. அந்த கம்பெனி கிரிக்கெட் பெயில்களுக்குள் ஹாலோவாக பண்ணி அதற்குள் வைரத்தை அடைத்து இந்த கொள்ளைகூட்டத்துடன் சேர்ந்து வெளிநாட்டுக்கு கடத்திக் கொண்டிருந்தது. அந்த பெயில்களில் ஒன்றுதான் விக்கெட் செட் வாங்கப் போன ஒரு லீக் கிரிக்கெட் கேப்டனிடம் தவறுதலாக விற்கப்பட்டது. அவர் அதை எடுத்துக்கொண்டு ஸ்கூட்டரில் கிளம்பியவுடன்தான் திருட்டுககும்பலுக்கு தங்கள் தவறு புரிந்து, கேப்டனை துரத்திச் செல்லும் வழியில் எங்களிடம் சிக்கினார்கள்.
"லாக்கப்பில் அடைத்து லாடம் கட்ட இந்த விவரங்களை கொட்டினார்கள்.. நாங்கள் அவசர அவசரமாக கிரிக்கெட் கிரவுண்டை அடைவதற்குள் ஆட்டம் ஆரம்பமாகிவிட்டது. கிரவுண்டின் நடுவில் லட்சக்கணக்கான மதிப்புள்ள விக்கெட்டைப் பார்த்து பந்தை வீசிக்கொண்டிருந்தார்கள். ஆட்டம் முடிந்தவுடன் வாங்கிக் கொள்ளலாம் என்று நாங்களும் பெயிலிலிருந்து கண்களை அகற்றாமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தோம்.
"மேட்ச் முடிந்தது. அப்போதுதான் நாங்கள் சற்றும் எதிர் பார்க்காத சம்பவம் நிகழ்ந்தது. பேட்ஸ்மென் சிக்ஸர் அடித்து மேட்சை ஜெயிக்க, வின்னிங் டீம் கூட்டமாக மைதானத்துக்குள் ஓடியது. அதில் சிலர் ஸ்டம்ப்களைப் பிடுங்கி சென்றார்கள். அந்த விளையாட்டு வீரர்கள் கூட்டத்துடன் நம் அப்புசாமி தாத்தாவும் கலந்து கண் இமைக்கும் நேரத்துக்குள் ஒரு ஸ்டம்ப்பையும், பெயிலையும் பிடுங்கிக் கொண்டு மைதானத்தை விட்டு ஓடிவிட்டார். அதற்குள் வைரம் இருப்பது அவருக்கு தெரியாது. அவரிடமிருந்த கிட்டிப்புள் இரண்டு நாட்கள் முன்தான் விளையாடும்போது உடைந்து விட்டதாம். அதற்கு இதுதான் சரியான ரீப்ளேஸ்மென்ட் என்று தோன்ற எடுத்துக்கொண்டு ஓடிவிட்டார்.
"அவரைக் கேட்டால் நிச்சயம் கிட்டிப்புள்ளை தரமாட்டார். அரெஸ்ட் செய்தால் சீதாப்பாட்டியை சமாளிக்க முடியாது. அதனால் மாறுவேடத்தில் சரியான சந்தர்ப்பத்துக்காக இளநீர் விற்பவர்போல் காத்துக் கொண்டிருந்தபோதுதான் சாம்பு சாரைப் பார்த்தேன். ஏதோ பராக்கு பார்ப்பதுபோல் அப்புசாமியையும், பெயிலையும் பார்த்துக் கொண்டே இருந்தார். உடனே எனக்கு புரிந்து விட்டது. சாம்பு சார் இந்த கேசை கையில் எடுத்துக் கொண்டு விட்டார். இனிமேல் நமக்கு கவலை இல்லை என்று இங்கு ஹாலில் நடப்பதைப் பார்க்க ஆரம்பித்தேன். அப்போதுதான் என்ன நடந்தது, எப்படி நடந்தது என்று ஒருவருக்கும் புரியா வண்ணம் சாம்பு சார் எப்படியோ அந்த பெயில் ஜன்னல் வழியாக வந்து தன் காலடியில் விழ வைத்தார். அவர் துப்பு துலக்குகிறாரா, மேஜிக் பண்ணுகிறாரா என்றே புரியவில்லை. பிறகு அவருக்கும் இதற்கும் ஒரு சம்பந்தமும் இல்லை என்று நம்மை நம்ப வைக்க தலையில் அடி பட்டதுபோலவும், மயங்கி விழுந்தது போலவும் நாடகமாடி வைரத்தை வெளியே கொண்டு வந்து விட்டார்.
"சாம்பு சார், பெரிய்ய ஆளு சார் நீங்க" என்று முடித்தார்.
"கன்க்ராட்ஸ் மிஸ்டர் சாம்பு. யூ ஆர் எ ஜீனியஸ்" என்று சீதாப்பாட்டியும் மற்ற பா.மு.க. மெம்பர்களும் அவர் கையைப் பிடித்துக் குலுக்க "ஹி, ஹி நான் ஒண்ணுமே பண்ணலை" என்ற சாம்புவை "இந்த தன்னடக்கம்தான் சார் உங்ககிட்ட எங்களுக்கு பிடித்தது" என்றார் போலீஸ்காரர்.
வெளியே புதர் மறைவிலிருந்து பார்த்துக் கொண்டிருந்த அப்புசாமி "டேய் ரசகுண்டு, சாம்பு நம்மை பிடிக்க போலீஸை வரவழைச்சிட்டார்டா. எடு ஓட்டம்" என்று தன் சகாக்களுடன் ஓட ஆரம்பித்தார்.
-------
என்னதான் சாம்பு நிரபராதி என்று போலீஸ் சொல்லிவிட்டாலும் சாம்புவுக்கு என்னவோ அப்புசாமிமேல்தான் சந்தேகம். இது சீதாப்பாட்டிக்கு தெரியவந்ததும் உடனடியாக லாயர் கணேஷின் உதவியை நாட கணேஷின் சேம்பருக்கு சென்று, அவர் அங்கு இல்லாததால் வஸந்திடம் விவரம் சொல்லிவிட்டு திரும்பினாள்.
மறுநாள் கணேஷும், வஸந்தும் பேசிக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.
"நேத்து மிஸஸ் சீதாலக்ஷ்மி அப்புசாமி வந்தாங்க. அவங்க கேஸ் ரொம்ப இன்டெரெஸ்டிங் பாஸ். அவங்க என்ன சொன்னாங்கன்னா....:
"இழுக்காம என்ன சொன்னாங்க என்கிறத மட்டும் சொல்லு, வஸந்த்."
"அவங்க, ஹாய் வஸந்த். கணேஷ் இன்னும் வரலை போல இருக்கு. நல்லதா போச்சு. எனக்கு உங்ககிட்டதான் பேசணும். நீங்கதான் அவரை மாதிரி குறுக்க குறுக்க கேள்வி கேக்காம கிளயன்ட் சொல்லறத பொறுமையா கேட்டு கரெக்டா ஆக்ஷன் எடுப்பீங்க. உங்களை மாதிரி இன்டெலிஜென்ட் லாயர்...."
"போறும். விஷயத்துக்கு வா."
"விஷயம் இதுதான் பாஸ். இவர்களோட ஹஸ்பண்ட் அப்புசாமி சாரை நம்ம துப்பறியும் சாம்பு இல்ல, அவர், ஒரு டைமண்ட் கொள்ளை கேஸுல பொய்யா இம்ப்ளிகேட் பண்ண முயற்சிக்கிறாராம். காரணம் அப்புசாமி கிட்டிபுள்ளால இவர் தலையை குறி வைச்சு அடிச்சிட்டாராம். கிரிக்கெட் கிரவுண்டிலிருந்து அப்புசாமி டயமண்ட் இருந்த பெயிலை எடுத்துண்டு ஓடினதால, இவருக்கும் அந்த கொள்ளை கூட்டத்துக்கும் தொடர்பு இருக்கிறதா சொல்லறாராம்."
"அப்போ IPC 209..."
"இது பெர்ஜூரி இல்லை.
கோர்ட்ல சொல்லலை. பொய்யா குற்றம் சாட்டி நடவடிக்கை எடுக்க சொல்றார். அதனால IPC 211-தான்.
"சட்ட பூர்வமாகவும் நியாய பூர்வமாகவும், எந்தவித ஆதாரமும் இல்லாமல் ஒருவர் மீது குற்றம் புரிந்ததாகப் பொய்யான குற்றச் சாட்டைத் தொடர்வதும் குற்றமாகும்னு சொல்லுது இல்லையா 211.
"எதுவா இருந்தாலும் ஐயாவுக்கு ரெண்டு வருஷம் ஜெயில் களி நிச்சயம்., பாஸ்."
"சரி, சரி...கோர்டு கீர்டுன்னு போக வேண்டாம். பாவம், அந்த அம்மாவுக்கு அனாவசிய செலவு. நீ அந்த சாம்புவை பார்த்து...."
"அதனால்தானே பாஸ், பாட்டிஆன்டி உங்ககிட்ட சொல்லாம என்னைப் பார்த்து....சரி...வேண்டாம்...பண்ணிடலாம், பாஸ்."
----
அடுத்த முப்பதாவது நிமிஷம் வஸந்த் சாம்பு வீட்டு வாசலில் ஆஜர்.
"நமஸ்காரம், சாம்பு சார். எங்கேயோ அவசரமா கிளம்பறா மாதிரி இருக்கு?
"ஒண்ணுமில்ல. பக்கத்துல நுங்கம்பாக்கம் போலீஸ் ஸ்டேஷன்ல ஒரு வேலை. ஒரு ஸ்டேட்மென்ட் கொடுத்து, FIR போட சொல்லணும். இந்த அப்புசாமி இருக்கார் இல்ல, அவருக்கும் ஒரு கொள்ளைக்கூட்டத்துக்கும்...."
"அப்போ நான் கேள்விப் பட்டது கரெக்ட்தான். அப்புசாமிக்கும் அந்த கொள்ளைக்கூட்டத்துக்கும் நிச்சயம் தொடர்பு இருக்கு."
"நிச்சயமாவா?"
"நிச்சயமாவாவா...சார், அந்த கொள்ளைக்கூட்டத்து தலைவன் போலீஸ்ல மாட்டிண்டதுனால அப்புசாமிதான் இப்போ அடுத்த தலைவராம்."
"அப்படியா, பார்க்க பேக்கு மாதிரி இருந்துண்டு..."
"நீங்ககூடத்தான் பார்க்க...அதை விடுங்க... இப்படி இருக்கிறதுதான் அவங்களுக்கு நல்லது. ஒருத்தரும் சந்தேகப் பட மாட்டாங்க."
"அப்போ கம்ப்ளைன்ட் கொடுத்துடட்டுமா?"
"தாராளமா. ஆனா அதுல ஒரு சின்ன சிக்கல் இருக்கு. அடுத்த தலைவரானவுடனே அவர் போட்ட முதல் கையெழுத்து உங்களை தூக்கறதுக்குதானாம். நீங்க போலீஸ் ஸ்டேஷனுக்கு போற வழியிலேயே உங்களை போட்டுத் தள்ள பிளான் போட்டிருக்காங்க."
"ஐய்யய்யோ..."
"அதோ பாருங்க, - உடனே பார்க்காதீங்க, மெதுவா திரும்பி பாருங்க - அந்த பெட்டிக்கடைக்கு முன்னாடி பீடி குடிச்சிண்டு நிக்கிறானே, அவன்தான் உங்க மூவ்மென்டை வாட்ச் பண்ணி அப்பப்போ அப்புசாமிக்கு ரிபோர்ட் பண்ணிண்டிருக்கான். எங்களுக்கு ரகசிய தகவல் வந்திருக்கு. போலீஸ் ஸ்டேஷனுக்கு எதிரே நாலு பேர் கத்தி கபடாவோட உங்களுக்காக மறைந்திருந்து வெயிட் பண்ணிண்டிருக்காங்க."
"ஐய்யோ, இப்ப என்ன பண்ணறது. வேம்பு வேற வீட்டுல இல்லை. ஊருல அவ அம்மா வீட்டுக்குப் போயிருக்கா."
"ரொம்ப நல்லதா போச்சு. பீடிக்காரன் பார்க்காதபோது சடார்னு என் கார்ல ஏறி பின் சீட்டுக்கு கீழே படுத்துண்டுடுங்க. நான் எக்மோர் ஸ்டேஷன்ல ரயில் ஏத்தி விட்டுடறேன். உங்க மாமியார் வீட்டுல போய் பதுங்கிண்டு எஞ்ஜாய் பண்ணுங்க. ஒரு மாசமோ, ரெண்டு மாசமோ கழிச்சு கேஸ் அமுங்கினவுடனே வரலாம். அப்புசாமியை மறந்துடுங்க."
-----
கணேஷின் சேம்பர். சீதாப்பாட்டி வருகிறாள்.
"குட் மார்னிங் மிஸ்டர் கணேஷ். நேத்து ஓரு கேஸ் விஷயமா வந்திருந்தேன். நீங்க வேற எதையோ சீரியசா திங்க் பண்ணிண்டிருந்தீங்கன்னு நினைக்கிறேன். வஸந்த்கிட்ட பேச சொல்லிட்டீங்க. அவர் கேட்டுண்ட மாதிரியே இல்லை. ரொம்ப இர்ரெஸ்பான்சிபிளா பிஹேவ் பண்ணிண்டிருந்தார். அதனால இன்னிக்கி உங்களை எப்படியாவது பார்த்து சொல்லிடணும்னு வந்தேன்."
"கவலை படாதீங்க, பெரியம்மா. கேஸ் க்ளோஸ்டு. வஸந்த் முடிச்சிட்டான்."
Disclaimer:
The above work (three chapters) is an attempt to create a literary work based on well known characters of eminent Tamil writers. While the plot/ idea for the story is based on famous works of authors like Mr. Devan, Mr. Baggiyam Ramaswamy and Mr. Sujatha/ Rangarajan, the story as such is an original work and is intended for private circulation only without any commercial gain and without an intention to violate the ownership/ IP rights of such authors or subsequent owners, if any.
No comments:
Post a Comment