கனியுமோகாதல்_30

கனியுமோகாதல்_30

By பாஸ்கர் சத்யா 

மறுநாள் ஏழரை மணி இருக்கும்.  தேசிகாச்சாரி ரோடில் உள்ள பிக்‌ஷேஸ்வரன் ஆஃபிஸுக்குள் நுழைகிறான் முரளி.  நடராஜ் அவனை வரவேற்று உட்கார வைக்கிறான்.

'பிக்‌ஷேஸ்வரன் சார் இருக்காரா?'

'சாருக்கு உடம்பு சரியில்ல.  மைதிலி மேடம்தான் இருக்காங்க.  உள்ள மீட்டிங் நடந்துகிட்டு இருக்கு.  சார் யாருன்னு சொன்னா உள்ள போய் சொல்றேன்.'

தன்னுடைய விசிடிங் கார்டை தருகிறான்.  'S. முரளீதரன், M.Com, ACA...  S.M. அஸோஸியேட்ஸ் ..  4, ராமசாமி தெரு, தி.நகர்.'

உள்ளே முரளியின் விஸிடிங் கார்டு செல்கிறது.  அவன் மனதும் அதனுடன் செல்வது போன்ற ஃபீலிங் அவனுக்கு.  சிரித்துக் கொள்கிறான்.

'மீட்டிங் முடிஞ்சோண்ண கூப்டறேன்னு சொல்றாங்க.  குடிக்க தண்ணி வேணுங்களா?'

'நோ.  த்தேங்க்ஸ்.  வெயிட் பண்றேன்.'

முரளி காத்திருந்த நேரம்.  நினைவுகள் மைதிலியை சுற்றி.

'சும்மா சொல்லப்படாது.  நல்ல அழகுதான்.'

'இங்கே எல்லாமே அவள்தான் மாதிரி தெரியறது.'

'மே பி, டேலண்ட்டடா இருப்பா போல இருக்கு'.

'பிக்‌ஷேஸ்வரன் சார் இல்ல. ஆனா இவளத் தான் பிரதானமா அந்த ஆள் வேற சொல்லிட்டுப் போறான்.'

அவனையும் அறியாமல் அவ்வப்போது சிரித்துக் கொள்கிறான்.  கொஞ்சம் ச்சேரிலிருந்து எழுந்து கொள்கிறான் அவ்வப்போது.  வாசல் வரை போய் விட்டு வருகிறான்.  மீண்டும் உட்காருகிறான்.

அந்த வரவேற்பு அறையில் உள்ள ஷோ கேஸில் ஒரு தலையாட்டும் யுவதியின் பொம்மை இருக்கிறது.  பொழுது போகாமல் காத்திருக்கும்போது கற்பனைகள் தானே நண்பன்.

அந்த யுவதி பொம்மையை மைதிலியாக உருவகப் படுத்திக் கொள்கிறான்.

'எனக்கு உன் ஃபோட்டோவ பார்த்த உடனேயே பிடிச்சுடுத்து தெரியுமா?'

ஃபேன் காற்றில் அந்த பொம்மை தலையை ஆட்டும்போது அவள் வெட்கத்தோடு தலையை வேறு பக்கம் திருப்பிக் கொள்வதாக ஒரு கற்பனை.

'நான் உன்ன பொண் பார்க்க நான் வரும்போது உன் முகத்துல தெரியப்போற ரியாக்‌ஷன பார்க்க ஈகரா இருக்கு.'

மைதிலி பொம்மைக்கு மீண்டும் வெட்கம்.  தலையை லேசாக அந்தப் பக்கம் திருப்பிக் கொள்கிறது.

'என்ன உனக்கு பிடிக்குமா?'

இப்போது மைதிலி பொம்மையிடமிருந்து நோ ரியாக்‌ஷன்.

'இதப் பார்றா.   வேணும்னு ஸைலண்டா இருக்கு.'

அவனைப் பொருத்த மட்டில் அவள் உருவம் மட்டும் பேசிவிட்டது ஃபோட்டோவில்.  இன்று அவள் பார்வை பேச வேண்டும்.  அவள் உள்ளம் ஓகே சொல்ல வேண்டும்.  பொண் பார்க்கப் போகும்போது அது பேச்சாக வரவேண்டும்.

கற்பனை உலகத்திலிருந்து யதார்த்தத்திற்கு வருகிறான்.

'லேட் ஆயிண்டிருக்கே.  அம்மா கிட்ட வேற ரெண்டு நாளுல சொல்றதா சொல்லியிருக்கோம்.  எத்தனை நாழியானாலும் இன்னிக்கு பார்த்து பேசிட்டுதான் போகணும்.'

எட்டு மணிக்கு சற்று மேலானது.  கதவு திறக்கப் பட்டு ஐந்தாறு பேர்கள் வெளியே வருகிறார்கள்.  முதலில் மைதிலியும்.  அறையை விட்டு வெளியே வந்தும் அவர்களுடனான மைதிலியின் பேச்சுக்கள் தொடர்கின்றன.

'ஜெயஸ்ரீ, பத்து பத்து இம்பார்ட்டண்ட் க்ளையண்டுகளா பார்ப்போம்.  அஞ்சாறு வாரத்துல பார்த்துடலாம்.  முதல் பத்து பேருக்கு நம்ம டைபிஸ்ட் சாந்திய விட்டு லெட்டர்ஸ் அனுப்பற வழியப் பாரு.  இப்பார்ட்டெண்டுலேயும் ப்ரையாரிடி முக்கியம்.  லெட் அஸ் ஒர்க் டுகதர்.'

'பிரபாகர், நாளைக்கு வர கேஸ் கட்டுகளை எடுத்து ஸ்டடி பண்ணுங்க.  சார அனுப்பிச்சுட்டு கூப்படறேன்.  டிஸ்கஸ் பண்ணலாம்.'

முரளியைப் பார்க்கிறாள்.

'சாரி சார்.  அர்ஜெண்ட் மீட்டிங்.  உங்கள காக்க வெச்சுட்டேன்.  ப்ளீஸ் கம் இன்.'

சென்றமுறை வந்த போது ஒரு பெரிய குஷண் ச்சேரில் பிக்‌ஷேஸ்வரன் உட்கார்ந்திருந்தது ஞாபகம் வந்தது அவனுக்கு.  காலியாக தற்போது.

ஒரு நைலான் நிட்டட் ஆர்ம்டு ச்சேரில் பிக்‌ஷேஸ்வரன் ஸீட்டுக்கு எதிரில் உட்காருகிறாள்.  புடவைத் தலைப்பினால் இடுப்பைச் சுற்றி  மறைத்துக் கொண்டு.

'சொல்லுங்கோ.'

'மூணு மாசம் முன்னாடி நான் இங்க வந்தபோது சார் இருந்தார்.    சாருக்கு என்ன ஆச்சு.'

'சாருக்கு உடம்பு சரியில்ல.  முதல்ல வந்த விஷயத்த சொல்லுங்கோ.'

'நான் ஒரு ஆடிட்டர்.  சின்னதா ஆஃபீஸ் வெச்சிருக்கேன் தி.நகர்ல.'

'விசிடிங் கார்டுல பார்த்தேன்.  நான் இப்ப உங்களுக்கு என்ன செய்யணும்?'

காரியத்துலேயே குறியா இருக்காளே.  'சரியான கர்ம யோகி போல இருக்கு'.  சட்டென்று மனதில் வந்த ஜோக்கிற்கு உதட்டளவில் சிரிப்பு.

'நான் என்ன சொல்ல வந்தேன்?'

'இன்னும் சொல்லவே ஆரம்பிக்கல.'

'எஸ் எஸ்.  உங்கள பார்த்த உடனே ஒரு டீச்சர பார்க்கற மாதிரி இருக்கா.  எதுக்கு வந்தேன்னே மறந்து போச்சு.'

'மிஸ்டர் முரளி.  சீக்கிரம் சொல்லுங்கோ.  நிறைய வேலை இருக்கு.'

'சாரி சாரி.  என்னோட க்ளையண்ட் ஒரத்தநாடு சிமெண்ட்ஸுக்கு ஒரு சின்ன ப்ராப்ளம்.  எக்ஸைஸ் கேஸ்.  மூணு மாசம் முன்னாடி இங்க வந்த போது ஒன் மிஸ்டர் ஸ்ரீதர பார்க்க சொன்னார் சார்.  அவர் கிட்ட டிஸ்கஸ் பண்ணினேன்.  ரொம்ப யூஸ்ஃபுலா இருந்தது.  ஆனா பாருங்க அப்ப க்ளையண்ட் லீகல் ஆக்‌ஷனுக்கு சரின்னு சொல்லல.  ஸ்ரீதர் இருக்காரா இங்க?  அவர் இருந்தார்னா திரும்பவும் அந்த கேஸ பத்தி டிஸ்கஸ் பண்ண வேண்டியிருக்காது.  நீங்களோ ரொம்ப பிஸியா இருக்கீங்க.  டிஸ்கஷன் லெங்க்த்தியா போகலாம் இல்லையா?  அதனால் சொன்னேன்.'

'நீங்க சொல்றதும் சரிதான்.  உங்களுக்கு ஆட்சேபணை இல்லைனா, நீங்க் கொண்டு வந்திருக்கற ஃபைல வெச்சிட்டு போங்க.  நான் படிச்சுப் பார்க்கறேன்.  நாளைக்கு டிஸ்கஸ் பண்ணலாம்.'

'ஸ்ரீதர் நாளைக்கு இருப்பாரா?  அவரும் இருந்தா இன்னும் நன்னா இருக்கும்.'

'ஸ்ரீதர் இப்போ இங்க வேல பார்க்கல.'

'ஏன் மேடம்.  ரொம்ப இன்டெலிஜெண்டா தெரிஞ்சாரே.'

'அவர் தனியா ப்ராக்டீஸ் பண்றார்.  அவர்தான் பெட்டர்னு நீங்க நெனச்சா இப்பவே அவர் அட்ரெஸ் கொடுக்கறேன்.  கேஸ அவர் கிட்டேயே கூட கொடுக்கலாம்.'

ஸ்ரீதருக்கு ஒரு சந்தர்பம் கிடைக்கட்டுமே என்று நினைத்துதான் சொன்னாள் அப்படி.

'மேடம், இப்படி கோச்சிங்கறீங்களே?  நான் சாதாரணமாத்தான் ஸ்ரீதரப் பத்தி சொன்னேன்.  அவர உங்களுக்கு பிடிக்காது போல இருக்கு.'

'ஸ்ரீ மேல எனக்கு கோபமா?' மனதில் வந்த்தை நினைத்து அவளையும் அறியாமல் சிரித்து விடுகிறாள்.

'பரவாயில்லையே மேடம்.  நீங்க ஒரு ஸீரியஸ் பர்ஸன்னு நெனச்சேன்.  சிரிக்க கூட தெரியறதே?  சாரி, ஜஸ்ட் kகிட்டிங்.'

'நான் சிரிச்சதே ஸீரியஸா தான் சார்.  ஹீ இஸ் மை பெஸ்ட் ஃப்ரெண்ட்.  அவன எனக்கு பிடிக்காதுன்னு நீங்க சொன்னொண்ண சிரிப்பு வந்துடுத்து.'

'அவன' என்று அவள் பிரயோகப் படுத்திய வார்த்தை.  சற்றென்று சிந்திக்கிறான்.

'எதுக்கும் அவர் அட்ரெஸ் கொடுங்க மேடம்.  தேவைப் பட்டா அவரையும் பார்க்கலாமே இந்த கேஸ் விஷயமா?  ஹி நோஸ் தி ஸப்ஜெக்ட் இல்லையா?'

தன் கைப்பையை திறக்கிறாள்.  அவனுடைய விசிடிங் கார்டை எடுத்து அவனிடம் தருகிறாள்.

'பை தி பை நான் சாரோட தங்கை ஆத்துக்காரரோட பெஸ்ட் ஃப்ரெண்ட்.  லாஸ்ட் டைம் நான் இங்க வந்த போது உங்கள பார்த்த ஞாபகம் இருக்கு.'

'ஓ.  அப்படியா.  நான் கவனிக்கல உங்கள.'

'நீங்க அந்த ஸ்டெனோ கிட்ட டிக்டேஷன் கொடுத்துண்டிருந்தீங்க.'

'இருக்கலாம்.'

'நான் ஸ்ரீதர் சாரை பார்க்கறதுல உங்களுக்கு ஒண்ணும் ஆட்சேபணை இல்லையே?'

'ஏன் சார், ஆட்சேபணை இருந்திருந்தா நான் ஏன் விசிடிங் கார்டை கொடுத்திருக்கப் போறேன்?'

'பயங்கரமான ஷார்ப்புங்க நீங்க.  வக்கீல்னா வக்கீல்தான்.'

அவனிடமிருந்து வாங்கிய ஃபைலை அவனிடமே தந்து விடுகிறாள்.

'எனக்கு ஏதாவது லீகல் நோட்டிஸஸ் க்ளையண்டுக்காக அனுப்ப வேண்டி இருந்ததுன்னா வரலாம் இல்லையா?'

'தாராளமா வரலாம்.  பட், இஃப் யூ ஆர் கம்ஃபோர்டபிள் வித் ஸ்ரீதர் அவர் கிட்ட கூட கொடுக்கலாம் உங்க கேஸ்கள.'

இப்போது 'அவர்'.  அப்ப 'அவன்'?  'ஸ்லிப் ஆஃப் தி டங்?'. இருக்க முடியாது.  இப்ப சொன்ன 'அவர்' காஷியஸ்லி கரெக்டட் 'அவர்'.

சிரித்துக் கொண்டே அவளிடமிருந்து விடை பெறுகிறான்.

'பிரபாஆஆஆஆகர்.  ரெடியா'

அவன் அறையை விட்டு கிளம்புவதற்கு முன்பாகவே அவளிடமிருந்து வந்த குரல்.

'மே பி ஒர்க்(ஹா)லிக் ஷி் இஸ்'

முரளியின் நினைப்பில் தவறில்லையே!

தொடரும்...