ஆத்மா நந்தா-21

 ஆத்மா நந்தா-21

By N Krishnamurthy

தெக்ஷிணாமூர்த்தி ஆச்சர்யத்துக்கு காரணம் இருந்தது.

மூன்று பேர் அமரும் பெண்கள் சீட்டில் வசந்தி நந்துவுடன் உட்கார்ந்திருந்தாள். பஸ்ஸில் ஏறிய தெக்ஷிணாமூர்த்தியை பார்த்து அவளும் திடுக்கிட்டாள்.

இருவர் அமரக்கூடிய சீட் காலியாக இருந்ததில்   தெக்ஷிணாமூர்த்தி அமர்ந்ததும், வசந்தியும் குழந்தையுடன் அவரருகில் அமர்ந்தாள்.

"ஆமாம். நீ எப்படி இங்கே"என்றார்  தெக்ஷிணாமூர்த்தி.

வசந்தி அவரிடம் "நீங்கள் கிளம்பி போனதும் எனக்கு போரடித்தது. நெடு நாளாக என் மனத்தில் அழுத்திக்கொண்டிருந்த பாரத்தை அச்சனிடம் சொல்லி ஆலோசனை பெறலாமென்று அவரை பார்க்க திருவெம்பாடிக்கு போனேன்" என்றாள். "அதென்ன.எனக்குக்கூட தெரியாத உன் மனப்பாரம் " என்று கேட்டார் அவர்.

"எல்லாம்  நந்தா விஷயமாகத்தான். தீடிரென அவன் தமிழில் பேசுவதுதான் என் மனப்பாராம். எதனால் இப்படி. எதேனும் பரிஹாரம் செய்தால் இது சரியாகிவிடுமா என்று கேட்கத்தான் அச்சனை பார்க்க வந்தேன்"என்றாள் அவள்."மாமா என்ன சொன்னார்" என்றார் தெக்ஷிணாமூர்த்தி. பெரிங்கோட்டுக்கராவில் பிரசன்னம் பார்க்க சொன்னார்"என்றாள் வசந்தி.

"ஏங்க, நம்ப இந்த வாரத்தில் ஒரு நாள்  பெரிங்கோட்டுக்கரா போய் பிரசன்னம் பார்த்துவிட்டு வரலாமா" என்று கேட்டாள் வசந்தி ஆர்வமாக.சரி இனிமேலும் இதை மூடி மறைத்து பிரயோஜனம் இல்லை என்று தெரிந்து கொண்ட  தட்சிணாமூர்த்தி" இன்று நான் பெரிங்கோட்டுக்காரவுக்கு அதுக்கு தான் போயிருந்தேன்" என்று கூறினார். 

இதைக் கேட்ட வசந்தி முதலில் திகைப்படைந்தாள்.  பின்பு அவளுக்கு கோபம் வந்தது." பொய் எல்லாம் சொல்ல ஆரம்பித்து விட்டீர்கள். எனக்கு தெரியாமல் நீங்க அங்க சென்றது ஏன் என்று எனக்கு தெரியவில்லை" என்று உரத்த குரலில் 

கேட்டாள்.  தெக்ஷிணாமூர்த்தி அவளிடம் " மெல்ல பேசு.  அக்கத்திலுள்ளவர்கள்  பக்கத்தில் வேடிக்கை  பார்க்கிறார்கள்" என்று கூறிவிட்டு "  உன்னிடம் முதலில் நான் இதை சொல்லலாம் என்று தான் நினைத்திருந்தேன். அனாவசியமாக உன்னை காபரா படுத்த வேண்டாம் என்று தான் இதை நான் உன்னிடம் சொல்லவில்லை. மற்றபடி இதை மறைக்க வேண்டிய அவசியம் எனக்கு ஏதுமில்லை" என்று கூறினார். இந்த பதில் ஓரளவுக்கு வசந்திக்கு திருப்தி அளித்தது.

அதன் பிறகு  அவள் ஆவலுடன் "பிரசன்னத்தில் என்ன சொன்னார்கள்" என்று கேட்டாள்.தெக்ஷிணாமூர்த்தி அவளிடம் நடந்ததையெல்லாம் விவரித்தார். இதைக் கேட்ட வசந்தி "என்னால் இதை நம்பவே முடியவில்லை" என்று கூறினாள். தெக்ஷிணாமூர்த்தி "எனக்கும்  முதலில் அப்படித்தான் இருந்தது. ஆனால் எனக்கு என்னவோ இப்போது நம்பிக்கை இருக்கிறது' என்று கூறினார்.

இதற்குள் பஸ் குருவாயூரில் நுழைந்தது. இருவரும் பஸ்ஸிலிருந்து  இறங்கி வீட்டுக்கு செல்ல நடந்தார்கள்.

வீட்டுக்கு போனதும் வசந்தி அன்று இரவு சாப்பிடுவதற்கு ரவா உப்புமாவை செய்ய ஆரம்பித்தாள். இருவரும் சாப்பிடும் போது வசந்தி அவரிடம் "இப்படி பூர்வ  ஜென்ம ஞாபகம் இருப்பது என்று கூறுவதெல்லாம் ஏதோ கதையில் வருவது மாதிரி இருக்கிறது. சரி, அப்படியே இருக்கிறது என்று வைத்துக் கொண்டால் கூட அது ஏன் நம் குழந்தைக்கு இருக்க வேண்டும் என்று எனக்கு புரியவில்லை" என்று சொல்லி, அவருடைய கையைப் பிடித்துக் கொண்டு, கண் கலங்க, " அந்த நம்பூதிரி வேறு ஏதேனும் சொல்லி இருக்கிறாரா? அதை சொன்னால் நான் கவலைப்படுவேன் என்று என்னிடம் சொல்லாமல் மறைக்கிறீர்களா"என்று கேட்டாள். அதற்கு அவர் அவள் தலை மேல் கையை வைத்து " உன் மேல் சத்தியமாக நான் கூறியதெல்லாம் உண்மை. நான் எதையும் மறைக்கவில்லை. கூடிய சீக்கிரம் நந்து பூர்வ ஜென்ம ஞாபகத்தில் இருந்து விடுபட்டு விடுவான் என்று அவர் கூறியிருக்கிறார். நமக்கு கண்கண்ட தெய்வம் குருவாயூரப்பன் தான். அவன் அருளால் பிறந்தவன் தான் நம்  குழந்தை . எனவே இந்த குழந்தையை பாதுகாப்பதில் நம்மை விட அவனுக்கு பொறுப்பு  அதிகம் .இதை தெரிந்து கொண்டு  நாம் அவனிடம்  சரணாகதி செய்து விடுவோம். இதற்கு பின் நமக்கு  கவலை இல்லை" என்றார். அவருடைய இந்த வார்த்தைகள் வசதிக்கு மிகவும் நிம்மதியை அளித்தது.