காலமானவர் - சுஜாதா

 காலமானவர் - சுஜாதா சிறுகதை (1976) 

=====================================

உள்ளே நுழையும் முன்:  

45 வருடங்களுக்கு முன்னரே Artificial Intelligence (AI) என இப்போது அழைக்கப்படும் 'செயற்கை நுண்ணறிவின்" சாத்தியக்கூறுகளை சுஜாதா உபயோகப்படுத்தியிருப்பது  (அது என்னவென்று அப்போது - 1976-ல் - அறியாமலே) மிக, மிக  ஆச்சரியமாக உள்ளது.  

= = ராம் ஸ்ரீதர் 

====================================

உலகத்திலும், சந்திரனிலும், செவ்வாய்க் கிரகத்திலும் ஏறக்குறைய ஒரே சமயத்தில் பிரசுரமாகும் 'ககன தூதன்' என்கிற செய்திய பத்திரிகையின் ஆசிரியர் ஆத்மாவைப் பார்த்தால் அவ்வளவு பெரிய ஸ்தாபனத்தின் தலைவர் இவரா என்று ஆச்சரியம் ஏற்படும். உயரம் -சராசரிக்குக் குறைவான ஆறடி இரண்டங்குலம். கண்களில் மெலிதான நீலம். தலையில் சாஸ்திரத்துக்குக் கொஞ்சம் மயிர். பேசும்பொழுது கழுத்தில் கோலிக்குண்டு ஓடும். நல்ல கணீரென்ற குரல்தான் ஆனால் அந்தக் குரலின் கணீரைத் தெரிந்துகொள்ள அதிக நேரம் காத்திருக்க வேண்டும். அதிகம் பேசமாட்டார்.

‘ககன தூதன்' என்கிற மகத்தான ஸ்தாபனம் ஆரம்ப காலங்களில் ஒரே ஒரு வாடகை மினி கம்ப்யூட்டருடன் காந்தி கட்டிடத்தின் ஒரு சிறு அறையில் தொடங்கியபோதே சேர்ந்த ஆத்மா இடைப்பட்ட முப்பது வருடங்களில் 'தூதன்' ராட்சசத்தனமாக விரிந்து பல உலக அமைப்பாக உயர்ந்த போது அதன் தலைமை ஆசிரியராக உயர்ந்திருக்கிறார்.

‘தூதன்' ஒரு வித்தியாசமான செய்திப் பத்திரிகை. சரியாகச் சொன்னால் அது பத்திரிகையே இல்லை. வீட்டுக்கு வீடு என்று கோடிக்கணக்கான வீடுகளில் அமைக்கப்பட்ட சாதனங்கள் வீட்டுக்குள்ளேயே சுடச் சுடப் பட்டனின் தட்டலில் பத்திரிகை அடித்து கொடுத்துவிடும். படித்துவிட்டு மற்றொரு  பட்டனின் தட்டலில்  'காகிதம்' அழிந்துபோய் அடுத்த பதிப்புக்குத் தயாராகி உள்ளே போய்விடும். குப்பை, கூளம் இல்லை. காகிதம் எலெக்ட்ரோ காகிதம். சேதமடைய வேண்டியதில்லை. மேலும் எல்லாருக்கும் எல்லாச் செய்தியும் தேவையில்லை. என்னே தலைப்புகளை மட்டும் முதலில் காட்டும். அதை மேய்ந்துவிட்டுத் தேவைப்பட்ட செய்தியை மட்டும் விவரமாகப் படித்துக்கொள்ளலாம். உங்களுக்கு விளையாட்டில் தனிப்பட்ட ஆர்வமா: விளையாட்டுய பிரதியை மட்டும் வரவழைத்துக் கொள்ளலாம். பூமிக்கும் செவ்வாய்க் இரகத்துக்கும் நடக்கும் கால்பந்தாட்டத்தைப் பற்றி கிராஸ்மன் போன்ற நிபுணர்களின் கட்டுரையுடன் அடித்துக் கொடுக்கும்

நாம் சொல்ல வந்தது கால்பந்தைப் பற்றி இல்லை. ஆத்மாவின் அந்த வினோத தினத்தைப் பற்றி.

வினோத தினம்தான்.

தூங்கி எழுந்ததும் ஆத்மாவுக்கு முதல் காரியமாகக் ககன தூதனின்  அதிகாலைப் பதிப்பை ஒரு தடவைப் பார்த்துவிட வேண்டு தாம் இல்லாதபோது இந்தப் பயல்கள் ஏதாவது தப்பாக, தாறுமாறாக அடித்துவிடப்போகிறார்களே என்ற பயம். வருஷக்கணக்காக  அந்த ஸ்தாபனத்தில் ஊறியதால்,  தாம் இல்லாவிட்டால் பத்திரிக்கை படுத்துவிடும் என்கிற கவலை ஆத்மாவுக்கு உண்டு.

எனவே தம் படுக்கை அறையில் இருந்த பத்திரிகைப் பெட்டியை இணைத்து ஆறுமணிப் பதிப்பின் எல்லாத் தலையங்கங்களையும் கேட்டார். பழைய டெலிவிஷன் போல இருந்தது அந்தப் பெட்டி அருகே மூன்றடிக்கு நான்கடியான சதுரப் பரப்பில் குட்டிக் குட்டியாக விளக்குகள் ஆயத்தமாகப் பளிச்சிட்டன. உள்ளுக்குள்ளே ஒரு 'விர்ர்ர்' கேட்டது. உடனே அதன் கீழ்ப் பகுதியிலிருந்து மடிந்து, மடிந்து தொடர்ந்து அச்சடித்த காகிதமாக விழ அதைப்  படுக்கையிலிருந்தே எடுத்துத் தலைப்புகளை ஆராய்ந்தார். என்றும் போல ஒரு தினம். 

சந்திரன்  நகரில் புதிய இருப்பு. பாதைகள்... செவ்வாயில் புதிய ஜலதாரைகள்... குறைந்த விலையில்  அணுசக்திக் கைக்கடிகாரங்கள் (முந்நூறு வருஷ உத்தரவாதம் சுக்கிரனில் முதல் மனித அமைப்புக்குத் தலைவர் விஜயம் செய்வார். ரேம்ஸிஸ் (Remsys)  என்று பெயரிடுவார்.

தலைப்புகளை மேம்போக்காகப் பார்த்துவிட்டு அழிக்க இருந்த ஆத்மா நின்றுவிட்டார். காரணம் 'பிரபல பத்திரிக்கையாசிரியர் மரணம் என்ற தலைப்பு. 

ஆத்மா திடுக்கிட்டார். யார் ? நம் போட்டிக்காரன் ‘விண்வெளிப் பறவை'யின் ஆசிரியர் ஆனந்தனா? 

ஆத்மாவுக்குக கொஞ்சம் சந்தோஷமாக (அதே சமயம் குற்ற உணர்ச்சியும்) இருந்தது

தலைப்பு மட்டும்தான் இருந்ததால் உடனே அந்தத் தலைப்பின் எண்ணை அழைத்து மேல் விவரம் கேட்டார். 'பிரபல பத்திரிக்கையாசிரியர் மரணம் மறுபடியும் தலைப்பு... அதிவேகமாகக் கறுப்புக் கட்டம் ஒன்றும் வரையப்பட்டது. எலெக்ட்ரான் கதிரின் வருடலில் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக இறந்தவரின் படம் உருவாகியது. அம்புக்குறி போட்டு இதுதான் இறந்தவரின் படம் என்று காட்டிவிட்டு..…

அந்தப் படம் ஆத்மாவின் படம்! 

ஆத்மாவுக்கு முதலில் ஏற்பட்ட உணர்ச்சி அதிர்ச்சியா, கோபமா என்று சொல்ல முடியவில்லை. எந்த முட்டாள் இயந்திரம் அந்த மாதிரி தப்புத் தப்பாக அடிக்கிறது என்று நினைப்பதற்குள்ளாகவே முழுச் செய்தியையும் அது ஜோடித்துவிட்டது. துடிப்புடன் ஆத்மா அதைப் படித்தார்.

நோவா, ஜூன் 21

பிரபல பத்திரிக்கையாசிரியரும் எங்கள் 'ககன தூத'னின் தலைமை ஆசிரியருமான த. ஆத்மா(68)  நேற்று மாலை இறந்து போனார் பத்திரிகை அலுவலகத்தில் நேற்று காலை அவர் இதயம் நின்றுவிட்டது. உடனே டானா ஆஸ்பத்திரிக்கு எடுத்துச் செல்லப்பட்டு அவருக்கு மாற்று இதயம் அளிக்கப்பட்டது.... டாக்டர் ராமர் மாற்று இதயச் சிகிச்சை செய்தார். புதிய இதயம் அவர் உடலில் சில மணி நேரங்களே செயல்பட்டது. அதன் பின் நிராகரிக்கப்பட்டு நின்றுவிட்டது. ஆத்மா இறந்து போனார். டாக்டர் ராமரைப் பேட்டி கண்டபோது பத்தாயிரத்தில் ஒரு தடவை இந்த மாற்று இதயச் சிகிச்சை தவறிவிடுகிறது என்றும், நவீன மருத்துவத்தின் அத்தனை சாகசங்களைச் செய்தும் ஆத்மாவை உயிர் திருப்ப முடியவில்லை என்றும் சொன்னார்.

ஆத்மா 'சுகன தூத'னில் ஆரம்ப காலத்திலிருந்து செயல் புரிந்திருக்கிறார். 2128ஆம் ஆண்டு மே மாதம் 3ஆம் தேதி பிறந்த ஆத்மா நோவாவுக்கு அடுத்த...

ஆத்மா பெட்டியை அணைத்தார். முதலில் இதை ஒரு ஹாஸ்யம்என்று கொள்ளலாமா என யோசித்தார். இல்லை. கம்ப்யூட்டர் அடிக்கும் செய்தி இது. ஹாஸ்யத்துக்குச் செய்தியில் இடம் கிடையாது.

முதலில் அலுவலகத்துடன் பேச வேண்டும். எந்தத் திருடன் செய்த வேலை இது என்று கண்டுபிடித்து.. சுவரில் பதித்திருந்த பிக்சர் போனில் அலுவலகத்தின் பதினாறு எண்களையும் தொட்டார்.

‘‘வணக்கம். 'ககன தூதன்' அலுவலகம்...." என்று அந்தப் பெண்மணி சிரித்தாள். 

நிஜப்பெண் இல்லை. கம்ப்யூட்டர் கிராஃபிக், *சிவாவைக் கூப்பிடு. உடனே!"

"மன்னிக்கவும். சிவா அவர்களுடன் நீங்கள் பேச முடியாது. இன்னும் மூன்று மணி நேரம் அவரைத் தொந்தரவு செய்ய முடியாது" 

"சிவா எங்கே?"

"மற்றவர்களுடன் அலுவலகத்தின் அவசர அறையில் கூடிப் பேசிக்கொண்டிருக்கிறார். எங்கள் தலைமை ஆசிரியர் இறந்து விட்டதால்.."

"பேசுவது உங்கள் தலைமை ஆசிரியரடி ராட்சசி!"

"எங்கள் தலைமை ஆசிரியர் இறந்துவிட்டார்... மன்னிக்கவும். இப்போது யாருடனும் பேச முடியாது... எங்கள்... "

"மெஷின் முண்டமே! யாராவது மனிதர்கள் இருந்தால் கூப்பிடு..." 

"இப்பொழுது யாரையும் கூப்பிட முடியாது. தயவுசெய்து! பாஷையைக் கட்டுப்படுத்திக்கொள்ளுங்கள்,"

 'நாசமாய்ப்' போ!" என்று உதறி எழுந்தார். 

என்னைத்தான் குற்றம் சொல்ல வேண்டும். இந்த மாதிரி 'போன்' வேலைகளுக்கெல்லாம் மெஷின் அமைத்தேன் பார்! என்ன சொல்வது' என்ன அதியாயம் இது! சிவா உடனே கூட்டம் கூட்டிவிட்டானே. என் பதவிக்கு ஆசைப்பட்டு சே செ. நல்ல பையனாச்சே அவன் அவர்கள் நான் சொல்லிக்கொடுத்தபடிதான் செயல்படுகிறார்கள். நான்தானே அந்த விதியை அமைத்திருக்கிறேன். "எனக்கு ஏதேனும் நிகழ்ந்துவிட்டால் பத்திரிகை நிற்கக்கூடாது. உடனே அவசரக் கூட்டம் போட்டு அவரவர் அலுவல்களைப் புதிதாகப் பிரித்து எடுத்துக்கொண்டு...

செய்தி வந்ததும் அதைச் சரி பார்க்கமாட்டார்களா முட்டாள்கள்! எதற்குச் சரி பார்க்க வேண்டும்! 'ககன தூத'னின் சரித்திரத்திலேயே தப்பான செய்தி வந்ததில்லையே! இருந்தாலும்...... இருந்தாலும்... நான் உடனே அங்கே போக வேண்டும். என்னைப் பார்த்ததும் இனி நம்புவார்கள். ஆம், மத்திய கம்பயூட்டர் தப்பு செய்திருக்கிறது. இதுவரைச் செய்யாத தப்பு உடனே செல்ல வேண்டும். செய்திக்கு மறுப்புத் தயாரித்து ஃப்ளாஷ் அடிக்க வேண்டும். இல்லாவிட்டால் விபரீதமாகிவிடும்.

ஆத்மா தம் கட்டிடத்தைவிட்டு வெளிவந்தபோது எப்போதும் காத்திருக்கும் பத்திரிகை ஆபிஸின் வண்டி அங்கே இல்லை. அதுதான் இறந்துவிட்டாரே என்று அனுப்பியிருக்கமாட்டார்கள் படுபாவிகளா! வந்து பார்க்கமாட்டீர்களா?.. ம்ஹூம். முதல் காரியமாகக் கூடிப் பேசிவிட்டுத்தான் மேற்கொண்டு துக்கங்கள், துயரங்கள். கூட்டங்கள்...!

மறுபடியும் தம் அறைக்கு வந்து வான டாக்ஸிக்கு போன் செய்தார். ஒரு நிமிஷத்தில் டாக்ஸி மேல்மாடிக்கு வந்து இறங்கியது. ‘ககன தூதன்' கட்டிடத்துக்குப் போகச் சொன்னார். டாக்ஸிக்காரன் வளவளவென்று பேசினான். 

ராக்கெட் பயிற்சிக்கு மனு போட்டிருக் கிறானாம். கிடைத்தால் இந்தத் தொழிலை விட்டுவிடுவானாம். 

'ககன தூதன்’ என்றா சொன்னீர்கள்? ஆத்மா இறந்துவிட்டாராமே! பெரிய ஆசிரியர் அவர். அவருடைய கட்டுரைகளையெல்லாம் விடாமல் மறுபிரதி கேட்டு வைத்திருக்கிறேன்."

ஆத்மாவுக்கு எரிச்சலாக வந்தது. 

“அவர் சாகவில்லை உயிரோடு தான் இருக்கிறார்" என்றார்.

“நீங்கள் பத்திரிகை படிக்கவில்லையா"

*அதில் வந்தது பொய்!" 

டாக்ஸிகாரன் திரும்பிப் பார்த்துச் சிரித்தான்.

‘’சுகன தூதனில் பொய் வராது என்பது தெரியாதா? நீங்கள் எந்தக் காலத்து ஆசாமி?" 

*என அருமை நண்பனே! அது பொய். எனக்கு நன்றாகத் தெரியும். ஏனென்றால் நான்தான் அந்த ஆத்மா"

"நீங்கள் போகவேண்டியது ஆஸ்பத்திரிக்கு" என்றான் 

அவனை அடித்துவிடலாம்.  அடித்தால் விபத்தாகிவிடும். ஆத்மா தம்மைக் கட்டுப்படுத்திக கொண்டார். 'ககன தூதனி'ன் மேல்மாடியில் அவரைவிட்டுவிட்டு அவசரமாகப் பணம் வாங்கிக்கொண்டு எவ்விப் பறந்தான் டாக்ஸி.

இருநூற்று எண்பது மாடிக் கட்டிடத்தில் மொட்டை மாடி கீழே இறங்கும் லிஃப்ட் வாசல் மட்டும் மொட்டென்று நின்று கொண்டிருந்தது. வாசல் அடைத்திருந்தது. எப்போதும் அடைத்திருக்கும். பிரத்யேக அடையாளச் சீட்டை அதன் திறப்பில் பொருத்தினால் அதன் காந்த ரேகைகளைப் படித்து அடையாளம் கண்டு கொண்டு கதவு திறந்துகொள்ளும்.

ஆத்மா  தன் அடையாளச் சீட்டைச் செருகினார். ஒரு செகண்டு இருபது செகண்டு ஒரு நிமிஷம் ம்ஹும், கதவு திறக்கவில்லை. கதவைத் தட்டினால் முட்டாள்தனம். ஒருவரும் கேட்க முடியாது. எனக்கு உரிய அடையாள ரேகை உடனே அழிக்கப்பட்டுவிட்டது. நான் உள்ளே போக முடியாது. கத்தினார். 

"திருட்டுப் பயல்களா !!"

ஆத்மாவுக்கு வியர்த்தது. கையைக் கையால் குத்திக்கொண்டு மேலும் கீழும் மொட்டை மாடியில் உலாத்தினார். சே. எல்லாம் நான் அமைத்த விதிகள்தாம்: 'ககன தூத'னில் பணிபுரிபவர் எவர் இறந்தாலும் உடனே அவர்கள் அடையாளப் பிரதி கம்ப்யூட்டரின் ஞாபகத்திலிருந்து நீக்கப்பட்டுவிட வேண்டும்.

ஏறக்குறைய மேகம் தொட்ட கட்டிடத்தின் உச்சியில் தன்னந்தனியாக அதன் ஆசிரியர் நின்றார். தலை சுற்றியது. எட்டிப் பார்க்கப் பயமாக இருந்தது. விர்ர் விர்ர் என்று காற்றடித்தது. மேலே ஏதாவது டாக்ஸி போகிறதா என்று பார்த்தார். ம்ஹூம். எல்லோரும் மேகத்துக்கு மேலேதான் பறப்பார்கள். அடையாளச் சீட்டைப் பார்த்தார்.

ஆத்மாவுக்குத் திடீர் ஞாபகம் வந்தது நல்லவேளை! அவசர் காலப் பிரவேசம்! ஆம், லிஃப்ட் கதவின் வாசலில் இருக்கும் வட்டங்களில் குறிப்பிட்ட எண்ணை அமைத்தால் திறக்கலாம். அந்த எண்ணைத் தம் அடையாளச் சிட்டிலேயே எழுதி வைத்திருக்கிறார். எப்போதோ தோன்றியபோது.....

6262618

கதவு திறந்துகொண்டது. லிஃப்ட் சுவாசித்தது. நூறாவ மாடியில்தான் கூட்டம் நடக்கும் அறை இருக்கிறது. நூறாவது மாடிக்கு இறங்கி வந்தார். நிதானமாக நடந்தார். அறையில் இருந்த அந்தப் பெண் திகைத்துப் போனாள். 

"என்னைத் தெரிகிறதா?"

"ஆஆஆத்மா........!!"

"ஆம். திற கதவை !" 

உள்ளே நாற்பதடி நீட்டலான மேஜையின் தலைவனாக் உட்கார்ந்திருந்தான். ஆத்மாவின் நாற்காலியில் சிவா' சுற்றிலும். பத்திரிகையின் அத்தனை பேரும் உட்கார்ந்திருந்தார்கள். மொத்தம் முப்பத்தாறு மனிதர்கள்.

"டேய், சிவா!"

எல்லாரும் நிமிர்ந்தார்கள்.

சிவாவின் கண்கள் முதலில் அடையாளம் தேடின. கண்டு கொண்டன.

"ஆத்மா நீங்களா?..."

உடனே முப்பத்தாறு பேர்களும் எழுந்து நின்றார்கள். அவர்கள் முகம் வெளிறிப்போய்விட்டது.

ஆத்மா: "நான்தான். நான்தான்! என்னடா பத்திரிசை நடத்துகிறீர்கள்? இதற்குள் எனக்குச் சமாதிகட்டி அடுத்த காரியங்களுக்கு...'

''ஆத்மா! நீங்கள் உயிருடன் உயிருடன் இருக்கிறீர்களா?"

ஆத்மா அவன் கன்னத்தில் பளீர் என்று அறைந்து "உயிர் இருக்கிறதா?" என்றார்.

"பின் அந்தச் செய்தி?"

"நீங்கள் பத்திரிகை நடத்துகிற அழகு. அது பொய்ச் செய்தி!" 

"இது எப்படிச் சாத்தியம் ஆத்மா?" 

"என்னைப் பார். பரதேசிப் பயலே, என்னைப் பார்! நான் உயிருடன் இல்லையா? எப்படிச் சாத்தியம்?"

"மன்னிக்கவும், ஆத்மா! நீங்கள் குறிப்பிட்டபடிதான் நாங்கள் செயல்பட்டோம். எங்களை நீங்கள் தப்பாக எடுத்துக்கொள்ளச் கூடாது. நீங்கள் திரும்ப வந்தது எங்களுக்குச் சந்தோஷம். பிரச்சினை தீர்ந்தது!”

"பிரச்சினை தீரவில்லை. எப்படி இந்தச் செய்தி பிரசுரமாயிற்று  என்று தெரிந்துகொள்ளாதவரை. எங்கே அந்த இன்ஜினியர், சந்திரா!" உடனே சந்திராவைக் கூப்பிடு..."

"செய்தியை அடித்தது யார்?"

"ஜார்ஜ்"

“நான் நினைத்தேன். அந்தக் கிழட்டுக் கம்ப்யூட்டரை ஒழித்துச் கட்ட வேண்டுமென்று முன்பே சொன்னேன்.. '' 

"இல்லை. ஆத்மா! இதுவரை ஜார்ஜ் தப்பு எதுவும் செய்ததே இல்லை"

"இப்பொழுதாவது தெரிகிறதா? தப்பு செய்திருக்கிறது. அந்த இன்ஜினியரையும் கூப்பிட்டு வா, ஜார்ஜின் அறைக்குப் போகலாம்.. ஜுராஜுக்கு வயசாகிக்கொண்டிருக்கிறது. ஓய்வு தர வேண்டும்." 

ஜார்ஜ் அந்த அறை முழுவதும் விரவியிருந்தது. அலுவலகத்தின் மத்தியக் கம்ப்யூட்டர் அது. அசுர வேகத்தில் வரும் அத்தனை செய்திகளையும் வாங்கிக்கொண்டு பாகுபடுத்தி, திருத்தி அமைத்து ஒவ்வொரு சந்தாதாரருக்கும் கேட்ட சமயம் அனுப்பும் இதயக் கம்ப்யூட்டர் ஜார்ஜ். அதனுள் எலெக்ட்ரான் வட்டங்கள்.... கண்ணுக்குத் தெரியாத அதிநுட்பமான எலெக்ட்ரானிக்ஸ் கோடானுகோடி ஞாபக ஸெல்கள். ஜார்ஜ்! ஜார்ஜுடன் விவரமாக பேசலாம். விசேஷ அமைப்பின்மூலம் மனிதக் குரலிலேயே உரையாடலாம். இடம் வலமாகப் பரவியிருந்த ஜார்ஜின் பானல்களின் மத்தியில் தாற்காலி போட்டு உட்கார்ந்துகொண்டு, "ஜார்ஜ், எப்படி இருக்கிறாய்"  என்றார்.

“நலம்தான்” என்றது ஜார்ஜின் கீழ்ஸ்தாயிக் குரல்,

"நலம் இல்லை. நீ இன்று அனுப்பிய செய்தி ஒன்றில் மகத்தான தவறு செய்துவிட்டாய்!"

"நான் அனுப்பிய செய்தி எதிலும் தவறு கிடையாது". 

"பொய் சொல்கிறாய், கிழமே! உன்னைக் கையும் களவுமாகப் பிடித்திருக்கிறோம். எந்தச் செய்தி என்று சொல்லட்டுமா?" 

"தேவையில்லை. நான் அனுப்பிய எல்லாச் செய்திகளும் உண்மையாக நடந்ததே. தவறு இருந்தால் வெளி நிருபர்களிடமிருந்து வந்த செய்தியாக இருக்கலாம்."

"திமிராகப் பேசுகிறது பார் ! சரி, இன்று நான், அதாவது ஆத்மா இறந்துபோனதாகச் செய்தி அனுப்பி இருக்கிறாயே, பிரபலபத்திரிகாசிரியர் மரணம் என்று. ஞாபகம் இருக்கிறதா?"

இருக்கிறது."

"இந்தச் செய்தி எங்கிருந்து கிடைத்தது? உனக்கு இந்தச் செய்தி தப்பாக இல்லையா?"

“அந்தச் செய்தி உண்மையானது. நடந்தது!"

"என்னது! நான் உன் முன்னேயே நிற்கிறேன்... உன் சென்ஸர்களைத் துடைத்துக்கொண்டு பார். குருட்டு முண்டமே! பார்த்தாயா  பார்.

"பார்த்தேன்."

“என்ன தெரிகிறது?"

"வியக்தி ஆத்மாபோல் இருக்கிறார். நான் அனுப்பிய செய்தி நிஜம்."

"யாரங்கே, இந்தக் கிழட்டுக் கம்ப்யூட்டரை உடைடா?"

"இருங்கள். ஆத்மா!" என்றான் சிவா.

 "ஜார்ஜ்......இதோ பார் தெளிவாகச் சிந்தனை செய். இது எப்படி சாத்தியம் எப்படி நிச்சயமாகச் சொல்கிறாய், செய்தி நிஜம் என்று?" 

ஆத்மா இறந்ததை நான் பார்த்தேன்."

ஆத்மாவும் சிவாவும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக்கொண்டனர். "பாயைப் பிராண்டுகிறது. கூப்பிடு சந்திராவை. எங்கே தொலைந்தான் அந்த இன்ஜினியர்?"

உடனே இன்ஜினியர் சந்திராவைத் தேடிக்கொண்டு ஓடினார்கள்.

சந்திரா தம் அறையில் ஸ்டீரியோவிஷனில் ஒரு பெண்ணை உண்டாக்கி அவளை . 'வாடி வாடி!" என்று கூப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தான்........

"உடனே வா சந்திரா! விஷயம் அவசரம்!"

 "என்ன! ஆத்மாவுக்குப் பின் அடுத்த ராஜா யார் என்று தீர்மானித்துவிட்டார்களா? எனக்குப் பதவி உயர்வு உண்டா?" என்றான்.

"ஆத்மாதான் கூப்பிடுகிறார்."

•என்னது! ஏதாவது சாப்பிட்டிருக்கிறாயா?"

 'செய்தி தப்பு! உடனே வா!"

வாரிச் சுருட்டிக்கொண்டு, "இரு, போய்விடாதே" என்று அந்தப் பெண்ணிடம் சொல்லிவிட்டுச் சந்திரா கிளம்பினான்...

 'நமஸ்காரம் அண்ணா! நீங்கள் உயிருடன் இருப்பது எனக்கு எவ்வளவு ஆறுதல் தெரியுமா! எப்படி அந்தத் தப்பு நிகழ்ந்தது?"

'வாய்யா! முதலில் இந்தக் கிழத்தைக் கவனி" 

"எந்தக் கிழம்?”

"அதுதான் ஜார்ஜ்"

'ஜார்ஜா? ஜார்ஜா தப்பு செய்திருக்கிறது ?"

"ஆமாம்!'

"நம்ப முடியவில்லையே!

"ஏய், நான் யார்?"

"சத்தியமாக ஆத்மாதான்."

"ஜார்ஜைக் கவனி!"

சந்திரா மெதுவாக ஜார்ஜை அணுகினான். “ஏண்டா ஜார்ஜ் கண்ணா! என்ன வந்தது உனக்கு? ஏன் உளறி இருக்கிறாய்? இந்த மாதிரியெல்லாம் செய்யமாட்டாயே."

“நான் அனுப்பிய செய்தி நடந்தது." என்றது ஜார்ஜ்.

"இரு, இரு பார்த்துவிடலாம்... என்ன தப்பு? எங்கேயாவது வலிக்கிறதா...? எங்கேயாவது முக்கால் ரூபாய் கண்டன்ஸர் வெடித்திருக்கிறதா?"

"என்னிடம் ஒரு தப்பும் இல்லை;"

*பார்த்துவிடலாம். அப்படித்தான் சொல்வாய்! உனக்கு வர வரத் கொஞ்சம் திமிர் அதிகமாகிக் கொண்டிருக்கிறது...அன்று என்னைச் சதுரங்கத்தில் ஜெயித்தாய்,  உனக்கு யார் அந்தப் புரோக்ராம் சொல்லிக் கொடுத்தார்கள்?" 

"நானே உண்டு பண்ணிக்கொண்டேன்* 

"இந்தச் செய்தியையும் நீயேதானே உண்டு பண்ணிக்கொண்டாய்?"

"இல்லை. நான் பார்த்தேன்."

"நீ பார்த்தாயா?"

ஆம், நிகழ்ந்தது. நான் பார்த்தேன்,"

 “செய்தியை மறுபடியும் காட்டு, பார்க்கலாம்?" எதிரே இருந்த மானிட்டரில் செய்தி மறுபடியும் உருவாகியது.

பிரபல பத்திரிகாசிரியர் மரணம், ஆத்மாவின் படம், நோவா ஜூன 21.. பிரபல பத்திரிகாசிரியரும், எங்கள் 'சுகன தூதனின் தலைமை ஆசிரியருமான ஆத்மா (68) நேற்று இறந்துபோனார்

 "நிறுத்து!" என்றான் சந்திரா.

செய்தி நின்றது.

"ஆத்மா,கண்டுபிடித்துவிட்டேன்... ஆரம்பமே தப்பு .......தேதி என்ன போட்டிருக்கிறது. கவனித்தீர்களா? ஜூன் 21 என்று. இன்று என்ன தேதி? ஜூன் 20 ஜார்ஜ் இன்று என்ன தேதி?"

"ஜுன் 20"

"ஜூன் 21 என்று எப்படிப் போடலாம் நீ?"

சற்று நேரம் மௌனம்... அதன்பின் பதில் வந்தது. "செய்தி  சரியானதே" 

"சே. என்ன ஜார்ஜ் நீ? உன்னை நான் கொஞ்சம் தீவிரமாகக் கவனிக்க வேண்டும். செய்திக்குப் பதில் ஜோஸ்யம் சொல்ல ஆரம்பித்துவிட்டாய். சிறுக்குப்பிடிக்கப்போகிறது போலிருக்கிறது"

*செய்தி சரியானதே."

 "வாயை மூடு"

“இரு சந்திரா" என்றார் ஆத்மா. "இன்னும் கேட்சு வேண்டும் இந்தக் கிழத்தை.....ஜார்ஜ்! நீ பார்த்தேன், பார்த்தேன் என்கிறாயே, என்னதான் பார்த்தாய்!"

"ஆத்மா இறந்ததை..."

'விவரமாகச் சொல்!" என்றார்.

ஆதமா, 'ககனதூதன்' அலுவலகத்தின் மேல் மாடியில் டாக்ஸியில் வந்து இறங்கியதைப் பார்த்தேன். அவசர எண்களை உபயோகப்படுத்தி லிஃப்ட் மூலம் இறங்குவதைப் பார்த்தேன்...இறங்கி நூறாவது மாடியில் அவசரக் கூட்டத்தில் நுழைந்து சப்தமிட்டு ஆரவாரித்ததை பார்த்தேன். பின் எல்லோரையும் அழைத்துக்கொண்டு இந்த  அறைக்குள் வருவதைப் பார்த்தேன். இன்ஜினியர் சந்திராவைக் கூப்பிட்டு என்மேல் தவறிருப்பதாகப் பிடிவாதமாகச் சண்டையிட்டு *

"சண்டையிட்டு.......?*

"என் மேல் அதிகக் கோபம் அடைத்து அந்தக் கனமான நாற்காலியைத் தூக்கி என் மேல் வேகமாக எறியும்போது, இதயவலி வந்து, இதயம் நின்றுபோய் அப்படியே மயங்கி விழுவதைப் பார்த்தேன்"

ஆவேசம் வந்த ஆத்மா அந்த நாற்காலியை எடுத்து ஜார்ஜின் மேல் வேகமாக எறிந்தார்.