முற்பகல் செயின்.. 53
By N Krishnamurthy
குற்றாலத்துக்கு சென்றிருந்தவர்கள் மாலை ஐந்து மணி போல கடையநல்லூருக்கு வந்து சேர்ந்தார்கள். பரமகல்யாணி அவர்களுக்கு காபி கலந்து கொடுத்தாள். அவர்கள் காப்பி சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்த போது வாசலில் சந்திரசேகரனின் டூ வீலர் சப்தம் கேட்டது. "ஐயா,அப்பாவும், அண்ணாவும் வந்துட்டாங்க" என்று கூறி வாசல் பக்கம் ஓடினான் அருண்மொழி. இருவரும் உள்ளே நுழைந்தனர். அவர்கள் கை கால் கழுவிக்கொண்டு கூடத்தில் வந்து அமர்ந்தார்கள். அவர்களுக்கும் காபி கலந்து கொடுத்தாள் தேன்மொழி.
" போன காரியம் என்ன ஆயிற்று அப்பா" என்று கேட்டாள் தேன்மொழி. அதற்கு பிள்ளை " அத ஏன் கேக்கற. அதிகம் அலைச்சல் இல்லாமலே கடவுள் நமக்கு ஒரு வழிகாட்டீட்டான். தென்காசியில் இருக்கிற ரொம்ப அருமையான கல்யாண மண்டபம் கிடைச்சுடுச்சு. புக் பண்ணிட்டோம்" என்றார். இதை கேட்டு எல்லோருக்கும் ஆச்சரியமாக இருந்தது.
பின்னர் சுப்பிரமணிய பிள்ளை நடந்ததை எல்லோருக்கும் விவரித்தார்.
உண்மையிலேயே மிகவும் ஆச்சர்யத்தை அடைந்தது காசிநாதன் தான். அரசாங்கத்தில் உயர் பதவியில் இருந்த போது கூட இப்படி ஒரு செயலை தன்னால் செய்திருக்க முடியுமா என்று அவர் எண்ணினார். சமுதாயத்தில் ஆசிரியர்களுக்கு இவ்வளவு உயர்ந்த மதிப்பிருக்கும் என்று அவர் நினைத்துக் கூட பார்க்க முடியவில்லை.
பிள்ளை திருவிடம் "பத்திரிகையில இந்த அட்ரஸ் போட்டு பத்திரிக்கை அடிக்க கொடுத்து விடலாம்" என்றார். அந்த அட்ரஸை ஒரு பேப்பரில் எழுதி அவர் திருவிடம் கொடுத்தார்.
இரவில் சாப்பிட அடையும் , அவியலும் பரமகல்யாணியும் ,தேன்மொழியும் சேர்ந்து செய்திருந்தார்கள்.
"நாளை இரவு தானே உங்களுக்கு ட்ரெயின். நாளை கொஞ்சம் நீங்க ரெஸ்ட் எடுத்து வீட்டிலேயே இருக்கலாம்" என்றார் சுப்ரமணிய பிள்ளை. உடனேசந்திரசேகர் "உங்களுக்கு சிரமம் இல்லேன்னா நாளை கிருஷ்ணாபுரம் ஆஞ்சநேயர் கோவிலுக்குள் போய்விட்டு வரலாமா" என்று கேட்டார். "சரி" என்றனர் விருந்தாளிகள்.
காலை எழுந்து குளித்துவிட்டு ரெடியாவதற்கும், வள்ளி நாயகம் வேனோடு வருவதற்கும் சரியாக இருந்தது. வேனில் ஏறி பதினோரு கி.மீ தொலைவிலுள்ள கிருஷ்ணாபுரத்தை இருபது நிமிடங்களில் அடைந்தனர்.
மிக அருமையான நெல் விளையும் பூமியில் சுற்றும் வயல்களில் நெற்கதிர்கள் இருக்க நடுவில் அமைந்திருந்தது ஆஞ்சநேயரின் திருக்கோவில். மேற்கு தொடர்ச்சி மலையை பின்னணியாகவும் சுற்றும் பசுமை நிறைந்த நெற்வயல்களையும் கொண்டு அமைந்திருப்பதை காணும் போது ஏதோ கற்பனையில் சித்திரம் வரைந்ததை காண்பதை போல் இருந்தது.
தெற்கு நோக்கிய சன்னிதியில் ஶ்ரீ ஆஞ்சநேயரும் தெற்கு நோக்கி இருந்தார். பூமிக்கு மேல் சுமார் ஆறு அடி உயரத்தில் மிக கம்பீரமாக அமைந்திருந்தது ஶ்ரீ ஆஞ்சநேயரின் சிலாரூபம். அந்த பாறை பூமியினுள் மிகுந்த ஆழம் வரை செல்கிறதாம். அவரது திருப்பாதங்கள் பக்தர்களை நோக்கி ஆசிகள் வழங்க வருவது போல் உள்ளது. வலது திருக்கரம் “அபய முத்திரை” காட்டி, பக்தர்களுக்கு பயத்தை போக்குகிறது. இடுப்பின் இடதுபுறத்தில் அவரது இடது திருக்கரம் பதிந்துள்ளது. மார்பினை மூன்று மணிமாலைகள் அலங்கரிக்கின்றன. அவற்றில் ஒன்றில் பதக்கம் உள்ளது. காதுகளை மணிகுண்டலங்களும், காதில் மேல்பகுதியில் அணிகலமும் அணிந்திருக்கிறார். அவரது வால் தலைக்கு மேல் சென்று, நுனி சற்றே வளைந்து, சிறிய மணியுடன் காணப்படுகிறது. எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக அவரது கண்களில், நேர் கொண்ட பார்வையில் – ஒளிர் விடும் பிரகாசம், கூடவே ஒளிர் விடும் காருண்யம் – இதனை காண கண் ஆயிரம் வேண்டும்.
இவர்களைப்பார்த்த கோவில் பட்டர் "நீங்கள் எல்லாம் எங்கிருந்து வருகிறீர்கள்" என்று கேட்டார். " சென்னையில் இருந்து வருகிறோம்" என்று சொன்னவுடன் அவர் உற்சாகமாக " இந்த தல வரலாறை,கேட்பதற்கு உங்களுக்கு நேரம் இருந்தால்,நான் சொல்ல முடியும்"என்று கூறினார் இதைக் கேட்ட திரு "ஆஹா, எங்களுக்கு நிறைய நேரம் இருக்கிறது. தயவு செய்து சொல்லுங்கள்" என்று கூறினார் . பட்டர் உடனே ஆரம்பித்தார்.
No comments:
Post a Comment