ஆத்மாநந்தா-8

 ஆத்மாநந்தா-8

By N Krishnamurthy 

" கோவிலுக்கு கிளம்பு"என்றார் தெக்ஷிணாமூர்த்தி வசந்தியிடம். பூஜா முரியிலிருந்து வெளிப்பட்டனர் இருவரும்.

வீட்டைப்பூட்டி சாவியை இடுப்பில் சொருகிக்கொண்டார் தெக்ஷிணாமூர்த்தி. ஐந்து நிமிடம் நடந்து கோவிலை அடைந்தனர்.

இவர்களைப்பார்த்த கோவில் பட்டர் ஒருவர் "சுகந்தன்னே"என்று கேட்டுவிட்டு தனி வாசல் வழியே இவர்களை உள்ளே செல்ல அனுமதித்தார். அங்கும் கொஞ்சம் நிற்க வேண்டி இருந்தது. தனது முறை வந்ததும்  ஸ்ரீகிருஷ்ணனை மனங்குளிர தரிசித்த வசந்தா " ஹரே கிருஷ்ணா. அடுத்த ஏகாதசிக்கு நான் உன்னை தரிசிச்க வரும்போது மனசு சந்தோஷமா வந்து தரிசிக்க அருள் புரியணம்"என்று வேண்டிக்கொண்டாள்.

தெக்ஷிணாமூர்த்தியும் உள்ளமுருக வேண்டினார்.

வீட்டிற்கு வந்ததும் தெக்ஷிணாமூர்த்தி, மரவள்ளிக்கிழங்கு கலந்த தோசையை, ஓலனுடன் தொட்டுக்கொண்டு சாப்பிட்டுவிட்டு, வேறு உடுப்பு உடுத்திக்கொண்டவர் கையில் மதிய உணவு அடங்கிய டிபன் பாக்ஸை எடுத்துக்கொண்டு,"நான் வரட்டமா" என்று அவளிடம் சொல்லிக்கொண்டு, கல்லூரிக்கு புறப்பட்டார். 

வசந்தா அவரிடம்" நான் திருவெம்பாடிக்கு போய் அச்சனையும், அம்மையையும் பாத்தூட்டு வரேன். நாலரை மணிக்குள்ள வந்துடுவேன் " என்றாள்."செரி"என்றார் அவர்.

குருவாயூரிலுள்ள ஸ்ரீகிருஷ்ணா கல்லூரியில் கணிதத்துறையில் லெக்சரராக உள்ளார் தெக்ஷிணாமூர்த்தி.

அன்று சமையல் வேலை இல்லை வசந்திக்கு.பஸ்சை பிடித்து திருச்சூர் சென்று, திருவெம்பாடியிலுள்ள தன் வீட்டை அடைந்தாள்.

வீட்டு வாசலிலேயே அமர்ந்திருந்த ராதாகிருஷ்ணன் "கார்த்தியாயினி,யார் வந்திருக்கா பார்" என்று குரல் கொடுத்தார்.

உள்ளேயிருந்து வந்த கார்த்தியாயினி வசந்தியை பார்த்ததும் முகம் மலர்ந்தாள்.

"மோளே,மாப்பிள்ளை வரலையாக்கும்" என்றாள். "இன்னிக்கு வொர்கிங் டேன்னு மறந்தூட்டுதோ"என்றாள் வசந்தா.

"காப்பி குடிக்கறயா" என்ற கார்த்தாயினிடம் "அம்மே.கொறச்சு வெள்ளம் மதி"என்றாள் வசந்தி. இருவரும் பேச ஆரம்பித்தனர். "ராமேந்திரன் கிட்டேந்து தகவல் உண்டா "என்றாள் வசந்தி.

ராமேந்திரன் அவள் தம்பி ராமசந்திரன். திருவனந்தபுரத்திலுள்ள யுனிவர்சிடி காலேஜில் சமஸ்கிருத லெக்சரர்.

போனவருஷம் கல்யாணமானது. பெண் பாலக்காடு கல்பாத்தியை சேர்ந்த சுந்தரமய்யரின் சீமந்த புத்ரி விஜயலக்ஷ்மி. "நேத்துக்ககுத்தான் போன் பண்ணான்" என்று சொல்லிவிட்டு மேற்கொண்டு விஷயத்தை சொல்லத்தயங்கினாள் கார்த்தியாயினி

."ஏதோ சொல்ல வந்து நிறுத்திண்டூட்டாய்" என்றாள் வசந்தி.

கார்த்தியாயினி அவளிடம் "விஜயலக்ஷ்மி குளிச்சு ரெண்டு மாசம் ஆறதாம்"என்றாள்.

இதைக்கேட்ட வசந்தி"இந்த நல்ல சமாஜாரத்தை அவன் என்கிட்ட ஏன் சொல்லலைன்னு தெரியலை. கொழந்த பாக்யம் இல்லாத அக்காவுக்கு இத சொன்னா அவ வருத்தப்பட போறாளேன்னு சொல்லல போலயிருக்கு"என்றாள். கார்த்தியாயினி பதில் சொல்லவில்லை.

வசந்தியே தொடர்ந்தாள்."அவாவா பூர்வ ஜென்மத்ல பண்ணதுக்கு ஏற்பத்தான் பகவான் படி அளக்கிறான்"என்றாள்.

.கார்த்தியாயினி அவள் கைகளை பற்றி"கவலைப்படாதே.நோக்கும் சீக்ரம் இந்த பாக்யம் கெடைக்கும்னு நம்பறேன்"என்றாள்.

வெகு நேரம் பேசிக்கொண்டிருந்தவள் கையிலிருந்த வாட்ச்சை பார்த்து "ரெண்டு மாணி ஆயிடித்தே.இப்போ பஸ்ஸை பிடிச்சாத்தான் அவர் காலேஜுலேந்து வரதுக்குள்ள நான்போக முடியும்"என்றாள் வசந்தி.

பெற்றோர்களை நமஸ்கரித்தாள். ராதகிருஷ்ணன் "சீக்ரமேவ புத்ர ப்ராப்தி ரஸ்து"என்று ஆசீர்வாதம் செய்தார். வெற்றிலை,பாக்குடன் புடவையும் வைத்துக்கொடுத்தாள் கார்த்தியாயினி.

"எதுக்கு புடவையெல்லாம்"என்ற வசந்தியிடம் "எதுத்தாத்து அம்புஜம் புடவ கடைக்கு கூப்ட்டா. இந்த டிசைன்புடவை பிடிச்சிருந்தது.வேற வேற கலர்ல ரெண்டு புடவ வாங்கினேன். ஒண்ணு நோக்கு, இன்னொண்டு விஜய லக்ஷ்மிக்கு"என்றாள் கார்த்தியாயினி.