பஞ்ச் த்வாரகா பயணம் பகுதி 9

 பஞ்ச துவாரகா பயணம் பகுதி 9. (வெங்கடேசன்)

  பேட்துவாரகா…

பேட்’ என்றால் குஜராதியில் தீவு என்பது பொருள், அதனால் அங்குள்ள தீவை "பேட் துவாரகா" என்று அழைக்கிறார்கள். துவாரகாவிலிருந்து சுமார் முப்பத்திரெண்டு கிலோமீட்டர் தொலைவில் இருக்கும் தீவு ஒஹா துறைமுகத்திலிருந்து படகில் இங்கு சென்று பேட்துவாரகாவை அடைய வேண்டும். இந்த தீவு ஶ்ரீகிருஷ்ணர் இருந்த காலத்தில் துவாரகாவின் ஒரு பகுதியாக தான் இருந்தது. அவரை அவரது பால்ய நண்பன் சுதாமா [குசேலர்] இங்கு தான் சந்தித்தார். "பேட்" என்றால் ஹிந்தியில் சந்திப்பு என்று பொருள், அதனாலும் இதற்கு "பேட் துவாரகா" என்று பெயர் வந்ததென்பர்.

 கோயிலுக்கு செல்லும் வழி எங்கும் கிருஷ்ணரின் விகரகங்கள் , கோமதி சக்கரம் கைவிடைப்பொருட்கள் தயிர் மோர் பட்சணம் என சிறு கடைகள். கோயிலில் வழக்கமான கூட்டம். ஆண் பெண் தனி வரிசை. செல்போன் பறிமுதல் என வழக்கமான நடைமுறைகள். 

மிகவும் பழமையானது இக்கோவில். ஆயிரக்கணக்கான வருஷங்களுக்கு முன்னரே இப்பகுதியில் கோவில் இருந்திருக்கிறது.  பல முறை கடல் சீற்றங்களில் அழிந்து போனாலும் மீண்டும் மீண்டும் கோவிலை புதுப்பித்து இருக்கிறார்கள்.  தற்போதைய ஓக்கா துறைமுகம் கட்டப்படுவதற்கு முன்னர் [B]பேட்[t] த்வாரகா தான் துறைமுகமாக இருந்திருக்கிறது.

பேட் துவாரகையை நெருங்க  நெருங்க துவாரகாதீஷனின் விமானத்தில் மேல் பறக்கும் கொடி வாருங்கள் வாருங்கள் என்று அழைப்பதை காண முடிந்தது. அரண்மனை கோட்டைச் சுவரும் கண்ணில் பட்டது.  படகில் இருந்து இறங்கி ஒரு பாலத்தின் மூலம் சுமார் ஒரு கி.மீ தூரம்  நடந்து அல்லது ஆட்டோ மூலம் பேட் துவாரகை ஆலயத்தை அடையலாம். வழியெங்கும் மீனவர்கள் தங்களின்   வலைகளை காய வைத்திருக்கின்றனர். பாலம் பக்தர்களின் கூட்டத்தினால்  நிறைந்து வழிந்து கொண்டிருந்தது. கோட்டையினுள்ளே செல்பேசிகள், புகைப்பட கருவிகள்,  முதலிய மின்னணுக் கருவிகளை அனுமதிப்பதில்லை என்பதால் கோயிலைச் சுற்றியுள்ள கடைகளில் அவற்றை பாதுகாக்க கொடுத்துவிட்டு செல்ல வேண்டும். 

கோவிலில் இருக்கும் கிருஷ்ணர் சிலை ருக்மணியால் உருவாக்கப்பட்டது என்றும் தற்போதைய கோவிலை வல்லபாச்சாரியார் கட்டினார் என்றும் சொல்லப்படுகிறது. இப்பகுதியில் தான் கிருஷ்ண பரமாத்மாவினை சந்திக்க அவரது  நண்பரான சுதாமா வந்தார் என்றும், கிருஷ்ணருக்கு மிகவும் பிடித்த அவல் தந்தார் என்றும் நம்புகிறார்கள்.  அதனால் இன்றைக்கும் இங்கே வரும் பக்தர்கள் பலரும் வீட்டிலிருந்து அவலுக்கு பதில் அரிசி கொண்டு வந்து இங்கிருக்கும் பூஜாரிகளுக்கு கொடுக்கிறார்கள். அப்படி நீங்கள் அரிசியோ, தானியமோ கொண்டு வரவில்லை என்றாலும் கவலையில்லை! பணமாக கொடுத்துவிடலாம். சுதாமா கதை, கிருஷ்ணர்-ருக்மணி கதைகள் என பலவற்றையும் ஹிந்தியில் சொல்லிக் கொண்டே பணம் கொடுக்கும் வசதியையும் அறிவித்து அதற்காகவே அமர்ந்திருக்கும் ஒருவரிடம் பணத்தினை கொடுத்து ரசீது பெற்றுக் கொள்ளச் சொல்கிறார்கள்.

வந்திருக்கும் அனைவருக்கும் சில அரிசி மணிகளை பிரசாதமாகவும் கொடுத்து அனுப்புகிறார்கள்.  கோவில் திறப்பதற்குள் சுற்றுப் பிராகாரத்தில் உள்ள இடங்களில் அமரவைத்து இப்படி கதைகள் சொல்வதையும், அரிசிக்கு காசு வாங்குவதையும் பார்க்க முடிந்தது. நாங்களும் இந்த கதைகளைக் கேட்டு முன்னேறினோம்.  எல்லாப் பக்கங்களிலிருந்தும் மக்கள் முண்டியடிக்க, (கொரானா பற்றி தெரியாத 2018ல்) கூட்டத்தோடு கூட்டமாக முன்னேறினோம்.  எங்களுக்கு முன்னர் சென்ற பூஜாரி கிருஷ்ணரின் கதைகள் சொல்லியபடியே வந்து கொண்டிருந்தார்.

இப்பகுதியில் தான் ஷங்காசுர வதம் நடந்ததாகவும் கதைகள் உண்டு. அந்தக் கதை 

– “சங்கு வடிவில் இருந்த ஒரு அசுரன் ஷங்காசுரன். மக்களை இம்சித்து அவர்களைக் கொன்று மீண்டும் சங்குக்குள் பிரவேசித்து கடலுக்கடியில் சென்று விடுவானாம் இந்த அசுரன். அவனது கொடுமைகளை அடக்க, கிருஷ்ணரும் அவனைத் தொடர்ந்து கடலுக்குள் சென்று ஷங்காசுரனை வதம் செய்து அந்த சங்கை தனக்கு அணிகலனாக ஆக்கிக் கொண்டுவிட்டாராம்.”   இது இங்கே நடந்ததாகச் சொல்கிறார்கள். என்றாலும், தனது குருவான சாண்டீபனின் மகனை ஷங்காசுரன் கடத்திச் சென்று கடலுக்குள் வைத்திருப்பதாக அறிந்த கிருஷ்ணரும் பலராமனும் ஷங்காசுரனை வதம் செய்து குருவின் மகனை மீட்டதாகவும் சில கதைகள் படித்திருக்கிறேன்.

இங்கு  சங்கு சக்கரங்களுடன் காட்சியளுக்கும் கிருஷ்ணரை துவாரகாநாத்ஜி என்று அழைக்கிறார்கள். முன்பு இங்கு கிருஷ்ணரின் மாளிகை இருந்ததாகவும், அதில் சத்தியபாமா மற்றும் ஜாம்பவதி வசித்தனர் என்றும் கூறப்படுகிறது இங்கு தினந்தோறும் கண்ணனுக்கு குழந்தை போலவும், பிறகு அரசனைப் போலவும் அலங்காரங்கள் செய்து பூஜை செய்யப்படுகிறது. இங்கு ருக்மணி தேவிதான் உற்சவர். இங்கு கிருஷ்ணன், ஜாம்பவதி, லட்சுமி, நாராயணன் என மொத்தம் ஐந்து கோவில்களும் சங்க தீர்த்தம் என்னும் மிகப் புகழ்பெற்ற தீர்த்தமும் உண்டு.

இங்குள்ள துவாரகதீசன் ருக்மணி உருவாக்கிய மூர்த்தி, பக்த மீராபாய் ஸ்ரீகிருஷ்ணருடன் கலந்த மூர்த்தி என்று ஐதீகம். இவரும்  நின்ற நிலையில் சேவை சாதிக்கின்றார்.  இவருக்கு கேசவ்ராய் ஜீ என்று திருநாமம். மையமாக இவர் சன்னதி இருக்க இரு புறமும் கல்யாணராய் ஜீ மற்றும் புருஷோத்தமன் சன்னதி ஆகிய மூவர் சன்னதிகளும் ஒரு பக்கம் உள்ளன. 

கேசவ் ராய்ஜீக்கு எதிரே தேவகி சன்னதி. மேலும் ருக்மிணி தவிர இவரது மற்ற மனைவியர்களின் சன்னதிகள், திரிவிக்கிரமமூர்த்தி மற்றும் லக்ஷ்மி நாராயணர், ஸ்ரீகிருஷ்ணரின் குலதெய்வம் அம்பாஜி  சன்னதிகள் உள்ளன. அடியோங்கள் சென்ற சமயம் ஆரத்தி சமயம் என்பதால் கூட்டம் அதிகமாக இருந்தது. துவாரகையில் நடைபெறுவது போலவே இங்கும் பூசைகள் நடைபெறுகின்றன.

பந்தனைந்த மெல் விரலாள் பாவை தன் காரணத்தால்
வெந்திறலேழும் வென்ற வேந்தன் விரி புகழ் சேர்
நந்தன் மகனாக  வரும் நம்பியை . . . வங்கமா கடல் வண்ணனை, அஞ்சன குன்றம் நின்றதொப்பானை   அருமையான அலங்காரத்தில் சேவித்தோம்.

குசேலர் ஸ்ரீகிருஷ்ணரை காண வந்தபோது அமர்ந்த இருக்கை மஹாபிரபுவின் இருக்கை என்றழைக்கப்படுகின்றது. கண்ணனுக்காக குசேலர் அவல் பரிசாக (பேன்ட்) கொண்டு வந்த காரணத்தால் இத்தீவு பேன்ட் துவாரகை என்றழைக்கப்படுகின்றது என்பாரும் உண்டு.

புதிதாக கல்லினால் ஒரு சுற்றுச்சுவர் கட்டியுள்ளனர். அதில் கண்ணனின் லீலைகள் அனைத்தையும் எழில் சிற்பமாக செதுக்கியுள்ளனர். கண்ணன் கேசவன் நம்பி சிறைச்சாலையில் பிறந்தது, சங்கு சக்கரங்களுடன் தேவகி-வசுதேவருக்கு காட்சி கொடுத்தது, ஆதிசேஷன் குடை பிடிக்க யமுனையைக் கடந்தது, கோகுலத்தில்  ஆய்ச்சி பாலையுண்டு, மண்ணையுண்டு பின் பேய்ச்சி பாலையுண்டு மாயம் காட்டியது என…..

இத்தீவு துவாரகையில்தான் கிருஷ்ணர் தனது 16000 மனைவியருடன் தங்கியிருந்தார். பட்டத்து இராணிகளுக்கு தனித் தனி அரண்மனைகள் இருந்தன. எனவே ருக்மணியின் ஆலயம் தனியாக அவளது அரண்மணையில் துவாரகாதீசனின் ஆலயத்திற்கு அருகில் உள்ளது. சிரித்த முகத்துடன் நின்ற நிலையில் காட்சியளிக்கிறார் ருக்மிணித்தாயார். செல்வத் திருமகளை வணங்கி அனைவருக்கும் ஆரோக்கியமும், ஐஸ்வர்யமும் அளிக்குமாறு வேண்டிக்கொண்டோம்.

கோமதி நதி கடலில் சங்கமிக்கும் இடத்தில் துவாரகா கற்கள் கிடைக்கின்றன. அவற்றின் மேல்பாகம் தேன் அடைபோல் இருக்கும். சில கற்களில் விஷ்ணுவின் சக்கரம் இருக்குமாம். இந்த கற்களில் நாராயண சின்னம் மற்றும் மகாலக்ஷ்மி சின்னம் பிரதீக் இருப்பதாக புராணங்கள் கூறுகின்றன. இந்த கற்களை எடுத்து வந்து பூஜிப்பவர்கள் மோட்சத்தை அடைகிறார்கள் என்பது ஐதீகம்.

இங்கு  ஸ்ரீகிருஷ்ணர் ஆட்சி செய்த தர்ம சபையும் ஒரு மச்சாவதார பகவான் கோவிலும் தற்போது கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளது. துவாரகாவிலும்,  தீவு துவாரகாவிலும் ஆண்டு முழுவதும் எல்லா விழாக்களும் சிறப்பாக நடக்கின்றன

  கோயிலில் 12 மணி முதல் 2 மணி வரை பகவான் பிரசாதமாக மதிய உணவு வழங்கப்படுகிறது.  

பயத்தம் பருப்பு சாம்பார் உருளைக்கிழங்கு. பொறியல்.காரசேவ்என்ற  எளிய  உணவு

திவ்யமாக பெருமாளையும் தாயாரையும் சேவித்த பிறகு வெளியே வந்து  இத்தீவுதுவாரகையில் தரிசிக்கத்தக்க வேறு ஆலயங்கள் உள்ளனவா? என்று கடையில் விசாரித்தோம். அந்த அனுபவம் அடுத்து…