#ரகோபதேஸம்தொடர்ச்சி
ரகோபதேஸம் தொடர்ச்சி_20
by பாஸ்கர் சத்யா
'மாமா வந்துட்டேன்'
மடத்தில் இருந்த அவரிடம் உரக்க சொல்லிக் கொண்டே மடத்திற்குள் நுழைகிறேன்.
'நானும் ரெடியா காத்திண்டு இருக்கேன்.'
அவரும் நான் சொன்ன அதே தொனியில் அப்படி சொன்னபோது இருவரும் சிரிக்கிறோம்.
வகுப்பு துவங்க ஆயத்தமாகிறோம் இருவரும்.
'இன்னிக்கு என்ன சொல்லித்தரணும் நோக்கு?'
'சிக்ஷா வல்லியில் ஏதோ முக்கியமானது ரெண்டு விட்டு போயிடுத்து. மறக்காம ஞாபகப் படுத்து அப்படின்னு சொன்னேள்.'
'ஆமாம். ஞாபகம் இருக்கு. 'மாத்ரு தேவோ பவ' அப்படின்னு ஆரம்பிக்கிற ஸ்லோகமும் 'சத்யம் வத தர்மம் சர' அப்படிங்கற ஒரு வரி ஸ்லோகமும் சொல்லிக் கொடுக்கறதா சொன்னேன். ஆனா அதுக்கு முன்னாடி அஞ்சு விதமான சிந்தனைகள பத்தி பயிற்சி எடுக்கும்போது கிடைக்கக்கூடிய பலன்கள் .... அதையும் தெரிஞ்சுக்கறது நல்லது இல்லையா? முதல்ல அதை பாப்போம்.'
'இதீமா மஹாஸக்ம்ஹிதா: ய ஏவமேதா மஹாஸக்ம்ஹிதா
வ்யாக்யாதா வேத ஸந்தீயதே ப்ரஜயா பசுபி: ப்ரஹ்ம
வர்ச்சஸேனான்னாத்யேன ஸுவர்க்யேண லோகேன'
இது பயிற்சிகளோட பலன்களை சொல்லக் கூடிய மந்திரம்.'
இதி - இவ்வாறு;
இமா: - இந்த;
மஹா ஸம்ஹிதா: - முக்கியமான சேர்க்கைகள்;
ய: - யார்,
ஏதா: - இந்த:
வ்யாக்யாதா: - விளக்கப்பட்ட
மஹா ஸம்ஹிதா: - முக்கியமான சேர்க்கைகள்:
வேத - அறிவு
ப்ரஜயா - மக்கட் செல்வம்: பசுபி: - கால்நடைச் செல்வம்:
ப்ரஹ்மவர்ச்சஸேன - புனிதப் பேரொளி;
அன்ன ஆத்யேன - உணவு முதலானவை:
ஸுவர்க்யேண லோகேன - மேலான உலகங்கள்; ஸந்தீயதே - பெறுகிறான்.
இங்க சொல்லப்பட்ட இந்த முக்கியமான சேர்க்கைகள் பற்றி அறிபவன் மக்கள் செல்வம், கால்நடைச் செல்வம், புனிதப் பேரொளி, உணவு முதலானவற்றைப் பெறுகிறான். மேலான உலகங்களில் வாழ்வதற்கான வாய்ப்பும் அவனுக்குக் கிடைக்கிறது.
'இந்த மாதிரியான பலன்கள் கிடைக்கும் என்பதை விட இந்த அஞ்சு வகை சிந்தனைகளை தெரிஞ்சிண்டு, முறையா பயிற்சி எடுக்கணும் அப்படிங்கிற உட்பொருளையும் நாம புரிஞ்சுக்கணும்.'
'தெரிஞ்ச உண்மைகள மீண்டும் மீண்டும் நினைவுக்குக் கொண்டுவந்து அவைகள மனசோட ஒரு பகுதியாக்கணும். பிறகு ஆழ்ந்து சிந்தனை செய்யுன்னு சொல்றது உபநிஷதங்கள். சிந்திக்கின்ற மனசு தான் தெளிவு பெறும். மனத் தெளிவு பெற்றவனுக்குத் தான் தனது நோக்கம் என்ன, அதை அடைவதற்கு எந்த வழியில் போகணும் என்பவை சந்தேகத்திற்கு இடமில்லாமல் தெரியும். நோக்கத்திற்கு பாதகமானவைகள விலக்கி, சாதகமானவைகள ஏத்துண்டு செயல்பட ஏதுவா இருக்குமோன்னோ?; அதுவே அவனுக்கு வெற்றியை கொடுக்கும் இல்லையா? குருகுல வாசத்துக்கு பிறகு அவன் இல்லற வாழ்வக்கைல அடியெடுத்து வைக்கலாம் அல்லது துறவு வாழ்வை கூட ஏத்துக்கலாம். அப்போது அவனுக்கு ரெண்டிலும் வாழ்க்கையை வெற்றிகரமாக வாழ அவனுக்கு லகுவாகறது.'
'இந்தச் சிந்தனைகளின் மூலம் மனம் நான், எனது என்ற குறுகிய ஸெல்ஃபிஷ் வட்டங்களிலிருந்து அவன் கண்டிப்பாக வெளியே வந்துடறான். அலுவலகம், வேலை என்று பலவாறாகப் பிரிந்து கிடந்த மனம் ஒரு வட்டத்துக்குள்ள அவன் குவிச்சுடறான்'
இந்தச் சிந்தனைகளை உரிய முறையில் ஒழுங்காகத் தொடர்ந்து செய்யும்போது மன அழுத்தம் குறையறது; மனம் லேசாகறது; வெற்றிகரமான வாழ்க்கையின் அடிப்படைத் தேவையான மனத் தெளிவைத் தர்றது.'
'இந்த மாதிரியான சிறப்புகளால் தான் குருகுல படிப்பும் போது வாழ்க்கைக் கல்வியின் ஆரம்பப் படிகளுள்ல முதல் படியா இது வைக்கப்பட்டிருக்கு.'
'இந்த சிக்ஷா வல்லியில சொல்லப் பட்டிருக்கிற பயிற்சிகள் எக்கச்சக்கம். நான் நோக்கு அடிப்படை சிந்தனைகள மாத்திரம்தான் சொல்லிக் கொடுத்திருக்கேன். இது மட்டுமே முழு பயிற்சி ஆகாது அப்படிங்கிறதையும் சொல்லிடறேன்.'
'மாமா நீங்க வேத பாடசாலைல படிக்கும் போது இதெல்லாம் சொல்லி கொடுத்தாளா?'
'நன்னா கேட்ட போ. உபநிஷத்துகள் எல்லாத்தையும் தீர்க்கமாவும் ஸ்பஷ்டமாவும் கத்துக்குற வரைக்கும் பெண்டு கழட்டிடுவா. வாத்தியார்களுக்கு திருப்தி வர வரைக்கும் விட மாட்டா. பனிஷ்மெண்டெல்லாம் கூட உண்டு.'
'நல்ல வேளை. நீங்க எனக்கு குருவா இருக்கேள்.'
'என்னமோ தெரியலடா. உன்ன பாத்தா எனக்கு கோபமே வர மாட்டேங்கறது.'
இப்படி சொல்லிவிட்டு சிரிக்கிறார். நானும் அவருடன் சேர்ந்து கொள்கிறேன் சிரிப்பில்.
'சரிடா அந்த ரெண்டு ஸ்லோகங்களை இப்ப பார்க்கலாம்.'
மாத்ரு தேவோ பவ பித்ரு தேவோ பவ ஆசார்ய தேவோ பவ அதிதி தேவோ பவ
மாத்ரு - தாய்: பித்ரு - தந்தை; ஆசார்ய: - ஆசிரியர்: அதிதி - விருந்தினர்; தேவ: - தெய்வம்; பவ - ஆகட்டும்.
'மந்திரத்தோடு பொருள் என்னவோ இவ்வளவுதான். ஆனா இதை உயிருள்ளவரை கடைப்பிடிக்கிறவா எல்லோருக்கும் பகவானோட அனுக்ரஹம் பரிபூரணமா எப்போதும் கிடைக்கும்.'
'அன்னையும் பிதாவும் முன்னறி தெய்வம்; மாதாவை ஒருநாளும் மறக்க வேண்டாம்; தந்தை சொல் மிக்க மந்திரம் இல்லை ....' இப்படி எண்ணற்ற உபதேசங்கள் மாதா பிதாவின் மேன்மைகளை சொல்லி இருக்கு. வேறு எந்த மதத்திலும் இல்லாத அளவு நம்ம ஹிந்து மதத்துல மாதா பிதாவின் அருமைகளை அள்ளி கொடுக்கப்பட்டிருக்கு. அதிலும் குறிப்பாக தாயாரை பத்தி சொல்லப்பட்ட உபதேசங்கள் ஏராளம்.'
'கா நாம மாதா புத்ரக அஸ்ய அபராதம் ந மர்ஷயதி –'
தனது குழந்தையின் தவறை மன்னிக்காத தாயும் உண்டோ?
இது மாதிரியான வாக்கியங்கள் சமிஸ்க்கிரதத்துல ஏராளமா இருக்கு.
'குபுத்ரோ ஜாயதே க்வசித் அபி குமாதா ந பவதி'
இது தேவி அபராதக்ஷமாஸ்தோத்ரத்துல வருகிற வாக்கியம். இதோட பொருள், கெட்ட மகன்கள் இருக்கலாம், கெட்ட தாயார் கிடையவே கிடையாது.
'ஜீவன் மாத்ருக ஏவ நூனம் அதுலம் ப்ருங்தே சுகம் ஸ்வாலயே'
தாய் உயிரோடிருக்கும் வரைதான் வீட்டில் சுகம்.
'து: கம் ஹி ஜனனீனாம் சுதுஸ் சுகம்' கதா மஞ்சரிகள் ஒண்ணுல வருகிற வாசகம் இது. ப்ருஹத் கதா மஞ்சரின்னு நெனைக்கறேன்.
'இதுக்கு என்ன அர்த்தம்? அம்மாக்கள் படும் துயரம் கொஞ்ச நஞ்சமல்ல.
'ந மாது: தைவதம் பரம்- இது சாணக்ய நீதி. பொருளானது
அம்மாவுக்கு மிஞ்சிய தெய்வம் இல்லை. தாயிற் சிறந்த கோவிலும் இல்லை அப்படின்னு தமிழ்ல சொல்லுவாளே.'
'பதிதா குரவஸ்த்யாஜ்யா நது மாதா கதாசன'
மேலிருந்து கீழே வீழ்ந்த பெரியோரை கூட விட்டுடலாம், ஆனால் தாயாரை ஒருநாளும் விட்டுடக்கூடாது.
'மாதா கில மனுஷ்யாணாம் தேவதானாம் ச தைவதம்'
எல்லா மனிதர்களுக்கும் அம்மாவே தெய்வத்தின் தெய்வம்.
'மாதா பித்ருப்யாம் சப்தஸ்ஸன்ன (சப்த:+சன்+ ந) ஜாது சுகமஸ்னுதே – இது கதாசரித் சாகரத்துல வந்திருக்கற அதி அத்புதமான ஸ்லோகம்.
பெற்றோர்களின் சாபத்துக்குள்ளான பிள்ளைகள் மகிழ்ச்சியாக வாழவே முடியாது.
'மாத்ரு ஜங்காஹி வத்சஸ்ய ஸ்தம்பீ பவதி பந்தனே'. இது ஹிதோபதேசம்.
அம்மாவின் கால்களே, குழந்தைகளைத் தாங்கும் தூண்கள். 'தாயின் மடியில் தலை வைத்திருந்தால் துயரம் தெரிவதில்லை' இப்படி எம்ஜிஆர் பாட்டு ஒண்ணு கூட இருக்கே.'
'மாத்ருதோஷோ ந தோஷ:
அம்மாவிடமுள்ள குறை, குறையாகாது
'மாத்ரா சமம் நாஸ்தி சரீர போஷணம்'
தாயைப்போல உடம்பைக் கவனிப்பவர் எவருமில்லை.
'யாத்ருசீ ஜனனீ லோகே புத்ரீ பவதி தாத்ருசீ'
தாய் எப்படியோ அப்படியே மகள் இருப்பாள். தாயைப்போல பிள்ளை, நூலைப்போல சேலை அப்படின்னு கூட தமிழ்ல இருக்கே.'
'ஸஹஸ்ரம் து பித்ரூன் மாதா கௌரவேனாம் அதிரிச்யதே—இது மனுஸ்மிருதி ஸ்லோகம்.
தந்தையைவிட ஆயிரம் மடங்கு கௌரவுத்துக்குரியவர் தாய்.
'ஹஸ்த ஸ்பர்சோ ஹி மாத்ரூணாம் அஜலஸ்ய ஜலாஞ்சலி:'
தாயின் அரவணைப்பு, தாகத்தால் தவிப்பவனுக்குக் கிடைத்த தண்ணீர் போல சுகம் தரும்.
அடுக்கிக் கொண்டே போனார். என் தந்தையை அவர் நினைக்கும் போதெல்லாம் கலங்குவதை குறிப்பிட்டு இருக்கிறேன். அப்போதெல்லாம் எனக்கு சுரக்காத கண்ணீர், இப்போது மாதாவின் மேன்மைகள் குறித்த ஸ்லோகங்களை சொல்லிக் கொண்டிருக்கும்போது பிரவாகமாய் கண்களில் தேங்கி இதயம் வரை நனைத்துக் கொண்டிருந்தது என்றால் மிகை இல்லை.
ஒரு கட்டத்தில் குலுங்கிக் குலுங்கி அழத் துவங்குகிறேன். அதற்கு மேல் ஸ்லோகங்களை உள்வாங்குவது மனதில் நிறுத்துவது இயலாததாக ஆகி விடுகிறது.
புரிந்து கொண்ட அவர் அத்துடன் உபதேசங்களையும் நிறுத்தி விடுகிறார். என்னை நானே கட்டுக்குள் கொண்டு வரும் வரை மௌனமாக என்னை பார்த்துக் கொண்டு இருக்கிறார். பிறகு ....
'ஏண்டா கொழந்த ... தைரியமான பையன் ஆச்சே நீ. எதுக்கு இப்படி அழுதுண்டிருக்க? சமத்து கண்ண தொடச்சுக்கோ.'
வார்த்தைகள் வராமல் விசும்பல்கள் தொடர்ந்து கொண்டிருந்தன என்னிடத்தில்.
தன் இருக்கையை விட்டு எழுந்து என் கையை பிடித்து சற்று தூக்கி நிறுத்துகிறார். தன் அங்கவஸ்திரத்தால் என் கண்கள் முகம் அனைத்தையும் துடைத்து விடுகிறார். பிறகு என் தலையை அவருடைய மார்பு பகுதியில் வைத்து இரு கைகளாலும் அழுத்திப் பிடிக்கிறார்.
'அசடு அசடு.... என்ன இது? கண்ண தொடச்சுட்டு பாண்டுரங்கன் முன்னாடி ஒக்கார்ந்துக்கோ. எல்லாரோட தாய்களும் ஒண்ணுதான். அப்பா இல்லாத கவலையே இல்லாம உங்க அம்மா உன்ன வளர்க்கறாளோன்னோ? அதான் கொஞ்சம் உணர்வு அதிகமாயிடுத்து. இதோட இன்னைக்கு கிளாஸ் போதும்.'
'கொஞ்சம் பகவான் முன்னாடி ஒக்காந்து ரிலாக்ஸ் பன்னிண்டு கிளம்பு. அஞ்சாறு தடவ 'வனமாலி கதி சார்ங்கி சங்கீ சக்ரீச நந்தகி
ஸ்ரீமான் நாராயணு விஷ்ணுர் வாசுதேவோ அபிரக்ஷது.' இந்த ஸ்லோகத்தை சொல்லு. சரியாயிடுவ.'
செய்கிறேன். நமஸ்கரிக்கிறேன். கிளம்புகிறேன்.
வாசல் வரை வந்து என் தலையை கோதி விட்டு தடவி வழி அனுப்பி நான் தெருக் கோடி வரும் வரை மடத்திலிருந்து என்னை பார்த்துக் கொண்டு இருக்கிறார்.
தொடரும்
No comments:
Post a Comment