ஆத்மா நந்தா-22

 ஆத்மா நந்தா-22

By N Krishnamurthy 

தெக்ஷிணாமூர்த்திக்கு டிசம்பர் மாதத்தில் லீவு  தேதியை அறிவித்து விட்டிருந்தார்கள். இன்னும் ஒரு மாதத்தில் லீவு  தொடங்கயிருந்தது. எனவே அவர் கும்பகோணம் செல்வதற்காக ஒரு மாதம் முன்பு ட்ரெயினில் முன்பதிவு செய்ய முனைந்தார். தனக்கும் வசந்திக்கும் மாமியாருக்கும், மாமனருக்கும் முன்பதிவு செய்தார்.

பிறகு சுந்தரத்தை போனில் கூப்பிட்டு தாங்கள் வரப் போகும் விஷயத்தை கூறினார். அதைக் கேட்ட சுந்தரம் "ரொம்ப சந்தோஷம். நீங்க கிளம்பறன்னைக்கு போன் பண்ணுங்க. நானே பஸ் ஸ்டாண்டுக்கு வந்து உங்களை அழச்சுண்டு  போறேன்" என்றார். குருவாயூரிலிருந்து திருச்சி வரை ட்ரெயினில் சென்று அங்கிருந்து கும்பகோணத்திற்கு பஸ்ஸில் செல்வதாக திட்டமிட்டார் தெக்ஷிணாமூர்த்தி. கும்பகோணத்திற்கு கிளம்பும் அன்று பகலில் சுந்திரத்திற்கு போன் செய்து "இன்று இரவு நாங்கள் கிளம்புகிறோம். நாளை மாலை 6 மணி அளவில் அங்கு இருப்போம்" என்று கூறினார் தெக்ஷிணாமூர்த்தி. "சரி. கிட்டத்தட்ட அந்த சமயத்தில் நான் புது பஸ் ஸ்டாண்டுக்கு வந்து விடுகிறேன்" என்றார் சுந்தரம். "தேவையில்லை. நாங்களே ஒரு ஆட்டோ பிடித்துக் கொண்டு உங்கள் வீட்டிற்கு வந்து விடுகிறோம். அட்ரஸ் தான் என்கிட்ட இருக்கே"என்றார்  தெக்ஷிணாமூர்த்தி.

திருச்சூரில் ராதாகிருஷ்ணனும், கார்த்தயாயினியும் ஏறிக்கொண்டார்கள். மறுநாள் திருச்சி ஜங்ஷனில் இறங்கி,ஆட்டோ பிடித்து சென்ட்ரல் பஸ் ஸ்டேண்ட் போய் சேர்ந்தனர். கும்பககோணம் செல்லும் பஸ்ஸில் ஏறி அமர,மாலை 6:30 மணிக்கு பஸ் கும்பகோணம் புது பஸ் ஸ்டாண்டை அடைந்தது. இறங்கியதும்  தெக்ஷிணாமூர்த்தி குடும்பம் ஒரு ஆட்டோ பிடித்துக் கொண்டு நாகேஸ்வரன் சன்னதி  தெருவில் இருந்த சுந்தரத்தின் வீட்டிற்கு சென்றார்கள். அவர்கள் சென்றவுடன் அவர்களை சுந்தரமும், ஜனனியும் வரவேற்றார்கள்.

அவர்களிடம்  தெக்ஷிணாமூர்த்தி தன்னுடைய மாமனாரையும், மாமியாரையும் அவர்களுக்கு  அறிமுகப்படுத்தி வைத்தார். அவர்கள் இருவருக்கும் தன்னுடைய மனைவி, அம்மா,சித்தி ஆகியோரை  சுந்தரம் அறிமுகப்படுத்தினார்.

புதிய இடமாகையால் நந்து கொஞ்சம் சிணங்க ஆரம்பித்தான். மங்களம் அவனை தூக்கிக்கொண்டு வேடிக்கை காட்ட தொடங்கியதும் குழந்தை பாந்தமானான்.

இரவு சாப்பாடு முடிந்ததும் சுந்தரமும், தட்சிணாமூர்த்தியும் பேச ஆரம்பித்தார்கள் "உங்களுக்கு எவ்வளவு நாட்கள் லீவு இருக்கிறது. கும்பகோணத்தில் எவ்வளவு நாட்கள் தங்கப் போகிறீர்கள்" என்று கேட்டார் சுந்தரம். "எனக்கு பத்து நாள் லீவு இருக்கிறது. ஒரு வாரம் இங்க தங்கலாம் என்று இருக்கிறேன்"என்றார் தெக்ஷிணாமூர்த்தி. சுந்தரம் அவர்கள் ஒரு வாரத்தில் பார்க்கக்கூடிய கோவில்களின் லிஸ்ட் ஒன்றை தயார் செய்தார்.

தனக்கு தெரிந்த ஒரு டிராவல் ஏஜன்சியிடம் போன் செய்து நான்கு பேர்கள் சௌரியமாக உட்கார்ந்து  செல்லக்கூடிய ஒரு டூரிஸ்ட் காருக்கு  ஏற்பாடு செய்தார். 

கார் ட்ரைவர் கொஞ்சம் மலையாளம் அறிந்தவராயிருந்தது சௌகர்யமாக போயிற்று.

வீட்டு மாடியில் டாய்லலெட்டுடன் கூடிய விசாலமான ரூமை அவர்கள் தங்குவதற்கு ஏற்பாடு செய்தார்.

இரண்டு ஒற்றை கட்டில்களில் ராதாகிருஷ்ணனும், கார்த்தயாயனியும் படுக்க,தெக்ஷிணாமூர்த்தியும்,வசந்தியும் தரைமேல் விரித்திருந்த பாய் மேல் படுத்தார்கள்.நந்துவுக்கு தூளி கட்டினார்கள். அவன் அந்த தூளியில் படுத்து, ஏதோ பழகிய இடத்தில் உறங்குவது போல அசந்து உறங்கத்தொடங்கினான்.

அடுத்த ரெண்டு நாட்கள் கும்பகோணத்தில் உள்ள கோயில்களை பார்ப்பதாக திட்டமிடப்பட்டது.இந்த இரண்டு நாளும் மங்களம் நந்துவை கீழே  விடவே இல்லை. அவனும் மங்களத்துடன் ஒட்டிக் கொண்டிருந்தான்.

கும்பகோணத்தில் கும்பேஸ்வரர் கோயில், நாகேஸ்வரன் கோயில், ராமசாமி கோயில், சார்ங்கபாணி கோயில்,சக்ரபாணி கோவில் மற்றும் இதர பல கோயில்களை இரண்டு நாட்களிள் சென்று பார்த்தார்கள். 

மற்ற ஐந்து நாட்களில் திருபுவனம், திருவிடைமருதூர், திருச்சேறை, நாச்சியார் கோயில், திருவாரூர், சுவாமிமலை, தாராசுரம் திருமழிச்சூர் ஆகிய ஊர்களில் உள்ள கோவில்களை சென்று பார்த்து வந்தார்கள்.

சாதாரணமாக இது போன்ற ஒரு வார பயணத்தில் தண்ணீர், உணவு காரணமாக வயிறு கெடும் வாய்ப்புள்ளது.

ஆனால் தினமும் காலையில் வீட்டை விட்டு கிளம்பி, திட்டமிட்டபடி பார்க்க வேண்டிய இடங்கள் பார்த்து விட்டு, இரவு திரும்ப வீட்டுக்கே வந்தார்கள். காலை பிரக்பாஸ்ட் முடித்து,கையில் தண்ணீரும்,மதிய உணவும் எடுத்துக்கொண்டு  சென்றதால், வெளியே காப்பி தவிர வேறு சாப்பிட வேண்டிய அவசியமில்லாமல் போனது.இதனால் உடல் உபாதை இல்லாமல் இருக்க முடிந்தது.

திரும்பவும் குருவாயூருக்கு கிளம்பும்போது தெக்ஷிணாமூர்த்தி சுந்தரத்திடம் " நான்  இதுவரை தமிழ்நாட்டு கோயில்களை பற்றி படித்திருக்கிறேன். இப்போதுதான் முதல்முறையாக இக்கோயில்களை காணும் பாக்கியம் எங்களுக்கு கிடைத்தது.

எல்லா கோவில்களும் பிரம்மாண்டமாக உள்ளன. இந்த வாய்ப்பை தந்த உங்களுக்கு எப்படி நன்றி சொல்வது என்றே தெரியவில்லை" என்று கூறினார்.

இதற்கு சுந்தரம் "இதற்கெல்லாம் பார்மலா நன்றி என்று சொல்ல வேண்டாம். ஏதோ எங்களால் முடிந்தது, உங்களுக்கு உதவி செய்தோம் அவ்வளவு தான்" என்று கூறினார்.தெக்ஷிணாமூர்த்தி  குடும்பம் குருவாயூர் புறப்பட்டுச் சென்றது.

மங்களத்திற்கு நந்துவை பிரியவே மனமில்லை.