ஆத்மாநந்தா-3

 ஆத்மாநந்தா-3

By N Krishnamurthy 

சதாபிஷேகம் முடிந்து,விளையாட்டு போல, நான்கு வருடம் ஓடிவிட்டது. ஆத்மநாதனுக்கு இப்பொழுது 85 வயது.உடம்பில் முன்பிருந்த தெம்பில்லை. இருந்தாலும் சஷ்டிக்கு சுவாமிமலை செல்வதை விடுவதில்லை.

கடைசியாக சஷ்டிக்கு சுவாமிமலை சென்றபோது கண்களை மூடி முருகனைப் பிரார்த்தித்தார். மனதுக்குள்"அப்பனே இதுவரை நல்ல வாழ்க்கை கொடுத்து விட்டாய். இனிமேலும் நல்லபடியாக இருக்க வேண்டும். அப்படி இல்லாமல் எனக்கு மரணம் நேரிட்டாலும் அது பிறருக்கு தொந்தரவு கொடுக்காத  வகையில் அனாயாச மரணமாக இருக்க வேண்டும். எனக்கு முன்னால் மங்களம் போகக்கூடாது" என்று வேண்டிக் கொண்டார். இவர் வேண்டி முடித்ததும் அலங்காரத்தில் இருந்த முருகன் பூமாலையில் இருந்து ஒரு ரோஜா பூ கீழே விழுந்தது.

இதைக் கண்ட தேஜோமய குருக்கள்  ஆத்மநாதனை பார்த்து " நீ ஏதோ வேண்டிண்டாய் போல இருக்கு. அது நிச்சயம் நிறைவேறும் என்று முருகன் அருள்பாலித்திருக்கிறான் "என்று கூறினார். இதைக் கேட்ட ஆத்மநாதன் " அப்படி நடந்தால் அது என் பாக்கியம்" என்று கூறினார்.

இதற்கு பின் அடுத்த ஏகாதசி வந்தது. ஏகாதசிக்கு சாப்பிடாமல் விரதம் இருந்து அவருக்கு பழக்கமில்லை. ஆனால் லாவண்யாவும், மங்களமும் ஏகாதசியன்று முழு பட்டினி.  நிர்ஜலம் தான்.

அன்று வழக்கம் போல எல்லாம் ரொட்டீனாக நடந்தது. மதியம் சாப்பிட்டு முடித்த ஆத்மநாதன் புக் ஷெல்பிலிருந்து ஒரு புத்தகத்தை எடுத்து,ஈசி சேரில் சாய்ந்து   படிக்க ஆரம்பித்தார். அது நாராயணீயம் விளக்க உரையுடன் இருந்த புத்தகம். புத்தகத்தை பிரித்தவுடன் அவருக்கு நூறாவது சதகம்  கண்ணில் பட்டது.

"அக்ரே பஸ்சாமி தேஜோ" என ஆரம்பித்தது ஸ்லோகம். விளக்கம் தமிழில் பிரமாதமாக இருந்தது.

பட்டத்ரி குருவாயூரப்பனின் கேசாதி பாத வர்ணனை செய்திருந்தார்.

"காயம்பூவை போல சுந்தரமான ஒளிப்பிழம்பை நான் கண்ணுறுகிறேன். அந்த ப்ரகாசத்தால் நான் அம்ருத ரசத்தில்  திளைக்கிறேன். அவ்வொளியில் நடுவில் குழந்தை பருவம் முடிந்து யௌவன பருவம் ஆரம்பிக்கும் ஒரு திவ்யஸ்வரூபத்தை காண்கிறேன்.நாரதர் தொடங்கிய ரிஷிகள் அந்த பரமானந்த ரஸத்தை அனுபவித்து புளகாங்கிதம் அடைகிறார்கள். உப நிஷதங்களே தேவசுந்தரிகளாக உருக்கொண்டு உன்னை சூழ்ந்திருக்கிறார்கள்"

என்ற விளக்கத்தை படித்த ஆத்மநாதன் அதிலேயே லயித்துப்போனார். தானே அந்த அகிலாண்ட கோடி பிரம்மாண்ட நாயகனை தரிசப்பதாக உணர்ந்தார். மார்பின் இடப்பக்கம் பளிச்சென்று மின்னல் போல ஒரு வலி தோன்றியது. மங்களம் என்று கூப்பிட நினைத்தவருக்கு குரல் எழும்பவில்லை. பல ஜென்மங்களின் செய்த சுகிர்த பலத்தின் விளைவாக மனம் "குருவாயூரப்பா" என்று நினைத்தது. 

எத்தனை பேருக்கு இது வாய்க்கும்?

மாணிக்கவாசகர் சொன்னார்

"அவன் அருளாலே அவன் தாள் வணங்கி"

என்று.

"ஏடு உடைய மலரான் உன்னை நான் பணிந்து ஏத்த அருள் செய்த"என்றார் திருஞான சம்பந்தர்.

இற்வனை நினைய முடியாமல் இருக்கத்தான் எத்தனை தடைகள்.

அருட்பிரகாச வள்ளலார்

 பெரிய லிஸ்ட்டே கொடுக்கிறார்.

"தாய்தடை என்றேன் பின்னர்த் தாரமே தடைஎன்றேன் நான் 

சேய்தடை என்றேன் இந்தச்சிறுதடை எல்லாந் தீர்ந்தும் தோய்தடைச் சிறியேன் இன்னுந் 

துறந்திலேன் எனைத் தடுக்க 

ஏய்தடை யாதோ எந்தாய் 

என்செய்கேன் என்செய் கேனே"

அவனுடைய நினைப்பை மனத்தில் சதா ஸ்மரணை செய்து கொண்டிருந்தாலன்றி இது போல வாய்க்குமா?

ஆத்மநாதனின் ஜீவன் குருவாயூரப்பனின் கமல பாதத்தை அடைந்தது.

மணி மூன்றரையை எட்டியது. டீ போட்டு முடித்தாள் மங்களம். இன்னும் இந்த பிராமணன் எழுந்திருக்கவில்லையே  என்று நினைத்துக் கொண்டு, அவர் அருகில் வந்து "ஏன்னா, டீ ரெடியாயிட்த்து" என்று என்று சொன்னாள். அவரிடமிருந்து ஒன்றும் பதில் வராமல் போகவே அவர் தோளை லேசாக தொட்டாள். அவ்வளவுதான் ஆத்மநாதனின் தலை சாய்ந்தது. மங்களத்தின் கையில் இருந்த டீ டம்ளர் கீழே விழுந்து சிதறியது. "ஐயோ, பகவானே" என்று கூறி மங்களம் கீழே விழுந்து மூர்ச்சையானாள்.

சமையலறையிலிருந்து வெளியே வந்த லாவண்யா இதை பார்த்ததும் அதிர்ச்சி அடைந்தாள். மங்களத்தின் முகத்தில் நீர் தெளித்து அவளை எழுப்பும் முயன்றாள். அது பலன் இல்லாமல் போனது. எதிர் வீட்டில் இருந்த டாக்டர் பாலசுப்ரமணியத்தை  ஓடிச்சென்று பார்த்த லாவண்யா ,அவரிடம் விஷயத்தை கூறினாள். பாலசுப்பிரமணியம் ஸ்டெதாஸ்கோப்புடன் ஆத்மநாதன் வீட்டில் நுழைந்தார். முதலில் ஆத்மநாதனின் கையைப் பிடித்து நாடி பார்த்தார். நாடி ஒடுங்கி இருந்தது. உடல் ஜில்லிட்டுக் கொண்டிருந்தது. இதயத் துடிப்பு முற்றுமாக நின்று விட்டிருந்தது.

அடுத்து அவர் மங்களத்தை பரிசோதித்தார். பின்னர் அவர் லாவண்யாவை பார்த்து "உங்க அத்திம்பேர் பகவான் கிட்ட போயிட்டார். அக்காக்கு ஒண்ணும் இல்ல. அதிர்ச்சியில் மயக்கமா இருக்கா.அவ மேல படுற மாதிரி டேபிள் ஃபேன் திருப்பி வைச்சு ,மூஞ்சியில் இன்னும் கொஞ்சம் தண்ணி தெளி" என்றார்.

லாவண்யா அவ்வாறு செய்ய ஐந்து நிமிடம் கழித்து கண் முழித்தாள் மங்களம்." என்னடி லாவண்யா, அத்திம்பேருக்கு என்ன ஆச்சு" என்று கேட்டாள் மங்களம். அக்காவை கட்டிக் கொண்டு அழுத அவள் "அக்கா, அத்திம்பேர் நம்பளை எல்லாம் விட்டூட்டு போயிட்டார்" என்றாள்.

"பகவானே" என்று கூக்குரலிட்டாள் மங்களம். டாக்டர் பாலசுப்பிரமணியம் வீட்டுக்கு திரும்பி ஐஸ் பாக்ஸ் சப்ளை செய்யும் நிறுவனத்துக்கு போன் செய்து, ஆத்மநாதன்  வீட்டு அட்ரஸை கொடுத்து ஐஸ்பாக்சுக்கு ஏற்பாடு செய்தார். மீண்டும் ஆத்மநாதன் வீட்டுக்கு வந்த டாக்டர் லாவண்யாவிடம் "உங்காத்துக்கு  இப்போதைக்கு புருஷ துணை இல்லை. ஏதாவது வேணும்னா சொல்லுங்க, நான் செய்றேன். யாருக்கெல்லாம் போன் பண்ணணம்" என்றார். லாவண்யா பதிலுக்கு "நேக்கு என்ன செய்யறதுன்னு தெரியல .மூத்த பையன் சுந்தரத்துக்கு நியூஸ் சொல்லி ஆகணும்" என்று சொல்லி சுந்தரத்தின் நம்பரை டாக்டர் பாலசுப்பிரமணியத்திடம்  கொடுத்தாள் லாவண்யா. 

டாக்டர் அங்கிருந்த டெலிபோனில் சுந்தரத்தை கூப்பிட்டார். சுந்தரத்தின் மனைவி ஜனனி " அவர் வரதுக்கு இன்னும் ரெண்டு மணி நேரம் ஆகுமே. என்ன விஷயம் "என்று கேட்டாள். " நான் உங்க மாமனாராத்துக்கு எதித்தாத்ல இருக்க  டாக்டர்"என்றதும் "சொல்லுங்க டாக்டர், யாருக்காவது உடம்பு சரியில்லையா" என்று கவலையுடன் கேட்டாள் ஜனனீ. அதற்கு பாலசுப்ரமணியம் " உங்க மாமனார் மூணு மணிக்கு போயிட்டாரம்மா. எவ்வளவு சீக்கிரம் முடியுமோ அவ்வளவு சீக்கிரம் புறப்பட்டு வாங்க" என்றார்.