Wednesday, March 13, 2024

ஆத்மாநந்தா-4

 ஆத்மாநந்தா-4

By N Krishnamurthy 

விஷயம் தெரிந்து முதலில் வந்தது தேஜோமய குருக்களும், மதுராம்பாவும், சுப்ரமணியனும் தான்.

இரவு ஆறு மணிக்கு வந்த குருக்கள் நண்பனின் உடலைப்பார்த்து கண்ணீர் சிந்தினார்."அன்னிக்கு முருகன் கிட்ட இதைத்தான் வேண்டிண்டயா"என்றார்.

விஷயத்தை கேள்விப்பட்ட பழைய மாணவர்கள், டவுன் ஹைஸ்கூல் ஆசிரியர்கள் என பலர் சாரி சாரியாக வந்தனர்.

திருச்சியில் ஜனனி, சுந்தரத்திற்கு போன் செய்தாள். செய்தி கேட்டு சுந்தரம் பதறிப்போனார்.

"இரண்டு நாள் முன்னாடி கூட போனில் பேசினேனே.திடமாத்தானே இருந்தார். தீடிரென்று இப்படி பொசுக்குனு போய்ட்டாரே" என எண்ணி அழுதான். உடனே வீட்டிற்கு விரைந்தான்.

காரை ஓட்டத்தெரிந்தும் ஓட்டும் மனநிலையில் இல்லாததால், கல்லூரிக்கு ஓட்டும் ட்ரைவரை கூப்பிட அவர் அரை மணியில் வந்தார். சாதாரணமாக திருச்சியிலிருந்து கும்பகோணம் காரில் செல்ல இரண்டரை மணி தான் ஆகும் என்றாலும் அன்று வெகு நேரம் எடுப்பதாக சுந்தரம் உணர்ந்தான்.

வீட்டிற்கு போய் சேரும் போது மணி ஒன்பதை நெருங்கிக்கொண்டிருந்தது. அவனை பார்த்த மங்களம் "சுந்தா.அப்பா நம்மையெல்லாம் தவிக்க விட்டூட்டு போய்ட்டார்டா"என்று அவனை கட்டிக்கொண்டு அழுதாள். ஜனனி தன் மாமியாரை தேற்ற முற்பட்டாள்.

குருக்களை பார்த்த சுந்தரம்"மாமா.அப்பா எங்களையெல்லாம் இப்படி  அனாதையா விட்டூட்டு போய்ட்டாளே" என்று கதறினான். குருக்கள் அவனிடம் மெல்லிய குரலில் " நீ என்ன குழந்தையா. நீயே இப்படி அழுதா உன் அம்மாவுக்கு துக்கம் அதிகமாய்டாதா. இது நோக்கு பெரிய இழப்புதான். இல்லேங்கல. மேக்கொண்டு ஆகிய வேண்டியத பாரு. காயத்ரிக்கும், ஸ்ரீராமுக்கும் சொல்லீட்டயா "என்றார்.

"சொல்லீட்டன் மாமா.

அவா ப்ளைட்ல வந்திண்டிருப்பா"என்றான்.

" நாகராஜ வாத்யருக்கு சொல்லீட்டேன். காலைல எல்லாம் வந்ததக்கப்புறம் சொல்லச் சொன்னார்.

அவரே ஸ்மாசனத்துக்கும் ஏற்பாடு பண்றேன்னு சொல்லீட்டார்"என்றார் குருக்கள்.

இரவு ப்ளைட் பிடித்து திருச்சி வந்து, அங்கிருந்து விடியற்காலை மூணு மணிக்கு காயத்ரியும், கணேஷ் ராமும் கும்பகோணம் வந்தனர். ஸ்ரீராம்,சுனிதா பெண், பையனுடன் வருவதற்கு காலை எட்டு மணி ஆனது. அப்பாவின் உடலை பார்த்து கலங்கி நின்றவர்கள் அம்மாவை கட்டிக்கொண்டு அழுதார்கள். ஒன்பது மணிக்கு நாகராஜ சாஸ்திரிகள் வந்து" சுந்தரம்,குளிச்சூட்டு ஈரத்துணியோட வா. உன் ஆம்படையாளும் வரணம்.காயத்ரி,ஸ்ரீராம் வந்தாச்சா" என்றார்.

பதினோரு மணிக்கு ஆத்மநாதன் கடைசி பயணம் தொடங்கியது. அவரது உடலை கணேஷ்ராம்,ஸ்ரீராம்,குருக்கள் மற்றும் சுந்தரத்தின் மச்சினன் ஜம்புநாதன் சுமந்தனர்.சிறிது தூரம் சென்றதும் குருக்கள் சிரமப்பட்டதால் அவர் மகன் சுப்ரமணியன் அவருக்கு பதில் சுமந்தான்.பனிரெண்டே காலுக்கு ஆத்மநாபன் உடலை அக்னி பகவான் ஏற்றுக்கொண்டார்.

ஸ்மாசனத்திலிருந்து திரும்பி வந்து அனைவரும் குளித்தனர். நாகராஜ சாஸ்திரிகள் ஏற்பாட்டின்படி வெளியி யிலிருந்து சாப்பாடு வந்தது. சாப்பாட்டுக்குண்டான செலைவை ஜனனியின் அப்பா ஏற்றுக்கொண்டார்.

வாழ்க்கைதான் எவ்வளவு நிலையற்றது. அன்றே திருமூலர் சொன்னாரே.

"ஊரெல்லாம் கூடி ஒலிக்க அழுதிட்டுப்
பேரினை நீக்கிப் பிணம் என்று பேரிட்டுச்
சூரையங் காட்டிடைக் கொண்டுபோய்ச் சுட்டிட்டு
நீரினில் மூழ்கி நினைப்பொழிந் தார்களே" என்று.

என்ன சத்திய வரிகள்

No comments:

Post a Comment