ஆத்மா நந்தா-16

 ஆத்மா நந்தா-16

By N Krishnamurthy 

மறுநாள் துவாதசிக்கு எல்லோரும் சேர்ந்தே சென்று குருவாயூரப்பனை வழிபட்டார்கள்.

திரும்பி வந்தவுடன் வசந்தா சமைக்க ஆரம்பித்தாள். ஜனனி அவளுக்கு துணையாக அடுக்களையில் உதவிக்கொண்டிருந்தாள். இருவரும் ஆங்கிலத்திலேயே சம்பாஷித்துக் கொண்டிருந்தாலும் ஜனனி ஊடே சில மலையாள வார்த்தை பிரயோகங்களை செய்தபோது, வசந்தி ஆச்சரியத்துடன் "உங்களுக்கு எப்படி இவ்வளவு மலையாள வார்த்தைகள் தெரிந்திருக்கிறது" எனக்கேட்டபோது ஜனனி "திருச்சியில் நாங்க இருந்தபோது எங்க எதிர் வீட்டில் ஒரு மலையாள குடும்பம் இருந்தது. அந்த மாமி கூட பேசி பேசி சில மலையாள வார்த்தைகள் தெரிஞ்சுண்டேன் "என்றவள் "அவா சொந்த ஊர் நெய்யாற்றிங்கரா" என்றாள். பின்னர் அவள் வசந்தியிடம், மலையாளம் தமிழும்,சமஸ்க்ருதமும் சேர்ந்த பாஷை. தமிழில் இருக்கும் பல பழைய தமிழ் சொற்கள் இன்றளவும் மலையாளத்தில் தினசரி பேச்சுவழக்கில் உள்ளன. உதாரணத்திற்கு தமிழில் 'சொல்வதற்கு' பழைய வார்த்தை 'பறைதல்', மலையாளத்திலும் அதே வார்த்தை அதே அர்த்தத்தில் வருகிறது. 'கள்ளம்' என்பது பொய்க்கு பழைய தமிழ் வார்த்தை. மலையாளத்திலும் அதே வார்த்தை அதே அர்த்தத்தில் வருகிறது "என்றாள். "தமிழில் வைதிகர்களுக்கு தெரிந்த சில சமஸ்கிருத வார்த்தைகள் அதே அர்த்தத்தில் இன்றும் மலையாளத்தில் உபயோகப்படுத்துகிறார்கள். உதாரணமாக பார்யாள் -மனைவி, ஜேஷ்டன்-மூத்தவன்,

கனிஷ்டன்-இளையவன்,மித்ரன் -நண்பன் "என்றெல்லாம் கூறி பின் "நான் சமீபத்தில்  ஒரு மலையாளப்படம் பார்த்தேன்.அதில் கதாநாயகன் கதைப்படி முஸ்லீம். அவன் அவனுடைய அண்ணன் பெயரை குறிப்பிடும்போது அப்துல்லா என்ட ஜேஷ்டன் என்று கூறியபோது எனக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. ஏனென்றால் இதை போல தமிழ் நாட்டில் பிராமண குடும்பங்களில் கூட அண்ணனை நடை முறையில் ஜேஷ்டன் என குறிப்பிடுவதில்லை " என்றாள்.

இவர்கள் இவ்வாறு பேசிக்கொண்டே சமையலில் ஈடுபட்டுக்கொண்டிருக்க மங்களம் நந்தகிஷோரை மடியில் போட்டுக்கொண்டு அவனை தூங்கவைக்க தாலாட்டுப்பாடி, ப்ரயத்தனப் பட்டுக்கொண்டிருந்தாள். லாவண்யா வீட்டை சுற்றிப்பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள்.

ஹாலில் சோபாவில் அமர்ந்திருந்த சுந்தரமும்,தெக்ஷிணாமூர்த்தியும் பொதுவாக பேசிக்கொண்டிருந்தனர். தெக்ஷிணாமூர்த்தி சுந்தரத்திடம் " தமிழ் நாட்டில் முக்கியமான பல கோவில்கள் தஞ்சாவூர், கும்பகோணத்திற்கு அருகில் உள்ளதாக படித்திருக்கிறேன். அவைகளை சுற்றிப்பார்க்க மிகவும் ஆசையாக உள்ளது"என்றார். 

சுந்தரம் அவரிடம் "நீங்கள் குறைந்தது பத்து நாட்கள் வந்து கும்பகோணத்தில் தங்கினால் ஓரளவிற்கு சில கோவில்களை காணலாம். நாம் தாம் இப்போது தெரிந்தவர்களாகிவிட்டோம். நீங்கள் ஏன் எங்கள் வீட்டில்வந்து தங்கி கோவில்களை பார்க்கக்கூடாது"என்றார்.

தெக்ஷிணாமூர்த்தி அவரிடம் " நல்லதாக போயிற்று. டிசம்பர் லீவில் வருவதற்கு திட்டமிடுகிறேன். எங்களுடன் வசந்தியின் அப்பா,அம்மாவும் சேர்ந்து கொண்டால் உங்களுக்கு சிரமமில்லையே "எனக்கேட்டார்.  "இதனால் என்ன. அவர்களும் வரட்டுமே" என்ற சுந்தரம் தங்கள் வீட்டு அட்ரசையும்,டெலிபோன் நெம்பரையும் குறித்துக்கொடுத்தார்.

இதற்குள் சாப்பாடு தயாராகிவிட்டிருந்தது. தெக்ஷிணாமூர்த்தி கொல்லைப்புறம் சென்று வாழை இலை பறித்து வந்தார். ஜனனியும்,வசந்தியும் பறிமாற மீதி உள்ளோர் சாப்பிட அமர்ந்தனர். நந்து தூளியில் படுத்து உறங்கிக் கொண்டிருந்தான். இவர்கள் சாப்பிட்டு முடிந்ததும், ஜனனியும்,வசந்தியும் சாப்பிட உட்கார,லாவண்யா பறிமாறினாள்.

சாப்பிட்ட பத்து பாத்திரங்களை வசந்தி,ஜனனி,லாவண்யா துலக்கி கவிழ்த்தனர்.

மாலை நாலு மணிக்கு  காபி ஆயிற்று.

சாயரக்ஷை பூஜைக்கு கோவில் சென்று வந்தனர்.வரும் வழியில் ஜனனி சிலவற்றை வாங்கினாள்.