ஆத்மா நந்தா-19

 ஆத்மா நந்தா-19

By N Krishnamurthy 

சங்கரமேனன் சொன்ன  விஷ்ணுமாயாவின் சக்தியை கேள்விப்பட்ட உடன்  தெக்ஷிணாமூர்த்திக்கு பெரிங்கோட்டுக்கரா சென்று சோழிப்ரசன்னம் செய்து  பார்க்க வேண்டும் என்ற ஆவல் எழுந்தது. ஆனால் இதை இப்போதைக்கு  வசந்திக்கு தெரியப்படுத்த வேண்டாம் என்று நினைத்துக் கொண்டார். போய் வந்த பிறகு தேவைப்படும் பக்ஷத்தில் கூறிக்கொள்ளலாம் என நினைத்தார்.

அடுத்த வாரத்தில் ஒரு நாள் கல்லூரிக்கு லீவ் அப்ளை செய்தார். முதல் நாள் வசந்தாவிடம் " என் நண்பன் ஒருவன் பெரிங்கோட்டுகராவில் இருக்கிறான். நெடுநாள் கழித்து அவன் துபாயில் இருந்து வந்திருக்கிறான். அவன் என்னை அங்கே வரச்சொல்லி வற்புறுத்துகிறான். அவனை நாளைக்கு பார்க்க செல்லலாம் என்று இருக்கிறேன்" என்று கூறினார். 

"பெரிங்கோட்டுகராவில் விஷ்ணு மாயா கோவில் இருக்கிறது என்று அச்சன் சொல்லியிருக்கிறார்.அங்கும் சென்று வழிபட்டு வாருங்கள்"  என்று கூறினாள். நமது குட்டு  வெளிப்பட்டு விட்டதோ என்று முதலில் பயந்த தெக்ஷிணாமூர்த்தி அதுபோல இல்லை என்று அறிந்ததும் நிம்மதி பெருமூச்சு விட்டார்.

மறுநாள் காலை பஸ்சை பிடித்து திருச்சூருக்கு போய் அங்கிருந்து  பெரிங்கோட்டுக்கரா செல்லும் பஸ்ஸில் ஏறி அமர்ந்தார் அவர். பெரிங்கோட்டுக்கராவை அடையும் பொழுது மணி ஒன்பதரை ஆகிவிட்டிருந்தது. நேரே கோவிலுக்கு சென்றார்.

தமிழ் நாட்டை சேர்ந்த பலர் எதிர்பட்ட அவரிடம் "குட்டிச்சாத்தான் கோவிலுக்கு எப்படி செல்ல வேண்டும்" என வழிகேட்டனர். அதிலிருந்து பலர் இக்கோயிலை விஷ்ணுமாயா கோவில் என்பதை விட குட்டிச்சாத்தான் கோவில் என்றே குறிப்பிடுகிறார்கள் என தெரிந்து கொண்டார்.

அவனங்காட்டில்களரி கோவில்  என்றும் இதை அழைக்கிறார்கள். 

கோவிலில் எள் போட்டால் எள் விழாது என்பார்களே, அந்த அளவு கூட்டம். கோவிலின்  கடவுள் தனது கடுமையான ('உக்ரா') வடிவில், கிழக்கை நோக்கி இரண்டு கைகளுடன் காட்சியளிக்கிறார். ஒரு கையில் குருவடியும்  (மந்திரக்கோல்), மற்றொரு கையில் மந்திர பானை (அம்ருத கும்பம்) ஏந்தி,நீர் எருமையின் மீது சவாரி செய்து காட்சி அளிக்கிறார். 

நாட்டின் பல்வேறு இடங்களிலிருந்து, குறிப்பாக தமிழ்நாடு, கர்னாடகா, ஆந்திராவிலிருந்து பெருந்திரளான மக்கள் வழிபட வந்திருந்தார்கள்.கோவிலில் மணி சத்தம் ரீங்காரமிட்டுக்கொண்டிருந்தது.  சுவாமி தர்சனம்  செய்துவிட்டு ப்ராகாரத்தை சுற்றி வந்து கொண்டிருந்த போது எதிர் புறத்தில் இருந்த ஒருவரை  பார்த்து " கணேசன் நம்பூதிரி எங்கிருப்பார்" என்று கேட்ட போது, அவர் தமிழில் தெரியாது என்று கூறினார். தெக்ஷிணாமூர்த்தி இரண்டு மூன்று பேரை  கேட்டுவிட்டு கடைசியில்  கணேசன் நம்பூதிரியை ஒருவழியாக கண்டு பிடித்தார். அவர் கோவில் ப்ராகாரத்தில் ஒதுக்குப்புறமான ஓரிடத்தில் அமர்ந்திருந்தார்.

அவர் அறுபது வயது மதிக்கத்தக்கவராக காட்சி அளித்தார். மலையாள நம்பூதிரிகளுக்கே உரித்தான உடையில், தலையில் சிண்டுடன், நெற்றியில் கருப்பு சாந்து பொட்டுடன் காட்சி அளித்த கணேச நம்பூத்ரி, அவரே குட்டிச்சாத்தானோ என்று சந்தேகிக்கும் படியாக இருந்தார்.

அவரை கை கூப்பி தொழுத தெக்ஷிணாமூர்த்தியை பார்த்த நம்பூத்ரி "எங்கிருந்து வருகிறீர்கள்" என்று கேட்டு பதிலை வாங்கியவுடன், இரண்டு நிமிடம் கண்களை மூடி தியானம் செய்தார்.

தியானம் முடியும் போது அவர் உடல் குலுங்கியது. "அம்மே பகவதி"என்ற அவர், அதை தொடர்ந்து "சாத்தான் சரணம்" என்றார்.

 பின்பு கண்களை திறந்தவர் தெக்ஷிணாமூர்த்தியை பார்த்து "குழந்தை விஷயமாகா பார்க்க வந்திருக்கிறீர்களா" என்று கேட்டபோது தெக்ஷிணாமூர்த்திக்கு தூக்கி வாரிப்போட்டது. கணேசன் நம்பூதிரியின் கண்கள் சிவந்திருந்தன.

"ஆமாம் "என்றார் தெக்ஷிணாமூர்த்தி.