கனியுமோகாதல்_34

கனியுமோகாதல்_34

ஸ்ரீதர் தன் அலுவலகத்தில் உட்கார்ந்து கொண்டிருக்கிறான்.  அப்போது டெலிஃபோன் மணி அடிக்கிறது.

'ஸ்ரீ, நான் மைதிலி பேசறேன்.  நாம வர ஸாடர்டே மீட் பண்ணலாமா?  உன்னோட ஆஃபீஸ்ல?'

'எதுக்கு மை இவ்வளவு தூரம் வரணும் நீ.  டைம் சொல்லு.  நான் உனக்காக லைட் ஹவுஸ் வாசல்ல வெயிட் பண்றேன்.'

'இதுவும் நன்னாத்தான் இருக்கு.  பீச்சு லானுல உக்காந்து ரொம்ப நாளாச்சு.  அஞ்சு மணி?  இஸ் தட் ஓகே?'

'ஓகே மை.  ஐ வில் மேக் இட்.'

'சோம்பேறி, உனக்காக என்ன காக்க வெச்சுடாத.  அப்பறம் போர வர காலிப்பசங்க என்ன ஒரு கேஸ் மாதிரி பார்த்துண்டு போவாங்க.  டெலிகேட்டா இருக்கும் எனக்கு.'

'நாலரைக்கே வந்துடுவேன் போதுமா?'

'நாட் எ பேட் ஐடியா.  நான் ஷார்ப்பா அஞ்சு மணிக்கு வந்துடுவேன்.  மிச்சத்த நாம மீட் பண்ணும்போது பேசலாம்.  பை.'

ரிஸீவரை வைத்து விட்டு ஸ்ரீதரிடமிருந்து ஒரு பெரு மூச்சு.  இனம் புரியாத ஒரு சந்தோஷம்.

உதட்டளவில் ஆரம்பித்த சிரிப்பு இப்போது கற்பனையில் அவன் பயணம் துவங்குகிறது.

'எத்தனை மாசமாச்சு மையோட பேசி.  உன்ன ரொம்ப மிஸ் பண்ணிட்டேன் மை.  நீயாவது என்ன தடுத்துருக்கலாம் தனியா ப்ராக்டீஸ் இப்ப வேணாம்னு.  எல்லாம் என்னோட ஓவர் கான்ஃபிடென்ஸ்.'

'நான் ஒரு ஃபூல்.  அட்லீஸ்ட், நீ என்கிட்ட நானும் ஒன்னோட சேர்ந்து ப்ராக்டீஸ் பண்ணலாமான்னு கேட்டவுடனே சம்மதிச்சிருக்கணும்.  இங்கேயும் நான் தப்பு பண்ணிட்டேன்.'

'நீ என் பக்கத்துல இருந்திருந்தாலே எனக்கு இந்த நிலைமை வந்திருக்காது.  உன்ன ஃபேஸ் பண்ணக்கூட எனக்கு கூச்சமா இருக்கு.'

'ஒரு விதத்துல சந்தோஷம்.  நான் கிளம்பின வேளை உனக்கு அதிர்ஷ்டம் அடிச்சுது.  இல்லாட்டி நீயும் என்னோட சேர்ந்து கஷ்டப் பட்டுண்டு இருந்துருப்ப.'

'நெறைய பேசணும் மை உன்னோட.  என்னப் பத்தி.  ஒன்னப் பத்தி.  நம்மளப் பத்தி.  நம்ம ஃப்யூச்சர பத்தி.'

'அப்பாக்கு பிடிச்சுடுத்து உன்ன.  உன்னத்தான் நான் கல்யாணம் பண்ணிக்கணும்னு ஒத்த காலுல நிக்கறார்.  கண்டிப்பாக நான் இந்த விஷயத்துலயாவது அதிர்ஷ்டம் பண்ணியிருக்கேன்னு நெனைக்கிறேன்.'

'எங்க அப்பா சொன்னதாலேன்னு நெனைக்காத.  ரெண்டு வருஷமா மனசுல இருந்தது தான்.  கையில பேர் 

சொல்ற அளவு சம்பளம் இல்லாம உன் கிட்ட உன் மேல இருக்கற என்னோட விருப்பத்த சொல்றது ஞாயமா இருக்குமா, நீயே சொல்லு.  எந்த மூஞ்சிய வெச்சிண்டு சொல்ல முடியும் சொல்லு.'

'ரெண்டு வார்த்தை என் கிட்ட பேசக் கூட உனக்கு நேரம் இல்லாம போச்சு.  என்ன மனசார விரும்பறேன்னோ கல்யாணம் பண்ணிக்க ஆசைப் படறேன்னோ நீயாவது ஒரு ஹிண்ட் கொடுத்திருக்கலாமே.  எனக்கு தான் தைரியம் இல்லாம போச்சு.  உனக்கு கூடவா?'

'சனிக்கிழமைய நெனைக்கும்போதே இப்பவே ஒரு த்ரில்.  உன் கைய பிடிச்சிண்டு நடக்கணும், சிரிச்சு சிரிச்சு பேசிண்டிருக்கணும், அங்கேயும் இங்கேயும் சுத்திண்டிருக்கணும்கறதெல்லாம் தேவையே இல்ல.  ஜஸ்ட் ஒரு எஸ் அதுபோதும் அன்னிக்கு.'

இதுநாள் வரை அவன் அவளை இந்த அளவிற்கு கூட நெஞ்சிலே நிறுத்தியதில்லை.  ஆசை எந்த அளவிற்கு தலை தூக்கியதோ அந்த அளவிற்கு ஒரு பயமும் இருந்ததென்னவோ வாஸ்தவம்தான்.

அவன் அவள் மேல் வைத்திருந்தது சொல்லப்படாத காதல்.  உணர்வுகளை பயத்தால் கட்டிப்போட்டுக் கொண்டிருந்த காதல்.  அவன் அப்பாவினால் தைரியமூட்டப் பட்டு துளிர்த்திருக்கும் காதல்.

விருப்பத்தை சொல்லி அவளும் ஓகே சொல்லி விட்டால் அதைவிட சந்தோஷம் உலகத்தில் இருக்க முடியுமா என்ன?

'கொஞ்சம் டைம் கொடு மை கல்யாணத்துக்கு.   எப்படியாவது ஜெயிக்கணும் மை.  உன்ன பார்த்துட்டா தெம்பு வந்துடும்.'

யாரும் பார்க்காமல் அவன் அவளைப் பார்க்கிறான் முதன் முறையாக காதல் பார்வையோடு அஃப் கோர்ஸ் கற்பனையில்தான்.   அவனையும் அறியாமலேயே அவளைப் பார்க்கிறான்.  பல முறை பார்த்திருந்தாலும் இவனின் இந்தப் பார்வை வித்தியாசமாக இருக்கிறது.

கனவோடு வந்த அவளின் பார்வை அவன் மனதை கடலாக்குகிறது.  அமைதியாகவே ரசிக்கிறான்.  அலைகளை மட்டும் நிறுத்த அவனுக்கு சக்தியில்லை.  எண்ணங்கள் வலை வீசிக் கொண்டிருக்கின்றன அந்தப் பேரலைகளில்.

அவளிடம் அவன் ரசித்தது.  வார்த்தைகள் உதிரும்போது கைகளை ஆட்டி ஆட்டிப் பேசுவது.  பலமுறை அதைப் பார்த்து ரசித்திருக்கிறான்.

'அது எப்படி மை, பேசினால் போறாதா.  கையை ஆட்டி ஆட்டித்தான் பேசணுமா?'

காலேஜ் படிக்கும்போதே கேட்டிருக்கிறான் இதை அவளிடம்.

'அது என்னவோ ஸ்ரீ, என்னை அறியாம செஞ்சுடறேன்.  நானும் இத அவாய்ட் பண்ணனும்னு பார்க்கறேன்.  என்னவோ முடியல.'. இது அவள் பதிலாக இருந்தது.

'கையை கட்டிண்டு பேசிப் பழகேன். ஸிம்பிள்.'. ஸஜஸ்ட் செய்திருக்கிறான்.

'கையை கட்டிக்கறதா?  நானா? ச்சான்ஸே இல்ல.   வேறவேலையைப் பாரு.  கைய கட்டறது, யாரப் பார்த்தாலும் நமஸ்காரம் பண்றது இதெல்லாம் நமக்கு ஒத்து வராது.'

அவளின் பதில் அவளிடத்தில் இருக்கும் புயலிலிருந்து வந்தது.

இதுவரை அவள் அங்கங்களை அவன் என்றுமே ரசித்ததில்லை.  ஏன் அவளுக்கு தெரியாமல் கூட அதை நடத்தியதில்லை.  கண்ணியப் பார்வைகள் எப்போதும் மன்மத போதைகளை ஏற்பதில்லை.

இப்போது அவனிடத்தில் சற்றே தலைதூக்கும் பருவத்தின் கற்பனை.  எல்லை தாண்டினாலும் அவனுக்குள்ளேயே பிறந்து வளரும்.

காதல் என்று வந்தாலே கள்ளத்தனம் தானே?  பருவம் திருடுவதை கண்ணியம் தடுத்துவிட முடியுமா என்ன?  மலரை ரசித்தபடியே மனதோடு நடிக்கிறான்.

அவன் கற்பனையில் ஒரு வார்த்தை கூட பேசாமல் அவள் விழியால் பேசுகிறாள்.  அந்த விளையாட்டை ரசிக்கிறான்.  கொஞ்ச நிமிஷங்கள் இப்படியே தொடர விரும்புகிறான்.  காதல் விழிகளுக்கே உண்டான காந்த சக்தி அது.  அவ்வப்போது கொஞ்சம் வலிக்கவும் செய்யும். அந்த வலிகளை மனமுவந்து நெஞ்சம் ஏற்கும்.

தூங்கும்போது காணும் கனவுகள் எப்போது முடியும் என்பதில் காண்பவர்களுக்கு உரிமை இல்லை.  எப்போது வேண்டுமானாலும் படம் நிறுத்தப் படும்.  ஆனால் விழித்திருந்து காணும் கற்பனைகளை நிறுத்துவது நம் கைகளில்தான் இருக்கிறது.

ஒரே நிலையில் ஒருவன் இருக்க முடியாது.  இது நியதி.  மனம் அனுமதிக்கும் வரைதான் கற்பனைப் பயணங்கள் சாத்தியமாகிறது.

சில சமயங்கள் குறுக்கீடுகளும் கற்பனைகளுக்கு முற்றுப் புள்ளியை வைத்து விடும்.

'என்ன ஸ்ரீதர் சார்.  என்ன யோசனை?  ஏதாவது டிஸ்டர்ப் பண்ணிட்டேனா உங்கள.'

'அதெல்லாம் ஒண்ணுமில்லை மிஸ்டர் முரளி.  ப்ளீஸ் கம் இன்.'

'ஃபோன் பண்ணிட்டு வரலாம்னுதான் நெனச்சேன்.  அப்புறம் என்னவோ ஒரு த்தாட்.  நீங்க தானேன்னுட்டு ஒரு லிபர்ட்டி.'

'பரவாயில்லை மிஸ்டர் முரளி.  லெட் அஸ் கெட் இன்ட்டு பிஸினெஸ்'

'அந்த ஒரத்தநாடு ஸிமெண்ட்ஸ் நோட்டீஸ் ட்ராஃப்ட் ரெடியா?'

'ஷ்யூர்.  ஹியர் இட் இஸ்.'

படிக்கிறான் முழுவதும் அந்த ட்ராஃப்டை.

'எக்ஸலெண்ட் ஸ்ரீதர் சார்.  எல்லா பாயிண்ட்ஸையும் அழகா கவர் பண்ணியிருக்கீங்க, பிஸைட்ஸ் ஒண்டர்ஃபுல் லேங்க்வேஜ்.  ஐ அம் டோட்டலி கன்வின்ஸ்ட்.  க்ளையண்டுக்கும் பிடிக்கும்னு நெனைக்கிறேன்.  ஒரு நாள் டைம் கொடுங்க.  அப்ரூவல் வாங்கிண்டு உங்கள மீட் பண்றேன்.'

'ஓகே'

'எனக்கென்னவோ உங்கள பிடிச்சுப் போச்சு ஆனஸ்ட்லி.  நீங்க ஸாடர்டே ஃப்ரீயா?'

'ஏன்?'

'உங்க கிட்ட மனசு விட்டு பேசணும்னு தோணறது.  பர்ஸனல்.  ப்யூர்லி பர்ஸனல்.  அதான் ஸாடர்டே ஈவினிங் எங்கேயாவது மீட் பண்ணலாம்னு....  வென்யூ உங்க விருப்பம்தான்.'

'ஓ மை காட்.  ஸாடர்டே முடியவே முடியாது.  ஐ ஆம் கமிட்டட்.  இப்பவே இங்கேயே கூட பேசலாமே.  நாம ரெண்டு பேர் மாத்திரம் தானே இருக்கோம்?'

'ரிலாக்ஸ்டா ஒரு ஹோட்டல்ல உக்காந்து பேசலாம்னு நெனச்சேன்.'

'ஹோட்டலுக்கு போறத இன்னொரு நாள் வெச்சுண்டா போச்சு.  உங்களுக்கு ஓகேன்னா இப்பவே நீங்க சொல்ல வந்தத சொல்லலாம்.'

'வாங்க, பக்கத்துல எங்கேயாவது காலார நடந்து ஒரு ஜூஸ் சாப்டுட்டுண்டே பேசுவோம்.  ஐ ஃபீல் தர்ஸ்ட்டி.'

'ஓகே.  லெட் அஸ் மூவ்.'

தொடரும்....