பெரியவா அருள் விளையாட்டு

பெரியவா திருவடியே

             சரணம். 

சென்னை கொரட்டூரில் வசிக்கும் திரு.கே. எஸ். கணபதி சுப்ரமண்யம் அவர்களுக்கு நடந்த அருள் விளையாட்டு இது. 1974ஆம் வருடம் கணபதிக்கு உணவு உட்கொள்ளும் பொழுது விழுங்குவதில் சிரமம் இருந்து வந்தது. எனவே அருகில் இருந்த டாக்டர் வைத்யலிங்கம் என்பவரிடம் சென்று பரிசோதித்துக் கொள்ள சென்றார். டாக்டர் உடனே எக்ஸ்ரே எடுத்து வரும்படி எழுதிக் கொடுத்தார். 

அதன்படி கீழ்ப்பாக்கத்தில் மில்லர்ஸ் சாலையில் டாக்டர் சங்கரன் நடத்தும் ‘லேப்’பில் எக்ஸ்ரே எடுத்துப் பார்க்க டாக்டர் சங்கரன் ‘இது உணவுக் குழாய் புற்று நோய், உடனே அறுவை சிகிச்சை செய்ய வேண்டும். இல்லையேல் 15 நாட்களுக்கு மேல் உயிருடன் இருப்பது கடினம்’ என்று கூறிவிட்டார். கணபதி, கவலையுடன் டாக்டர் வைத்யலிங்கம் அவர்களிடம் எக்ஸ்ரேயை காண்பித்தார். அவரும் இதையே உறுதி செய்து பூந்தமல்லி நெடுஞ்சாலையில் உள்ள டாக்டர். மோஹன் ராவ் அவர்களிடம் அனுப்ப அவரும் பரிசோதித்து புற்றுநோய்தான் என உறுதி செய்து அரசு பொது மருத்துவ மனையில் உள்ள பிரபல மருத்துவர் சாலமன் விக்டரிடம் அனுப்பி வைக்க அவர் உடனே அறுவை சிகிச்சை செய்து கொள்ள வற்புறுத்தினார். 

மருத்துவர் குறித்த 15 நாட்களில் 8 நாட்கள் ஓடிவிட ஏழுநாட்கள் கெடுவை நினைத்து கவலை கொண்ட கணபதியும் அறுவை சிகிச்சைக்கு முன் தான் நம்பித் தொழுகின்ற நடமாடும் தெய்வம் பெரியவாளிடம் சென்று அருள் வேண்டி முறையிடத் தீர்மானித்து, பெரியவாள் தங்கியிருந்த தேனம்பாக்கம் சென்று சரணடைந்தார். திரு அண்ணாதுரை அய்யங்கார் என்பவருடன் உரையாடிக் கொண்டிருந்த ஸ்ரீ மஹா பெரியவாள் கணபதியின் குறை கேட்டு ‘பரீக்ஷித்து போல் ஏழுநாள் கெடுவுடன் வந்திருக்கிறாயா?’ என்று கூறி உனக்கு அறுவை சிகிச்சை தேவையில்லை “நீ நூறு வயது இருப்பாய் கவலை வேண்டாம்” என அருள் மழை பொழிந்தார். 

மிகவும் ஆனந்தம் அடைந்த கணபதி வீடு திரும்பி மருத்துவரிடம் சொல்ல அவர்கள் அதிசயமும் ஆச்சரியமும், குழப்பமும் கொண்டு மீண்டும் எக்ஸ்ரே எடுத்துப் பார்க்கும்போது வியாதி இருந்த

சுவடு கூட இப்பொழுது தென்படவில்லை. எனினும் வீட்டில் உள்ளவர்களுக்கு நம்பிக்கை இல்லாமல் இருந்ததால் அவர்கள் வற்புறுத்தலால் மாம்பலம் டாக்டர் எம்.எஸ். ராமச்சந்திரனிடம் சென்றார். அவரோ புற்று நோயை உறுதி செய்து வேலூர் CMC ஆஸ்பத்திரிக்கு போகும்படி சொன்னார். குழம்பிய கணபதி மீண்டும் தேனம்பாக்கம் செல்ல பெரியவாள் மவுனம் பூண்டிருந்தார். 

அந்த சமயத்தில் மயிலையில் இருந்து 12 சுமங்கலிகள் பெரியவாள் தரிசனத்திற்கு வந்திருந்தனர். அதில் ஒரு அம்மையார் கணபதி கதையைக் கேட்டு விட்டு “கவலை வேண்டாம் எனக்கு 18 வயதில் ஒரு பெண் இருக்கிறாள். அவளுக்கு தீராத வயிற்று வலி வந்து துன்பப்பட்டாள். மருத்துவர்கள் அறுவை சிகிச்சை செய்யச் சொன்னர்கள். ஆனால் நாங்கள் பெரியவாளிடம் தஞ்சம் புகுந்தோம். பெரியவாளும் அறுவை சிகிச்சை வேண்டாம் என்றும் அபிஷேக தீர்த்தம் அருந்தும்படியும் சொன்னார். அதன்படி செய்து சௌகர்யம் அடைந்தோம்” என்று கூறி கவலைப்பட வேண்டாம் என்று சொன்னார். 

தௌிவடைந்த கணபதி மீண்டும் பெரியவாளை வணங்கி விடை பெற்று 

வீடு திரும்பினார். பெரியவாள் வாய் திறந்து சொல்லாவிடினும் அவரது அருள் பார்வையே “இன்னும் ஏன் தயக்கம், சந்தேகம்” என்று கேட்பது போல் இருந்ததால், கணபதி அறுவை சிகிச்சை செய்து கொள்வதில்லை என்று தீர்மானித்துக் கொண்டாலும் மற்றவர்கள் திருப்திக்காக ஆயுர்வேத மருந்தை உபயோகித்தார்.

ஒரு மாதம் கழித்து மீண்டும் எக்ஸ்ரே எடுத்து டாக்டர் சங்கரனிடம் காட்ட அவரும் அதிசயம் கொண்டு சிரம்மேல் கை உயர்த்தி கும்பிட்டு பெரியவாள் அருளே இப்படி செய்துள்ளதாக வியந்தார். மேலும் “உன் பழைய எக்ஸ்ரேக்களை மருத்துவக் கல்லூரியில் M.D. படிக்கும் மாணவர்களிடம் காட்டுகிறேன். அவர்களும் இதை CANCER OF THE AESOPHAGUS என்று சொல்லவில்லையானால் நான் என் தொழிலையே விட்டு விடுகிறேன்” என்று கூறினார். எது எப்படியிருந்தாலும் 15 நாட்களே உயிருடன் இருக்கக் கூடிய நோய் குணமானது பெரியவாள் ஆசீர்வாதத்தால்

தானே அன்றி மருந்தால் அல்ல என்று வியந்தார். இப்படி செயற்கரிய செய்யும் பெரியார் நம் பெரியவாள்.