பிள்ளையார் சதுர்த்தி

பிள்ளையார் சதுர்த்தி

சிதம்பரத்தில் வைணவ குடும்பத்தில் பிறந்த எங்கள் குழந்தை பருவத்தில் வினாயகர் சதுர்த்தி அனுபவங்களை நினைத்து பார்க்கிறேன்.நமக்கு பெருமாள் சம்பந்தமான பண்டிகைகள் மட்டும்தான் என்று வீட்டில் கறாராக சொல்லி விடுவார்கள்.

ஆனால் முதல்நாள் எங்கள் வீட்டு வாசலிலேயே களிமண் வந்து உட்கார்ந்து கொள்ளும். நைசாக பிசைந்து அதில் அழகழகான பிள்ளையாரை அனாயசயமாக அச்சுக்களில் களிமண்ணை போட்டு எடுத்து செய்வதை வேடிக்கை பார்க்கும் போது, எங்கள் வயது குழந்தைகள் மனைகளில் பிள்ளையாரை வைத்து எடுத்து போகும் போது எங்களுக்கும் ஆசை கிளம்பும்.நானும் என் அண்ணனும் அம்மாவிடமும்,அப்பாவிடமும் பாட்டியிடமும் கெஞ்சுவோம்.

பிள்ளையார் குழந்தைகளுக்கு நல்ல படிப்பு தருவார் என்று அப்பா மெதுவாக சொல்வார்.

அம்மாவுக்கு உடனே நப்பாசை வரும்.குழந்தைகள் படிப்பு தானே எல்லாவற்றையும் விட முக்கியம்.பெருமாள் கோபித்து 

கொண்டால் என்ற பயமும் அம்மாவுக்கு இருந்திருக்கலாம்.பாட்டி இதற்கு ஒரு சொல்யூஷன் சொன்னாள். குழந்தைகள் புத்தக ஷெல்பில் கடைசி ரேக்கில் இருக்கும் புத்தகங்களை எடுத்து விட்டு 

அங்கே பிள்ளையாரை வைத்து அவர்களே பூஜை செய்யட்டும் . பெரியவர்கள்

அதற்கு உதவி செய்யலாம்.

இருப்பதற்குள் சின்ன சைஸ்

பிள்ளையார் வாங்க அனுமதி கிடைத்தது. பிள்ளையார் மட்டும்தான் . குடை வாங்க காசு கிடையாது. என் அண்ணன் நாமே குடை செய்யலாம் என்று பேப்பரில் கலர் அடித்து குச்சியில் சுற்றி குடை ரெடி. மனை ஒரு சின்ன ஸ்பேர் விளக்கு கொடுத்தார்கள். அம்மாவின் மேற்பார்வையில் மனையை அலம்பி கோலம் போட்டு , ஷெல்பை க்ளீன் பண்ணி கோலம் போட்டு, பிள்ளையாரை வெற்றிகரமாக வாங்கி பெருமிதத்துடன் வீட்டிற்கு கொண்டு  வந்தோம்.

வீட்டில் பூத்த செம்பருத்தி பூவை வைத்து , காலணா காசை வயிற்றில் அமுக்கி, 

அம்மா கொடுத்த விளக்கை ஏற்றினோம்.அதற்கு மேல் என்ன செய்வது என்று விழிக்க அப்பா பிள்ளையாரை 

பற்றி பாட்டு பாட சொன்னார்.

நான் படித்த ஸ்கூலில் ஒரு பிள்ளையார் படத்தை பெயிண்ட் பண்ணி பாலும் தெளிதேனும் என்று துவங்கும் 

ஔவையார் பாட்டை கீழே பெயிண்டால் எழுதியிருப்பார்கள். அதை வெட்கத்தோடு , பக்தியோடு ஒப்பித்தது இன்னும் நினைவில் இருக்கு. அடுத்த நாள் புனர் பூஜை முடிந்து கிணற்றில் போடும் போது மனதை என்னவோ செய்யும். ....கேள்வியோ, சந்தேகமோ வராத களங்கமில்லாத பக்தி.

சிதம்பரத்தில் தெருவுக்கு ஒரு பிள்ளையார்..அதுவும் விதவிதமான பெயர்களில்.  

மேலவீதியில் சிறைமீட்ட விநாயகர். தெற்குவீதியில் நரமுக விநாயகர்..வடக்கு விதியில் திருமுறை காட்டிய..கீழ வீதியில் காலணா பிள்ளையார். (காலநாத என்றும் சொல்வர்) கோயிலுக்குள் பிரமாண்ட முக்குறுணி ,சங்கூதி,மாம்பழ பிள்ளையார்,. வல்லப கணபதி,பொல்லாப்பிள்ளையார்,இன்னும் நெல்லுக்கடை பிள்ளையார் ,செங்கழுநீர் பிள்ளையார்...வல்லப,நர்த்தன கணபதி. ....கூத்தாடும் பிள்ளையார்...எங்கள் தெருவிலும் ஜெயகணபதி என்று ஒருவர் முளைத்தார். பாபு சாஷ்திரிகள் மேற்பார்வையில் ....அப்பா அன்றைய தினம் 108 கோயில்களில் பிள்ளையார் பார்ப்பது நல்லது என்று சொலவார். 

  

அது என்னவோ குழந்தைகளுக்கு பிள்ளையாரை ரொம்ப பிடிக்கிறது. அது யானை முக உருவமா, தொந்தியா, கையில் உள்ள கொழுக்கட்டையா, மாம்பழக்கதையினாலா எதனால் என்று தெரியவில்லை.....

என் பெண்ணிற்கு ஏழு வயது 

இருக்கும் போது பாம்பேயில் இருந்தோம்.நாங்கள் இருந்த ஃபிளாட்டில் பிரம்மாண்ட பிள்ளையார் பொம்மைக்கு பத்து நாட்கள் பூஜை நடந்தது.

என் பெண் ரொம்ப பக்தியோடு அந்த இடத்தையே  சுற்றிக்கொண்டிருப்பாள்.

கடைசியில் ஊர்வலமாக எடுத்து போகும் போது நல்ல கூட்டத்தில் கணபதி பப்பா மோரியா என்று ஆவேசமாக  சொல்லிக்கொண்டே என் கையை விட்டு விலகி கூட்டத்தோடு கலந்து விட்டாள்.மழை வேறு பெய்து கொண்டிருந்தது. இரண்டு மூன்று நிமிடங்களில் அவளை 

கண்டு பிடித்து முதுகில் ஒன்று போட்டு அழைத்து போனேன்.

ஆனால் அந்த இரண்டு மூன்று நிமிட திகில் இன்றும் ஞாபகம் 

இருக்கிறது. பிள்ளையாரை நம்பினோர் கைவிடப்படார்.

      கௌசல்யா கேசவராஜ்