ஆத்மாநந்தா-11

 ஆத்மாநந்தா-11

By N Krishnamurthy 

இரண்டு நாள் கழித்து கார்த்தியாயினி குருவாயூருக்கு வந்து சேர்ந்தாள்.

அவள் வரும்பொழுது மாலை 3 மணி இருக்கும். அம்மாவைப் பார்த்தவுடன் " வாம்மா" என்று வரவேற்றாள் வசந்தி . வசந்தியை  கட்டிக்கொண்ட கார்த்தியாயினி "நண்ணா சாப்பிட்டிண்டிருக்கணம், புரிஞ்சுதா" என்றாள்.

பின்பு வீட்டிலேயே செய்து கையில் கொண்டு வந்திருந்த ரவா கேசரியை பெண்ணிற்கு ஊட்டி விட்டாள். அப்போது தெக்ஷிணாமூர்த்தி வீட்டுக்கு வந்தார்.மாமியார் மனைவிக்கு ஸ்வீட் ஊட்டிவிடுவதை பார்த்த அவருக்கு சிரிப்பை அடக்க முடியவில்லை.

வசந்தி அவரைப்பார்த்து "எதுக்கு சிரிக்கிறேள்"என்றாள்."குழந்த பொறக்கபோற உனக்கு குழந்தை மாறி உங்கம்மா ஊட்டி விடறதை பாத்தா சிரிக்காம இருக்க முடியுமா"என்றார்.

"வசந்தி என்னிக்கிருந்தாலும் என் கொழந்த தானே"என்றாள் கார்த்தியாயினி.

"வாங்க மாமி. எப்போ வந்தேள்"என்றவரிடம் கார்த்தியாயினி "மூணு மணியை போல வந்தேன்.ந்யூஸ் கேட்டது ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கு "என்றவள்  "ஸ்வீட் பாத்தித்தை அவரிடம் நகர்த்தினாள்.

ஸ்வீட்டை சாப்பிட்டுக்கொண்டிருநத தெக்ஷிணாமூர்த்தியிடம் " நான் வசந்தியை அழசிண்டு   போலாம்னு வந்திருக்கேன். திருவெம்பாடியிலேயே வெச்சி  பிரசவத்தை பார்த்துண்டு,குழந்தை பிறந்த ரெண்டு மாசம் கழிச்சு கொண்டு வந்து  விட்டுடறேன் .சரியா" என்றாள். 

இதற்கு தெக்ஷிணாமூர்த்தி பதில் சொல்வதற்கு முன் வசந்தி கார்த்தியாயினியிடம் " தோ,பார்மா. நான் குருவாயூரரை விட்டு எங்கயும்  வரதா இல்ல. பகவான என்னால முடியர வரைக்கும் தரிசனம் பண்ணிண்டு இருக்க போறேன்" என்று கூறினாள்.

இதைக் கேட்ட  கார்த்தியாயினியின் முகம் வாட்டம் அடைந்தது. இதை பார்த்துக் கொண்டிருந்த தெக்ஷிணாமூர்த்தி "எனக்கு ஒரு ஐடியா தோண்றது சொல்லலாமா" என்றார். "சொல்லுங்க" என்றாள்

கார்த்தியாயினி." நீங்க ஒண்ணு பண்ணுங்கோ. மாமாவும், நீங்களும்  இங்க வந்துடுங்கோ. குழந்தை பிறந்து ரெண்டு மூணு மாசம் கழிச்சு திரும்பி போயிடலாம்" என்று கூறினார். இதற்கு அவள் " மாமா என்ன சொல்வார்னு எனக்கு தெரியல. நாளைக்கு காலைல நான் திரும்பி போக போறேன். அவர் கிட்ட பேசிட்டு உங்களுக்கு போன் பண்ணி சொல்றேன் என்றாள்.

அன்று இரவு மூவரும் கோவிலுக்கு சென்று ஸ்வாமி தரிசனம் செய்தார்கள்.

மறுநாள் காலை மறுபடியும் நிர்மால்ய தரிசனம் ஆயிற்று. 

ஏழு மணிக்கு காபி சாப்பிட்டு விட்டு கார்த்தியாயினி திருவெம்பாடிக்கு கிளம்பிச் சென்றாள்.

அன்று இரவு அவள் வசந்திக்கு போன் செய்து"  நீங்க சொன்ன திட்டத்தை அப்பா ஏத்துண்டுட்டார். இன்னும் ரெண்டு, மூணு நாள்ல நாங்க ரெண்டு பேரும் கிளம்பி அங்க வருவோம்" என்றாள்.இதைக் கேட்ட வசந்தி மிகவும் சந்தோஷமடைந்தாள்.

அன்று இரவு 9 மணிக்கு திருவனந்தபுரத்திலிருந்து ராமச்சந்திரன் போன் செய்தான். அவன் "சேச்சி.அம்மா நியூஸ சொன்னா. கேக்குறதுக்கு ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கு. உன்னையும் , அத்திம்பேரையும் வந்து பாக்கணும் போல இருக்கு"என்று கூறினான்.

"ஆமாண்டா ராமச்சந்திரா. நானே உனக்கு போன் பண்ணனும்னு நெனச்சேன். அதுக்குள்ள நீ பண்ணிட்ட. ரொம்ப சந்தோஷம். விஜி கிட்ட நியூஸை  சொல்லு" என்றாள். "அவகிட்ட ஏற்கனவே சொல்லிட்டேன்" என்று சொன்னவன் போனை விஜியிடம்  கொடுத்தான். விஜி  அவளிடம் " சேச்சி ரொம்ப சீக்கிரம் ஸ்வீட் நியூஸ் கொடுத்து இருக்கேள். எங்களுக்கெல்லாம் ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கு. நம்ம குடும்பத்துக்கு பகவான் பெருசா உபகாரம் பண்ணியிருக்கான் "என்று கூறினாள்.  

மூன்று நாட்கள் கழித்து ராதாகிருஷ்ணனும், கார்த்தியாயினியும் குருவாயூருக்கு வந்து சேர்ந்தார்கள்.