காதல் பூச்சி

 காதல் பூச்சி... சுஜாதா - சிறுகதை

(நன்றி : குங்குமம் வார இதழ்- 22-10-2006)

(என்னுடைய முதல் ஸ்ரீரங்கத்துக் கதைகளை பேப்பரில் பேர். பெண் வேஷம். இரண்டும் குங்குமம்' இதழில் சாவி ஆசிரியராக இருந்தபோது வெளிவந்தன. அப்போது குறிப்பெடுத்து வைத்திருந்து. விட்டுப்போன கதை இது. ஏறத்தாழ இருபத்தெட்டு ஆண்டுகள் கழித்து எழுதப்படுகிறது. சில ஞாபகங்கள் மூளையில் பச்சை குத்தப்பட்டுவிடுகின்றன என்று சொல்வார்கள் அவைகளில் இது ஒன்று - சுஜாதா)

கொள்ளிடத்தில் வெள்ளம் வந்த வருஷம் எங்கள் கீழச் சித்திரை வீதி டீம் ரொம்ப ஸ்ட்ராங்காக இருந்தது. சீமாச்சு, வீரராகவன், கிச்சாமி, வேம்பான் போன்ற ஸ்டார் ப்ளேயர்கள் இருந்தார்கள் என் போன்ற பந்து பொறுக்கி ப்ளேயர்களுக்கல்லாம் வாய்ப்பு கிடைப் பதே அரிதாக இருந்தது. ஒரே ஒரு காலி இடத்துக்கு நான் சீனு கண்ணன் , பப்புகுட்டி போன் றோர் போட்டி போடுவோம்.

தெற்கு வீதி தாத்தாசாரியார் வீட்டு வாசலில் விளையாடும் டீம் தான் சித்திரை வீதிகளிலேயே வலுவான பணக்கார டீம் என்று பெயர் பெற்றிருந்தது.

அவர்களை ஒரு முறை மேட்ச்சுக்கு அழைத்தோம். அத்தனை தைரியம் வந்துவிட்டது. போன தடவை யார் தோத்தது என்ற கேள்வி எழுந்தது

"நாங்க தான்"

"அப்ப நீங்கதான் எங்க வீதிக்கு வந்து ஆடணும் புது பால் கொண்டு வரணும்

இது காலம் காலமாக - பையு. தொக்கு தம்பு போன்றோர் காலத்திலிருந்து இருக்கும் விதியாம்.

பரவாயில்லை என்றனர் எம் இளம் வீரர்கள். இது டீமில் கேப்டன், கோச் எல் லோருடனும் விவாதிக்கப்பட்டது.

உத்தர வீதியில் ஒரு நியூட்ரல் கிரவுண்டு உள்ளது. ஐதராபாத் அவுஸுக்கு எதிரில் அதில் மேட்ச்சுக்குக் கூ ப் பி ட லா ம் என்றால் அங்கு கோவில் லோரம் அவரைக் கொடி போட்டு சுவரெல்லாம் சாணி தட்டியிருந்தது.

"பரவால்லைடா, தெற்கு விதிக்கு என்று போய் ஆடலாம்டா" என்று தீர்மானித்தோம்.

அந்த அளவுக்கு எங்கள் தன்னம்பிக்கை இருந்தாலும், அந்த மேட்ச்சை சுலபமாக ஜெயித்த போதுதான் எங்கள் 'பவர்' எங்களுக்குப் புரிந்தது

அவர்கள் முதலில் பேட் செய்து நாற்பத்தைந்து ரன்னில் அவுட் ஆகிவிட்டார்கள்.

சீமாச்சு ஏழு விக்கெட் எடுத்தான். இத்தனைக்கும் இரண்டு ப்ளஃப். எல்பி கொடுக்கவேயில்லை. எல்லாம் போல்ட் இல்லை லாங்லெக்கில் காட்ச்....

நாப்பத்தைந்து ரன்கள் கேவியும் கிச்சாமியும் நோ லாஸிலேயே எடுத்துவிட்டோம். அவர்கள் முகம் சிவந்தது. "எங்கள் ஸ்டார் பிளேயர்கள் வரவில்லை இது பி டீம்' என்று சப்பைக்கட்டு சொன்னார்கள். ரிட்டர்ன் மேட்ச் கேட்டார்கள்

நீங்கள் அங்கு வந்து ஆடுவதாக இருந்தால் சம்மதம் என்றோம். எங்கள் ஸ்கோர் ஷீட்டில் தோத்ததற்கு அத்தாட்சிக் கையெழுத் துப் போட கடைசி நிமிஷத்தில் ஒரு கைக்கு நூதையை கேப்டன் என்றார்கள் உங்களுக்கு வெற்றிதான் முக்கியம் என்று பெருந்தன்மையுடன்

'தோத்தாங்குள்ளி தோல் புடிங்கி' ஆரவாரத்துடன் வந்து விட்டோம்.

"அடுத்து இந்த டீமைடா உதைக்கலாம்? " என்று கேட்டான் வீரு.

"வடக்கு அடையவளைஞ்சான் டீம் ஒண்ணுதான் பாக்கி இருக்கு. அவங்களை கூப்பிடலாமா? "

அவ்வளவுதான். உடனே ஓசை அடங்கி காற்று நின்று போய் மரண அமைதி நிலவியது

"அய்யோ அவங்க மட்டும் வேண்டாம்பா"

"ஏண்டா, நம்ம டீம் நல்ல டீம்டா. முன்னைப்போல இல்லை தோக்க மாட்டோம்"

"இல்லைடா. அவங்களுக்கு தோக்கறதே பிடிக்காது"

நினைவுத் திரைகள் பின்னோக்கிச் சென்றன

இப்டித்தான் மேல வீதியோடு சேந்து ஒரு டீம் ஃபார்ம் பண்ணி அவர்கள் போன தீபாவளிக்கு முன்னாடி ஆடினோம். தோத்துப் போற சமயத்தில கல்லெடுத்து அடிக்க ஆரம்பிச்சாங்க.

ஜாதியை , இழுக்க ஆரம்பிச்சான். அப்புறம் திடீர்னு கார்க்பால்ல ஆடு வாங்க. முழங்கால்ல அடி பட்டா அதே சைசுக்கு வீங்கிக்கும் விரைக்கொட்டையை குறிவெச்சே பால் போடுவாங்க. ரொம்ப முரடங்க. "கிரிக்கெட்ங்கறது ஜெண்டில்மன்ஸ் கேம்டா"

"வேண்டாம் அவங்க மட்டும் வேண்டாம்" என்று அந்த யோசனை வீடோ பண்ணப்பட்டது

அதன்பின் ஒருமுறை புத்தூர் விஜயம் செய்து அவர்களுக்கு இன்னிங்ஸ் டிஃபீட் கொடுத்தோம் அவர்கள் உடனே ஃபுட் மேட்ச் ஆடு என்று வற்புறுத்தினார்கள். எப்படியாவது தோற்றுப் போய் திரும்பு என்றனர்.

எங்கள் ஃபுட்பால் டீம் வேறு என்று சொல்லிவிட்டு வந்தோம். இருந்தால்தானே?

பின்னர் லால்குடி ஹைஸ்கூல் டீம் ஒன்றுடன் பாசஞ்சர் ஏறிச் சென்று வென்று திரும்பினோம்.

"சே, நம்ம டீமுக்கு ஈக்வலா ஜில்லாவிலேயே டீம் இல்லைடா" என்றான் சீமாச்சு. எங்க 'இசி கிரிக்கெட் சியர்ஸ்' டீமின் புகழ் வடக்கே புள்ளம்பாடி, மேற்கே பேட்டைவாய்த்தலை வரை பரவியது. ரப்பர் ஸ்டாம்ப் கூட பண்ணி வைத்துக் கொண்டோம்.

கோட்டைக்குப் போய் மெயின் கார்டு கேட்டருகே கடையில் போய் ஸ்கோர் ஷீட், கிளவுஸ் எல்லாம் வாங்கிக் கொண்டோம் ஏறக்குறைய தினம் சாயங்காலம் ரங்கசாமி மாடு கறந்து விட்டு சென்றதும் வீதிக்குக் குறுக்கே ஸ்டம்ப் நட்டு இருட்டும் வரை விளையாடினோம்

ராத்திரி சித்திரை மாச நிலவொளியில் நிறைகர்ப்பமான கயிற்றுக் கட்டிலில் டீமே உட்கார்ந்து கொண்டு எங்கள் வெற்றிகளை பரணி பாடுவோம்

"அவன் யாரு ஒரு தொத்த போலர் பாபு பூபூவோ அங்கேருந்து ஓடிவந்து எங்கிட்ட பம்பர் போடறாண்டா...."

"அடிச்சான் பாரு கீச்சு, தேர் முட்டி தாண்டி விழுந்ததுடா.... இதுவரைக்கும் அத்தனை தூரம் யாருமே அடிச்சதில்லை."

"சீமாச்சுவுக்கு, மாலதி பாத்துண்டிருந்தா ஆட்டம் சூடு பிடிச்சுடும். ஃபார்ம் வந்துடும் அதும் அன்னிக்கு ரெட்டை பின்னல் வேற !"

"போங்கடா" என்று சீமாச்சு கன்னம் சிவந்தான்.

"ஆனா, அவ உள்ள போனதும் அவுட் ஆயிடுவான். அதான் பிரச்சனை."

"டேய், அடையவளஞ்சான் கூட மேட்ச்ல எனக்கு ஒரு சான்ஸ் குடுங்கடா" என்றேன்.

"யார்ரா இவன்? அடைய வளைஞ்சான் மேட்ச் இல்லை கிடையாது. போதுமா”என்று சீனு அதட்டினான். மேலவீதி மேட்ச்சில் உண்டை வாங்கினவன்

"அவங்கதான் பேசிக்கிறாங்க அவங்க டீம்ல ஒரு தங்கராஜு சொன்னான். நாத்திக்கிழமை மேட்ச் இருக்கறதா."

"யார்ரா சொன்னா? அது தீர்மானமாகலை. "

"இது என்னடா புதுசா சொல்றான்" என்றான் வீரு.

சீமாச்சுதான் விளக்கினான். "அந்தப் பசங்க வந்து கேட்டாங்க கண்டிப்பா சொல்லிட்டேன். உங்க வீதிக்கு நாங்க வரமாட்டோம் கோரதமுட்டில ஆடறதா இருந்தா வரோம். அம்பயர் எங்க அம்பயர். லெக் அம்பயர் வேணா நீங்க வச்சுக்கலாம். ரெண்டு சைடும் ஸ்கோரர் ஒவ்வொரு ரன்னும் செக் பண்ணிட்டுதான் எண்டர் பண்ணணும்னு கண்டிஷன் போட்டேன். கரெக்டா? "

"அவங்க என்ன சொன்னாங்க"

"பேசிட்டு வரோம்னு போனாங்க. இவன் ஏதோ புதுசா சொல்றான்".

எல்லாரும் என்னைப் பார்த்தார்கள்

"ரங்கராஜு தான் சொன்னான். அவங்க ஒத்துக்கறாப்பல இருக்கு"

கோரதம் என்பது பங்குனி உற்சவத்தில் ஓடும் அழகான மர வேலைப்பாடுகள் நிறைந்த ரதம். முழு ரதமும் உயரமான ஷெட்டில் பெரிய கதவுகள் மூடி வருஷத்தில் ஒருநாள் ஓட்டத்துக்காகக் காத்திருக்கும்.

பங்குனி உற்சவத்தின்போது 'வையாளி'க்கு முன் அதை இழுத்து வந்து நிலையின் அருகே நிறுத்துவார்கள். கேவி அந்த வேலையைக் காண்ட்ராக்ட் எடுத்து பத்துப் பதினைந்து சின்னப் பையன்களை வைத்து இன்ச் இன்ச்சாக நகர்த்தி சாமர்த்தியமாக இழுத்துக் கொண்டு வந்து விடுவான்.

அதன் உள்ளேயும், வெளியேயும் புகுந்து வெளவால் எச்சம் மணக்க ஊடாவோம். மரச் சிற்பங்களில் செதுக்கி இருக்கும் கெட்ட காரியங்ளை ரகசியமாக ரசிப்போம்.

கோரத மூக்கை நாங்கள் ஆடுகளமாகத் தேர்ந்தெடுத்ததற்கு மற்றொரு முக்கிய காரணம் இருந்தது. மாலு வின் வீட்டுக்கு எதிரே இருந்தது. அடையவளைந்தான் திட்டிக் கதவு வழியாக அதிகம் போக்குவரத்து இருக்காது. ஆடு மாடுகள், பால்காரர்களோ குறுக்கிட மாட்டார்கள். ஆய்ங்க் ஆய்ங்க் என்று குரல் கொடுத்து குறுக்கே ஓடும் ஒரு பன்றிகளைச் சமாளித்து விடலாம். லெக்சைடில் நிறைய இடம் இருக்கும்.

எல்லாவற்றையும் விட முக்கியக் காரணம். நான் சொன்னபடி மாலுதான், இந்த மாலு அப்படி ஒன்றும் பேரழகி இல்லை. ஆனால் சீமாச்சுவின் கண்ணுக்கு ரதி.

அவளைப்பற்றி ஏதாவது பேசினாலே ஸ்ஸ் என்று ஒரு மாதிரி உள்மூச்சு வாங்குவான். அவள் பேரில் 'நாலே நாலு வார்த்தை பேசாயோ மாலு" என்றெல்லாம் விருத்தப்பா எழுதி, யாரிடமும் சொல்லக்கூடாது என்று சத்தியம் வாங்கிக்கொண்டு எனக்குக் காட்டியிருக்கிறான்

எவ்வளவு பெரிய ஸ்டார் ப்ளேயர் மாலு வீட்டுக்கு சர்க்குலேஷன் லைப்ரரி பத்திரிகை போட ஒப்புக்கொண்டு அவள் தாத்தாவுடன் சேம்பர்லின் துரை பற்றி மூன்று மணி நேரம் மாலு டியூஷனிலிருந்து திரும்பும் வரை பேசிக்கொண்டிருப்பான். அவர்கள் வீட்டுக்கு காப்பிக்கொட்டை. இலை வடாம், பாவாடை நாடாவெல்லாம் வாங்கி வருவான். காதல் ஒரு ஆசாமியை எப்படியெல்லாம் ஆட்டிப்படைக்கும் என்பதற்கு சீமாச்சு ஓர் அரிய உதாரணம்

வடக்கு அடையவளைந்தானுடன் எங்கள் மேட்ச் பொன்னெழுத்து சம்பவம். அவர்கள் அனைவரும் தலையில் கர்ச்சீப் கட்டிக்கொண்டு எங்கள் வீதிக்கு வந்தபோது 'திக்' என்றது. எங்களுக்கும். அவர்களுக்கும் சைஸ்

பொருத்தம் இல்லாததை கவனித்து வயிற்றைக் கலக்கியது. நாங்கள் அனைவரும் அப்பளம், சாத்துஞ்சாதம், தயிர் சாதம்.. எலுமிச்சை சாதத்தில் வளர்ந்தவர்கள்.

அவர்கள் மாமிச பட்சிணிகள். சராசரியாக எங்களை விட ஒன்றரை மடங்கு உயரமும் அகலமும் பெருமனுமாக இருந்தார்கள்.

அவர்கள் வாசனையே வேறுமாதிரி இருந்தது. எங்கள் பந்தைப் பார்க்க விரும்பினார்கள்.

நாங்கள் சீரங்கம் டென்னிஸ் கிளப்பிலிருந்து ஏறக்குறைய புதிய டென்னிஸ் பால் கொண்டு வந்திருந்தோம். மஞ்சள் முயல் குட்டி போல இருந்த அந்தப் பந்துகளை அலட்சியமாகப் பார்த்து 'இது ரொம்ப எகிறும். கார்க் பால்ல விளையாடலாம்" என்றனர்.

கார்க் பால் என்பதற்கு மறு பெயர் அபாயம். கெட்டியாக பொருவிளங்காய் உருண்டை போல இருக்கும் உடலில் ஏதா வது ஒரு பாகத்தில் பட்டால் அதிகபட்சம் பதினைந்து நிமிஷம் வலி துடிக்கும்.

"வேண்டாம். இதில எங்களால ஆட முடியாது. மேட்ச் கேன்சல் என்றான் வீரு.

"அப்ப, தோத்தோம்னு கையெளுத்துப் போடு".

"இது எந்த ஊர் நியாயம் மேட்ச் ஆடாம எப்படி போட றது?"

"ஆடு."

"கார்க் பால் கிடையாது"

"கார்க் பால்ல ஆடறதா ஒப்புக் கிட்டதாலதானே நாங்க வந்தோம்".

"யார் ஒப்புத்துண்டா? "

"இதோ இந்த ஒல்லிக்குச்சி தான்" என்று என்னைக் காட்டினார்கள்.

"அய்யோ, அபாண்டம்.நான் அந்தப் பக்கமே போகலை. பொய் சொல்றான்."

"ஏய், நீ எங்க தெருவுக்கு வந்து தங்கராஜுகிட்ட பேசலை? "

"அய்யோ அபாண்டம்"

சீமாச்சுவும், வீருவும் கலந்தா லோசித்தார்கள். அப்போது ஒரு நிகழ்வு அந்த மேட்ச்சின் விதியை நிர்ணயித்தது

மாலு டியூஷனிலிருந்து திரும்பி வந்து, "என்ன சீமாச்சு, இன்னிக்கு மேட்ச்சா ? ஹை! ஜாலி” என்றாள்

அவ்வளவுதான், "வாங்கடா டேய் ஆடலாம். நீ போய் மேல உத்தர வீதியில திருவேங் கடத்தான் கிட்ட காலுக்கு கட்டிக்கிற பாட் வெச்சிருப் பான், வாங்கிண்டு வா . ரெண்டணா அப்புறம் குடுக் கறேன்னு சொல்லு" என்றான் வீறாப்பாக.

பூவா தலையா போட்டபோது காசு கீழே விழுவதற்கு முன்பே ஆரவாரமாகக் குதித்து "ஜெயிச்சாச்சு ஜெயிச்சாச்சு, நாங்க பேட்டிங்" என்று குதித்தார்கள். என்ன விழுந்தது என்று எங்களை பார்க்க விடவில்லை.

அவர்கள் ஸ்டார் ப்ளேயர் கோபாலும் தங்கவேலுவும் இறங்கினார்கள் கோபால் முதல் ஓவரிலேயே சிக்ஸர் அடித்தான். மாலுவின் காலடியில் போய் விழுந்தது. அவள் கைதட்ட...

சீமாச்சு அவளை முறைத்து "துரோகி" என்றான்

"எந்த வீதியா இருந்தாலும் நன்னா ஆடினா கைதட்டணும் சீமாச்சு."

சுமார் பத்து ஓவர் போட்டிருப் போம். ஒரே கைதட்டல். "கோபால் அம்பது, கோபால் அம்பது" என்று கோஷம், அவர்களுடன் மாலுவும் சேர்ந்து கை தட்டுவது எரிச்சலாக இருந்தது

எங்கள் ஸ்கோரரை ஓரம் கட்டி விட்டார்கள்.

"அநியாயமா ரன் ஏத்தறாங்கடா" என்ற அவன் மறுப்பைக் கேட்க முடியாமல் ஆரவாரம் அழுத்தியது.

இருபது ஓவர் மேட்ச் அது.

அதில் எங்கள் கணக்குப்படி அவர் கள் எடுத்தது நாற்பத்தொன்பது ஆனால் சொன்னது தொண்ணூற்றி எட்டு.

வீரு ரொம்பக் கோபமாக இருந் தான். “இதுக்குத்தான் அந்தப் பெண்களை வேண்டாம். வம்பு வேண்டாம்னு அடிச்சுண்டேன் சீமாச்சு, உன்னாலதான்" என்றான்

“எடுத்துரலாம் டா" என்றான்.

மாலு திண்ணையில் உட்கார்ந்து கொண்டு மருதோன்றி கைகளில் புளியங்கொட்டை அம்மானை ஆடிக்கொண்டே "சீமாச்சு, நிறைய ரன் எடுக்கணும் போலருக்கே ஜெயிச்சுருவேளா? "

"பாரு இப்ப” என்றான் ஒப்பனிங் என்னை பலியாடு போல அனுப்பினார்கள் "தேக்கி ஆடு. சீமாச்சுக்கு ஸ்டாண்டு கொடு" என்றார்கள். என்னைச் சுற்றிலும் ஸில்லி மிட் ஆன், ஸில்லி மிட் ஆஃப், ஷார்ட்லெக் எல்லாம் வைத்தார்கள்.

முதல் மூன்று பால் எங்கே போச்சு என்றே தெரிய வில்லை. நான்காவது முழங்காலில் பட்டு கருரத்தம் கட்டிக்கொண்டது. ஐந்தாவதில் லட்டு மாதிரி கேட்ச் பிடித்து அனுப்பி விட்டார்கள்

"என்ன சொன்னேன் நான் தேக்கி ஆடுன்னு சொன்னனா

இல்லையா?"

"கார்க்பால்ல ஆடி பழக்கம் இல்லை வீரு."

"எதுக்குடா இவனையெல்லாம் சேத்துண்டீங்க? "

சீமாச்சு களம் இறங்கினான். கோபால் மாலு வீட்டுக்கு வெளியே ஃபீல்டிங் செய்ய நின்றான்.

மாலு அம்மானை ஆடுவதை நிறுத்தி "சீமாச்சு குட்லக்” என்றாள். அந்த உற்சாகம் போதுமானதாக இருந்தது சூப்பராக ஆடினான்.

நிஜமாகவே எங்கள் ரன் எண்ணிக்கை அதிகரித்தது தட்டித்தட்டி அடித்தான். கிட்டே ஆட்களை வைத்தால் அவர்கள் தலைக்கு மேல் அடித்தான். எந்த எந்த இடத்தில் சந்துகள் உள்ளனவோ அங்கெல்லாம் அடித்து இரண்டு இரண்டாக ரன் எடுத்து நான்காவது பாலில் பவுண்டரி. ஐந்தாவதில் பவுண்டரி, ஆறாவது பாலில் சிங்கிள் என்று தண்ணி காட்டினான். பவுண்டரி கல்லை அவர்கள் தள்ளி வைத்தும் அதையும் வென்று சீமாச்சு வீழாமல் ஆடினான்.

ரன் எண்ணிக்கை தொண்ணூறை பதிமூன்று ஓவரிலேயே நெருங்கிய போது மற்றொரு முறை விளையாட்டில் விதி கலந்து கொண்டது.

மாலுவின் வீட்டிற்கு ஒரு டூரர் கார் வந்து நின்றது. அல்பாகா கோட்டும் சிலுக்கு குல்லாயும் காதில் கடுக்கணும், முகத்தில் பவுடர் போட்டுக் கொண்டு ஒரு வாலிபன் தன் பெற்றோருடன் இறங்கினான்

"மாலு, உள்ள போடி உன்னை பெண் பார்க்க அவாள்ளாம் வந்தாச்சு" என்ற குரல் கேட்டது இதை வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டே ஓடிய சீமாச்சு ரன் அவுட் ஆகி விட்டான்

இப்போது நினைத்தாலும் அழுகை வருகிறது. நாங்கள் அந்த ஆட்டத்தை ஒரு ரன்னில் இழந் தோம்

அதன்பின் எங்கள் டீம் கலைந்து போயிற்று.

அந்த கோபால் தினம் காலை, மாலை எங்கள் வீதியில் சகாக்களுடன் உலாவ ஆரம்பித்தான்.

நாம் ஐவர் சங்கத்தில் சேர்ந்து மாலு வீட்டுக்கு தினம் தலைவாரிக்கொண்டு விகடன், கல்கி, பேசும் படம், குண்டூசி, அணில் பத்திரிகைகள் போடும் பணியை மேற்கொண் டான்

காதல் பூச்சி அவனைக் கடிக்கத் துவங்கி விட்டது

லௌகீகங்கள் சரிப்படவில்லையோ அல்லது யாரோ மொட்டைக் கடுதாசி எழுதிப் போட்டதாலோ நங்கவரத்திலிருந்து வந்த அந்த கடுக்கண் மாப்பிள்ளை வீட்டார் மாலுவை வேண்டாம் என்று சொல்லி விட்டார்கள்

இதெல்லாம் நடந்து பல ஆண்டுகள் கடந்து விட்டபின் ஒரு முறை டில்லியிலிருந்து ஸ்ரீரங்கத்துக்கு போனபோது விசாரித்தேன் மாலு ரெட்மாண்ட்டில் (USA) இருக்கிறாள் என்றும், அவள் கணவர் கோபால் மைக்ரோசாஃப்ட்டில் வேலை பார்க்கிறார் என்றும் அறிந்தேன்

சீமாச்சு ஜோசப் கல்லூரியில் எம்.எஸ்சி. எடுத்தானாம் மைசூரில் போய் பிஎச்.டி. பண்ணி மைசூரிலேயே ஸ்டார்ட் அப் கம்பெனியில் ஸி.டி.ஓ வாக இருக்கிறானாம்.

உடன் வேலை பார்த்த மராட்டி பெண்ணை மணந்து கொண்டிருக்கிறானாம். மகளுக்கு மாலு என்று பெயராம்.