அக்ரஹாரத்துக்கனவுகள்

 அக்ரஹாரத்துக் கனவுகள்.

By Murali, Madhyamar (face book)

             அம்மா பாம்பேயிலிருந்து அமெரிக்காவில் இருக்கும்  தனக்கு காலையில் போன் பண்ணியிருந்தாள்,அப்பாவின் உடல்நிலையும்,மனநிலையும் சரியில்லை பித்து பிடித்தவர் போல் சில சமயம் பார்க்கிறார்,பேசுகிறார் எனக்கு பயமாக இருக்கிறது உடனே கிளம்பி வரவும் என பண்ணியிருந்தாள். அதிலிருந்து மனசே சரியில்லை,மனைவியிடமும் குழந்தைகளிடமும் கூறிவிட்டு கிளம்பினான்  கணேசன். அப்பா தன்னுடைய நலனுக்காக எவ்வளவோ உழைத்து இருக்கிறார் அவர் இந்த நிலைமையில் இருக்கும் சமயம் அவர் அருகில் இருந்து பார்த்து கொள்ள வேண்டும் என விரும்பினான்,ஒரு வழியாக பாம்பே வந்து சேர்ந்ததும் காரைப் பிடித்துக் கொண்டு வீட்டிற்கு வந்து சேர்ந்தான். மகன் வந்தவுடன் அம்மா சிவகாமி மகன் கையை பிடித்து கொண்டு அப்பாவின் நிலையை பாருடா என கோவென அழுதாள். அம்மா நான் வந்துவிட்டேன் கவலைப்படாதே என ஆறுதல் கூறினான். அப்பாவின் நிலையை பார்த்ததும் கணேசனுக்கே கண்ணீர் பொங்கியது, மெல்லிய தேகத்துடன் எங்கோ வெறித்து பார்த்துக் கொண்டு இருந்தார் தான் வந்தது கூட தெரியவில்லை அவருக்கு. உடனேயே அருகில் உள்ள பிரபல மனநல  மருத்துவரைப் பார்த்தான். உங்கள் அப்பாவிற்கு உடல்ரீதியாக எந்த பிரச்னையையும் இல்லை மனநிலைதான் பாதிக்கப்பட்டிருக்கிறதாக  தெரிகிறது உன் அம்மாவிடம் கேட்டு தெரிந்து கொள் என்றார். 

           அம்மாவிடம் அப்பா எப்போதில் இருந்து  இப்படி இருக்கிறார் என கேட்க உங்கள் அப்பா அருகில் உள்ள கோயிலிற்கு தினமும் செல்வார்,டிவியில் யூடியுப் பில் ஒரு தமிழ் சீரியலையை மட்டும் பார்ப்பார் நானும் பார்ப்பேன் அதைப் பார்க்க பார்க்கத் தான் இப்படி ஆகியிருப்பார் என நினைக்கிறேன் எந்த சீரியல் அம்மா என கேட்க‌ கர்மா என ஒரு சீரியல் வரும் இது கும்ப கோணத்து அருகில் உள்ள அக்ரஹாரத்து கதை என்றாள். உடனேயே கணேசன் அந்த சீரியலை பார்க்க ஆரம்பித்தான் பார்க்க பார்க்க கணேசனுக்கே ஒரு மாதிரியாக இருந்தது ஐந்து தலைமுறை கதை,கூட்டுக் குடும்பம் எப்படி பிரிந்தது,எப்படி சேருகிறது என்று அக்ரஹாரத்து வாழ்க்கையை கண்முன்னே காட்டி இருந்தார் கள்.

             அம்மா அப்பா சிறுவயதில் அக்ரஹாரத்தில் தானே இருந்தார் என கேட்க ஆமாப்பா கல்யாணம் ஆகி ஒன்று,இரண்டு தடவை போயிருக்கிறோம் சரியாக நினைவில்லை, நீ ஒன்று செய் பீரோவை திறந்து பார் அப்பா டைரி எழுதுவார் அதில் ஏதாவது எழுதி இருக்கிறாரா பார் என்றாள்.  கணேசன் பீரோவை திறந்து பார்த்ததில் ஒரு பெரிய டைரி இருந்தது அதில் அவர் சிறு வயது வாழ்க்கையில் கும்பகோணத்திற்கும் திருவிடை மருதூருக்கும் இடையில் ஒரு சிற்றூர் குறிப்பிட்டு இருந்தது. கணேசன் உடனே முடிவு செய்தான் அப்பாவின் மனநிலையை போக்கும்‌ ஊர் அது தான் என் முடிவு பண்ணி அம்மாவுடன் சென்னைக்கு  விமானத்தில் வந்து அங்கிருந்து காரைப் பிடித்துக் கொண்டு விரைந்தான்.

          ‌கும்ப கோணத்தை  கார் தாண்டியவுடனேயே அப்பாவின் உடல் நிலையில் சற்று மாற்றம்  தெரிந்தது படுத்தவர் எழுந்து உட்கார்ந்தார்,கணேசனை அடையாளம் கொண்டு பேச முயன்றார் ஆனால் முடியவில்லை, கார் அந்த சிற்றூரில் உள்ள  அக்ரஹாரத்தில் நுழைந்தது. வரிசையாக இருபக்கமும் திண்ணகளோடு தூண்கள் அமைய வீடுகள் அமைய பெற்று இருந்தன, சில வீடுகளில் மட்டும் காவி, பட்டை சுண்ணாம்பு அடித்து இருந்தது அதில் இருந்து அந்த வீடுகளில் மட்டும் மக்கள் வசிக்கிறார்கள் என புரிந்துக் கொண்டான் கணேசன்.  வெளித் திண்ணையில் தன் தகப்பனார் வயதை ஒத்து இருந்த பெரியவரை பார்த்து இங்கு வெங்கடேசன் என்பவர் யார் என கேட்க அது  நான் தாப்பா உள்ளே வாங்கோ என அழைத்துச் சென்றார் வீடு மாளிகை மாதிரி இருந்தது.  நாங்க பாம்பேயிலிருந்து வர்றோம் எங்கள்  அப்பா சிவராமன் அது என் அம்மா என கூறி அப்பாவின் நிலையை எடுத்துரைத்தார் அப்பாவின் டைரியில் நீங்கள் அவருடைய பால்ய கால நண்பர் என்றும் உங்களை பற்றி நிறைய எழுதியுள்ளார். அடேடே சிவராமனா சிறுவயதில் பார்த்தது எப்போதோ சிலசமயம் வருவான் என்றார். அப்பா இந்த ஊரு நினைவுகளிவேயே இருக்கிறார் அதனால் தான் வந்தோம் என்றான் கணேசன். உங்க அப்பாவிற்கு இந்த ஊரைவிட்டு போகவே மனசு இல்லை பிழைப்பிற்காக போனான் தாய்,தந்தை மறைவிற்கு வந்தான்,சொந்த வீட்டையும் விற்றுவிட்டு போனதோடு சரி என்றார் வெங்கடேசன். 

              அந்த வீடு எங்கே இருக்கிறது? அதன் உயரிமையாளர் யார் என கேட்க உரிமையாளர் இங்கு இல்லை,சாவியை என்னிடம் தான் கொடுத்துள்ளார் இங்கு இருந்து நாலு வீடு தள்ளிக் தான் என வெங்கடேசன் கூற அந்த சாவியை தருகிறீர்க ளா நாங்கள் சிலநாட்கள் இங்கு தங்கப் போகிறோம் என கூற சாவியை தந்தார் வெங்கடேசன்.  கணேசன் உடனேயே தாய்,தந்தையுடன் அங்கு சென்றான்.

            காலையில் எழுந்தவுடன் கொல்லைப்பக்கம் சென்றான் ,தென்னை மாமரங்கள்,வாழைகள்,பூந்தோட்டம் என ஒரு சிறிய பூங்காவே இருந்தது கீழே படிக்கட்டுகள் தாண்டிச் சென்றால் காவிரி ஆறு இரு கரையும் தொட்டுக் கொண்டு சென்றது பார்க்கவே அழகாக இருந்தது. பின் வாசல் பக்கம் வந்தால் திண்ணையில் அப்பா தானாக போய் உட்கார்ந்து இருந்தார் கணேசனுக்கும்,அம்மாவிற்கும் ஆச்சரியம் தாங்கவில்லை. சில மணி கழித்து வெங்கடேசன் வந்தார் முதலில் அப்பாவிற்கு அவர் நினைவு இல்லை பின் வெங்கடேசன் பழங்கால நினைவுகளை கூற,கூற புரிந்து கொண்டு அவருடன் பேசத் தொடங்கினார் நாளாக நாளாக வெங்கடேசனால் அப்பாவை பழைய நிலைக்கு கொண்டு செல்ல முடிந்தது இருவரும் கோயில்கள்,காவிரி ஆறு, குளங்கள் என செல்ல தொடங்கினார். கணேசனுக்கு புரிந்து விட்டது அப்பாவின் இந்த நிலைக்கு அவரின் அடிமனதில்  உள்ள அக்ரஹாரத்து நினைவுகள் கனவுகளாக வர அதற்கு இந்த சீரியலும் துணையாக நிற்க பாதிக்கப்பட்டு இருந்தார் இப்போது நிஜத்தில் இதையெல்லாம் பார்க்க  சகஜ நிலைமைக்கு வருகிறார். வெங்கடேசன் மூலம் வீட்டின் உரிமையாளரிடமிருந்து தன் வீட்டை வாங்கினான் அமெரிக்காவில் இருக்கும் தன் மனைவிக்கு கடிதம் எழுதினான் வயதான காலத்தில் என் தாய் தந்தையரை சொந்த ஊரிலிருந்து பார்த்து கொள்ள போகிறேன்,அமைதியான இந்த ஊர் எனக்கு பிடித்துவிட்டது நானும்  என் மிச்ச காலத்தை இங்கேயே கழித்து விடலாம் என நினைக்கிறேன் உனக்கு விருப்பமிருந்தால் இங்கே வா இல்லை உன் குழந்தைகளோடு அங்கேயே இரு என குறிப்பிட்டு இருந்தார். தாய்,தந்தையர் பின் தன் காலம் வரை இந்த அக்ரஹாரத்திலேயே இருக்க முடிவு பண்ணினான். அக்ரஹாரம் தன்னை ஈர்த்து விட்டது என உணர்ந்தான்.