தன்வினை....-30
By N Krishnamurthy
அன்று மாலையே எல்லோரும் விடை பெற்றுக் கொள்வதாக தீர்மானித்தார்கள்.
கேசவதாஸ் அவர்களிடம் "பிரயாணத்திற்கு நாளைக்கு நாள் நண்ணாயிருக்கு. காலைல ப்ரக்பாஸ்ட் முடிச்சதும் புறப்படுங்கோ" என்றார்.
மாலை சிதம்பரத்தை தவிர மீதி அனைவரும் ஆற்றங்கரைக்கு கிளம்பி போனார்கள்.
கேசவதாஸ் சிதம்பரத்திடம்பேச வேண்டும் என்று சொன்னதால் அவர் போகவில்லை.
எல்லோரும் ஆற்றுக்கு கிளம்பிச் சென்றவுடன், கேசவதாஸ் சிதம்பரத்திடம் நான் "ஒண்ணு, ரெண்டு முக்கியமான விஷயங்களை உங்ககிட்ட பிரஸ்தாபிக்கலாம்னு தான் உங்களை இருக்க சொன்னேன்" என்றார். உடனே சிதம்பரம் "சொல்லுங்க கேட்டுக்கறேன்" என்று கூறினார்.
உடனே கேசவதாஸ் "நான் சொல்ற விஷயங்களை நீங்க மனசுல வச்சிண்டிருந்தா போதும். அவாளுக்கு சொல்லணம்னு அவசியம் இல்லை" என்று கூறினார்.
"ஆஹா, அப்படியே ஆகட்டும்" என்றார் சிதம்பரம். கேசவதாஸ் அவரிடம் " இதை ஒரு ஆண் கேட்டுக் கொண்டதின் பேரில் ஒரு மாந்திரீகர். செஞ்சிருக்கார் . அந்த ஆண், இவா கூட ஒரு பையன் இருக்கானே, இவா மாப்பிள்ளை, அவனுக்கு தாய் வழியில் சொந்தமா இருக்கலாம்னு தெரியறது" என்றவர் சிதம்பரத்திடம் "நிறைய கேரளத்து மாந்திரீகர்கள் இதுபோல செய்தவர்களுக்கு திருப்பி இந்த செய்வினையை ஏவி விட்டூடுவா. ஆனா எங்க வம்சத்தில் நாங்க அதுபோல பண்றது இல்ல. அது பண்றதும் ஒண்ணு தான், செய்வினை செய்யறதும் ஒண்ணு தான். செய்வினை செய்தவனும் சரி, செய்ய சொன்னவனும் சரி, பிற்காலத்தில் நசிச்சு போயிடுவா. ஒரு வேடிக்கை என்னன்னா அவாளுக்கு ஒண்ணுமே ஆகாது . அவ ரொம்ப அதிகமா நேசிக்கிற அவ பரம்பரையில் இருக்கிற பேரனையோ, பேத்தியையோ இது ரொம்ப படுத்தும். செய்வினை பண்ணவனையும்,பண்ண சொன்னவனையும் இது ஒண்ணு பண்ணாது .ஆனா அவ ரொம்ப நேசிக்கிற அவ சொந்தக்காரா மேல இது தன் வேலையை காட்டிடும். சில சமயம் அவ பரம்பரையே நாசமா போறதும் உண்டு " என்றார்.
இதைக் கேட்டு சிதம்பரம்"அப்படி பண்றவாளுக்கு பகவான் மன்னிப்பு கொடுக்க மாட்டானா" என்று கேட்டார். இதைக் கேட்ட கேசவ தாஸ் "பகவான் கருணாஸ்வரூபிதான். நம்ம பண்ற தப்பு எல்லாம் மன்னிப்பான். ஆனா இது மகா தப்பு. இதை மன்னிக்க அவன் மனசுல இடமே இருக்காது. எப்பவாவது ரேரா யாருக்காவது கருணை காட்டுவான். ஒண்ணு , ரெண்டு வருஷம் அனுபவிச்சிட்டு அவா சரியாயிடுவா. அதுக்கு கூட பூர்வ ஜென்மத்தில் அவாளுக்கு அந்த பலன் இருக்கணும். மத்தபடி யாருக்கும் மன்னிப்பு தர மாட்டான்" என்றார் கேசவ தாஸ்
" எனக்கு ரொம்ப நாளா ஒரு சின்ன சந்தேகம்" என்றார் சிதம்பரம். "சொல்லுங்க, என்ன சம்சயம்" என்றார் கேசவ தாஸ்.
" இந்த செய்வினையை எல்லார் மீதும் ஏவி விட முடியுமா" என்று கேட்டார் சிதம்பரம். அதைக் கேட்ட கேசவ தாஸ் கிட்டத்தட்ட 98% ஜனங்க மேலே இதை ஏவி விட முடியும். மீதி 2% பேர் இருக்காளே, அவ கிட்ட இதனுடைய பாச்சா பலிக்காது. அப்படிப்பட்டவா மகா யோகியா இருக்கணும். இதுபோல ஆபீசாரம் ஏற்பட்டால் கூட உடனடியாக நிவர்த்தி பண்ணிக்க அவாளால முடியும் " என்று கூறினார்.
தன்வினை ....-31
"உங்களுக்கு தெரிஞ்சிருக்கலாம்னு நெனக்கறேன். நான் சொல்லப்போற விஷயத்த நான் காது வழியாத்தான் கேட்டிருக்கேன். இது உண்மையிலேயே நடந்துதான்னு நேக்கு தெரியாது" என ஆரம்பித்த கேசவதாஸ் தொடர்ந்தார்.
"நீலகண்ட ஸ்வரூபமான காஞ்சி மஹா பெரியவர் ஏதோ ஓர் ஊரில முகாம் பண்ணியிருந்தாளாம். அங்கு இருந்த ஒரு வம்பன் , ஆபிசாரம் எனப்படும் வேலைகள் செய்து மக்களுக்கு மருந்து வைப்பது, மந்திரம் வைப்பது, பில்லி, சூனியம் என்று பணம் பண்ணுபவனுக்கு ஒரு விபரீத எண்ணம் வந்தது. பெரியவர் அங்கு வந்திருப்பது தெரிந்து, ‘நான் பெரியவனா, இல்லை அவரா, பாத்தடறேன்" என்று, "என் சித்து மற்றும் வசியம் முன் அவர் என்ன செய்ய முடியும், இன்று அவரை என் வசியத்தால் கட்டிப்போடுகிறேன்" என்றெல்லாம் ஆர்பரித்திருக்கிறான்.
பலர் எடுத்து சொல்லியும் அவன் கேட்பதாக இல்லை.
அவன அன்னிக்கு திருத்தணும்னு பகவான் முடிவு பண்ணீட்டான் போல இருக்கு.
அன்று பெரியவர் பண்ற சந்த்ரமௌளீஸ்வரர் பூஜையை பார்க்க ஆயிரக்கணக்கானோர் கூடியிருந்தாளாம். இந்த ஆளும் சென்று கடைசியாய் இருந்துண்டு கையில் மையை வெச்சிண்டு என்னென்னவோ செய்தானாம். அங்கே அந்த பரப்ரம்மம் பூஜையில் ஒன்றி விட்டிருந்தார்.
பூஜை முடிந்தது. தீர்த்த பிரசாத விநியோகம் நடந்தது. ஸ்வாமிகள் கை சொடுக்கி இவனை அழைத்தார் . இவனுக்கோ ஒரே ஆச்சிரியம். எப்படி இந்த ஜனக்கூட்டத்தில் நம்மை குறி வைத்து அழைக்கிறார் என்று. " யாரை வசியப்படுத்துவேன் என்றானோ, அவரிடமே வசியப்பட்டு, யாரை பொம்மை ஆக்குவேன் என்றானோ அவரிடமே பொம்மையென சென்றான், அமர்ந்தான்.
"பின்னாடி திரும்பி பார்’.என்றாராம் பெரியவா.
பின்னாடி திரும்பியவனுக்கு பிரமை பிடித்தது போலானது.பின்னால் இருந்த மொத்த அடியார் கூட்டமும், பெரியவராய் தெரிந்தது அவருக்கு. ஆம், *எங்கெங்கு காணினும் பெரியவா.
கதறி கதறி அழுதான் நம்ப ஆள். பெரியவா காலில் விழுந்தான். மன்னிக்க கோரினான்.சரணாகதி பண்ணிணான்.
பெரியவா சொன்னாராம் ‘சித்து பெரிய விஷயமே இல்லை. ஒருத்தர் கிட்ட கூட ஒனக்கு நல்ல பேரு இல்லே. கெட்ட வழிலே இவ்வளவு பணம் பண்ணிருக்கே’ என்றாராம்.
‘அத்தனையும் விட்டுடறேன். பெரியவா கூட மடத்துக்கு வந்து சொச்ச காலத்தையாவது சேவகம் பண்ணி பாவத்தை போக்கிகறேன்’ என்றான் அவன்.
‘இல்லே, இன்னும் நிறைய இருக்கு ஒனக்கு. பாவ வழிலே சம்பாதிச்சாலும் பணம் பணம் தான். அதனாலே அத்தன பணத்தையும் நல்ல வழிலே செலவு செய். நெறைய கல்யாணம் பண்ணி வை, ஏழை கொழந்தளை படிக்க வை, அம்பாளை சதா ப்ரார்த்திச்சிண்டே இரு.
நீ இதுவரை பண்ணியிருக்க பாவத்தை நெனச்சு,நெனச்சு, வருந்தி, அதுக்கு பரிஹாரம் பண்ணு. எல்லோரோட க்ஷேமத்துக்காகவும் உழச்சயான்னா , நீயும் க்ஷேமமா இருப்பே’என்றாராம் அந்த கருணாமூர்த்தி.
'பார்த்த மாத்திரத்தில் பாவத்தை பொசுக்கற அந்த அக்னி, அப்படியே குளிர்ந்த நீரா அவனுக்கு சாதிச்சதாம்" என்று முடித்தார் கேசவதாஸ்.
சிதம்பரம் கண்ணில் நீர் பெருக " ஹர ஹர சங்கர,சிவ சிவ சங்கர "என்று கூறி உள்ளம்நெகிழ்ந்தார்.
No comments:
Post a Comment