சேஷாத்திரி சுவாமிகள்

முகநூலில் படித்ததில் பிடித்தது:

உண்மையை தேடி

சேஷாத்ரி ஸ்வாமிகள்:-

ஏன் அண்ணா.? என் மகனுக்கு என்ன குறை? ஏன் பெண் தர மறுக்கிறாய்.? அந்த தாய் சீறினாள்.

தங்கையே, உன் மகனின் ஜாதகத்தில் சந்நியாசம் ஏற்பான் என்றிருக்கும்போது நான் எப்படி பெண் கொடுப்பேன்? புரிந்து கொள் என்றார் அண்ணன்.

கோபத்துடனும், பயத்துடனும் மகனிடம் சென்றாள். மகனே, நான் உயிருடன் இருக்கும்வரை நீ சந்நியாசம் மேற்கொள்ளக் கூடாது. உடனே திருமணம் செய்து கொள் என்றாள்.

மகனோ, தாயே திருமணத்தில் எனக்கு நாட்டமில்லை. ஆனால்  நீ இருக்கும் வரை சந்நியாசம் ஏற்க மாட்டேன் என உறுதி அளித்தான் அவன்.

அவனுக்கு வயது 17. அவன் பெயர் சேஷாத்ரி.

தாயார் இறைவனடி சேர, மயானம் பார்த்தான் சேஷாத்ரி. அங்கிருந்த அமைதி அவனுக்குப் பிடித்தது. தியானம் செய்ய ஆரம்பித்தான்.. 

அவன் மயானத்திலேயே இருப்பதை அறிந்த சிலர், அவனது சித்தப்பாவிடம் கூற, அவர் கண்டிக்க, ஒரு அறையில் வைத்து பூட்டினர்.

காற்றை சிறைபடுத்த முடியுமா என்ன?

எதையும் திறக்காமல்  உடைக்காமல் வெளிவந்தான் 

அவன் பயணித்தான். தன் தாயாரின் சொல்படி திருவண்ணாமலை நோக்கி.

மலையைப் பார்த்ததும் புரிந்தது. இதுதான் தன் தேடல் என்று. அங்கேயே சுற்றினான்.

அழுக்கு உடை. ஒழுங்கற்ற சிகை. கிழிந்த துணிகள். பைத்தியம் என்று பட்டம் சூட்டின பல பைத்தியங்கள்.

கிடைத்தால் உண்பார். மனதிற்குள் மந்திரம். மலையே சிவம். ஜாதி மத பேதமின்றி தேடிச் சென்று நல்லோர்க்கு உதவினார்.

நாட்கள் கடந்தன. அவரது புகழ் பரவியது. திடீரென்று ஒரு உணவகம் செல்வார். கையில் இருப்பதை தெருவில் வீசுவார்.

அன்றைய தினம் உணவகத்தில் வசூல் அதிகமாக இருக்கும்.

சாதுக்களுக்கு உணவிடும் புண்ணிய காரியத்தின் பெருமையை உணரச் செய்த மகான் சேஷாத்ரி.

காமோ கார்ஷித்..
மன்யுர கார்ஷித்..
காமகரோதி..
நாஹ கரோமி...

இது சுவாமிகளின் மந்திரம். இதை தியானத்தில் ஒரு லட்சம் தடவை உச்சரிப்பவன் ஊழ்வினை அகன்று,இறை அவனை தேடி வரும் என்பார் அவர். உறங்காத சித்தர் அவர். உலகிற்கு ரமணரை வைரம் என அடையாளம் காட்டிய மகான்.

பாதாள லிங்கத்தின் பின் தியானத்தில் மூழ்கி இறந்தே போன ரமணரை வெளிக் கொணர்ந்து உயிர்ப்பித்து உலகிற்கு அர்ப்பணித்த உன்னதமான குரு அவர்.

உடலை மறந்தவர். அதனால் பசி, தாகம், தாக்கம் எதுவுமே அவரை அண்டவில்லை.

அவரைத் தேடி வருபவர்களை விட அவர் தேடிச் சென்ற பக்தர்கள் ஏராளம்.

பூக்களையும்,பொருட்களையும் வைத்து செய்வதல்ல பூஜை.

உணர்வுகள் ஒன்றி உள்ளத்தில் ஆன்ம லிங்கத்தை தரிசிப்பதுதான் பூஜை என்பது அவரது அசைக்க முடியாத நம்பிக்கை.

இறையுணர்வு தன்னுள் பொங்குவதை உலகிற்கு காட்டி இறை வளர்த்தவர் அவர்.

பாட்டாலும், பேச்சாலும், உபதேச மொழிகளாலும் இறையைக் காட்டாமல் தன் வாழ்க்கை முறையிலேயே தன்னுள்ளேயே இறை காட்டிய மகான்.

தன்னைக் குளிக்க வைக்க நினைத்தோர்க்கெல்லாம் குடம் குடமாய் நீர் வார்க்க வைத்து.

புதுத்துணி உடுத்தி அழகாய் அலங்கரித்து தானாகவே சமாதி ஆன சத்திய சித்தர் அவர்.

ஒருமுறை சேஷாத்திரி சுவாமிகள் மண்டபத்தில் அமர்ந்திருந்தபோது, பக்தர் ஒருவர் அவருக்கு உணவு பொட்டலம் ஒன்றை கொடுத்து, உண்ணுமாறு வேண்டி கேட்டுக்கொண்டார். அவரும் மறுக்கமுடியாமல் பக்தருக்காக அந்த பொட்டலத்தில் இருந்து சிறிது உணவை எடுத்து சாப்பிட்டார். அப்போது திடீரென்று மீதம் இருந்த உணவை மேலும் கீழும் அள்ளி வீசினார். உணவைக்  கொடுத்த பக்தருக்கோ ஒன்றும் புரியவில்லை. அது குறித்து கேட்க அவருக்கு பயமாக இருந்தாலும், "உணவை உண்ணாமல் இப்படி கீழே இறைக்கிறீர்களே, ஏன் சுவாமி" என்று கேட்டார்.  அதற்கு சுவாமிகள்,  ''நீ எனக்கு தந்த உணவை பூதங்களும் தேவதைகளும் கேட்கிறார்கள். அதனால்தான் இப்படிச் செய்கிறேன்'' என்றவர், மீண்டும் பொட்டலத்தில் இருந்த உணவை அள்ளி வீசினார்.

பக்தருக்கோ நம்பிக்கையில்லை. ''சுவாமி நீங்கள் சொல்லும் 'பூதம் தேவதைகள்" என் கண்களுக்கு தெரியவில்லையே?'' என்று கிண்டல் தொனியில் கேட்டார்.  சுவாமிகள்  அந்த பக்தரை பார்த்து "பூதம், தேவதைகளை பார்த்தால்தான் நான் சொல்வதை நம்புவேன் என்கிறாய்.  அப்படித்தானே?''  என்றார். அதற்கு பக்தரும் வேறு வழியின்றி  "ஆமாம்" என்றார் .

உடனே சுவாமிகள் அந்த பக்தரை அருகில் அழைத்து, பக்தரின் இரண்டு புருவங்களுக்கு மத்தியில் தனது கட்டைவிரலை வைத்து சிறிது அழுத்தி, கண்களை மூடி, திறக்கச் சொன்னார்.

பக்தர் கண்களைத் திறந்து பார்த்தபோது, சுவாமிகள் வீசி எறிந்த உணவை கோரைப்பற்களும் நீளமான நாக்கும் இருந்த  பூதங்கள் வேகமாக எடுத்து சாப்பிட்டு கொண்டிருந்தன.  அந்த காட்சியை கண்டு நடுநடுங்கி போன பக்தர், தவறுக்கு வருந்தி அவரது திருவடிகளில் விழுந்து மன்னிக்க வேண்டினார்.

ஜாதிபேதம், பெண்மோகம் இவை இரண்டும் விட்டால்தான் இறையை அடையமுடியும் என்பது அவர் பொன்மொழி.

திருவண்ணாமலை எப்போது சென்றாலும் அருகே உள்ள அவரது சமாதி ஆசிரமம் சென்று வாருங்கள்.

சேஷாத்ரி_சுவாமிகள் உங்களை சிரித்து மகிழ்ந்து வரமளிப்பதை உணர்வீர்கள்.

-நன்றி: கட்டுரைஆக்கம்.: செந்தில்குமார் ஆதித்தியன்

சிவாயநம!🚩