தன் வினை....-17

 தன் வினை....-17

By N Krishnamurthy 

அன்று இரவு ஜகன் கணேசனை போனில் கூப்பிட்டான்." மாமா நான் டாக்டர்கிட்ட பேசிட்டேன். நாளைக்கு காலைல 11 மணிக்கு நம்ப டாக்டர் பாக்க போறோம்.நான் பத்து மணிக்கு அங்க  வந்துடறேன். நீங்க எல்லாம் ரெடியா இருந்தா நம்ப அங்கே இருந்து ஒரு டாக்ஸி பிடிச்சு  டாக்டர் வீட்டுக்கு போயிடலாம்" என்றான்.

"டாக்டர் பேர் என்னப்பா"என்று கேட்டார் கணேசன்.

"டாக்டர் பேர் *தாமரை* மாமா "என்றான் ஜகன்.

அதைக்கேட்ட கணேசன் தாமரை தான் நம்பள காப்பாத்தணம்* . தாமரையை விட்டா வேற கதி இல்ல"என்றவர்"சரி ஜகன். நாளைக்கு காலைல நாங்க பத்து மணிக்கே ரெடியா இருக்கோம்"என்றார் கணேசன்.

 மறுநாள் காலை சொல்லி வைத்த மாதிரி ஜகன் 10 மணிக்கு வந்து சேர்ந்தான். அப்பொழுது வினயா ரொம்பவும் நார்மலா இருந்தாள். இப்படி இருப்பவளா அன்று அந்த ஆட்டம் ஆடிவிட்டாள்  என்று ஜகனுக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. "நானும் வரட்டுமா"என்றாள்  விமலா. " வாங்களேன். ரெண்டு பேர் கூட இருந்தா சௌகர்யம் தான்"என்றான்  ஜகன். எல்லோரும் டாக்சியில் ஏறி   டாக்டர் க்ளினிக்குக்கு சென்றார்கள்.

டாக்டர் தாமரை  ஆரஞ்சு கலர் புடவையில் இருந்தாள் சுமார் 50 வயது இருக்கலாம். மூக்கின் மேல் கண்ணாடி இருந்தது. தீக்ஷன்யமான கண்கள். ஜகனைப் பார்த்து" நீங்க தானே போன் பண்ணி இருந்தீர்கள்" என்று கேட்டாள். " ஆமாம், டாக்டர் " என்று கூறினான் ஜகன். "பேஷன்ட் யார்" என்று டாக்டர் கேட்டபோது வினயாவை சுட்டிக்காட்டி " இவள் தான் பேஷண்ட்" என்று கூறினான் அவன்.  டாக்டர் "இவுங்க உங்களுக்கு என்ன உறவு" என்று கேட்டாள். "டாக்டர். நான் திருமணம் செய்து கொள்ளப்போகும்  பெண் இவள்" என்று கூறினான்.

ஜகன். "இவளது பெற்றோர்கள் வந்திருக்கிறார்களா" என்று கேட்டாள் டாக்டர். "ஆம்" என்று அவன் கூறியதும்  "அவர்களையும்  கூப்பிடுங்கள்" என்று கூறினாள் டாக்டர். அவர்களும் வந்து அவர்கள் வந்ததும் டாக்டர்  ஜகனை பார்த்து " நீங்கள் இந்த பெண்ணை அழைத்துக் கொண்டு போய் சற்று வெளியில் இருங்கள்" என்று கூறினாள். ஜெகன் வினயாவும் வெளியில் சென்றவுடன், கணேசனையும் விமலாவையும் பார்த்து டாக்டர்" நடந்ததெல்லாம் ஒன்று விடாமல் கூறுங்கள்" என்று கேட்டாள்.  எல்லா விவரங்களையும் அவர்கள்   டாக்டரிடம் கூறினார்கள். இதன் பிறகு அவர் ஜெகனையும்,வினையாவையும்  உள்ளே வரச்சொன்னாள். வினயாவை முற்றிலும் செக்கப் செய்துவிட்டு, அவளிடம் "உனக்கு என்னம்மா செய்கிறது" என்று கேட்டாள். "எனக்கு ஒண்ணுமே இல்ல டாக்டர். நான் நார்மலாக தான் இருக்கிறேன்" என்றாள் வினயா.  " அடிக்கடி தலைவலி வருகிறதா" என்று கேட்டாள் டாக்டர்.  " இல்லை .நான்கு நாட்கள் முன்பு ஒருதரம் தலைவலி வந்தது. அவ்வளவுதான்" என்றாள் வினயா. "தலை விண் விண்  என்று தெறிக்கிற மாதிரி இருக்கிறதா" என்று கேட்டாள் டாக்டர். "அப்படியெல்லாம் ஒன்றுமே இல்லை" என்று   சாதுவாக பதில் அளித்துக் கொண்டிருந்த விமலா திடீரென்று டாக்டரை பார்த்து " உன்ன நான் சும்மா விடமாட்டேன். தீர்த்து கட்டிடுவேன்.என்ன உன்னால ஒழிக்க முடியுமா.நான் உன்ன ஒழிச்சூடுவேன்"என்று கத்த  ஆரம்பித்தாள்.  சேரில் இருந்து எழ ஆரம்பித்த அவளை, ஜகனும், விமலாவும் பிடித்துக் கொண்டார்கள். இது போன்ற பல கேஸ்களை பார்த்த டாக்டர் இதற்கெல்லாம் அசரவில்லை. எழுந்து வந்த அவள் வினயாவின் கையில் ஒரு ஊசியை குத்தினாள். மூன்றே நிமிடங்களில் வினயா மயக்கமானாள். டாக்டர், ஜகனிடம் " ஏதோ ஒரு காரணத்தினால் இவளுக்கு மன சிதைவு ஏற்பட்டிருக்கிறது. தொடர்ந்து  மருந்து சாப்பிட வேண்டி இருக்கும் .இவள் வேலைக்கு  போய்க்கொண்டிருந்தால் கொஞ்ச காலத்திற்கு வேலைக்கு அனுப்ப வேண்டாம் .மீண்டும் 10 நாட்கள் கழித்து வந்து என்னை பாருங்க. நடுவில் ஏதாவது எமர்ஜென்சி என்றால்  எப்பொழுது வேண்டுமானாலும் நீங்கள் இவளை கூட்டிக் கொண்டு வரலாம்" என்று கூறினாள். கணேசன் டாக்டரிடம் "எவ்வளவு பீஸ் தர வேண்டும் " என்று கேட்டார். அதற்கு டாக்டர் ஜகனை சுட்டிக்காட்டி "இவர் ஏற்கனவே ரிசப்ஷனில் பீசை கட்டி விட்டார்" என்று கூறினாள்.